Συνέδριο του
ΚΚΕ
Σε
μια χώρα, που εξακολουθεί να είναι
δημοκρατική και οι ιδέες είναι απόλυτα ελεύθερες, εύχομαι καλή επιτυχία στις
εργασίες του Συνεδρίου επ’ αγαθώ του λαού της χώρας,
Πριν
προχωρήσω σε οποιαδήποτε άλλη σκέψη, επιθυμώ να διευκρινίσω ότι είναι η πρώτη
φορά και ελπίζω η τελευταία, που ασχολούμαι με αμιγώς κομματικό θέμα, με την
πληροφορία ότι για τον κομμουνισμό ξέρω πολλά και εν πάση περιπτώσει
περισσότερα από πολλούς συνέδρους. Έζησα για 12 χρόνια το σύστημα σε όλο το
μεγαλείο του [απέκτησα παιδί και αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα υγείας στη
Γιουγκοσλαβία του Τίτο και γνώρισα τα στρατεύματα του Συμφώνου Βαρσοβίας κατά
την εισβολή τους στην Τσεχοσλοβακία, για να ‘’πνίξουν’’ την Άνοιξη της Πράγας.
Πάμε
λοιπόν από την αρχή. Στα νιάτα μου οικοδόμος, όπως ήταν και ο πατέρας μου,
υπήρξα ‘’φίλα προκείμενος’’, μέχρι που έφθασα στα όριά μου το 1968 στην Πράγα,
όταν είδα τον γείτονά μου πολυολυμπιονίκη Emil Zatopek να χάνει τη θέση και
τους βαθμούς του στο στρατό αλλά και τα ολυμπιακά του μετάλλια, επειδή τόλμησε να
υπογράψει τη κάρτα σημαντικών ανθρώπων
της χώρας , κατά της εισβολής. Εκείνο όμως που με οδήγησε στα άκρα και λίγο
πριν τον αντικομουνισμό, ήταν το αιτιολογικό για την αφαίρεση των Ολυμπιακών μεταλλίων, εκ των οποίων τρία [
στα 5.000, 10.000 και τον μαραθώνιο ] στην ίδια Ολυμπιάδα του Ελσίνκι το 1952.
Ακούοντας
την επίσημη δικαιολογία για την αφαίρεση των μεταλλίων, ότι
τα κατέκτησε με την έμπνευση της κομμουνιστικής
ιδεολογίας και ότι η εισβολή έγινε για να απελευθερώσουν την χώρα από προηγηθείσα Νατοϊκή, θυμήθηκα ένα παλιό
ελληνικό ρήμα και τις ερμηνείες του ιδρύματος Τριανταφυλλίδη, που αποδίδει
πλήρως το συνολικό κατάντημα κάποιας ιδεολογίας.
Πρόκειται για το ρήμα ‘’βαυκαλίζω’’ που σημαίνει εξαπατώ ή καθησυχάζω κάποιον
με ψεύτικες προσδοκίες.
μη βαυκαλίζεσαι με ψεύτικες ελπίδες.
Συνώνυμα: παραμυθιάζω (λαϊκότροπο) και η λέξη βαυκαλίζομαι σημαίνει: παραμυθιάζομαι, εξαπατώ καθησυχάζω τον εαυτόν
μου με
ψεύτικες προσδοκίες.
Διαλέγετε και παίρνετε λοιπόν για να
μπορέσετε να ‘’χωνέψετε’’ και το χόρτο
που σερβίρεται αφειδώς σε ανάλογες περιπτώσεις στο ‘’εθισμένο’’
οπαδικό κοινό του Συνεδρίου, με την
ελπίδα να τσιμπήσει και κάποιος απελπισμένος περαστικός.
Κανένας βέβαια δεν θα μιλήσει στο
Συνέδριο για το καθεστώς της Β. Κορέας , που
όλοι έχουν καταστεί ‘’εργάτες’’ της ηγεσίας, που κλαίνε ή γελάνε ομαδικά
με εντολή του μεγάλου ηγέτη. Δεν θα σας
πουν ούτε τι θα κάνουν στην Κούβα, τώρα
που τους τελείωσαν οι αδελφοί Κάστρο και αν έχουν δει το τελευταίο ντοκιμαντέρ
με τη σύγχρονη μιζέρια της χώρας που κάποτε αποτελούσε το καμάρι της
Καραϊβικής. Έχουν πάθει αμνησία για όσα δολοφονικά συνέβησαν στην πλατεία Τιεν
ναν μεν, ούτε θα αναφερθούν στο γεγονός ότι στο κομμουνιστικό Πεκίνο ζουν 100 [
οι περισσότεροι παγκοσμίως] πολυδισεκατομμυριούχοι και ότι στη μαμά του συστήματος Ρωσία,
‘’διεμοιράσαντο τα ιμάτιά της εαυτοίς’’ [ τον ιδρώτα του ρωσικού λαού] και
γέμισε ο κόσμος από δισεκατομμυριούχους με νησιά- ακόμα και αυτό του Ωνάση-
αγγλικές ομάδες, τον παγκόσμιο έλεγχο πετρελαίου και αερίου και της μόνιμης
εξουσίας της χώρας, με απόφαση της γνωστής νομενκλατούρας του καθεστώτος. Μπορώ να
αναφερθώ σε χιλιάδες ακόμα ανάλογες περιπτώσεις και τα δεινά που επέφεραν για
δεκαετίες στου λαούς που επικράτησαν. Έφεραν δε τους λαούς σε τέτοιο ιδεολογικό
σοκ, ώστε στις περισσότερες από αυτές [ παράδειγμα Ουγγαρία] να οδηγήσουν το
λαό στην αγκαλιά του φασισμού. Σταματώ εδώ διότι αυτά που αναφέρω είναι ήδη
γνωστά αλλά προσπαθούν με ωραιοποιημένες εκφράσεις να τα μειώσουν ή να τα
εξαλείψουν.
‘’Οφείλω όμως,
για λόγους δικαιοσύνης, να αναφερθώ και στις χθεσινές τους επαγγελίες: Το
θέμα του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είναι: «Δυνατό ΚΚΕ. Νους - καρδιά - οργανωτής της εργατικής
λαϊκής πάλης για το Σοσιαλισμό»...
Θέσεις της
Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο - Πρώτο κείμενο
Το Κόμμα ως
καθοδηγητής του επαναστατικού εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας
στην πάλη για τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό. Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα
από τη δράση της Κεντρικής Επιτροπής και όλου του Κόμματος από το 20ό στο 21ο
Συνέδριο’’
Τα αντέγραψα από
το επίσημο πρόγραμμα του Κόμματος και θα αποφύγω τον σχολιασμό γιατί ντρέπομαι
να βλέπω ποια ιδέα έχουν για τον σοσιαλισμό, τον οποίο συνδιεκδικούν στη χώρα
μας δύο ακόμα κομματικοί χώροι. Αφήνω κατά μέρος τον όρο επανάσταση, η οποία αποσκοπεί στην
καταστολή καθεστώτων[ σαν της Λευκορωσίας] και όχι δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Αναμένω λοιπόν να
ξεκαθαρίσουν πρώτα το καθεστώς της ιδιοκτησίας και του προτεινόμενου σοσιαλισμού και τα
ξαναλέμε. Δεν παραβλέπω όμως το γεγονός της παντελούς απουσίας του όρου
δημοκρατία ή δημοκρατικός, που αποτελούσα ανέκαθεν βασικό στοιχείο του τίτλου
των κομμουνιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και όχι μόνο και αυτό με
εμβάλλει σε πολλές σκέψεις. Ίδωμεν!!!
Η τσίπα που μας
χαρακτήριζε σαν λαό έχει χαθεί πλέον
οριστικά και αμετάκλητα, διερωτώμαι όμως πως είναι δυνατόν να υπάρχουν
συνάνθρωποί μας να πιστεύουν αυτές τις ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Έχουν δει σε τι χάλι ζουν οι
εργάτες στα καθεστώτα που υπόσχονται να μας οδηγήσουν;;; Εγώ τους έχω
ζήσει για 12 συναπτά χρόνια και έχω εντελώς διαφορετική
άποψη, γι’ αυτό και σταματώ εδώ,
τιμώντας κάποιους από τους αγώνες του ΚΚΕ!!! Αν όμως χρειασθεί θα πω
πολλά ακόμα που με έχουν φέρει στα
ψυχολογικά μου όρια. Αντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου