LA CAGE AUX FOLLES

                  LA CAGE AUX FOLLES

 

Ο τίτλος ανήκει σε μια μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του Μολιναρό  του 1978 και θίγει ένα θέμα απαγορευμένο για τα δεδομένα της εποχής που γυρίστηκε, τις σχέσεις ομοφυλόφιλων ζευγαριών, αλλά το παρουσιάζει με ευαισθησία και χιούμορ, τα οποία συντέλεσαν στη μεγάλη επιτυχία της. Δεν κράτησα τον ελληνικό τίτλο,  διότι διαφωνώ ως προς τη μετάφραση της λέξης  CASA, που δεν έχει τον περιοριστικό ρόλο που αποδίδεται στο  κλουβί,  αλλά αναφέρεται σε σπίτι και  γενικότερα σε χώρο φιλοξενίας για  διάφορες χρήσεις.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων - του Ρενάτο Μπάλντι (Ούγκο Τονιάτσι ), διευθυντή νυχτερινού κέντρου που ειδικεύεται σε θεάματα με τραβεστί στο Σαιν-Τροπέ, και του Αλμπέν Μουζότ (Μισέλ Σερώ), το αστέρι του - και την τρέλα που ακολουθεί όταν ο γιος του Ρενάτο, Λωράν (Ρεμί Λωράν), φέρνει στο σπίτι την αρραβωνιαστικιά του και τους υπέρ-συντηρητικούς γονείς της, ο πατέρας της είναι εξέχον μέλος του υπέρ-συντηρητικού κόμματος «Ένωση για την ηθική τάξη» και ιδιαίτερα αυστηρός πατέρας, για να τους συναντήσουν. Για να μην σοκάρει τα μελλοντικά πεθερικά του, ο Λωράν ζητά από τον πατέρα του να παραστήσουν την αξιοσέβαστη οικογένεια. Ο Ρενάτο αποδέχεται απρόθυμα και αρχικά σκέφτεται να απομακρύνει τον Αλμπέν την ημέρα της συνάντησης αλλά καταλήγει να δεχθεί ότι ο Αλμπέν θα μείνει στη συνάντηση, παρόλο που υποψιάζεται, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του συντρόφου του, ότι αυτό θα περιπλέξει τα πράγματα, γεγονός που πράγματι συμβαίνει και ακολουθούν τραγελαφικές καταστάσεις.

Εδώ αφήνω την ταινία και τους ομοφυλόφιλους στην ησυχία τους  και οδηγούμαι συνειρμικά στη σύγχρονη ’τραβεστί* πραγματικότητα που βιώνει η χώρα μας. Θα αναφερθώ και πάλι μόνο σ’ αυτά που  ακούνε τα αφτιά μου και βλέπουν τα μάτια μου και όχι σε διαδόσεις και κηρύγματα μισαλλοδοξίας  που μου περιέρχονται έμμεσα. Επιλέγω μάλιστα τα τελευταία και πιο φρέσκα που βγαίνουν από πρωτοκλασάτα κομματικά στελέχη :

Με την ευκαιρία της χθεσινής ημέρας του Πολυτεχνείου, διαπίστωσα ότι ΟΛΟΙ προσπάθησαν να το καταστήσουν αποκλειστική κατάκτησή τους, παρότι κανείς τους δεν το έζησε προσωπικά, αλλά  άκουσε, έμαθε ή του είπανε οι κομματικοί ‘’ινστρούχτορες’’, αυτά που έπρεπε να πει, για να πείσει τα παιδάκια που πολλά από αυτά  οδηγήθηκαν στον ιερό χώρο και  έδειξαν στην τηλεόραση εαυτά   και τους συνοδούς τους που επίσης επιλεκτικά  προβάλλουν τις κομματικές αντιλήψεις των γονιών τους. Έκαναν μια ηρωική ημερομηνία και έναν ιερό χώρο λαϊκό πανηγυράκι για να προβάλουν την υπαρξιακή τους ένδεια. Ηρωικός αγώνας με χιλιάδες θύματα έγινε και στην Αλβανία και στην Κύπρο, αλλά δεν είδα κανένα από τους προοδευτικούς ή εθνικιστές πατριώτες τους να κάνουν το ίδιο.

Μια για πάντα λοιπόν για να τελειώνουμε, το πολυτεχνείο υπήρξε πανεθνική αντίσταση στη χούντα και οι πραγματικοί πατριώτες δεν το επικαλέστηκαν ποτέ έκτοτε. Πολλοί όμως από τους ‘’έγκλειστους’’ του Πολυτεχνείου, διεκδίκησαν και πήραν ανταλλάγματα. Έγιναν αρχηγοί προοδευτικών Κομμάτων, εκπρόσωποι της χώρας μας σε ‘’επάρατους’’ διεθνείς Οργανισμούς, Βουλευτές, Υπουργοί και μεγαλοπαράγοντες της κοινωνίας μας. Ρώτησε κανείς  τι απέγιναν οι χιλιάδες άλλοι μέσα και έξω από τον ιερό αυτό χώρο;;; Ας σταματήσει αυτή η τελετή, διότι την κάνατε κομματική σύναξη, ενώ οι περισσότεροι ‘’ έχετε αμειφτεί’’ αδρά για την όποια συμμετοχή σας στα γεγονότα της εποχής. Κάποιοι από τους προβαλλόμενους απλώς είχαν κάνει μια βόλτα  στο πεζοδρόμιο της οδού Πατησίων.

Άκουσα ότι κάποιοι νεαροί, θεωρώντας ότι βρίσκονται στο σπίτι τους, επέτρεπαν επιλεκτικά την είσοδο στους δικούς τους και  την απαγόρευαν ακόμα και σε σημαντικά πολιτειακά όργανα, επικροτούμενοι από τους επαγγελματίες συνοδοιπόρους τους. Άκουσα επίσης από την  τηλεόραση με περισσή περηφάνια να μας ενημερώνει ότι ‘’η σημαία του Πολυτεχνείου’’ μας φυλάσσεται από την ΠΑΣΠ σε σημείο που κανένας να μη γνωρίζει, σαν να πρόκειται για την ‘’προίκα’’ της μάνας τους. Είναι ντροπή, να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο αυτή η θεατρική παράσταση. Η θα γίνει πραγματική τελετή με σεβασμό σ’ αυτούς που έκαναν τη χούντα να πέσει πιο γρήγορα ή να σταματήσει η ασεβής αυτή απρέπεια. Η  Ελλάδα είναι δημοκρατική χώρα και πρέπει να εφαρμόζονται οι Νόμοι για όλα και προς όλους.

Με αφορμή το τελευταίο παραθέτω δήλωση αρχηγού Κόμματος να αμφισβητεί την αστική δημοκρατία της χώρας τόσο πριν όσο και μετά το 1973, καλώντας τους εργαζόμενους να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους, καλώντας ουσιαστικά σε επανάσταση αλλαγής πολιτεύματος. Τι λένε τα άλλα κόμματα επ’  αυτού και τι προβλέπει σχετικά το Σύνταγμα;;; Άλλος αρχηγός, κάνει δήλωση ότι θα απορρίψει τις σημερινές  δηλώσεις του Πρωθυπουργού της χώρας για την πανδημία, τις οποίες προφανώς ακόμα δεν γνωρίζει, σε στιλ Μπανανίας!!! Αυτό ξεπερνά ακόμα και την προληπτική λογοκρισία ολοκληρωτικών καθεστώτων και ίσως χρειάζεται κάποιοι να τον ‘’μαζέψουν’’. Τα λοιπά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης , στην προσπάθειά τους να μη δείξουν ευρωπαϊκή ή δημοκρατική νοοτροπία, προσθέτουν το κάτι τι τους για να μην πω την ανοησία τους, διότι όπως πάνε, στο ‘’κλουβί με τις τρελές’’ που ζούμε, στην πολιτική του εκδοχή, η αντιμετώπιση είναι ίδια, μόνο που βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα και αυτό οι Έλληνες δεν θα το επιτρέψουν !!! Οι εποχές του 1944 έχουν πια παρέλθει ανεπιστρεπτί και καλόν είναι να προσέχουμε όλοι μας!!!

Αντώνης

*τραβεστί άκλιτο

(μεταφορικά) ο ψεύτικος, ο πλαστός, ο κίβδηλος, που μεταμφιέζεται (συνήθως για να αποκρύψει κάτι)