ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Για να αποφύγω τη συνηθισμένη πλύση εγκεφάλου που γίνεται τέτοιες μέρες, σε απευθείας μετάδοση από την Δ.Ε.Θ., αποφάσισα να εφαρμόσω το σύνηθες πρόγραμμα Μεγάλης Εβδομάδας της ΕΡΤ, αφού η δισκοθήκη μου έχει όλα τα καλά! Το ίδιος ακριβώς θα κάνω βέβαια και τις επόμενες ημέρες, με τις ομιλίες των λοιπών  πολιτικών αρχηγών, διότι τρομάζω στη σκέψη να εμφανίσω συμπτώματα εθισμού ή superdose , με κίνδυνο να γίνω περίγελος του κόσμου στην ηλικία μου.

 Χθες  λοιπόν άρχισα με πρελούδια και πολωνέζες του Σοπέν, αλλά τα βρήκα πολύ ανάλαφρα για τις ημέρες που ζούμε. Προχώρησα με την Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν την οποία θεώρησα υπερβολικά ηρωική για το άδοξο τέλος του Ναπολέοντα στο Βατερλό. Άκουσα ορατόρια και άλλα θρησκευτικά έργα του Μέντελσον και του Μπαχ και έκλεισα τη χθεσινή μέρα μου με την όπερα Τόσκα του Πουτσίνι. Με τη διαδικασία αυτή ‘’φτιάχτηκα’’ συναισθηματικά και αργά τις πρωινές ώρες κατέφυγα στο κρεβάτι μου.. Χαμένος κόπος όμως, αφού μου έλλειπε το βασικό στοιχείο της πολιτικής αισιοδοξίας και οι ενέσεις  περηφάνιας    από την καθαρή μας έξοδο από τα μνημόνια, που είχα συνηθίσει να παίρνω από τα κρατικά κανάλια. Έπαθα δηλαδή ένα στερητικό σοκ έστω και προσωρινό !!!

 Ήταν φανερό ότι μου έλλειπε η δόση μου, αλλά είχα αποφασίσει να μη το ρισκάρω, διότι λόγω ΔΕΘ οι δόσεις είναι μεγαλύτερες και ίσως δεν θα μπορούσα  να τις αντέξω και έμεινα πιστός στην αρχική μου απόφαση της αποτοξίνωσης. Το πρόβλημα δεν είναι να το θέλεις αλλά και να το μπορείς και εγώ φαίνεται ότι δεν έχω πλέον τις απαραίτητες αντοχές αλλά ούτε τη δυνατότητα να συμμεριστώ τη χαρά και ευτυχία των κυβερνώντων και των παπαγάλων τους, αν δεν πάρω την καθημερινή μου δοσολογία.

Ξεγέλασα τον εαυτόν μου, αφού ο ύπνος δεν με πλησίαζε καν και πρωί-πρωί, σκέφθηκα να ακολουθήσω ‘’σοβαρότερο’’ πρόγραμμα. Δεν άφησα ρέκβιεμ για ρέκβιεμ που να μην ακούσω, μέχρι που κατέληξα σε εκείνο του Μότσαρτ. Με δεδομένες τις διάφορες αμφισβητήσεις ποιος τελικά έγραψε το έργο και τα λοιπά φημολογούμενα περί ενδεχόμενης δολοφονίας του από τον  Αντόνιο Σαλιέρι, μπήκα στη διαδικασία των προβληματισμών για το ποιος έκλεψε το έργο ποιου και τελικά αν συμφέρει να προσφέρεις δικό σου έργο ή να οικειοποιείσαι τη δουλειά των άλλων.

 Ίσως έχει χάσει πια την αξία της η ρήση ότι ‘’ ο ψεύτης και ο κλέφτης  τον πρώτο χρόνο χαίρεται’’, αφού γνωρίζω πολλούς που έχουν τον τρόπο να ανανεώνουν τον ‘’ενιαύσιο’’ αυτό περιορισμό του γνωμικού. Κάποιοι μπορούν να το κάνουν συνεχώς και με απόλυτη επιτυχία και ας πιστεύουν οι αφελείς τις λαϊκές παροιμίες και λοιπές θυμοσοφίες  του παρελθόντος. Τώρα είναι η εποχή των πονηρών παντός καιρού , οι οποίοι με τους μηχανισμούς τους θα μας πείσουν στο τέλος ότι όσοι δεν καταλαβαίνουν τις οικονομικές και κοινωνικές επιτυχίες μας, ανήκουν στη μαύρη προπαγάνδα  και  πρέπει να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα έκφρασης γνώμης. Κάτι σαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και  το καθεστώς του ιδεολογικού φίλου προέδρου της Βενεζουέλας, που καλεί τους πεινασμένους της χώρας του να πουλήσουν χρυσό στις τράπεζες!!! Αυτό μου θυμίζει το αποδιδόμενο στη Μαρία Αντουανέτα  για τους πεινασμένους της Γαλλίας, ‘’αφού δεν έχουν ψωμί ας φάνε  παντεσπάνι’’ . Δεν ξέρω αν πράγματι το είπε  , είναι σίγουρο όμως ότι η ίδια κατέληξε στην ‘’γκιλοτίνα’’. O tempora o mores’’που έλεγε ο Κικέρων.

Αρχίζω  ήδη από τώρα να καταστρώνω σχέδια για τα υποκατάστατα αποφυγής των επόμενων ομιλητών της ΔΕΘ. Ομολογώ ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια αντοχής μου και η συνέχιση της πλύσης εγκεφάλου θα με οδηγήσει σε εθελούσια λοβοτομή, για να αποφεύγω τις βλαβερές συνέπειες στο όσο μου απομένει υπόλοιπο της ζωής μου. Ανάμεσα στα σχέδια μου είναι ο Μυστικός Δείπνος και το φιλί του Ιούδα και κυρίως το τροπάριο της Κασσιανής της Μεγάλης Τρίτης για τους ‘’εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόντες’’. Κορωνίδα πάντως αποτελεί ο γνωστός  τρόπος αποποίησης των ευθυνών  με το ‘’νίπτω τας χείρας μου’’ του Πόντιου Πιλάτου – ένα είδος ατόμων που βρίθουν στη σύγχρονη κοινωνία μας!!!    Αντώνης Ταρνανάς