ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΑΔΙΚΙΑ

Σήμερα θα προσπαθήσω να εξαντλήσω την επιείκειά μου σε χαρακτηρισμούς, χωρίς όμως να αποφύγω την ουσία  και τον αναγκαίο – κατά την προσωπική μου άποψη – στιγματισμό των γεγονότων. Θα αναφερθώ , ενδεικτικά, στις αδικίες που διαπράχθηκαν γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών, σε βάρος της ιστορίας, του  κοινοβουλίου, της αλήθειας και του Συντάγματος, αρχίζοντας από το τελευταίο.

Ακούστηκαν χίλιες διαφορετικές απόψεις – ειδικών και άσχετων – για τη συνταγματικότητα του περιεχομένου της ρηματικής διακοίνωσης, αφού το κρινόμενο Σύνταγμα της γείτονος χώρας, δεν μας  δόθηκε  προς εξέταση.  Δεν λαμβάνω υπόψη μου τα ειδικά  τηλεοπτικά πάνελ της κρατικής ΕΡΤ, αφού τόσο η σύνθεση [για τα προσχήματα] όσο και η μεταχείριση  των μετεχόντων είχε τα ‘’κουσούρια’’ της και είναι κρίμα ότι την ευθύνη είχαν αξιόλογοι δημοσιογράφοι. Θα αναφερθώ  μόνο στην ‘’επιστράτευση’’ των συγγενών και κομματικά  προσκείμενων στην Κυβέρνηση ειδικών, στις επιλεκτικές ‘’βλάβες’’  κάποιων ακουστικών και μικροφώνων    και την κατευθυνόμενη άποψη των ομιλητών.

                  Περιορίζομαι στα όσα ακούστηκαν στη Βουλή και οι ειδικοί θα μας πουν για την ορθότητα αυτών ή όχι  και πως μπορεί κανείς να κρίνει ένα τόσο σοβαρό κείμενο, χωρίς να μελετήσει τις προβλέψεις του. Επειδή δεν ανήκω στους ειδικούς, θα ήθελα να τους ρωτήσω τι προβλέπει το δικό μας Σύνταγμα για ανάλογης σοβαρότητας εθνικές Συμφωνίες αλλά κυρίως πώς  είναι δυνατόν να υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες επιστημονικές ερμηνείες για το ίδιο ακριβώς θέμα!!! Κάποιοι ενδεχομένως να κωλύονται για προσωπικούς ή ιδεολογικούς λόγους να δώσουν τη σωστή σημασία και  άλλοι να την διαστρεβλώνουν για τους ίδιους λόγους και τελικά να ακούγονται  οι ατεκμηρίωτες  ΄΄ασχετολογικές κορόνες’’ , που δεν τιμούν κανένα.

Έρχομαι τώρα στους Βουλευτές –όλους τους βουλευτές– και εκπλήσσομαι σφόδρα για την  απόλυτα ομαδοποιημένη ταυτογνωμία υπέρ ή κατά του συγκεκριμένου θέματος και  την προβολή της  με την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία [ αν και επιχειρηματολογία δεν ακούστηκε αλλά ‘’κουτσομπολιά’’ για τις θέσεις των αντιπάλων τους στο παρελθόν]. Διερωτώμαι τι σχέση έχουν οι όποιες θέσεις και διακηρύξεις του παρελθόντος, οι οποίες όμως παρέμειναν κενός λόγος χωρίς υπογραφή δεσμεύσεων για τη χώρα . Επίσης με προβληματίζει το γεγονός ότι μια ομάδα ανθρώπων αποφασίζει – ερήμην εκείνων που τους έστειλαν στη Βουλή ως εκπροσώπους τους , να αποδέχεται ή να απορρίπτει  μια συμφωνία που θα δεσμεύει  εις το διηνεκές τη χώρα μας, χωρίς να ερωτηθούν και μάλιστα εγγράφως  [ εκλογές ή δημοψήφισμα] οι εντολείς τους!!!

Μια και φθάσαμε στους Βουλευτές, αυτούς που τελικά θα κρίνουν –την αποφασισμένη ήδη- ψήφιση της συμφωνίας, θα ήθελα να αναφέρω την υποκριτική αποφυγή – όπως λέχτηκε στη Βουλή – χαρακτηρισμών περί προδοσίας και συναλλαγής στον ιερό αυτό χώρο. Ναι αυτό σας πείραξε, αποφεύγετε τα λόγια και δεν κάνετε τίποτα για να αποφύγετε τις πράξεις. Δικαίωμά σας είναι, αφού έτσι νομίζετε, αλλά ο λαός και η ιστορία έχουν αντίθετη άποψη και κατατάσσει τον καθένα στη θέση που του ανήκει. Θα μου πείτε βέβαια τι σημασία έχει η κρίση κατόπιν εορτής και όταν το ‘’κακό’’ θα έχει συντελεσθεί;;; Ευτυχώς για τη χώρα μας έχει ακόμα – έστω και κουτσουρεμένη – δημοκρατία και δεν μπορεί να ακολουθεί ολοκληρωτικές μεθόδους για να αντικρούσει ή και να προλάβει ανάλογους κινδύνους. Πρέπει να αναμένει τις εκλογές για να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του, αρκεί να τη χρησιμοποιήσει με σύνεση και λογική και όχι όπως πολλάκις έπραξε στο παρελθόν και βρίσκεται η χώρα μας εκεί που είναι τώρα. Έχει και η δημοκρατία τα δικά της λάθη, αλλά εξακολουθεί να είναι το τελειότερο πολίτευμα, αφού αντέχει περισσότερο από 2.500 χρόνια.

Έρχομαι τώρα στο θέμα της αλήθειας, αν και δεν τυγχάνει της καλύτερης αντιμετώπισης από τους νέο-Έλληνες, ίσως διότι δεν μας βολεύει στις προσωπικές μας επιδιώξεις, που αποτελούν το τελικό ζητούμενο του λαϊκισμού που ομαδικά και συνειδητά βιώνουμε. Πολλές φορές  παραβλέπουμε αυτή τη ‘’λεπτομέρεια’’, αρκεί να εξυπηρετούνται τα ‘’νιτερέσα’’  μας για να μην πω ότι κάποιοι αρκούνται και στην ‘’κατσίκα του γείτονα’’ , όπως έλεγε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στο προσφιλές του  σχετικό  ανέκδοτο. Ναι αυτοί είμαστε και ενίοτε αυτό θεωρείται ‘’μαγκιά’’, κατά την έκφραση των πιο προχωρημένων, που δυστυχώς για τους πολλούς, είναι  μεν λιγότεροι  αλλά ισχυροί και πιο κοντά στις κατά καιρούς εξουσίες. Εξ όνυχος τον λέοντα, αγαπητοί συμπατριώτες, αφού τα μικρά αυτά δείγματα αποτελούν το γενικό χαρακτηριστικό της φυλής μας.

Θα αναφέρω , en passant που λένε και οι φίλοι μας οι Γάλλοι και μια προσωπική αδικία, για την οποία δεν είμαι βέβαιος αν είμαι ο δράστης ή το θύμα. Μπήκα στα  σπίτια και στους υπολογιστές σας, με τα προσωπικά  μου σχόλια  της επικαιρότητας, νομίζοντας ότι το έκανα με τη θέλησή σας [εξαιρούνται τα έντυπα ή ηλεκτρονικά ΜΜΕ], αφού έτυχα της ανάλογης ανταπόκρισης. Τώρα που φθάσαμε στα ‘’δύσκολα’’, παρατηρώ μια εντοπισμένη μόνο θετική αντίδραση και καμιά απολύτως αρνητική, πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι ‘’μάλλον άδικα χάνω τον καιρό μου και ενδεχομένως σας ενοχλώ. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι όλοι συμφωνούν με τις απόψεις μου ούτε θεωρώ  ανταπόκριση στον πρωτογενή μου και ενυπόγραφο σχολιασμό, την   αποστολή ενός  οποιουδήποτε ‘’ετοιματζίδικου’’ δημοσιεύματος . Συνεπώς εκλαμβάνω την άρνηση σχολιασμού σαν ενόχληση των αποδεκτών των μηνυμάτων μου, οπότε  διακόπτω την αποστολή  των κειμένων μου με τη μορφή του e-mail, όπως έκανα μέχρι τώρα. Αν και όσοι τυχόν ενδιαφέρονται θα    βρίσκουν στην ιστοσελίδα μου anpantar.blogspot.com, όσα τυχόν κείμενά μου επιθυμώ να δημοσιοποιώ , εξακολουθώντας  βέβαια να ανταποκρίνομαι στην όποια διαπροσωπική επικοινωνία.   Αντώνης Ταρνανάς