ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

                   ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

             ΜΕ ΚΟΙΝΌ ΣΤΟΙΧΕΊΟ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΌΤΗΤΑ

 

Ύστερα από αρκετών ημερών απουσία μου, οφειλόμενη στην ανημποριά μου ή  και  κάποια σκοπιμότητα – αφήνω να το κρίνετε με βάση το περιεχόμενο του παρόντος – επέλεξα να συμπεριλάβω  σ’ αυτό περισσότερα θέματα, αρχίζοντας από την επικαιρότητα.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Αφού συγχαρώ τον νικητή και του ευχηθώ καλή και εποικοδομητική   συνέχεια, επ’ αγαθώ της πατρίδας, θα του θυμίσω, αυτή τη φορά να εφαρμόσει έστω και μέρος αυτών που τόσα χρόνια βίωσε και είδε στις Βρυξέλλες, όπου έχω 15ετή προσωπική εμπειρία. Το τελευταίο δεν είδα ούτε καν να το εγγίζει στην προηγούμενη προεδρεία του και ίσως υπήρξε  ένας από τους λόγους που  κάποιοι τον αμφισβήτησαν.

Όσον αφορά τον αντίπαλό του, θέλω να του θυμίσω ότι χθες ψήφισαν μόνο μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, ενώ στην εκλογή του ως Δημάρχου, συνέβαλε όλη η αντιπολίτευση. Οι αριστεροί   συνέχισαν τον αρνητισμό  τους και οι ακροδεξιοί [πωλητές μαντζουνιών,  θρησκόληπτοι  και λοιποί], γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι ο απελθών Δήμαρχος ήταν γιός του αλησμόνητου πολέμιου της χούντας,  μέσω της φωνής του Μονάχου,  Παύλου Μπακογιάννη. Ελπίζω ότι έτσι βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους για να γνωρίζουν οι ‘’διαγωνισθέντες’’ ότι κάποιοι ‘’αριστεροί’’  κέρδισαν  με υη  ψήφο  της ακροδεξιάς και άλλων φιλοχουντικών στοιχείων. Εύχομαι  και στον Δήμαρχο καλή επιτυχία για το καλό των Αθηναίων, πριν αρχίσουν να νοσταλγούν αυτό που έχασαν, αφού είναι  γενικώς γνωστό ότι το καλό είναι εχθρός του καλύτερου.

                      ΣΥΡΙΖΑ

Δεν ξέρω γιατί αλλά η περίπτωση του  ξεπερνά κάθε όριο λογικής και με τη στάση των αμέτρητων αντίρροπων δυνάμεων στο εσωτερικό τους προβληματίζουν σφόδρα.. Φέρανε οι ίδιοι – όπως έχω ξαναγράψει – τον κ,Κασσελάκη για να του φορτώσουν την κατρακύλα του κ. Τσίπρα  στις εκλογές, ίσως και εν γνώσει τους ότι είναι άσχετος με την ελληνική ‘’κομματίλα’’ και πραγματικότητα. Τώρα όμως  με απαράδεκτα τεχνάσματα του αφαιρούν το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μήπως  φοβούνται, ότι η ενδεχόμενη εκλογή  του θα τους διαλύσει εντελώς;;; Δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν ήδη διαλυθεί, όπως υποστηρίζουν στελέχη τους        ;;;             Έστω και προσωρινά ,φέρεται ως προεδρεύων του Κόμματος, στέλεχος που έχει καταδικαστεί για σοβαρότατα αδικήματα  παμψηφεί [13-0] και βρίσκεται εκτός φυλακής  ‘’με αναστολή’’. Οι  καθημερινές αντεγκλήσεις τους  προδίδουν μίσος ανάμεσα σε όλους και όποιος τελικά και να εκλεγεί  υπάρχει η απειλή ότι οι άλλοι μισοί θα αποχωρήσουν!!!

Ας έλθουμε στα λογικά μας και ας σκεφθούμε ότι οι υπεύθυνοι του κόμματος δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους   και το δηλώνουν παντοιοτρόπως,  ότι αν εκλεγεί ο Κασσελάκης πολλοί θα φύγουν ενώ ο τελευταίως έχει κάνει σοβαρές καταγγελίες  στο Κόμμα για χίλιες μύριες ατασθαλίες. Πως θα μπορέσουν όλοι αυτοί να τα ξεχάσουν όλα;;; Και αν ακόμα υποκριθούν ότι  συμφωνούν ποιος τους πιστεύει;;; Τελικά, αφού δεν μπορούν να κάνουν ‘’κουμάντο’’  στο ‘’σπίτι’’ τους, ποιος  τους εμπιστεύεται να κυβερνήσουν τη χώρα;;; Έπαιξαν και έχασαν και είναι πολύ αργά για δάκρυα. Τους υπεύθυνους για το κατάντημά τους ας τους  αναζητήσουν μεταξύ τους, διότι δεν φταίει η χώρα για τις επιλογές τους.

         Ο Κάιτους  και τα επακόλουθά του

Τόσα λέγονται και γράφονται για τα αδέσποτα και αμέτρητοι ‘’ειδικοί’’ σύλλογοι προστασίας εμφανίζονται στην τηλεόραση - ορισμένοι ίσως και για να προβληθούν, προτείνοντας και απειλούντες  ακόμα και Δημάρχους για την υποκριτική ενίοτε υποστήριξη των καημένων αδέσποτων σκύλων, που  ακόμα συναντάμε σε κάθε βήμα μας.

Την περασμένη εβδομάδα είδα από το Τρίτο πρόγραμμα της δημόσιας  τηλεόρασης μια παρουσίαση θέματος με ‘’σκυλάκια ράτσας’’ που συνόδευαν οι ‘’κτήτορές’’ τους και ειδικούς εκπαιδευτές που μιλούσαν για την εκπαίδευσή τους να υπακούουν στις όποιες εντολές των ‘’αφεντικών’’ τους. Τα καημένα τα σκυλάκια μου θύμισαν παλιό τσίρκο, όπου οι σκύλοι έκαναν τούμπες και  άλλα αξιοθαύμαστα  κατορθώματα για να ευχαριστήσουν το φιλοθεάμον κοινό.

Προσωπικά εξέλαβα τη συγκεκριμένη επίδειξη, σαν μια προσπάθεια διαφήμισης της επαναφοράς   αγοραπωλησίας ζώων ράτσας που θα συνοδεύουν κυρίες και κυρίους του καλού κόσμου.

Εδώ θέλω να προσθέσω τις ενστάσεις μου και για την βάρβαρη απόφαση της στείρωσης, δηλαδή της στέρησης μιας φυσικής λειτουργίας και ‘’ικανοποίησης’’ των ταλαίπωρων σκύλων, τους οποίους εμείς οι πολιτισμένοι άνθρωποι τους πήραμε από το φυσικό περιβάλλον τους για να στολίσουμε το σαλόνι μας ή τις δημόσιες εμφανίσεις μας, όπως έχουμε δει σε παλιές ταινίες του Χούλιγκαν. Παραμένει όμως ένα ερώτημα για τους εναπομείναντες ευαίσθητους της εποχής μας, αν θα αποδέχονταν την πράξη αυτή στον εαυτό τους,  έστω και σαν δικαστικό μέτρο σωφρονισμού εγκληματιών !!!

Επειδή κανείς μας δεν είναι άμεμπτος  θα σας διηγηθώ μια προσωπική μου ανάλογη απρέπεια στο παρελθόν. Ήταν το 1968, την εποχή της  Άνοιξης της Πράγας που υπηρετούσα στην  τότε Τσεχοσλοβακία. Από τις ‘’σχετικές ελευθερίες που είχαν δοθεί στο λαό, η Πράγα θύμιζε Παρίσι’’. Δεκάδες χιλιάδες δυτικοευρωπαίοι είχαν κατακλύσει τη χώρα και αγόραζαν τα γνωστά κρύσταλλα Βοημίας , αντίκες [ από το μοναδικό κρατικό κατάστημα] και άλλα ενδιαφέροντα προϊόντα της απομονωμένης μέχρι τότε χώρας.

Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων είχαν οργανώσει και μια παγκόσμια έκθεση-διαγωνισμό σκύλων ράτσας. Για να ευχαριστήσω την εξάχρονη τότε κόρη μου επισκεφθήκαμε  μαζί την έκθεση. Θαυμάσαμε την ομορφιά των σκύλων και το ενδιαφέρον μας έπεσε σε ένα ολόλευκο με μεγάλα μαύρα μάτια Μαλτέζικο πίντς . Η σύζυγός μου με είχε προειδοποιήσει ‘’να μη με παρασύρει η μικρή και αγοράσουμε σκύλο γιατί δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις  υποχρεώσεις μας απέναντί του’’. Σημειώνω ότι η ίδια λάτρευε τα ζώα, αφού στο σπίτι της πεθεράς μου οι γάτες και ο σκύλος της είχαν  περίοπτο θέση.

Όταν όμως το συγκεκριμένο σκυλάκι πήρε το πρώτο βραβείο δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις παρακλήσεις της μικρής και κατέβαλα για την αγορά του Κάιτους στην Πολωνέζα εκτροφέα του, 300 Δολάρια. Επιστρέφοντας στο σπίτι , η  γυναίκα μου το πήρε στην αγκαλιά της αλλά μου επανέλαβε τις προειδοποιήσεις της.

 Την εποχή εκείνη δεν επιτρεπόταν η είσοδος σκύλων σε κλειστούς χώρους πράγμα που μας έφερε μεγάλες δυσκολίες, κυρίως στις κοινωνικές μας υποχρεώσεις και δεν υπήρχε συμφωνία μεταφοράς ζώντων ζώων  μεταξύ Τσεχοσλοβακίας και της χώρας μας.

Την μεγαλύτερη δυσκολία συναντήσαμε όταν εγκαταλείψαμε οριστικά την Τσεχοσλοβακία τον Δεκέμβριο του 1971, αφού η γυναίκα μου ήταν έγκυος στο 8^ο μήνα και οι Τσέχοι γιατροί δεν της επέτρεπαν να ταξιδέψει οδικώς. Με δεδομένο ότι η χώρα δεν είχε προσυπογράψει τη διεθνή συμφωνία για την μετακίνηση ζώων, δεν μου χορηγούσαν κανένα ‘’χαρτί’’ για την μετακίνηση του σκύλου στην Ελλάδα και  η σύζυγός μου φοβόταν  ότι αν ταξιδέψει μόνη αεροπορικώς, εγώ θα εγκατέλειπα τον σκύλο.

Το εμπόδιο της μετακίνησης της οδικώς από τους ντόπιους γιατρούς ξεπεράστηκε με ‘’μια κάσα ουίσκι’’ με την επίκληση της προσοχής μας  στα 3.400 χιλιόμετρα της διαδρομής να προσέχουμε  και να κάνουμε συχνές στάσεις.

Ήρθε η μέρα του ταξιδιού και βάλαμε το σκυλάκι στο πίσω κάθισμα  με την 9χρονη πια κόρη μας να το καλύπτει με μια ζακέτα της  όπου νομίζαμε ότι υπήρχε κίνδυνος.  Είχαμε πάρει τα απολύτως απαραίτητα [ νερό κι σάντουιτς] και κάναμε και κάποιες στάσεις παραπάνω]. Όταν με το καλό φθάσαμε σχεδόν νηστικοί και άυπνοι στο Ζάγκρεμπ της τότε Γιουγκοσλαβίας, δοκιμάσαμε να διανυκτερεύσουμε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο που γνωρίζαμε από την παλαιότερη υπηρεσία μου στη χώρα. Με ένα γενναίο φιλοδώρημα μας δέχτηκαν  με την παράκληση να κρύβουμε το σκύλο. Τον ρόλο αυτό είχε η κόρη μου που τον κάλυπτε με τη ζακέτα της στις μετακινήσεις μας και έκανε το ίδιο στο εστιατόριο που τον χάιδευε και τον τάιζε κάτω από τα τραπέζι. Έτσι λοιπόν δόθηκε χρόνος στην ετοιμόγεννη γυναίκα μου να ξεκουραστεί.

Ξεκινήσαμε την επομένη να φθάσουμε στην Αθήνα. Στο τελωνείο των συνόρων μας ο τελωνειακός  υπάλληλος μας ζήτησε  τα διαβατήρια για έλεγχο, λέγοντας μας, λόγω της εγκυμονούσης συζύγου μου, να παραμείνουμε στο αυτοκίνητο.      Σύντομα  μας τα επέστρεψε  και επειδή

μας γνώριζε από τις συχνές διελεύσεις μας, ευχήθηκε καλό ταξίδι. Στο άκουσμα ξένης φωνής ο Κάιτους άρχισε να γαυγίζει αλλά εκείνος απλά χαμογέλασε στην μικρή και μας χαιρέτησε. Υπάρχουν και άνθρωποι με κατανόηση χωρίς τυπολατρία. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας αλλά στα Καμένα Βούρλα η σύζυγός μου ένοιωσε κάποιες ενοχλήσεις και είχε μια μικρή αιμορραγία. Μείναμε το βράδυ σε γνωστό μου ξενοδοχείο [ κοντά στη γενέτειρά μου] και επικοινώνησα με μαιευτήρα που μου είχε συστήσει συνάδελφος και την επομένη φθάσαμε στην Αθήνα, έγινε εισαγωγή της στην κλινική και την επομένη γεννήθηκε ο γιός μου που συμπλήρωσε την ευτυχία μου.

Ο Κάιτους ήταν επίσης ευτυχής στο Παλαιό Φάληρο όπου διαμέναμε μέχρι τη μέρα που η κόρη μου με λουράκι τον είχε βγάλει βόλτα σε διπλανό μας δρόμο, όπου μια κυρία,  κινούμενη αντίθετα σε μονόδρομο τον σκότωσε. Ζήσαμε ένα πραγματικό οικογενειακό δράμα, ιδιαίτερα η γυναίκα μου , που ίσως  να επιδείνωσαν  την μετέπειτα υγεία της.

Η Αστυνομία  προς την οποία απευθύνθηκα μου υπενθύμισε ότι τα ζώα τότε θεωρούνταν πράγματα και μου υπέδειξαν να κάνω μήνυση για φθορά πράγματος. Εν τω μεταξύ η αντίδικός μου ήταν δικηγόρος και έσπευσε να υποβάλει μήνυση για  δήθεν απειλή της συζύγου μου κατά της ζωής της ,ενώ ήταν κλινήρης λόγω σοβαρής ασθένειας. Στη δίκη που  συνεκδικάστηκαν οι δυο μηνύσεις, ζήτησε να είναι παρούσα  και η σύζυγός μου, υποστηριζόμενη .

Οι δυο δικηγόροι φαίνεται ότι τα βρήκαν μεταξύ τους και συμφώνησαν να αρθούν οι  εκατέρωθεν μηνύσεις, αλλά ο Πρόεδρος ζητούσε από τη γυναίκα μου να άρει την απειλή κατά της ζωής της αντιδίκου μου. Δεν κρατήθηκα και βέβαια παράτυπα φώναξα προς τον Πρόεδρο: ‘’θεωρείτε ότι αυτή η γυναίκα που κρατιέται όρθια υποστηριζόμενη μπορεί να απειλήσει τη ζωή ενός οποιουδήποτε ανθρώπου;::’’ Ο πρόεδρος διέταξε να με ‘’κλείσουν μέσα’’. Έμεινα έγκλειστος 1-2 ώρες και με τις διευκρινίσεις των δικηγόρων απελευθερώθηκα αλλά εκτός της αίθουσας. Δεν ξέρω τι διημείφθη στη διάρκεια της κράτησής μου και αν η γυναίκα μου δήλωσε ότι αίρει την απειλή που ποτέ δεν ‘έκανε , το αποτέλεσμα πάντως δεν με δικαίωσε. Τότε μόνο κατάλαβα τις προειδοποιήσεις της συγχωρεμένης συντρόφου μου πριν πάω με την μικρή κόρη μου  στην έκθεση σκύλων. Αντώνης