Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ

 [Όσα αποφεύγουμε εμείς μας τα θυμίζουν άλλοι]

Τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής επικαιρότητας είναι, χωρίς αξιολογική σειρά μεταξύ τους, τα ελληνο-τουρκικά, το Σκοπιανό  οι ληστείες και η οικονομία μας. Αφήνω εκτός σχολιασμού   το θέμα της ομηρίας των στρατιωτικών μας γιατί, χρονιάρες μέρες,  σκέπτομαι τον πόνο των ίδιων και των οικείων τους.

Το πρώτο δημιουργήθηκε από τον γείτονα ‘’φαφλατά’’ ηγέτη, όχι μόνο για εσωτερικούς λόγους ,όπως  αφελώς νομίζαμε , αλλά και σαν συνέχεια του μεγαλοϊδεατισμού του για αναβίωση της  οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εδώ λοιπόν έγκειται  η δική μας ευθύνη, που επίσης για εσωτερικούς λόγους και από ανικανότητα, παίξαμε το παιχνίδι του. Τον καλέσαμε στη χώρα μας και μας επανέλαβε  τις προθέσεις του ΚΑΤΆΜΟΥΤΡΑ , τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θράκη χωρίς καμιά  αντίδραση, με εξαίρεση μια αντιφώνηση  του Προέδρου της Δημοκρατίας. Στη συνέχεια, όταν άρχισε να αποθρασύνεται, διαπράξαμε το δεύτερο ολίσθημα  και τον μιμηθήκαμε σε φανφαρονισμούς και νταηλίκια .Τελικά, στη χώρα αυτή  του Αριστοτέλη, εξακολουθεί να μην υπάρχει μέτρο και από τις ‘’μεγάλες αγάπες μας‘’ πάμε στο άλλο άκρο, το τεχνητό ψυχροπολεμικό κλίμα και  τις υπερφίαλες διακηρύξεις , που επίσης  είναι σε βάρος μας.

Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο ακολουθούμε τις πονηρές τακτικές του πανούργου γείτονα αλλά – επίσης για ιδιοτελείς δικούς μας εσωτερικούς λόγους – υπερθεματίζουμε σε εθνικές κορώνες και ‘’ηλίθιους’’ χαρακτηρισμούς, που του δίνουν λαβή στήριξης, τη στιγμή που διεθνώς βρίσκεται ριγμένος στο ‘’καναβάτσο’’. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που αναμένεται αύξηση του τουριστικού ρεύματος στην Ελλάδα -   λόγω και  της εμπόλεμης κατάστασης στις γειτονικές μας περιοχές. Έτσι λοιπόν ενδέχεται , και η ‘’τεχνητή’’ ακόμα ανασφάλεια στη χώρα μας, να τινάξει στον αέρα όλες μας τις προσδοκίες για τον τουρισμό , που αποτελεί και τη μοναδική πηγή για την όποια ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας μας.

Το Σκοπιανό αποτελεί εξ ίσου σοβαρό  και επικίνδυνο άνοιγμα, σε μια εποχή που ‘’έχουμε απλωμένο τραχανά’’- κατά τον Χαρίλαο Φλωράκη- και συνεπώς  περιορισμένες ‘’αντιστάσεις’’, στις πιέσεις εχθρών και φίλων, που επιδιώκουν να τους εντάξουν στους διεθνείς οργανισμούς. Παράλληλα ευνοούνται και οι συνθήκες για  εθνικιστικές ακρότητες εκατέρωθεν, με απροσδιόριστες  επί του παρόντος επιπτώσεις , άσχετα αν αυτό αποτελεί μέρος σχεδιασμού ή θα προκύψει ως ‘’ παράπλευρη’’ συνέπεια.

 Δικαιολογημένο όμως, κύριο  θέμα των τελευταίων ημερών αποτελούν οι ληστείες, που δεν συμβαίνουν  πλέον μόνο στις μεγαλουπόλεις αλλά και στην, μέχρι πρότινος ήσυχη και ασφαλή ελληνική επαρχία. Δεν θα κρίνω εγώ την καταλληλότητα του αρμόδιου Υπουργού, τα αποτελέσματα όμως προφανώς δεν δικαιώνουν το έργο  του.   Όσον αφορά τις δηλώσεις του ότι για όλα αυτά ‘’φταίνε’’ τα ΜΜΕ που προβάλλουν υπερβολικά τα γεγονότα, θα του έλεγα να κάνει μια βόλτα – χωρίς την  συνοδεία του -  στα πέριξ, για να κατανοήσει καλύτερα την αναντιστοιχία ανάμεσα στους αριθμούς και τους απλούς ανθρώπους. Η στατιστική κύριε Υπουργέ  είναι σαν το μπικίνι, που αυτά που δείχνει είναι πολύ ελκυστικά αλλά ‘’κρύβει’’ τα πιο ενδιαφέροντα!!! Φροντίστε λοιπόν ,ως υπεύθυνος προστασίας του πολίτη και για αυτά που απλά υποκρύπτονται!!!

 Σε μια χώρα που τελευταία επικρατούν οι χαρακτηρισμοί, πρωτοφανής, ένοπλη και  κινηματογραφική ληστεία, ελάχιστοι αναφέρονται στη λαίλαπα της εποχής που είναι η ‘’κρατική ληστεία’’, που μας έχει ρημάξει, χωρίς κανένα έλεος. Ακόμα και οι πιο βίαιοι ληστές, καμιά φορά λυγίζουν και κάνουν πίσω μπροστά σε ανήμπορους να αντισταθούν, ενώ το κράτος ενεργεί σαδιστικά  και ωραιοποιεί  στα λόγια τη δική του ληστεία, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια*. Τελικά όμως, όλα αυτά τα μαθαίνουμε κυρίως  από τους ξένους, όχι γιατί μας αγαπούν αλλά γιατί εξακολουθούν να ονειρεύονται ότι θα ‘’πάρουν πίσω τα δανεικά και αγύριστα’’ που λέει ο λαός μας. Ιδού ένα πρόσφατο παράδειγμα:

‘’Το ελληνικό χρέος βάζει στο μικροσκόπιο η  Handelsblatt  στη διαδικτυακή της έκδοση. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Διαχείρισης Κρατικού Χρέους και όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, στις 31 Δεκεμβρίου του 2017 ανέρχονταν σε 328,7 δισ. ευρώ και μέχρι τέλος του 2018 προβλέπεται να αγγίξει τα 332 δισ. ευρώ. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Γερμανός δημοσιογράφος, κάθε Έλληνας, από βρέφος μέχρι ηλικιωμένος, χρωστά 30.000 ευρώ ή 180% του ΑΕΠ, δηλαδή τρεις φορές περισσότερο από όσο προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας’’.

 Αν μάλιστα προσθέσετε και αυτά που θα αποτελέσουν τα ‘’μαξιλαράκια ‘’ μας με δανικά ή φόρους, θα φωνάξουμε ‘’αυτή κι αν είναι ληστεία!!! Παραθέτω και ένα σύντομο σχόλιο για το χρηματιστήριο, που βέβαια δεν επηρεάζεται από τις μετεωρολογικές συνθήκες, αλλά από τα οικονομικά πειράματα των σύγχρονων ‘’μάγων’’ του αριστερού καπιταλισμού: ‘’Όπως σχολιάζουν χρηματιστηριακές πηγές στο Capital.gr, εάν το διεθνές κλίμα βοηθούσε λίγο την ελληνική αγορά, ίσως οι ανησυχίες για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, καθώς η χώρα οδεύει προς την έξοδο από τα προγράμματα στήριξης, να μην είχαν προκαλέσει τόσο μεγάλη "ζημιά" στην αγορά. Όμως, μόνο το τελευταίο δίμηνο (Φεβρουάριος - Μάρτιος), οι απώλειες του γενικού δείκτη πλέον ξεπερνούν το 10%, προσπαθώντας να μην εισέλθει σε μεσοπρόθεσμο πτωτικό κανάλι’’.

Ο  σεβασμός μου  στην εβδομάδα των παθών , δεν μου επιτρέπει να επαναλάβω  το ‘’επίκαιρο’’  ανέκδοτο του κ. Τσίπρα – που τελευταία  το διαλαλεί  σ’ όλη την επικράτεια  - για καθαρή μας έξοδο από τα μνημόνια!!! Εύχομαι σ’ όλους χρόνια πολλά και υπομονή.            

Αντώνης Ταρνανάς

*Η λέξη «πετραχήλι», λοιπόν αποτελεί παραφθορά της λέξης «επιτραχήλιον» και  παλιά τη χρησιμοποιούσαν για το λουρί που έβαζαν στον λαιμό των ζώων για να τα κρατάνε δεμένα. Το να έβαζε κάποιος το πετραχήλι σε ζώα οικόσιτα, όπως για παράδειγμα την κατσίκα, τον σκύλο, τον γάιδαρο, ήταν σχετικά εύκολο και συνηθισμένο. Ακατόρθωτο όμως ήταν να συμβεί με τα ζώα που ζουν ελεύθερα στη φύση. Όπως οι λαγοί, που το βάζουν αμέσως στα πόδια μόλις αντικρίσουν άνθρωπο. Έτσι λοιπόν ένας λαγός με πετραχήλι, ήταν κάτι αδύνατον και πρακτικά ανέφικτο.[ Όχι για τους ‘’Συριζανέληδες’’ ,  προσθέτω εγώ ο ταπεινός].