ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

Δεν θα αναφερθώ ακόμα μια φορά στις προσωπικές μου αναμνήσεις από τα Χριστούγεννα του πολέμου του 1940 , αλλά στα όσα σχεδιάζονται  και αναγγέλλονται για τον επικείμενο εορτασμό της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης. Το μοναδικό  κοινό στοιχείο ανάμεσα στις δυο αυτές ημερομηνίες είναι η λεκτική αναφορά στην ημέρα και τίποτα άλλο. Τα προβλήματα που ενδιαφέρουν τη σημερινή κοινωνία είναι τα τσιμπούσια, τα ρεβεγιόν ,  η καλοπέραση και ο αριθμός των ‘’πιστών’’  στους ναούς. Προσωπικά, στα 87 μου, έχω αποφασίσει να μη γιορτάσω και να μείνω στο σπίτι μόνος μου, στερούμενος τη συντροφιά των δικών μου, με τους οποίους συνεόρταζα στο ίδιο αυτό σπίτι κάθε προηγούμενη χρονιά. Θα περιμένω να γιορτάσω μια επόμενη χρονιά, αν η ηλικία μου το επιτρέψει.

Δηλώνω προκαταβολικά ότι δεν θα ασχοληθώ με τους αρνητές της μάσκας και του ιού, τους ανεγκέφαλους, τους ταραξίες και τους ψεκασμένους. Αυτοί εμπίπτουν στις αρμοδιότητες ειδικών επιστημόνων και τινες εξ αυτών στις αρχές της τάξης και της δικαιοσύνης. Ακόμα όμως και στο κρίσιμο αυτό θέμα της επικαιρότητας με καθημερινές απώλειες συνανθρώπων μας, οι περισσότεροι περί άλλα τυρβάζουν, ενώ το μοναδικό μας πρόβλημα είναι να ‘’επιζήσουμε’’ από τη συμφορά που μας βρήκε, μέχρι να την αντιμετωπίσουμε με τα εμβόλια που βρίσκονται  ήδη πολύ κοντά μας. Αντί να  φροντίσουμε μόνοι μας να δημιουργήσουμε ένα τείχος καθυστέρησης στην πορεία του ιού μέχρι να τον εξοβελίσουμε οριστικά, προσπαθούμε να ξεγελάσουμε εαυτούς και αλλήλους, ανταλλάσσοντας το γενικό μόνιμο καλό με τις ενδεχόμενες ‘’απολαύσεις’’ ελάχιστων επόμενων ημερών ή μηνών. Ξέρω ότι πολλοί ‘’μηχανεύονται’’ τρόπους για να ξεγελάσουν τα όργανα ελέγχου  για ‘’ δυο στιγμές ψευδαισθήσεων ευτυχίας’’, χωρίς να σκέπτονται τις συνέπειες και τους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί για τους συνανθρώπους τους,  τα ευπαθή μέλη των οικογενειών τους και  προφανώς μας  απομακρύνει από μια μόνιμη κανονικότητα. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι , που αναφέρει  στίχος του  Σοφοκλή, όπως υιοθετήθηκε  από τον Χριστιανισμό.

 Η νεολαία ισχυρίζεται ότι ‘’κουράστηκε από την κλεισούρα’’ και μπορεί να έχει δίκιο  αφού έτσι είχε συνηθίσει, οι εργαζόμενοι χάνουν  τις δουλειές τους, οι έμποροι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να κλείσουν τα μαγαζιά τους και η οικονομία γενικώς στενάζει – παρά τα όσα μέτρα λαμβάνονται. Ευτυχώς,  η Ευρωπαϊκή  Ένωση έδειξε – ίσως  για πρώτη φορά - την αλληλεγγύη της, ακόμα και στην παραγγελία των εμβολίων, αν και θα μπορούσε να φανεί περισσότερο γενναιόδωρη. Η Εκκλησία μας διαμαρτύρεται ότι με τον περιορισμό των πιστών  βρίσκεται υπό διωγμόν και οι πολέμιοί της  εξαπολύουν το αντιχριστιανικό τους μένος  για δήθεν  ‘’ευνοϊκή  της μεταχείριση’’ από την πολιτεία, η οποία βάλλεται παντοιοτρόπως  για όλες τις αποφάσεις της .

Η Κυβέρνηση της χώρας διανύει την περίοδο της ‘’καυτής πατάτας’’, έχοντας να αντιμετωπίσει , πέραν των άλλων  αμέτρητους θανάτους και θα κριθεί στο τέλος – όταν βγούμε από την πανδημία – για τον τρόπο που χειρίστηκε τη σοβαρότατη αυτή παγκόσμια κρίση. Θα μετρήσει βέβαια και η σύγκριση της με άλλες χώρες που φαίνεται ότι μάλλον την ευνοεί.. Δεν θα μείνουν έξω από την κριτική και οι λοιπές κομματικές ομάδες για την γενικότερη στάση τους σε όλο αυτό το διάστημα και αν διευκόλυναν όπως όφειλαν  την επίλυση του προβλήματος ή πρόταξαν το κομματικό κέρδος και κάλυψαν ή και ενθάρρυναν κινήσεις και δραστηριότητες που αντιστρατεύονται τις επιβαλλόμενες υγειονομικές αποφάσεις .  Στο τέλος όλα και όλοι κρίνονται κατά τα έργα και την εν γένει πολιτεία τους και αυτό θα γίνει και στη χώρα μας, για όσο ακόμα αποτελεί αστική ευρωπαϊκή δημοκρατία, στην οποία η τήρηση των Νόμων αποτελεί υποχρέωση  για όλους – κυβερνώντες και κυβερνώμενους - ενώ η ανυπακοή σ ‘ αυτούς δεν επιτρέπεται !!!

Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει  τα μυαλά πιστών τε και απίστων – όλοι τους πλάσματά του είναι και το δικαιούνται – για να βγούμε στο ‘’ξέφωτο’’  χωρίς νέες απώλειες και εν ομονοία, για το γενικότερο συμφέρον  του κοινωνικού συνόλου της δεινοπαθούσας χώρας μας.

Κλείνω  το άρθρο μου με ένα  ρητορικό και συνάμα αφελές ερώτημα: Τι θα συνέβαινε αν αυτή την περίοδο  κυβερνούσε τη χώρα μας κάποιο αριστερό Κόμμα της αντιπολίτευσης;; Αν δεν  ‘’ανήκαμε’’ στην ευρύτερη συμμαχία της  Δύσης  του κεφαλαίου και των φονιάδων των λαών, στην Ευρωπαϊκή Ένωση των μεγάλων συμφερόντων ακόμα δε και στο ‘’τρισκατάρατο’’  και πράγματι φιλοτουρκικό  ΝΑΤΟ.;;  Εγώ ξέρω αλλά δεν το λέω, όπως ξέρω πόσο  χαίρονται  τα Κόμματα που δεν τους έπεσε η ‘’πατάτα’’ και υποψιάζομαι ότι παρά την αθεΐα’’ τους κάνουν τάματα για την καλοτυχία τους!!!   Δεν θα έβλαπτε πάντως να μας εξηγήσουν τι ακριβώς θα έκαναν  αυτά στην περίπτωση που θα κυβερνούσαν;;    Αντώνης