ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΚΙ ΑΑΝΆΠΟΔΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

 

          ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΚΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

                  [ Μόνο  για  όσους  θέλουν  να  με  διαβάζουν]                

 

 

Θα ορίσω τις προτεραιότητες αναφοράς μου, ανάλογα με τον βαθμό επικινδυνότητας κάθε περίπτωσης. Τί πιο φυσικό να αρχίσουμε από τις εκλογές των ΗΠΑ.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δημοκρατική χώρα του πλανήτη μας, η οποία ‘’ θεωρείται’’ και η προστάτιδα του  ελεύθερου Κόσμου . Συνεπώς η όποια κριτική  δεν μπορεί να εκληφθεί ως παρέμβαση στα εσωτερικά της, αν πράγματι εξακολουθεί να διεκδικεί αυτό τον ρόλο Της. Σας βεβαιώνω με κάθε ειλικρίνεια και αρκετή προσωπική εμπειρία, ότι ‘’ το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, ακόμα και με κλήρωση θα επέλεγε λιγότερο επικίνδυνο εκπρόσωπο’’. Είναι δυνατόν να  υποστηρίζουν τον άνθρωπο που πρωτοστάτησε ή τουλάχιστον διευκόλυνε την ‘’κατάληψη’’ του αμερικανικού  Καπιτωλίου και εκκρεμούν σε βάρος του διώξεις και καταδίκες για σειρά σοβαρών παράνομων δραστηριοτήτων ;;; Τι να υποθέσει κανείς για το σημερινό κατάντημα της μεγάλης συμμάχου που  κινδυνεύει να γίνει ο περίγελος της υφηλίου!!!! Έχουν καταλάβει οι  υπεύθυνοι του Κόμματός του πού οδηγούνται, από έναν άνθρωπο αναξιόπιστο με πεζοδρομιακές εκφράσεις και συμπεριφορές;;; Εύχομαι και προσεύχομαι να χάσουν την εκλογή, για να σώσουν ό,τι τους απόμεινε από αξιοπρέπεια!!! Ο Θεός να βοηθήσει τον αμερικανικό λαό και τις ελεύθερες δημοκρατίες του Κόσμου!!! Νομίζω ότι το θέμα ξεφεύγει από  τις αρμοδιότητες της  διεθνούς πολιτικής και ανάγεται στην κρίση ‘’ειδικών επιστημόνων’’, οι οποίοι για την ώρα ‘’ νίπτουν τας χείρας των’’ και ίσως σύντομα θα χρειασθεί να απολογηθούν στη διεθνή κοινωνία

Δεύτερο θέμα αποτελούν οι δυο πόλεμοι  οι οποίοι  δείχνουν τον ξεπεσμό των αρμόδιων διεθνών οργανισμών οι οποίοι περιορίζονται σε ευχολόγια , κρατώντας ‘’πισινή’’ και  ίσες αποστάσεις από δικαίους και αδίκους .

Αρχίζοντας από τον Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο, ελάχιστοι είναι αυτοί που μιλάνε για εισβολή του Πούτιν σε ανεξάρτητη χώρα, παραβλέποντας τον βίο και την πολιτεία ενός ανώτερου ηγέτη της ΚGB, που ξαφνικά ανένηψε και έγινε θρησκευόμενος και φασίστας, για να επιβεβαιώσει περίτρανα τη θεωρία των δύο άκρων. Έχει συνομιλητές του ακροδεξιούς, όπως η Λεπέν και  θαυμαστές ακόμα και πολιτικούς ηγέτες στη χώρα μας.

Δεν θα μακρηγορήσω για να μην κουράζω τους αναγνώστες μου και θα κλείσω με τους ημέτερους.

Πού ακούστηκε καταδικασμένος για σοβαρά αδικήματα να ηγείται Κόμματος και μάλιστα να σχολιάζει την Ελληνική στάση για τις δίκαιες Γερμανικές επανορθώσεις της κατοχής.;;; Δεν μας είπε όμως τι έκανε ο ίδιος και η λαλίστατη τέως Πρόεδρος της Βουλής για το ίδιο θέμα όταν κυβέρνησαν για 5 χρόνια τη χώρα; Θα προσθέσω για πολλοστή φορά ότι όταν δεν μπορούν να κουμαντάρουν τα Κόμμα τους δεν ‘’δικαιούνται δια να ομιλούν’’ όπως έλεγε ο συγχωρεμένος ο Κουτσόγιωργας., για εθνικά θέματα. Δεν αποτελούν για την ώρα τουλάχιστον παράδειγμα προς μίμηση. Όσο για τους  ‘’προοδευτικούς’’ σοσιαλιστές, ανανέωσαν μεν την ηγεσία τους αλλά έμειναν ίδιοι και ας το παίζουν Ευρωπαίοι. «O λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του». Κρίμα θα πω και πάλι που ο αρχηγός τους αποδείχτηκε ότι δεν κατάλαβε τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και πολιτικής συμπεριφοράς, τόσα χρόνια στο Βέλγιο!!!  Δεν θα ασχοληθώ με τους λοιπούς, θρησκόληπτους, εμπόρους ματζουνιών και  έμμονους δογματικούς, γιατί δεν αξίζουν τον κόπο, αφού άλλωστε οι ίδιοι δείχνουν μόνοι τους ποιοι είναι και τι τελικά επιδιώκουν.  Οι φερόμενοι ως Αριστεροί-προοδευτικοί και οι πατριδοκάπηλοι δεν μας εξηγούν τι είδους σχέσεις προτιμούν με την Τουρκία. Μήπως θέλουν πόλεμο και γι΄αυτό καταψήφισαν τον εξοπλισμό και την ενίσχυση των Ενόπλων δυνάμεων που μας εξασφαλίζουν την ήρεμη έστω  ‘’λυκοφιλία’’ και  ίσως  μελλοντικά  την ειρήνη;;;

Αντώνης

 

                           ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ

                      ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΤΕΣ

 

 

 Τις επόμενες ημέρες γιορτάζουμε  το ΟΧΙ και το Έπος του 1940 και αναφέρομαι  στους Έλληνες, γιατί σε λίγα χρόνια, λόγω της υπογεννητικότητας, θα μείνουν τόσο λίγοι που  ίσως βαρεθούν να το συνεχίσουν. Παραβλέπω το γεγονός ότι πολλοί σημερινοί νέοι και μεγαλύτεροι βλέπουν αυτή τη μέρα σαν  πανηγύρι και ευκαιρία για ξεκούραση.  Κάποιοι, δήθεν φιλειρηνιστές μάλιστα, έχουν ήδη εκδηλώσει την αντίθεσή τους σε ανάλογες  εκδηλώσεις  Ανάμεσα στους  Έλληνες που μετέχουν σ’ αυτή τη γιορτή,  υπάρχουν λίγοι επιζώντες του πολέμου – ανάμεσα στους οποίους και ο υποφαινόμενος – που ξαναζούν τα γεγονότα της κατοχής και  μελαγχολούν, γιατί βλέπουν μια προσπάθεια αναβίωσης  του ποικιλόχρωμου  φασισμού από ανερμάτιστους  μιμητές του.

Εγώ δεν θα μιλήσω για την επέτειο της ημέρας αλλά για την τραγικότητα που  βιώσαμε όλοι οι Έλληνες  στη διάρκεια της κατοχής αλλά και της συνέχειας με τον εμφύλιο. Η πείνα και η στέρηση και κυρίως οι συνθήκες διαβίωσης ουδόλως διαφέρουν  όσων  συμβαίνουν στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και την Ουκρανία και  βλέπουμε στην τηλεόραση πίνοντας τον καφέ μας ή διασκεδάζοντας.

Θα παραθέσω και κάποιες φωτογραφίες της εποχής από την περιφέρειά μου, που δείχνουν το δράμα των  ‘’ξυπόλυτων’’ μαθητών , τα συσσίτια και την γενικότερη κακουχία όλων των Ελλήνων της εποχής. Ανάμεσα σ’ αυτούς είμαι και εγώ, αλλά δεν έχει  σημασία ποιος από όλους, αφού όλοι ζήσαμε τα ίδια δεινά

Πέραν των γεγονότων του πολεμικού μετώπου , υπήρχε και η μιζέρια  στα μετόπισθεν , στις πόλεις και τα χωριά, με τους  άνδρες των οικογενειών να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πολέμου , χωρίς  καμιά  βεβαιότητα επιστροφής. Πριν την ώρα μου, σε μικρή ηλικία [ 6-10] ετών, ανέλαβα καθήκοντα υπεύθυνου στην προσπάθεια επιβίωσης  της οικογένειας.

Τελειώνω με την ευχή κανείς να μη ζήση όσα ζήσαμε εμείς  που δυστυχώς βλέπουμε να συνεχίζονται  στις μέρες μας και μάλιστα πολύ κοντά μας,    Αντώνης

  

ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΗΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΈΝΩΝ ΗΜΕΙΣ ΑΔΟΜΕΝ

 

          ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΗΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΗΜΕΙΣ ΑΔΟΜΕΝ

 

 

Ο Αίσωπος σε ένα μύθο του αναφέρεται στο πάθημα του γιου  ενός γεωργού,  που έψηνε σαλιγκάρια  στα κάρβουνα  και εξέλαβε τον ήχο του ψησίματος σαν τραγούδι και είπε: Κακά ζώα, ενώ καίγεται το σπίτι σας εσείς τραγουδάτε !!! Ο δε Θουκυδίδης, συνόψισε την καταστροφική αδυναμία της Αθηναϊκής Πολιτείας να αντιληφτεί τα πραγματικά διακυβεύματα και να τα αντιμετωπίσει με σωστή προτεραιότητα, με τη ρήση ‘’των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν’’, δηλαδή  ενώ καίγονται τα σπίτια σας και εμείς τραγουδάμε.

Ύστερα από 2.500 χρόνια δεν έχουμε ακόμα αντιληφθεί τις  πραγματικές προτεραιότητες της χώρας μας και ‘’το ρίξαμε στο σκληρό ροκ’’. Παραβλέπουμε το εθνικό συμφέρον και τις ανάγκες που μας άφησαν τα μνημόνια, η μακρά ύφεση μετά το ‘’λεφτά υπάρχουν’’, η πανδημία και οι εμμονές των γειτόνων μας με τον μεγαλοϊδεατισμό  και τον αναθεωρητισμό τους . Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εναντιωθούμε ακόμα και στους εξοπλισμούς της χώρας μας, με μοναδικό σκοπό να ρίξουμε τον Μητσοτάκη που εξέλεξε ο λαός. Δεν μπορεί να αποτελεί πολιτικό κίνητρο η εκτροπή από την κανονικότητα για κομματικό ή ιδεοληπτικό όφελος. Αυτό δυστυχώς αποτελεί το μοναδικό κριτήριο για το σύνολο της αντιπολίτευσης,  δογματικών, πατριδοκάπηλων, θρησκόληπτων και ανερμάτιστων   οπορτουνιστών που  αναπαράγουν – αν δεν την παράγουν οι ίδιοι - τη σκόπιμη και νοσηρή  φημολογία του διαδικτύου για ξεπούλημα και άλλα χειρότερα. Όποιος έχει στοιχεία οφελιλει να τα  καταθέσει στη δικαιοσύνη, διότι άλλως γίνεται συνένοχος  Ο φανατισμός δεν ταιριάζει ούτε στους θρησκόληπτους ‘’βουλευτές’’ μας, διότι ο Χριστός δίδαξε την αγάπη και όχι τη βλάσφημη συμπεριφορά τους. Ο Θεοκρατισμός, όπου επικράτησε, οδήγησε στο μίσος και είναι έξω από τη βούληση της Εκκλησίας μας, που ασχολείται με το πνευματικό της έργο και απλά  εκφράζει την άποψή της για το καλό της χώρας και του ποιμνίου της.

Από τα δυο Κόμματα που ‘’’έπρεπε’’ να βρίσκονται στο δημοκρατικό τόξο, θα περίμενε κάποιος προσεκτικότερους χειρισμούς στα εθνικά θέματα, γιατί οι υπόλοιποι περί  άλλα τυρβάζουν. Δεν μπορούν  να καταλάβουν την δημοσκοπική κατρακύλα τους, που αποδίδουν σε ανύπαρκτες αιτιάσεις και έτσι αντιμετωπίζουν εσωτερικές διασπάσεις και αφήνουν να διαρρέουν αμφισβητήσεις της ηγεσίας τους, ακόμα και μετά από πρόσφατες εκλογές.

Το  Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης,  δεν μπορεί να βάλει τάξη στα εσωτερικά του και  μετέρχεται ακόμα και καταστρατήγηση των καταστατικών του, για να αποκλείσει από τις προσεχείς εκλογές προέδρου του κόμματος, τον εκλεγέντα  πρόσφατα με μεγάλη πλειοψηφία . Ο τελευταίος βέβαια άπειρος στην ελληνική νοοτροπία και ‘’κουτοπονηριά’’, τείνει να εφαρμόσει μεθόδους Τραμπισμού, για να διεκδικήσει τον ‘’θρόνο’’ του!!!

Η χώρα μας επέστρεψε επί τέλους στην κανονικότητα, είναι  μέλος διεθνών Οργανισμών και συμμαχιών και χαίρει πλέον της διεθνούς εκτίμησης, για τις οικονομικές και πολιτικές προόδους της. Προσωπικά έχω ζήσει περιόδους στις Βρυξέλλες που ‘’φοβόμουν’’ να δηλώσω την εθνικότητά μου , με σκοπό να αποφύγω τα ειρωνικά σχόλια και τον εμπαιγμό συναδέλφων στην κοινότητα. Ιδιαίτερα την εποχή του συνθήματος ‘’ ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο , λεφτά υπάρχουν  και της γελοίας συμπεριφοράς και εμφάνισης με τα πορτοκαλί παντελόνια των εκπροσώπων μας. Αυτά όλα δεν έχουν καμιά σχέση με τον σοσιαλισμό, τηνπρόοδο και κυρίως τη δημοκρατία.  Λυπηθείτε επί τέλους αυτή τη χώρα, για την οποία ο βραβευμένος ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης  έγραφε «Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά• κανόνας της είναι η δικαιοσύνη….

Σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.»  Αντώνης

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ

 

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ   

Πάει καιρός που δεν ‘’μπορώ’’ να διακρίνω την Κυριακή από τις άλλες μέρες, ακόμα και πριν βγω στη σύνταξη, που αποφάσισα να γίνω ‘’μοναχικός’’ και επέλεξα τη μοναξιά. Είναι  μια μέρα που κατακλύζομαι από αναμνήσεις που  με ωθούν σε καθόλου ευχάριστες συγκρίσεις με το παρελθόν και μελαγχολώ. Βίωσα μια περίοδο στις Βρυξέλλες που ‘’ξανοίχτηκα’’ αλλά κι αυτή τελείωσε , με επιλογή δική μου και  γύρισα συνειδητά στα ίδια.

          Ένα  παλιό τραγούδι της Πόπης Αστεριάδου, που παραθέτω στη συνέχεια, με έφερε πίσω στα παλιά και θυμήθηκα ότι για μένα η κάθε μέρα είναι Κυριακή και δεν μπορώ  πια ‘’να καρτερώ μια άλλη’’.  Έχω του κόσμου τις χαρές, παιδιά εγγόνια και δισέγγονα, οι ανάγκες  όμως της σύγχρονης ζωής  τους απομάκρυναν όλους και εγώ , κάνοντας την ανάγκη επιλογή , δηλώνω μοναχικός και μένω μόνος.

Από τα χαράματα, αφού ξεκαθαρίσω με τις οικιακές ανάγκες μου, γράφω συνεχώς, χωρίς να ξέρω πόσοι κι αν τα διαβάζουν. Από το 2016 που απέκτησα μια ιστοσελίδα, βλέπω στα στατιστικά στοιχεία ότι , όσα   δημοσιεύονται, διαβάζονται από πολλές χιλιάδες ομογενών σ’ όλες  τις χώρες και αυτό μου δίνει κουράγιο και πίστη ότι οι κόποι μου δεν πάνε χαμένοι. Η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να  κάνω κάτι  χρήσιμο και για τους άλλους, γι’ αυτό το μόνο που αποζητώ είναι να μείνω όρθιος μέχρι το φυσικό μου τέλος, χωρίς να ενοχλήσω άλλους. Θέλω απλά να αυτοεξυπηρετούμαι για να κάνω τα ελάχιστα που μπορώ και δικαιούμαι ,γιατί είναι τρομερό να νοιώθεις ‘’άχρηστος’’ για τους συνανθρώπους σου. Ακολουθεί το άσμα που μούδωσε την αφορμή.

Στίχοι

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Και η χαρά μασ πάει
Ήτανε τόσο βιαστική
Όπως και κάθε Κυριακή
Που πριν τη ζήσουμε περνάει

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Κι ας καρτερούμε μια άλλη
Που να ‘ναι ολόκληρη ζωή
Που να ‘ναι απέραντη γιορτή
Μια Κυριακή τόσο μεγάλη

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Κι ασς καρτερούμε μια άλλη

 

Αντώνης

ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

                   ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

             ΜΕ ΚΟΙΝΌ ΣΤΟΙΧΕΊΟ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΌΤΗΤΑ

 

Ύστερα από αρκετών ημερών απουσία μου, οφειλόμενη στην ανημποριά μου ή  και  κάποια σκοπιμότητα – αφήνω να το κρίνετε με βάση το περιεχόμενο του παρόντος – επέλεξα να συμπεριλάβω  σ’ αυτό περισσότερα θέματα, αρχίζοντας από την επικαιρότητα.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Αφού συγχαρώ τον νικητή και του ευχηθώ καλή και εποικοδομητική   συνέχεια, επ’ αγαθώ της πατρίδας, θα του θυμίσω, αυτή τη φορά να εφαρμόσει έστω και μέρος αυτών που τόσα χρόνια βίωσε και είδε στις Βρυξέλλες, όπου έχω 15ετή προσωπική εμπειρία. Το τελευταίο δεν είδα ούτε καν να το εγγίζει στην προηγούμενη προεδρεία του και ίσως υπήρξε  ένας από τους λόγους που  κάποιοι τον αμφισβήτησαν.

Όσον αφορά τον αντίπαλό του, θέλω να του θυμίσω ότι χθες ψήφισαν μόνο μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, ενώ στην εκλογή του ως Δημάρχου, συνέβαλε όλη η αντιπολίτευση. Οι αριστεροί   συνέχισαν τον αρνητισμό  τους και οι ακροδεξιοί [πωλητές μαντζουνιών,  θρησκόληπτοι  και λοιποί], γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι ο απελθών Δήμαρχος ήταν γιός του αλησμόνητου πολέμιου της χούντας,  μέσω της φωνής του Μονάχου,  Παύλου Μπακογιάννη. Ελπίζω ότι έτσι βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους για να γνωρίζουν οι ‘’διαγωνισθέντες’’ ότι κάποιοι ‘’αριστεροί’’  κέρδισαν  με υη  ψήφο  της ακροδεξιάς και άλλων φιλοχουντικών στοιχείων. Εύχομαι  και στον Δήμαρχο καλή επιτυχία για το καλό των Αθηναίων, πριν αρχίσουν να νοσταλγούν αυτό που έχασαν, αφού είναι  γενικώς γνωστό ότι το καλό είναι εχθρός του καλύτερου.

                      ΣΥΡΙΖΑ

Δεν ξέρω γιατί αλλά η περίπτωση του  ξεπερνά κάθε όριο λογικής και με τη στάση των αμέτρητων αντίρροπων δυνάμεων στο εσωτερικό τους προβληματίζουν σφόδρα.. Φέρανε οι ίδιοι – όπως έχω ξαναγράψει – τον κ,Κασσελάκη για να του φορτώσουν την κατρακύλα του κ. Τσίπρα  στις εκλογές, ίσως και εν γνώσει τους ότι είναι άσχετος με την ελληνική ‘’κομματίλα’’ και πραγματικότητα. Τώρα όμως  με απαράδεκτα τεχνάσματα του αφαιρούν το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μήπως  φοβούνται, ότι η ενδεχόμενη εκλογή  του θα τους διαλύσει εντελώς;;; Δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν ήδη διαλυθεί, όπως υποστηρίζουν στελέχη τους        ;;;             Έστω και προσωρινά ,φέρεται ως προεδρεύων του Κόμματος, στέλεχος που έχει καταδικαστεί για σοβαρότατα αδικήματα  παμψηφεί [13-0] και βρίσκεται εκτός φυλακής  ‘’με αναστολή’’. Οι  καθημερινές αντεγκλήσεις τους  προδίδουν μίσος ανάμεσα σε όλους και όποιος τελικά και να εκλεγεί  υπάρχει η απειλή ότι οι άλλοι μισοί θα αποχωρήσουν!!!

Ας έλθουμε στα λογικά μας και ας σκεφθούμε ότι οι υπεύθυνοι του κόμματος δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους   και το δηλώνουν παντοιοτρόπως,  ότι αν εκλεγεί ο Κασσελάκης πολλοί θα φύγουν ενώ ο τελευταίως έχει κάνει σοβαρές καταγγελίες  στο Κόμμα για χίλιες μύριες ατασθαλίες. Πως θα μπορέσουν όλοι αυτοί να τα ξεχάσουν όλα;;; Και αν ακόμα υποκριθούν ότι  συμφωνούν ποιος τους πιστεύει;;; Τελικά, αφού δεν μπορούν να κάνουν ‘’κουμάντο’’  στο ‘’σπίτι’’ τους, ποιος  τους εμπιστεύεται να κυβερνήσουν τη χώρα;;; Έπαιξαν και έχασαν και είναι πολύ αργά για δάκρυα. Τους υπεύθυνους για το κατάντημά τους ας τους  αναζητήσουν μεταξύ τους, διότι δεν φταίει η χώρα για τις επιλογές τους.

         Ο Κάιτους  και τα επακόλουθά του

Τόσα λέγονται και γράφονται για τα αδέσποτα και αμέτρητοι ‘’ειδικοί’’ σύλλογοι προστασίας εμφανίζονται στην τηλεόραση - ορισμένοι ίσως και για να προβληθούν, προτείνοντας και απειλούντες  ακόμα και Δημάρχους για την υποκριτική ενίοτε υποστήριξη των καημένων αδέσποτων σκύλων, που  ακόμα συναντάμε σε κάθε βήμα μας.

Την περασμένη εβδομάδα είδα από το Τρίτο πρόγραμμα της δημόσιας  τηλεόρασης μια παρουσίαση θέματος με ‘’σκυλάκια ράτσας’’ που συνόδευαν οι ‘’κτήτορές’’ τους και ειδικούς εκπαιδευτές που μιλούσαν για την εκπαίδευσή τους να υπακούουν στις όποιες εντολές των ‘’αφεντικών’’ τους. Τα καημένα τα σκυλάκια μου θύμισαν παλιό τσίρκο, όπου οι σκύλοι έκαναν τούμπες και  άλλα αξιοθαύμαστα  κατορθώματα για να ευχαριστήσουν το φιλοθεάμον κοινό.

Προσωπικά εξέλαβα τη συγκεκριμένη επίδειξη, σαν μια προσπάθεια διαφήμισης της επαναφοράς   αγοραπωλησίας ζώων ράτσας που θα συνοδεύουν κυρίες και κυρίους του καλού κόσμου.

Εδώ θέλω να προσθέσω τις ενστάσεις μου και για την βάρβαρη απόφαση της στείρωσης, δηλαδή της στέρησης μιας φυσικής λειτουργίας και ‘’ικανοποίησης’’ των ταλαίπωρων σκύλων, τους οποίους εμείς οι πολιτισμένοι άνθρωποι τους πήραμε από το φυσικό περιβάλλον τους για να στολίσουμε το σαλόνι μας ή τις δημόσιες εμφανίσεις μας, όπως έχουμε δει σε παλιές ταινίες του Χούλιγκαν. Παραμένει όμως ένα ερώτημα για τους εναπομείναντες ευαίσθητους της εποχής μας, αν θα αποδέχονταν την πράξη αυτή στον εαυτό τους,  έστω και σαν δικαστικό μέτρο σωφρονισμού εγκληματιών !!!

Επειδή κανείς μας δεν είναι άμεμπτος  θα σας διηγηθώ μια προσωπική μου ανάλογη απρέπεια στο παρελθόν. Ήταν το 1968, την εποχή της  Άνοιξης της Πράγας που υπηρετούσα στην  τότε Τσεχοσλοβακία. Από τις ‘’σχετικές ελευθερίες που είχαν δοθεί στο λαό, η Πράγα θύμιζε Παρίσι’’. Δεκάδες χιλιάδες δυτικοευρωπαίοι είχαν κατακλύσει τη χώρα και αγόραζαν τα γνωστά κρύσταλλα Βοημίας , αντίκες [ από το μοναδικό κρατικό κατάστημα] και άλλα ενδιαφέροντα προϊόντα της απομονωμένης μέχρι τότε χώρας.

Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων είχαν οργανώσει και μια παγκόσμια έκθεση-διαγωνισμό σκύλων ράτσας. Για να ευχαριστήσω την εξάχρονη τότε κόρη μου επισκεφθήκαμε  μαζί την έκθεση. Θαυμάσαμε την ομορφιά των σκύλων και το ενδιαφέρον μας έπεσε σε ένα ολόλευκο με μεγάλα μαύρα μάτια Μαλτέζικο πίντς . Η σύζυγός μου με είχε προειδοποιήσει ‘’να μη με παρασύρει η μικρή και αγοράσουμε σκύλο γιατί δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις  υποχρεώσεις μας απέναντί του’’. Σημειώνω ότι η ίδια λάτρευε τα ζώα, αφού στο σπίτι της πεθεράς μου οι γάτες και ο σκύλος της είχαν  περίοπτο θέση.

Όταν όμως το συγκεκριμένο σκυλάκι πήρε το πρώτο βραβείο δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις παρακλήσεις της μικρής και κατέβαλα για την αγορά του Κάιτους στην Πολωνέζα εκτροφέα του, 300 Δολάρια. Επιστρέφοντας στο σπίτι , η  γυναίκα μου το πήρε στην αγκαλιά της αλλά μου επανέλαβε τις προειδοποιήσεις της.

 Την εποχή εκείνη δεν επιτρεπόταν η είσοδος σκύλων σε κλειστούς χώρους πράγμα που μας έφερε μεγάλες δυσκολίες, κυρίως στις κοινωνικές μας υποχρεώσεις και δεν υπήρχε συμφωνία μεταφοράς ζώντων ζώων  μεταξύ Τσεχοσλοβακίας και της χώρας μας.

Την μεγαλύτερη δυσκολία συναντήσαμε όταν εγκαταλείψαμε οριστικά την Τσεχοσλοβακία τον Δεκέμβριο του 1971, αφού η γυναίκα μου ήταν έγκυος στο 8^ο μήνα και οι Τσέχοι γιατροί δεν της επέτρεπαν να ταξιδέψει οδικώς. Με δεδομένο ότι η χώρα δεν είχε προσυπογράψει τη διεθνή συμφωνία για την μετακίνηση ζώων, δεν μου χορηγούσαν κανένα ‘’χαρτί’’ για την μετακίνηση του σκύλου στην Ελλάδα και  η σύζυγός μου φοβόταν  ότι αν ταξιδέψει μόνη αεροπορικώς, εγώ θα εγκατέλειπα τον σκύλο.

Το εμπόδιο της μετακίνησης της οδικώς από τους ντόπιους γιατρούς ξεπεράστηκε με ‘’μια κάσα ουίσκι’’ με την επίκληση της προσοχής μας  στα 3.400 χιλιόμετρα της διαδρομής να προσέχουμε  και να κάνουμε συχνές στάσεις.

Ήρθε η μέρα του ταξιδιού και βάλαμε το σκυλάκι στο πίσω κάθισμα  με την 9χρονη πια κόρη μας να το καλύπτει με μια ζακέτα της  όπου νομίζαμε ότι υπήρχε κίνδυνος.  Είχαμε πάρει τα απολύτως απαραίτητα [ νερό κι σάντουιτς] και κάναμε και κάποιες στάσεις παραπάνω]. Όταν με το καλό φθάσαμε σχεδόν νηστικοί και άυπνοι στο Ζάγκρεμπ της τότε Γιουγκοσλαβίας, δοκιμάσαμε να διανυκτερεύσουμε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο που γνωρίζαμε από την παλαιότερη υπηρεσία μου στη χώρα. Με ένα γενναίο φιλοδώρημα μας δέχτηκαν  με την παράκληση να κρύβουμε το σκύλο. Τον ρόλο αυτό είχε η κόρη μου που τον κάλυπτε με τη ζακέτα της στις μετακινήσεις μας και έκανε το ίδιο στο εστιατόριο που τον χάιδευε και τον τάιζε κάτω από τα τραπέζι. Έτσι λοιπόν δόθηκε χρόνος στην ετοιμόγεννη γυναίκα μου να ξεκουραστεί.

Ξεκινήσαμε την επομένη να φθάσουμε στην Αθήνα. Στο τελωνείο των συνόρων μας ο τελωνειακός  υπάλληλος μας ζήτησε  τα διαβατήρια για έλεγχο, λέγοντας μας, λόγω της εγκυμονούσης συζύγου μου, να παραμείνουμε στο αυτοκίνητο.      Σύντομα  μας τα επέστρεψε  και επειδή

μας γνώριζε από τις συχνές διελεύσεις μας, ευχήθηκε καλό ταξίδι. Στο άκουσμα ξένης φωνής ο Κάιτους άρχισε να γαυγίζει αλλά εκείνος απλά χαμογέλασε στην μικρή και μας χαιρέτησε. Υπάρχουν και άνθρωποι με κατανόηση χωρίς τυπολατρία. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας αλλά στα Καμένα Βούρλα η σύζυγός μου ένοιωσε κάποιες ενοχλήσεις και είχε μια μικρή αιμορραγία. Μείναμε το βράδυ σε γνωστό μου ξενοδοχείο [ κοντά στη γενέτειρά μου] και επικοινώνησα με μαιευτήρα που μου είχε συστήσει συνάδελφος και την επομένη φθάσαμε στην Αθήνα, έγινε εισαγωγή της στην κλινική και την επομένη γεννήθηκε ο γιός μου που συμπλήρωσε την ευτυχία μου.

Ο Κάιτους ήταν επίσης ευτυχής στο Παλαιό Φάληρο όπου διαμέναμε μέχρι τη μέρα που η κόρη μου με λουράκι τον είχε βγάλει βόλτα σε διπλανό μας δρόμο, όπου μια κυρία,  κινούμενη αντίθετα σε μονόδρομο τον σκότωσε. Ζήσαμε ένα πραγματικό οικογενειακό δράμα, ιδιαίτερα η γυναίκα μου , που ίσως  να επιδείνωσαν  την μετέπειτα υγεία της.

Η Αστυνομία  προς την οποία απευθύνθηκα μου υπενθύμισε ότι τα ζώα τότε θεωρούνταν πράγματα και μου υπέδειξαν να κάνω μήνυση για φθορά πράγματος. Εν τω μεταξύ η αντίδικός μου ήταν δικηγόρος και έσπευσε να υποβάλει μήνυση για  δήθεν απειλή της συζύγου μου κατά της ζωής της ,ενώ ήταν κλινήρης λόγω σοβαρής ασθένειας. Στη δίκη που  συνεκδικάστηκαν οι δυο μηνύσεις, ζήτησε να είναι παρούσα  και η σύζυγός μου, υποστηριζόμενη .

Οι δυο δικηγόροι φαίνεται ότι τα βρήκαν μεταξύ τους και συμφώνησαν να αρθούν οι  εκατέρωθεν μηνύσεις, αλλά ο Πρόεδρος ζητούσε από τη γυναίκα μου να άρει την απειλή κατά της ζωής της αντιδίκου μου. Δεν κρατήθηκα και βέβαια παράτυπα φώναξα προς τον Πρόεδρο: ‘’θεωρείτε ότι αυτή η γυναίκα που κρατιέται όρθια υποστηριζόμενη μπορεί να απειλήσει τη ζωή ενός οποιουδήποτε ανθρώπου;::’’ Ο πρόεδρος διέταξε να με ‘’κλείσουν μέσα’’. Έμεινα έγκλειστος 1-2 ώρες και με τις διευκρινίσεις των δικηγόρων απελευθερώθηκα αλλά εκτός της αίθουσας. Δεν ξέρω τι διημείφθη στη διάρκεια της κράτησής μου και αν η γυναίκα μου δήλωσε ότι αίρει την απειλή που ποτέ δεν ‘έκανε , το αποτέλεσμα πάντως δεν με δικαίωσε. Τότε μόνο κατάλαβα τις προειδοποιήσεις της συγχωρεμένης συντρόφου μου πριν πάω με την μικρή κόρη μου  στην έκθεση σκύλων. Αντώνης

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΑΝ ΚΑΝΕΝΑ

 

     ΟΤΑΝ  ΓΑΡ  ΗΔΥΣ ΤΟΙΣ ΛΌΓΟΙΣ ΦΡΟΝΩΝ ΚΑΚΩΣ

     ΠΕΙΘΗ  ΤΟ  ΠΛΗΘΟΣ, ΤΗ  ΠΟΛΕΙ ΚΑΚΟΝ  ΜΕΓΑ..

 

 

Ο Ευριπίδης στο έργο του Ορέστης  [408 π.Χ.], με τη φράση  αυτή του τίτλου  επιχειρεί να επισημάνει τους κινδύνους της  παραπειστικής ευγλωττίας και του λαϊκισμού, αναφέροντας –σε ελεύθερη μετάφραση- [ όταν  οι κακοπροαίρετοι  γλωσσοπλόκοι και οι λαϊκιστές  πείθουν τον λαό,  προκαλούν μεγάλο κακό  στην Πολιτεία]. Αυτό γίνεται συστηματικά στην εποχή μας όταν κάποιοι  πατριδοκάπηλοι, έμποροι ιδεοληψιών και μαντζουνιών, θρησκόληπτοι φαρισαϊστές και  άλλοι  με δογματικές εμμονές σε  ολοκληρωτικά ΚΑΘΕΣΤΏΤΑ που  βίωσα προσωπικά ενώ οι ίδιοι  δεν γνώρισαν στην εφαρμογή τους  και κατέρρευσαν  από τους λαούς που τα υπέστησαν με γδούπο, επιδιώκουν την επαναφορά  και την νεκρανάσταση τους. Τους μιμούνται δυστυχώς και τα κόμματα του αποκαλούμενου δημοκρατικού τόξου, που ακόμα αναζητούν τη δική τους ιδεοληψία και ‘’τρώγονται’’ και αλληλοαμφισβητούνται μεταξύ τους , η εσωστρέφεια των  τα οδηγεί  σε πραγματικό  πόλεμο  με ‘’συντρόφους’’ τους. Ο μόνος σύντροφος που παραμένει πιστός είναι εκείνος του αποπεμφθέντος Προέδρου τους. Με ψεύδη και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον της κυβέρνησης ,προσπαθούν να καλύψουν  το μίσος και την  αμφισβήτηση που τους διχάζει.

 

 

 

. Δεν υπάρχει δήλωσή τους, ομιλία ή παρέμβαση τους , χωρίς την  αναφορά στο όνομα Μητσοτάκης, καθιστώντας το όνομα αυτό γνωστό και σε όσους δεν τον γνώριζαν ή τον αμφισβητούσαν.Δεν αναφέρομαι καθόλου στο εναπομείναν κόμμα της αντιπολίτευσης, θεωρώντας ότι η προσέγγιση της ηγεσίας του αποτελεί  αντικείμενο ειδικής επιστήμης.

Θα προσθέσω – επιγραμματικά – τη λαϊκή ρήση ότι  ‘’ όποιος δεν μπορεί να βάλει τάξη στο σπιτικό του , δεν μπορεί  να το κάνει  στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων.  Ας προσπαθήσουν  -όπως υποχρεούνται – να βάλουν τάξη στο κόμμα τους – και μετά να κάνουν τις νόμιμες υποδείξεις, γιατί έχουμε γίνει περίγελος διεθνώς.Θα θυμίσω επίσης ότι σε όλες τις πραγματικές δημοκρατίες, η αιρετή κυβέρνηση είναι εξουσιοδοτημένη από τον λαό να ‘’κυβερνά’’  και η αντιπολίτευση ελέγχει και συνδράμει στα εθνικά θέματα της χώρας.  Ουσιαστικά  οφείλουν να είναι σύμμαχοι και   συνεργάτες , μακράν ιδεολογικών αγκυλώσεων  όταν πρόκειται για τα ίδια εθνικά συμφέροντα .  Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, ενίοτε συγκροτούνται και  κυβερνήσεις συνεργασίας Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας αποτελεί ,σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής ανεπίτρεπτη και  απαράδεκτη θέση της αντιπολίτευσης.

Το θέμα έχει επιλυθεί  από την εποχή του Ευριπίδη, ο οποίος   επισημαίνει  ανάλογες καταστάσεις της πρώτης Αθηναϊκής Δημοκρατίες που εφαρμόζεται από όλες τις πολιτισμένες χώρες  παγκοσμίως. Αντώνης