ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΥΛΩΝΑ

 

     ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΥΛΩΝΑ

 

 

Η  παροιμία αυτή  αναφέρεται πια, μάλλον ανεπιτυχώς, σε όσους παριστάνουν τους σπουδαίους, ενώ  είναι ανήθικοι και ανάξιοι. Ο μυλωνάς ήταν κάποτε ένας επαγγελματίας, ο οποίος παραλάμβανε σιτάρι από τους πελάτες του και τους παρέδινε  αλεύρι. που αποτελούσε την πρώτη  ύλη για το ψωμί, τα ζυμαρικά και πλείστα άλλα σπιτικά παρασκευάσματα της βασικής διατροφής τους. Δεν ήταν όμως  ο μόνος, αλλά για εκείνες τις  εποχές ήταν ο πιο αναγκαίος και ίσως γι’ αυτό στιγματίστηκε. Καλές και κακές εξαιρέσεις ανθρώπινης ποιότητας και συμπεριφοράς υπήρχαν και υπάρχουν παντού, αλλά ο μυλωνάς ‘’ανεκδοτοποιήθηκε’’  γιατί κάποιοι από αυτούς κλέβανε στο ζύγι, νοθεύανε, ή δεν ικανοποιούσαν τις ποιοτικές απαιτήσεις των πελατών τους στο πιο αναγκαίο προϊόν για τη ζωή τους.

Τρέφω μεγάλη εκτίμηση για κάθε μυλωνά που γνώρισα στο παρελθόν και  πιστεύω ότι ο κλάδος  έπεσε θύμα συμπτώσεων και άδικων συγκρίσεων, αφού κακοί επαγγελματίες και όχι μόνο,  υπάρχουνε παντού, χωρίς καμιά εξαίρεση. Ακόμα και οι επίσκοποι, που είναι οι επί γης εκπρόσωποι του Θεού,  δεν  είναι  Θεοί και ενίοτε παραβλέπουν  το ιερό καθήκον τους.

 Με την ευκαιρία της  κοίμησης του τελευταίου  Πάπα, που ήταν   διαφορετικός και πιο κοντά στους αναξιοπαθούντες,   μίλησαν πολλοί και είπαν ακόμα περισσότερα. Ο ίδιος, είχε ζητήσει συγγνώμη για τα σκάνδαλα μελών  της Καθολικής Εκκλησίας, που προφανώς ανάλογα ίσως  συνέβησαν και συμβαίνουν και σε άλλες θρησκείες. Η πάνδημη συμμετοχή στις σχετικές θρησκευτικές  τελετές των ημερών  και η παλλαϊκή αγάπη που θα τον συνοδεύει για πάντα, αποτελεί επιβράβευση του ‘’καλού καγαθου’’ πολίτη,  όπως τον  πίστευαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

  Ο πολίτης αυτός συγκέντρωνε όλα τα μόρια της Αρετής που κατά τον Πλάτωνα ήταν η σοφία, η ανδρεία, η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη και η ευσέβεια, αλλά και πολλές άλλες μερικότερες ψυχικές και σωματικές αρετές . Όλες αυτές οι αρετές κάνουν τον άνθρωπο «όλως σπουδαίον», δηλαδή τέλειο, όπως παρατηρεί ο Αριστοτέλης . Στις νεώτερες όμως εποχές , η παιδεία και η εκπαίδευση θέτουν διαφορετικούς στόχους και κυρίως  τις σύγχρονες υλικές ανάγκες  και προσπαθούν  να διαμορφώσουν  νέου τύπου πολίτη που  απλώς  συμφωνεί και υπηρετεί πιστά τα δεδομένα της εποχής .

Δυστυχώς, για τις σύγχρονες υλιστικές κοινωνίες, επικαλούμαστε το ανέκδοτο του  κακού μυλωνά αλλά αποφεύγουμε  να δούμε στον καθρέφτη εμάς τους ίδιους . Τώρα όμως δεν υπάρχει άλλοθι , αφού δεν υπάρχουν πια μυλωνάδες για να τους φορτώσουμε  το κακό για όλα τα δεινά που κατατρύχουν τις  κοινωνίες , μετά  την πρόσφατη απώλεια   του σύγχρονου  Άγιου Φραγκίσκου της Ασίζης.

Δυστυχώς, αρκετοί σημερινοί  θρησκευτικοί ταγοί και ηγέτες θεοκρατικών χωρών,  ευλογούν και υποθάλπουν πολέμους, μετέχοντες σε κομματικά παιχνίδια σε βάρος των λαών , που δεν έχουν άλλη επιλογή,  παρά να τους ‘’πιστεύουν’’. Οι ίδιοι δε παραφράζουν την εκκλησιαστική ρήση "Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών και ειρήνην τω κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα’’, περί άλλα τυρβάζουν  και παραβλέπουν παντελώς το θέμα της ειρήνης στον Κόσμο.   Αντώνης