Σάββατο 14 Αυγούστου 2021

ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ

 

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι

 

Επτά φορές χρησιμοποίησα στο περιεχόμενο προηγούμενων άρθρων μου τη γνωστή αυτή φράση και φαίνεται ότι κάποιοι δεν την κατάλαβαν, γιαυτό  την αναγορεύω σε τίτλο του σημερινού μου. Για  όσους μάλιστα παριστάνουν [από ιδεοληψία] τους άθεους, προσθέτω ότι τη χρησιμοποιούσαν και  οι αρχαίοι Έλληνες και οι Λατίνοι, όπως προκύπτει από την παρατιθέμενη επεξεργασία του Βικιλεξικού: μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι: Η αρχαία ελληνική αντίληψη για την τη αποτυπώνεται στους στίχους του Σοφοκλή (Αντιγόνη στιχ. 620-623) τ κακν δοκεν ποτ σθλν τδ μμεν' τ φρένας θες γει πρς ταν (το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την άτη - δηλ. σε όποιον του σκοτίζει το μυαλό για να τον οδηγήσει στη συμφορά). Στην λατινική, η αντίληψη αυτή αποτυπώνεται στη φράση stultum facit fortuna, quem vult perdere (= μωραίνει η τύχη ον βούλεται απολέσαι) και αργότερα καταγράφεται σε ανώνυμο ρητό ως Quem Iuppiter vult perdere, dementat prius (= μωραίνει ο Δίας ...). Με τη διάδοση του χριστιανισμού αντικαταστάθηκε ο Δίας από τον όρο Deus (Θεός, Κύριος) και έτσι εξακολουθεί να λέγεται μέχρι σήμερα.

Συνεπώς συντρόφια μην ανησυχείτε δεν πρόκειται να σας αμφισβητήσουν την ανύπαρκτη άλλωστε προοδευτικότητα και τον αριστερισμό που έχει καταργηθεί από τους λαούς στους οποίους τον επέβαλαν βίαια οι προκάτοχοί σας οπορτουνιστές και οπαδοί του ολοκληρωτισμού.

Μετά την εκτεταμένη και αναλυτική αυτή ανάπτυξη που  αφαιρεί κάθε πρόσχημα και δικαιολογία, μπαίνω στο θέμα μου, το οποίο έφθασε στο σημείο να αντιμετωπίζεται ομοιόμορφα από  το σύνολο της αντιπολίτευσης. Όπως τα καταφέρατε , βράζετε  όλοι στο ίδιο καζάνι, αφού προσπαθείτε να επιβάλετε έναν ανομολόγητο  αφελή αρνητισμό. Αυτό είναι δείγμα νέο-φασισμού ή τουλάχιστον χρησιμοποιεί τις ίδιες μεθοδεύσεις. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί πολιτική οποιουδήποτε χώρου, η συστηματική συκοφάντηση του Πρωθυπουργού της χώρας που φιλοδοξείτε να κυβερνήσετε. Όπως πάτε θα μετατρέψετε όλους τους Έλληνες σε προσωπικούς ψηφοφόρους του Κ. Μητσοτάκη, αφού – παρά τις αμέτρητες καυτές πατάτες που έπεσαν σωρευτικά στα χέρια του - τα ‘’έβγαλε πέρα με την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία’’. Το γεγονός τον καταξίωσε παγκόσμια αλλά η ‘’κακομοιριά’’ της ελληνικής αντιπολίτευσης της στέρησε τη γενναιοδωρία του έντιμου πολιτικού  αντιπάλου για τη σωτηρία της χώρας. Ο λαός δεν ακούει πια συνθήματα αλλά βλέπει έργα και αυτή τη φορά έχουν συντελεστεί  πρόοδοι προς την κανονικότητα που δεν μπορεί να θολώσει η μεμψίμοιρη και  παράφωνη καθημερινή  λεκτική αμφισβήτηση.

Χθες σε διακαναλική συνέντευξη του Έλληνα Πρωθυπουργού που κράτησε σχεδόν δυο ώρες, κανείς από την αντιπολίτευση δεν βρήκε τίποτα σωστό και είχαν ήδη έτοιμα τα πυρά τους, που θα το επαναλάβω, να προσέξουν μήπως τους γίνουν  μπούμερανγκ!!! Δικαιολογώ χωρίς και να κατανοώ το ΚΚΕ, γιατί ξέρω πολύ καλά τι εστί κομμουνισμός – τον έζησα τον είδα – και τη μοναδική του δυνατότητα να ‘’καταλάβει’’ την εξουσία με βίαιο τρόπο. Δεν το κρύβει  άλλωστε ότι δεν πιστεύει στον αστικό κοινοβουλευτισμό, διερωτώμαι όμως  γιατί ανακατεύεται με πράγματα που αρνείται, με μοναδική επίκληση το δίκαιο του εργάτη. Διακηρύσσει δηλαδή ότι θέλει όλους τους Έλληνες εργάτες και η ηγεσία να αποφασίζει με το δικό της δίκαιο , ποιοι και πως θα ζούνε, θα σπουδάζουν και θα εργάζονται. Ένα σκέτο ολοκληρωτισμό, χωρίς προσχήματα, που εφαρμόστηκε για δεκαετίες, απέτυχε παταγωδώς και όπου μπόρεσε ‘’αυτοκατέρρευσε’’ , σκιάζοντας και την  πατριωτική του δράση στους εθνικούς αγώνες.

Οι άλλοι όμως;;; Κάποιοι από αυτούς με τα αγγλικά τους δεν θα περνούσαν ούτε τις τυπικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ και κάποιοι άλλοι που μας έκλεισαν τις Τράπεζες ή προωθούν  εθνικισμό τύπου  3ου Ράιχ. Θα κάνω πάλι τη διάκριση με τον τέως μεγάλο χώρο του αστικού τόξου, διότι αξίζει και δικαιούται καλύτερης τύχης, από το να τάσσεται αλληλέγγυος με τους δήθεν ριζοσπάστες, που ευτυχώς γλυτώσαμε από την παρουσία τους και μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε τις απανωτές συμφορές που μας έτυχαν. Δεν θέλω ούτε να σκέπτομαι τι θα συνέβαινε στη χώρα αν βρισκόταν στην εξουσία η προηγούμενη διακυβέρνηση, η οποία έχει το θράσος να κλαψουρίζει καθημερινά ,ζητώντας τη συμπαράσταση εκείνων  που την κατηγορούν επίσημα και με παραπομπές!!! Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα έλλειψης επιχειρημάτων αλλά μπορεί να αποτελεί και εφαρμογή του ρητού ‘’ ο εχθρός του εχθρού  μου είναι φίλος μου’’.

 Δεν έχουν καταλάβει όμως ότι ο καθένας, χάνοντας το έδαφος κάτω από τα πόδια του, αναζητεί σανίδα σωτηρίας στους πολέμιους της εξουσίας, έστω και αν αυτό λειτουργεί πάντα ‘’υπέρ του κραταιότερου’’. Αυτό παθαίνει εδώ και χρόνια ο χώρος του πράσινου ήλιου, που τελικά  γίνεται παράρτημα του ‘’ριζοσπαστισμού ‘’ της συμφοράς, ακολουθώντας τον στην αφάνεια και ανυποληψία. Τα περιθώρια εξαντλούνται πάντα σε βάρος των ασθενέστερων, αφού οι Έλληνες στηρίζουν  αυτούς που ‘’δείχνουν’’  πιο  ισχυροί.

Είναι σημαντικό να εξετασθούν οι συνθήκες και ενδεχομένως οι σκοπιμότητες του αυξημένου αριθμού πυρκαγιών στη χώρα όπως και οι βεβιασμένες αλλαγές στον ποινικό κώδικα, που σε μια νύχτα μέσα έγιναν πλημμελήματα. Αυτό αφορά και τους υπεύθυνους των ομαδικών θανάτων από την φωτιά, με στόχο την απαλλαγή των ενδεχόμενων ενόχων της εκατόμβης στο Μάτι.

Το τέλος του παρόντος άρθρου συνέπεσε και με τον αιφνιδιασμό από τον  ανασχηματισμό της Κυβέρνησης, τον οποίο δεν πρόκειται να σχολιάσω, αφού αποτελεί αποκλειστικό  πρωθυπουργικό προνόμιο. Εκείνος έτσι έκρινε ότι θα τρέξουν πιο γρήγορα τα αμέτρητα προβλήματα που δημιουργήθηκαν με τις πυρκαγιές και εμείς – συμπεριλαμβανομένης της αντιπολίτευσης – η οποία   θα ήθελε να ορίσει τόσο τα πρόσωπα όσο και τον χρόνο πραγματοποίησης, περιμένουμε να κρίνουμε τα αποτελέσματα .

Καταλήγω με το συμπέρασμα ότι οι νεοέλληνες αγνοούν τα διδάγματα της ιστορίας και οδηγούνται από απερισκεψία ή κακή εκτίμηση στην   παράταση της ‘’ άτης’’  της χώρας και τη δική τους.   Αντώνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.