ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

 

 

                          ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

 

 

 

Πρόκειται για  μια κατάσταση που δημιούργησε η διάψευση των ιδεολογιών  και προκαλεί προβληματισμό , άσχετα με τις προθέσεις εκείνων που  την επικαλούνται ή την αποστρέφονται. Θυμίζει το παιχνίδι της ‘’τυφλόμυγας’’, του EDGAR WALLACE  ,με ίντριγκες, μυστήριο και άλλες στρεβλώσεις.  Σκέπτομαι και τρομάζω ότι στο  λίκνο της δημοκρατίας, που αποδέχτηκε όλος ο ελεύθερος κόσμος, γίνονται προσπάθειες νεκρανάστασης συστημάτων που επιβλήθηκαν με τη βία, δοκιμάστηκαν και πολύ πρόσφατα αποδοκιμάστηκαν από τους ίδιους τους  λαούς.

Δεν ξέρω από πού να αρχίσω, διότι θα βρεθούν πολλοί πρόθυμοι να με κατατάξουν στους πολέμιους, της προόδου, της αριστεράς, της δεξιάς ή της συντήρησης, διότι δυστυχώς  η αλήθεια πάντα ενοχλεί. Για να διευκολύνω τους αναγνώστες μου δηλώνω ότι απεχθάνομαι κάθε μορφή  ολοκληρωτισμού, γιατί τις  γνώρισα  ανεξαίρετα όλες  προσωπικά και ξέρω καλά ότι δεν έχουν διαφορές και κυρίως δεν έχουν ‘’καλή πλευρά’’.  Δεν θα ισχυρισθώ ότι κατέχω την απόλυτη και μοναδική αλήθεια,   αλλά την απλή κοινή λογική που αποτελεί πλέον απομεινάρι και σύντομα λείψανο μιας εποχής που ‘’δεν βολεύει’’ πια  και εγκαταλείπεται οριστικά. Υπερασπίζομαι  τους ανθρώπους   που κάποτε αποκαλούσαν εχέφρονες, που  λειτουργούσαν   και σκέπτονταν  φυσιολογικά ή κατά φύση, αλλά δεν τολμούν πια να το ομολογήσουν, ούτε καν  διακριτικά. Ναι, ζούμε την εποχή της απόλυτης  ασυδοσίας αλλά με προϋποθέσεις που επιβάλλουν  νέους ‘’ κανόνες φυσικής και παιδείας’’.

Αρχίζω χρονολογικά   από τα τελευταία   , με την παράκληση οι αναγνώστες μου να μην μείνουν σε αυτά , αλλά να τα διαβάσουν όλα ‘’χωρίς προκαταλήψεις,  φόβο και πάθος’’:

 

Σε χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, άκουσα με τα αφτιά μου από το  κανάλι της Βουλής,  τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ισχυρίζεται ότι ‘’το 14% των ευρισκόμενων στην εντατική είναι εμβολιασμένοι’’ και  διερωτώμαι αν αυτό  βοηθάει την εμπιστοσύνη στους εμβολιασμούς ή  επαναφέρει παλαιότερους ισχυρισμούς του κ. Πολάκη. Δεν μου αρκεί η διάψευση του κ. Πρωθυπουργού που υπήρξε άμεση , ούτε θα επαναλάβω τους χαρακτηρισμούς του. Στο σημείο που βρισκόμαστε  χρειάζεται μια επίσημη διευκρίνιση της αρμόδιας επιτροπής των επιστημόνων ,ίσως δε και μια άμεση έρευνα του αρμόδιου Εισαγγελέα. Πρέπει επί τέλους να γίνει κατανοητό  γιατί η χώρα μας βρίσκεται μεταξύ των τελευταίων στα ποσοστά των εμβολιασμών, όταν όλοι οι ειδικοί αναφέρουν το εμβόλιο ως το μοναδικό μέσο αντιμετώπισης της πανδημίας. Ελπίζω και εύχομαι να μη μπουν και τα εμβόλια στην κομματική αντιπαλότητα.

 

 Συνεχίζω με ‘ένα απόσπασμα της ομιλίας του κ. Κουτσούμπα, στο   προχθεσινό μνημόσυνο του ΚΚΕ, που παραθέτω αυτούσιο:

 

 

 «Τον διχασμό τον δημιουργούν οι δυνάμεις που υπερασπίζονται τα συμφέροντα και τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών, μέσα και από τη συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας στα σχέδια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τον δημιουργούν όσοι επιβάλλουν με ψέματα και εκβιασμούς συνεχώς νέα αντεργατικά μέτρα και φοροεπιδρομές ενάντια στο λαό. Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που αγωνίζεται ακούραστα να ανακουφιστεί ο λαός. Είναι το κόμμα που καλεί το λαό σε αγωνιστική συμπόρευση γιατί η ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, όταν αποφασίσει να βαδίσει μπροστά στο δρόμο των ριζικών αλλαγών, της ανατροπής, μέχρι να βρεθεί ο ίδιος πραγματικά στην εξουσία και όχι στο περιθώριο αυτής, όπως σήμερα».

Τα παραπάνω τόνισε ο γ.γ της Κ.Ε του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, σήμερα από το Μεζούρλο της Λάρισας, στα πλαίσια της εκδήλωσης του ΚΚΕ για την ανέγερση του μνημείου στη μνήμη των εκτελεσθέντων κομμουνιστών του ΔΣΕ και άλλων αγωνιστών της περιόδου 1946 – 1950 (ΔΣΕ) και 1941 – 1944.

Με τη λήξη του εμφυλίου, που εγώ τον έζησα ενώ ο ίδιος τον έχει ακουστά, συμφωνήθηκε η ΛΗΘΗ, η οποία ποτέ δεν τηρήθηκε από την παράταξή του , δίνοντας το ‘’δικαίωμα’’ στον κ. Μπογδάνο και τους ομοίους του να τον  μιμούνται.  Άντε λοιπόν να του δικαιολογήσουμε την  υπόμνηση των απελευθερωτικών αγώνων του ΚΚΕ – που επίσης κάνει ότι αγνοεί πως δεν άφησαν κανένα Έλληνα ασυγκίνητο.  Αυτή όμως την προκλητική αναφορά στον αδελφοκτόνο εμφύλιο 1946-1950 που μας στιγματίζει σαν έθνος, τι την ήθελε;;; Έχω ξαναγράψει ότι τους ηττημένους στο Γράμμο και το Βίτσι, τους συνάντησα και τους έκανα παρέα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για 12 χρόνια. Δεν θέλω, από σεβασμό στον καλό πρώτο αγώνα 1941 – 1944, να πω τι λέγανε όλοι αυτοί και κυρίως ηγετικά στελέχη που είχαν πρωτοστατήσει σε αγριότητες [Διοικητής του Μπούλκες Παπαδάτος - που με έμαθε φιλικά οδήγηση στο Βελιγράδι] και αρκετοί άλλοι. Η ατυχία του κ. Κουτσούμπα είναι ότι ίσως δεν τα γνωρίζει  ούτε αυτά, διότι σε αντίθετη περίπτωση, η υποδαύλιση παθών δεν αποτελεί απλό  ατόπημα!!!

 Η χώρα μας χρειάζεται αγάπη και καταλλαγή και όχι δηλητήριο, αφού η αντίδραση στο πείραμα της Ανατολικής Ευρώπης εξέθρεψε τον νεοφασισμό [ Ουγγαρία – Πολωνία’’ και πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τους μελλοντικούς  μας χειρισμούς. Όσοι στοχεύουν  στη  βίαιη επικράτηση τους  στο υπόλοιπο της χώρας, θυμίζουν Νέο-Οθωμανισμό , χωρίς  ομοϊδεάτες πλέον στα  Βαλκάνια και την Ευρώπη. Θα τρέχετε στον Κιμ Γιόκγκ Ουν και εκείνος θα σας επιβάλει τις δικές του επαναστατικές ασκήσεις, έναντι των ατέρμονων καθημερινών σας στη χώρα μας. Η  σοβαρότητα, ακόμα και η ελάχιστη,  δεν έβλαψε ποτέ κανένα!!!

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τις ωμές δολοφονίες αθώων γυναικών από κτήνη  των σύγχρονων κοινωνιών, κάποιες κυρίες κοντά στην εξουσία, επιχείρησαν τον νεοπαγή χαρακτηρισμό των ‘’γυναικοκτονιών’’, ξεχωρίζοντάς τες από τις ανθρωποκτονίες.  Στη σκόπιμη  πλειοδοσία που γίνεται για την τυπική διάκριση των δύο, τριών ή δεν ξέρω πόσων φύλων υπάρχουν πια, αντί να βοηθήσουν στην πλήρη ισότητα τους, προχωρούν σε διάκριση μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό, πέραν των άλλων, αντιστρατεύεται και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας.  Η Χώρα χρειάζεται παιδεία και όχι αύξηση των διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων, που τους αντιμετωπίζει ως ανθρωποειδή. Αυστηροί Νόμοι λοιπόν για να μην μετατρέπονται τα ισόβια σε διακοπές ανά την επικράτεια, με την εντύπωση ότι κτήνη, σαν τα τελευταία που έκαψαν και δολοφόνησαν αγρίως γυναίκες, θα εξανθρωπιστούν, με την απλή αλλαγή ονομασίας των  πράξεών τους. Ας δεχθούμε επί τέλους ότι η ανθρωπολογία και η φυσική αποδέχονται  ότι στους ανθρώπους ανήκουμε όλοι.

Θα μπορούσα να σχολιάσω  δεκάδες ακόμα αντικανονικότητες,  θα περιοριστώ όμως, για την ώρα,  σε μια εντυπωσιακή που ακούγεται τελευταία περισσότερο  στην  πολιτική μας  σκηνή. Όποιος διαπιστώνει απάτες και άλλα αδικήματα έχει χρέος να προσφεύγει στη δικαιοσύνη, φροντίζοντας πρώτος να αποδέχεται και τις εκκρεμούσες σε βάρος του ανάλογες προσφυγές. Την ιδέα συνειρμού  μου έδωσε το εξαίρετο έργο του συγγραφέα – δημοσιογράφου, Δημήτρη Ψαθά, που επιχείρησε να γράψει μια κωμωδία, αλλά του προέκυψε ένα επιτυχημένο δράμα ηθών, μια τραγωδία. .

Η διανομή του έργου  περιλαμβάνει έναν  φουκαρά  λογιστή, που βρίσκεται υπό διαρκή  απόλυση επειδή αποκαλύπτει τις κλοπές που περιέρχονται σε γνώση του, έναν επίσης έντιμο συνταξιούχο Στρατηγό που διευθύνει  μια μεγάλη εταιρεία,   έναν  κλασικό ‘’κλέφτη’’ - τον  αδελφό της γυναίκας του στρατηγού και το περιβάλλον τους. Ο φτωχός ‘’λογιστάκος’’,  βρήκε στο δρόμο  το γεμάτο πορτοφόλι του Στρατηγού και  έσπευσε να του το παραδώσει. Ο  στρατηγός συγκινήθηκε και τον προσέλαβε στην εταιρία για να ξεκουράσει και τον αγαπημένο αδελφό της γυναίκας του Αντωνάκη που ‘’φρόντιζε’’ τα λογιστικά της εταιρείας.

Ο  Τιμολέων  [λογιστής] πέρασε μαύρες μέρες  και το ακόμα χειρότερο είναι ότι ανακάλυψε μεγάλες απάτες του Αντωνάκη στην εταιρία. Πήγε σε μια ταβέρνα και ‘’τα κοπάνισε’’ για να πάρει θάρρος και  τα είπε όλα στο στρατηγό, με αποτέλεσμα να καταλήξει  πάλι άνεργος και ο ίδιος στο αστυνομικό Τμήμα. Ανέκαθεν η υπόνοια διάπραξης κλοπής έπεφτε  στους ανίσχυρους. Εκεί, που του στέρησαν  και το νερό, πέρασε ακόμα χειρότερα γιατί δεν ομολογούσε ότι  έκανε ο ίδιος την απάτη , αφού ο Αντωνάκης με τη σπείρα του, του έκλεψαν τα βιβλία και δεν είχε  αποδεικτικά στοιχεία.

Ακόμα και η αδελφή του Αντωνάκη τον επισκέφθηκε στο Τμήμα για να τον πείσει να ‘’κάνει μια κομπίνα’’ για να διευκολύνει τη θέση του, αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τι εννοούσε λέγοντας κομπίνα, οπότε έχασε και τη δική της ‘’φροντίδα’’. Τελικά, όπως στις αρχαίες τραγωδίες,  βρέθηκαν - ως από μηχανής θεός - τα κλεμμένα λογιστικά βιβλία. Τότε,  ο Αντωνάκης, που έβλεπε γύρω του πλεκτάνες και εχθρούς της χώρας, ακολούθησε τη μοίρα εκείνων που σκάβουν ξένους λάκκους και πέφτουν μέσα οι ίδιοι!!! 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα προσθέσω ότι κάθε ομοιότητα του έργου με την πολιτική πραγματικότητα μπορεί να είναι και εντελώς συμπτωματική, γιατί αν δεν είναι, άντε να βρεις  ‘’ από μηχανής θεό’’ σε αθεϊστική περιοχή  να σώσει τα προσχήματα, αφού  η πραγματικότητα ελάχιστους πλέον  ενδιαφέρει.

Αυτή η χώρα, άγνωστο γιατί, έχει μια δυσκολία να κατανοήσει το προφανές  άρα και  την κανονικότητα. Αντώνης