ΕIΜΑΣΤΕ  ΑΚΟΜΑ  ΖΩΝΤΑΝΟΙ  

                 Οι κρίσεις των τελευταίων ημερών   

 

Δεν ξέρω αν σας έλειψα ή σας απάλλαξα από την ενόχλησή μου, η αδιαφορία των περισσοτέρων όμως, μάλλον δικαιολογεί το δεύτερο. Όπως και νάναι όμως η απουσία μου οφείλεται στην ολοκλήρωση του ‘’κύκνειου πονήματός μου’’ που απέστειλα ήδη σε εκδοτικό Οίκο για τα περαιτέρω. Ο τίτλος του είναι: ‘’ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΒΙΏΜΑΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΩΝ 90 ΧΡΟΝΩΝ – Κάποιοι κρατούν την Ελλάδα επί ‘’ξυρού  ακμής’’.

Δεν πρόκειται να συνεχίσω στους παλιούς ρυθμούς, αλλά θα το επιχειρώ κάθε φορά που δεν θα μπορώ να σιωπήσω, αφού βέβαια και εσείς διατηρείται το δικαίωμα να  ζητήσετε την εξαίρεσή σας.

Οι κρίσεις των ημερών εντοπίζονται στα απάνθρωπα γεγονότα της Παλαιστίνης, στις τελευταίες δηλώσεις του Προέδρου του ΟΗΕ και στα όσα διαδραματίζονται στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αρχίζω από τα τελευταία που απασχολούν   τη χώρα μας άμεσα, με την έννοια ότι η πτέρυγα αυτή της Βουλής αποτελεί την ‘’δυνάμει μελλοντική ηγεσία της χώρας’’. Θα προσπαθήσω να πω τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά χωρίς φόβο και πάθος και  σύμφωνα με τη δική μου κρίση και λογική.

Ο παραιτηθείς αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας την τακτική του Γ.Α.Παπανδρέου  -ίσως και με τις ίδιες επιδιώξεις μιας καριέρας στη Σοσιαλιστική Διεθνή- αφού στη χώρα έχασε τους μισούς οπαδούς του, συνέδραμε  καταφανώς στην έλευση και προώθηση του νέου ηγέτη του Κόμματος, γνωρίζοντας τις πολιτικές του θέσεις. Όταν όμως το κατάλαβε αυτό η αριστερά πτέρυγα και με όσα είχαν συμβεί το 2015 με τους προκατόχους τους, αντέδρασαν με σφοδρότητα. Τώρα, ό,τι και να γίνει ‘’δεν κολλάει το γυαλί’’ αφού ο νέος αρχηγός  οδηγεί σε  αποριζοσπαστικοποίηση, που  αποτελεί  το ‘’φύλλο συκής’’ σύνδεσής τους με το κόμμα. Φαίνεται ότι οι αριστεροί, που είναι πια μετρημένοι, ξέρουν τι τους περιμένει και επικαλούνται ριζοσπαστικά συνθήματα που δεν πιστεύει πια κανένας, για να πείσουν τους εναπομείναντες αφελείς για την ‘’επανάστασή τους’’. Διερωτώμαι πως ανακάλυψαν μόλις τώρα όσα  φοβερά και τρομερά καταγγέλλονται εσχάτως!!!

Οι εποχές των ιδεολόγων επαναστατών πέρασαν ανεπιστρεπτί, αφού οι πολιτισμένες χώρες έχουν δημοκρατία – που καλύπτει όλες τις ιδεολογίες- και ο νέος αρχηγός φαίνεται οπαδός της δοκιμασμένης οδού, χωρίς ακρότητες και διχασμούς και φαίνεται ότι λειτούργησε με το μυαλό και όχι με το ένστικτο, με αποτέλεσμα να τους πάρει το κόμμα.

Τώρα θα ακουστούν πολλά και ενίοτε ανεξέλεγκτα και ίσως αναληθή, που μάλλον θα επιδεινώσουν τη θέση τους. Αν μάλιστα δεν το καταλάβουν εγκαίρως και τα εγγύτερα  συγγενή κόμματα θα υποστούν τα ίδια. Οι όροι αριστερός, δεξιός, προοδευτικός, ριζοσπάστης ανήκουν στο μακρινό πια παρελθόν και τη θέση τους θα πάρουν οι λέξεις καλός, κακός, ικανός, ανίκανος  και θα ευχόμουν και έντιμος. Είναι όμως τόσο προχωρημένη η φθορά και διαφθορά που η εντιμότητα θα αποτελεί για πολύ ακόμα τη μελλοντική προσδοκία των λαών.

Επαναλαμβάνω ότι δεν ανήκω σε κανένα κόμμα και ίσως είναι αργά για την ηλικία μου να βιώσω τις προσδοκίες μου, εύχομαι όμως στους λαούς όλου του κόσμου να ζήσουν ελεύθεροι και χωρίς παρωπίδες που εκμεταλλεύονται οι κατά καιρούς ‘’καπάτσοι’’.

Έρχομαι τώρα στο θέμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, το αξίωμα του οποίου αντιμετωπίζω με απόλυτο σεβασμό. Δέχομαι όλα αυτά που είπε: ότι η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου «δεν συνέβη εν κενώ». «Ο παλαιστινιακός λαός έχει υποστεί 56 χρόνια ασφυκτικής κατοχής». «Ωστόσο, τα παράπονα του παλαιστινιακού λαού δεν δικαιολογούν τις φρικτές επιθέσεις της Χαμάς. Και αυτές οι φρικτές επιθέσεις δεν δικαιολογούν τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού».

Τι έκανε όμως ο Οργανισμός του οποίου ηγείται τα 65 αυτά χρόνια για να ‘’επιβληθούν’’ οι συμφωνίες που έχουν υπογράψει ήδη οι αντίπαλοι για την συνύπαρξη δύο χωριστών κρατών;;; Δεν έκανε απολύτως τίποτα, όπως και στην Κύπρο, που η Τουρκία μετέφερε στρατό και ‘’εμπλούτισε’’ τον τουρκοκυπριακό πληθυσμό με πολλαπλάσιους ετερόχθονες κατοίκους, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας!!! Αυτό δεν είναι ένα απλό φάουλ κ. Γκουτέρες αλλά καραμπινάτο πέναλτι που συνοδεύεται  και από κόκκινη κάρτα.

Τελειώνω με τη σφαγή  γυναικόπαιδων, οι  περισσότεροι των οποίων παίζουν τον ρόλο ασπίδων προστασίας της χαμάζ, χωρίς ο διεθνής Οργανισμός να κάνει κάτι για την προστασία τους, πριν η κατάσταση φθάσει στη σημερινή τρέλα. Λυπάμαι κ, Γενικέ για τη συνολική σας – όχι προσωπική- αδράνεια και θεωρώ εμπαιγμό τις κινήσεις ‘’ισορροπίας’’ που επιλέξατε με τις δηλώσεις σας!!! Αντώνης

---