ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Περιμένοντας 10 ημέρες από το τελευταίο μου μήνυμα με τίτλο ‘’ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.ΠΑΡΟΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΖΩΗ’’ και τα σχετικά προσωπικά μου ερωτήματα, σας γνωρίζω ότι η όποια ανταπόκριση οριακά πλησίασε τα δάχτυλα του ενός χεριού. Αν προσθέσω και μια δεκάδα αναγνωστών που επικροτούν συχνά την αποστολή των κειμένων, ζητώντας μου να συνεχίσω μου και κάποιους ελάχιστους που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν ή το θεώρησαν περιττό να πάρουν θέση , καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τελικά μάλλον ενοχλώ και δεν το θέλω. Δεν θα σταματήσω να γράφω – για τους γνωστούς δικούς μου λόγους- διακόπτω όμως την αποστολή e-mail, μένοντας στην ανάμνηση της αρχικής 100μελούς ομάδα μας. Εις το εξής τα κείμενά μου θα τα δημοσιεύω στη γνωστή ιστοσελίδα μου anpantar.blogspot.com [ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ] και όσοι πιστοί προσέλθετε.
Σας δίνω και μια εξήγηση του τίτλου του παρόντος. Επειδή τελευταία ασχολήθηκα και με το θέμα ΣΥΡΙΖΑ, με κείμενα που δεν σας έστειλα, διαπίστωσα από τη στατιστική της ιστοσελίδας μου το ενδιαφέρον 100δων αναγνωστών στις ΗΠΑ και αυξημένο ενδιαφέρον συμπατριωτών μας και αυτό με ικανοποιεί και αντισταθμίζει την όποια πικρία μεσολάβησε. Με την αγάπη μου Αντώνης
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΡΡΕΝΟΤΌΚΟΣ ΠΑΡΘΕΝΟΓΈΝΕΣΗ
Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι δεν ανήκω, ούτε συνδέομαι καθ’ οιονδήποτε τρόπο με κανένα Κόμμα. Τα θεωρώ ως απλούς φορείς άσκησης πολιτικής και αποδέχομαι εκείνα που τηρούν τους κανόνες της κλασικής Δημοκρατίας και τις επιταγές του Ελληνικού Συντάγματος. Έχω το δικαίωμα – όπως όλοι οι πολίτες της χώρας- να κρίνω και με στοιχεία να κατακρίνω κομματικές δραστηριότητες που θεωρώ ότι δεν υπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα και να συμμερίζομαι ή να σχολιάζω αντίστοιχες κρίσεις των συμπολιτών μου.
Κάνω όλη αυτή την εισαγωγή για να δικαιολογήσω τις σκέψεις μου που ακολουθούν, οι οποίες προκύπτουν από τα όσα απαράδεκτα λέγονται και συντελούνται στον ΣΥΡΙΖΑ, το Κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και δυνάμει διάδοχο στην διακυβέρνηση της χώρας. Θα αναφέρω ότι πολλά διακηρύσσουν και καταγγέλλουν βασικά του στελέχη, για προοδευτική, αριστερή, ριζοσπαστική ή σοσιαλιστική αποδόμηση με την νέα ηγεσία. Θα επικαλεσθώ εν προκειμένω την φιλοσοφική άποψη που ασχολείται με τη σχέση μεταξύ λέξεων και σημασίας, με κύριο εισηγητή τον Γάλλο στοχαστή Ζακ Ντεριντά. η άποψη αυτή υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν απόλυτες σημασίες στις λέξεις και στα κείμενα, ότι οι έννοιες που εκφράζονται από τη γλώσσα είναι ασταθείς, περίπλοκες και τελικά αδύνατον να προσδιοριστούν απόλυτα, γιαυτό και η κατανόηση ή η ερμηνεία των κειμένων δεν μπορεί να υπερβεί ένα όριο!!!
Η κυρία Τασία, από την άλλη, θεωρεί ότι το παλιό 3% του 2015, αποτελεί το έρμα, που κρατά την ισορροπία στο καράβι του κόμματος, Εδώ, για να ακριβολογούμε, θα προσθέσω ότι οι ναυτικοί αποκαλούν το έρμα ‘’σαβούρα’’ και ίσως αναγκαιεί μια ευρύτερη έρευνα του θέματος. Δεν θα πάρω θέση ως προς την ορθότητα ή μη των επιχειρημάτων των πολλών και διάφορων ομάδων που απειλούνται με διαγραφές ή απειλούν με αποχώρηση , με δικαιολογία την απώλεια της υπερηφάνειας αριστερότητας , που δήθεν λάμπρυνε το Κόμμα. Υποστηρίζουν όλοι τους την προσωπική τους ορθότητα και αμφισβητούν οποιαδήποτε νέα άποψη καταλλαγής και συνεννόησης με τα λοιπά κόμματα, αν και ο νέος ηγέτης, ‘’καταμήνυσε’’ πρόσφατα φοβερά και τρομερά στοιχεία κατά του κ. Σημίτη και της εποχής του γενικότερα.
Θα προσπαθήσω λοιπόν, να εξηγήσω το φαινόμενο του ΣΥΡΙΖΑ με μια προσομοίωση και με δικά μου λόγια, με αναφορά μου σε μια παράλληλη διαδικασία που διέπει τη φυσική διαβίωση μιας ‘’παράλληλης’’ κοινωνίας του ζωικού βασιλείου, που αφορά ένα μελίσσι και τον τρόπο επίλυσης των εσωτερικών του προβλημάτων. Καθένα από αυτά έχει τις ‘’εργάτριες’’ μέλισσες και με ανάθεση [για περιορισμένο χρόνο] τους ‘’κηφήνες’’.
Ο κηφήνας είναι η αρσενική μέλισσα, που κύριο σκοπό ύπαρξης έχει την γονιμοποίηση της βασίλισσας. Σε περιόδους αφθονίας της τροφής (π.χ. την άνοιξη) οι υπόλοιπες μέλισσες ανέχονται τους κηφήνες. Όμως τις περιόδους έλλειψης τροφής και της προετοιμασίας για τη διαχείμαση ( φθινόπωρο) οι μέλισσες εξοντώνουν τους κηφήνες ως άχρηστους, πετώντας τους -κυριολεκτικά- έξω από την κυψέλη.
Αυτό γίνεται για την προστασία της κυψέλης μιας και όταν γονιμοποιηθεί και άλλο η βασίλισσα[1 θα αυξήσει τον πληθυσμό της και θα μεγαλώσει το πρόβλημα επιβίωσης της.
Αν ποτέ πραγματοποιηθεί μια συστηματική αντικειμενική έρευνα σε όλα τα κόμματα, θα διαπιστωθεί η ύπαρξη πληθώρας κηφήνων, οι οποίοι στο Κόμμα εξυπηρετούν άλλες ανάγκες και αποτελούν την νομενκλατούρα ειδικών σκοπών, η οποία πολλάκις αυτονομείται και μπορεί να προκαλεί και διαλυτικές καταστάσεις, διότι συνήθως, έχει την εύνοια του ηγέτη. Οι άνθρωποι αυτοί κατέχουν μια εξέχουσα θέση κοντά του και ενδεχόμενη απομάκρυνσή τους, του δένει τα χέρια, αφού είναι πολύ δύσκολη και η αναπλήρωσή τους.
Η γενιά μου μεγάλωσε με διάφορους μύθους και αποφθέγματα, με αίσια κυρίως έκβαση, ίσως στην προσπάθεια των δικών μας να βρουν και κάτι λιγότερο οδυνηρό από τα γεγονότα της εποχής μας, για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις των πολέμων και της πείνας και αποφθέγματα σαν προειδοποιήσεις αποφυγής του κακού δρόμου. Αργότερα στο σχολείου ακολούθησαν οι διδακτικοί μύθοι του Αισώπου και τα διδάγματα των σημαντικών ηρώων της ιστορίας και της επιστήμης. Και εγώ προσωπικά, στα γραπτά μου, συχνά επικαλούμαι την βοήθεια όλων αυτών των αποφθεγμάτων, για να ενισχύσω τα παρατιθέμενα προσωπικά μου βιώματα.
Τελικά δεν ξέρω πόσοι τα πιστεύουν, αρκεί όμως ότι, έστω και μηχανικά, εγγράφονται στη μνήμη μας, υπό την έννοια προειδοποίησης ή παραδειγματισμού. Ποτέ δεν έβλαψαν κανένα και ίσως δεν έπεισαν απόλυτα για την εγκυρότητά τους. Κατά βάθος όμως επηρέασαν τον τρόπο σκέψης και δράσης μας και πολύ συχνά τα επικαλούμαστε στους άλλους σαν επιχειρήματα για να αντικρούσουμε τους ισχυρισμούς τους.
Θυμάμαι πολλές ότι φορές στα πολύ παιδικά μας χρόνια, όλοι μας επικαλεσθήκαμε μια παροιμία με άγνωστη προέλευση ‘’Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια να μην κόψεις, την Κυριακή να μην λουστείς, αν θέλεις να προκόψεις’’ για να ξεφύγουμε από τον έλεγχο καθαριότητας, ενώ είμαστε ξυπόλυτοι μέσα στο καταχείμωνο. Οι δάσκαλοι τελικά μας χάριζαν την πρώτη παράβαση αλλά αυτό εγγραφόταν αυτόματα στη μνήμη μας και μας έκανε προσεκτικότερους στη συνέχεια. Ανάλογα παραδείγματα έχω αμέτρητα, τα οποία ίσως προσωπικά να μην πιστεύω, αλλά και εγώ –εν τη ρύμη του λόγου – χρησιμοποιώ συχνά ανάλογες ρήσεις για να διευκολύνω την επιχειρηματολογία μου.
Σήμερα λοιπόν θα προσπαθήσω – εύχομαι και με τη δική σας συμμετοχή στην έρευνα- να αναζητήσω, με τη μέθοδο της αυτογραφικής αφήγησης, αν ισχύει και ανταποκρίνεται στην αλήθεια η παροιμία ‘’μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται’’.
Έχω παρατηρήσει και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ο αριθμός των απαντήσεων και σχολιασμών των κειμένων μου έχει περιοριστεί άνω του 80% και ενίοτε στο 100%. Εάν δεχθώ ότι ισχύει η παροιμία και ‘’είχα’’ φιλότιμο, θα έπρεπε να είχα διακόψει τη ‘’βλαβερή αυτή συνέχεια’’ αποστολής των παντοειδών φληναφημάτων μου, για να αποφύγω τουλάχιστον τις εξ ίσου ‘’βλαβερές’’ συνέπειες στους φίλους αποδέκτες τους. Από την άλλη έχω κατά καιρούς και σε ανύποπτο χρόνο, τις προτροπές πολλών φίλων μου ‘’ συνέχισε να γράφεις, σε διαβάζουμε και αν μην σου το λέμε’’. Εγώ, εν τω μεταξύ. αρκούμαι σε συχνές παρακλήσεις , όσοι δεν τις διαβάζουν να μου το λένε, ώστε να παύσω να τους ενοχλώ. Με τη συνολική αυτή λογική μου, συνεχίζω την αραιότερη μεν αλλά ενδεχόμενη ‘’ενόχλησή’’ μου, καλυπτόμενος πίσω από τα προσχήματά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου