O ROCKY ΚΑΙ ΤΑ ''ΑΔΕΡΦΙΑ'' ΤΟΥ

Rocky Marciano

 O δικός μου Rocky

Συνδέοντας συνειρμικά τον αγαθό  ήρωα του Λουκίνο Βισκόντι Rocco, που αναγκάζεται να γίνει πυγμάχος, με τον θρυλικό Αμερικανό πρωτοπυγμάχο  Rocky Mαrciano, κάνω και μια προσπάθεια ‘’επιστροφής’’ στα παιδικά μου χρόνια. Παρά τα πενιχρά μέσα  ενημέρωσης της εποχής, το όνομα του παιδικού μας ήρωα είχε γίνει το σύμβολο της δύναμης και  της υπεροχής, που τόσο είχε ανάγκη η γενιά μας, που μόλις είχε βγει από τον πόλεμο, ταπεινωμένη και ανίσχυρη. Παίρναμε κουράγιο από τη  δύναμή του και μας κολάκευε απεριόριστα ακόμα και η νοερή  ταύτιση με   τη φήμη που τον συνόδευε [ 49 συνεχόμενες νίκες σε 49 αγώνες, εκ των οποίων οι 43 με knockout].

Τα χρόνια πέρασαν, ο ίδιος έφυγε από τη ζωή, αλλά το όνομα του παραμένει  θρυλικό , πιστεύω όμως ότι  ίσως ελάχιστοι γνωρίζουν την πραγματική του υπόσταση. Αργότερα , κάποιοι το ‘’χρησιμοποίησαν’’ σαν τίτλο  μιας σειράς ταινιών, με τελευταία το 2006 [Rocky Balboa] και ήρωα ένα ‘’φανταστικό’’ πυγμάχο,  με πρωταγωνιστή τον Sylvester Stallone. Πιθανολογώ ότι η σειρά αυτή των ταινιών επανέφερε και το όνομα στην επικαιρότητα, σαν γνώρισμα της δύναμης ακόμα και στα …….  ζώα .

Ένα από αυτά φιλοξενώ κι εγώ τελευταία στο σπίτι μου και ομολογώ ότι τώρα πια  νοιώθω απόλυτα τον συμβολισμό της δύναμης  και της υπεροχής και είμαι βέβαιος ότι το ξέρει και ο ίδιος . Πρόκειται για ένα 7χρονο Chow Chow, της μεγάλης μου εγγονής , που μου  εμπιστεύτηκε τη φροντίδα του μόνο για λίγες μέρες. Τελικά , πρώτη μου διαπίστωση είναι ότι μάλλον εμένα εμπιστεύτηκε στον Rocky, αφού από την αρχή  μου έδειξε τη φροντίδα του μα και τη δύναμη του. Το βράδυ, όταν αποσύρθηκα  στο υπνοδωμάτιό μου, αντιλήφθηκα δυο-τρεις φορές να εγκαταλείπει το μπαλκόνι όπου με επιλογή του διαμένει, να διανύει ένα μακρύ διάδρομο αθόρυβα και αφού διαπιστώσει ότι είμαι στο κρεβάτι μου,  επιστρέφει στη θέση του.

Κάποια στιγμή μάλιστα που ακούστηκε πολύ κοντά ένα βεγγαλικό – λόγω των ημερών-  τον είδα να έρχεται να  ‘’πλαγιάζει’’ για  λίγα λεπτά  στο πάτωμα του δωματίου μου και μετά ξαναγύρισε οριστικά στο μπαλκόνι του, όπου τον βρήκα  το πρωί, ήσυχο να κοιμάται. Το μόνο πρόβλημα μαζί του  είναι η φυσική του δύναμη  και αυτό, παρά τα σπορ των νεανικών μου χρόνων, με φθάνει στα όρια μου για να τον συγκρατήσω .Πρόκειται για έναν  καλοκάγαθο γίγαντα που  υποχωρεί,  μάλλον από ευγένεια  παρά από τη δική μου δύναμη.

Μαζί του έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι και εγώ  δυνατός, έστω   ‘’με ξένες πλάτες’’, όπως κάνανε στα παιδικά μας χρόνια,   κάποια αδύναμα παιδιά  για να ξεπεράσουν το ‘’ bullying’’ της εποχής . Συχνά κυκλοφορούσαν ή και επικαλούνταν  τη βοήθεια ενός πιο μεγάλου  ‘’νταή’’ φίλου ή αδελφού , για να περιορίσουν τις συνέπειες. Όπως γίνεται αντιληπτό, πάντα υπήρχαν δυνατοί , οι οποίοι επέβαλλαν τον ‘’νόμο του ισχυρού’’ και άφηναν στους αδύνατους μοναδική δυνατότητα  να  καλύπτονται  πίσω από ισχυρούς  ‘’φίλους’’ , που ενίοτε το  ξεχνούσαν ή έφθαναν πολύ αργά !!!.

 Είναι κανόνας στη ζωή, που αποτελούσε ανέκαθεν μέχρι και σήμερα αντίγραφο της ζούγκλας , να δείχνεις – αν δεν είσαι - όσο μπορείς πιο δυνατός , έστω και μέσω τρίτων. Δεν ξέρω για τους άλλους, είμαι όμως  σίγουρος για τον Rocky μου που η αυτογνωσία του  επιτρέπει να προσποιείται ότι υποχωρεί, στις γέρικες δυνάμεις μου. Πάντως για όσο θα είναι μαζί μου νοιώθω και εγώ  πιο δυνατός όπως  πριν με ‘’πάρουν’’ τα χρόνια που με έφεραν στην ανάγκη να χρειάζομαι  ξένη βοήθεια!!!

Αντώνης Ταρνανάς