ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ Ή ΕΝ ΠΟΤΗΡΙΩ!

Θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, με τα όσα τραγελαφικά και πρωτοφανή συμβαίνουν τελευταία γύρω  μας, ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας τρικυμίας εν κρανίω, που σημαίνει πλήρη διανοητική σύγχυση. Οι ειδικοί προσδιορίζουν ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί [Σύνδρομο συνήθως οξείας και παροδικής διαταραχής των ψυχικών λειτουργιών, κυρίως του προσανατολισμού και της μνήμης].

Προϋπόθεση λοιπόν  για να συντρέξει  μια ανάλογη κατάσταση αποτελεί η ύπαρξη προσανατολισμού και μνήμης , που  αποτελεί και το ζητούμενο εν προκειμένω. Παράλληλα όμως, είναι γεγονός ότι  κανείς  δεν προέρχεται από παρθενογένεση –αφού πολλοί από αυτούς  προϋπήρξαν σε άλλα πολιτικο-ιδεολογικά σχήματα  και με εντελώς διαφορετικές απόψεις , τις οποίες  τεχνηέντως παραμερίζουν ή αποσιωπούν , ‘’ποιώντες  την  νήσσαν’’, για να μη γίνουν αντιληπτοί. Η χώρα μας όμως είναι τόσο μικρή και με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι πανεύκολη η επαναφορά των σχετικά πρόσφατων αντίθετων ισχυρισμών τους.

Με βεβαιότητα λοιπόν θα μπορούσε να λεχθεί ότι δυστυχώς για όλους μας, δεν έχουν υποστεί το σύνδρομο της παροδικής αυτής διαταραχής, αφού έτσι θα υπήρχε και δυνατότητα σύντομης και αποτελεσματικής θεραπείας και θα λυνόταν το πρόβλημα. Υποψιάζομαι ότι, στην περίπτωσή μας, συντρέχει το δεύτερο ενδεχόμενο, δηλαδή της έντεχνης και σκόπιμης ‘’τρικυμίας εν ποτηρίω’’, που χρησιμοποιούν ή και μετέρχονται οι παντοειδείς εξουσίες για να θολώνουν τα νερά και να προωθούν έτσι τις αθέμιτες  ενίοτε μύχιες σκέψεις  τους. Με τον τρόπο αυτό κερδίζουν χρόνο και δρουν παραπειστικά, ώστε  να‘’ περνούν στα μαλακά’’ τις υποκρυπτόμενες επιδιώξεις τους. Εδώ βέβαια σπεύδει σε βοήθεια και η [καλοδεχούμενη αφού μας βολεύει] εξωτερική επέμβαση στα εσωτερικά μας, της κάποτε μισητής τρόικας και των εκπροσώπων της. Ακόμα και μέσα στο  Ελληνικό Κοινοβούλιο ο κ. Μοσκοβισί, επαίνεσε το ναι σε όλα της πολιτικής ηγεσίας μας, φθάνοντας στο σημείο να θέσει υπό αίρεση και τις προσωπικές του απόψεις για ‘’αυστηρή τήρηση των συμφωνημένων, επιβραβεύοντας εκείνους που έχουν δηλώσει ότι δεν θα παραδώσουν τον λαό [ εννοώντας προφανώς την εξουσία] στους YES MEN.

 H αριστερά, όταν ακόμα υπήρχε πραγματική αριστερά, χρησιμοποιούσε έναν ειδικό όρο για να στιγματίσει ανάλογες προσπάθειες εσωτερικών ή εξωτερικών της αντιπάλων. Χαρακτήριζε όλους αυτούς τους ευκαιριακούς τυχοδιώκτες ως οπορτουνιστές, φροντίζοντας να τους στολίσει και με τα ανάλογα ‘’συνοδά’’ κοσμητικά επίθετα – όπως αργυρώνητους και φραξιονιστές] , ώστε να τους στιγματίσει οριστικά και αμετάκλητα. Ο σπάνιος αποχαρακτηρισμός τους γινόταν ύστερα από σημαντικά Συνέδρια και Ειδικές κομματικές συνελεύσεις.

Στην εποχή μας έχουν αλλοιωθεί τόσο πολύ οι ιδεολογικές διακρίσεις, ώστε ο οποιοσδήποτε μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, δεξιός, προοδευτικός , φιλελεύθερος ή να ετεροπροσδιορίζεται – μειωτικά - από τους  αντιπάλους του - ως ακροδεξιός, φασίστας, αποστάτης κλπ. Όλα αυτά συμβαίνουν,  χωρίς ποτέ να καλείται  να αποδείξει τους ισχυρισμούς του,[ όπως συμβαίνει με τους κοινούς θνητούς που φέρουν ακέραια την ευθύνη των αποδείξεων]. Είναι και αυτό ένα δείγμα ότι στη χώρα  που γεννήθηκε  η δημοκρατία,  αποτελεί  πια είδος εν ανεπαρκεία, διότι δεν θελήσαμε ή σκόπιμα παραλείψαμε , να κρατήσουμε ένα μικρό δείγμα της και για μας!!!

Ο πολιτικός εφιάλτης που ζούμε, δεν παρέδωσε μόνο τα ασημικά της χώρας μας σε ‘’ ετεροδιαχειριζόμενο  ταμείο’’ αλλά καθιέρωσε και το ναι σε όλα, σαν αξίωμα της ‘’ περήφανης ισότιμης συμμετοχής μας στην Ε.Ε.’’. Αυτό αποτελεί πράγματι τη νέα οπορτουνιστική έκφραση που έλεγε η πάλαι ποτέ γνήσια αριστερά. Περαστικά μας!!!    Αντώνης Ταρνανάς