ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ''ΑΝ''

 

               ΤΟ  ΔΙΚΟ  ΜΟΥ  ‘’ΑΝ’’

 

Αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι και αναγνώστες μου,  Χριστός Ανέστη [που λέγαμε παλιότερα]

Όσα λέγονται και γίνονται τελευταία διεθνώς αλλά και στη χώρα μας, δημιουργούν αμέτρητα ερωτήματα αλλά και απορίες και όλο αυτό με οδήγησε στην επίκληση   ενός παλιού ποιήματος , με τίτλο  ‘’ΑΝ’’.

Η λέξη ‘ΑΝ’’, συντακτικώς εισάγει υποθετικές προτάσεις και όπως λένε μερικοί, με αυτό χτίζεις και παλάτια. Συνάμα όμως αποτελεί και  τίτλο σημαντικού ποιήματος του Κίπλινγκ, που κάποτε η ζωή με υποχρέωσε να το μάθω καλά και  να το  ενστερνιστώ, για να επιβιώσω. Με βοήθησε όμως  πολύ και με έκανε ‘’σοφότερο και κυρίως καλύτερο ή απλά  ‘’άνθρωπο’’.  Έκτοτε, μαζί με τα ερωτήματα του ποιήματος, ο τίτλος του με οδηγεί αυτόματα σε ένα σύγχρονο και ταπεινό δικό μου ‘’ΑΝ’’, που το διατυπώνω ευθύς αμέσως.

Με τη γεροντική αφέλειά μου  ερωτώ, απλά αλλά ευθέως, αν π.χ. το  πρόσφατο γενικό  Blackout που συνέβη στη μεγάλη και σοσιαλιστική Ισπανία, συνέβαινε στη χώρα μας, τι θα γινόταν χθες, σήμερα και στο διηνεκές;; Τι θα έλεγαν και τι θα ζητούσαν όλοι αυτοί οι σύντροφοι, οι θρησκόληπτοι και οι θεομπαίχτες –δεξιοί και αριστεροί- της κοινοβουλευτικής αρένας;;; Ειδικότερα τι θα διαλαλούσε η λαλίστατη κυρία της Βουλής;;; Για το ΚΚΕ το ξέρω, γιατί έχω ζήσει 12 χρόνια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπως τις αποκαλούσε ο ‘’χαρισματικός’’ Αντρέας Παπανδρέου, αρνούμενος όμως  αιδημόνως  να αναφερθεί και  στον ‘’ανύπαρκτο’’. Απλά θα επαναλάμβανε τη γνωστή καραμέλα, ότι είναι έργο των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου που ευνοεί και εκτρέφει η Κυβέρνηση. Έτσι απλά και χωρίς εξηγήσεις, όπως πολύ συχνά κάνουμε σχεδόν  όλοι μας.

Σκέπτομαι αν αυτά τα ερωτήματα απασχόλησαν ποτέ αυτούς που προανέφερα και αν βρίσκουν κάποια σχέση του ξύλινου και δογματικού τους,  με τη δημοσκοπική τους κατρακύλα. Βέβαια  έμειναν όρθιοι ΠΡΟΣΩΡΙΝΆ, κάποιοι λαϊκιστές που  τα λόγια τους – γιατί έργα για το κοινωνικό σύνολο, δεν αξιώθηκαν να κάνουν – έχουν ακόμα απήχηση στους εύπιστους και τους τελευταίους αφελείς, που και αυτοί,  ΑΝ τους καταλάβουν θα τους κλείσουν την πόρτα.

 Έχουμε  άλλωστε αμέτρητα ανάλογα παραδείγματα, πρόσφατων και παλιότερων  ‘’διαττόντων’’ αστέρων , της πολιτικής μας σκηνής, που εξαφανίστηκαν πολύ νωρίς, ζητώντας στέγη σε συγγενείς κομματικούς σχηματισμούς ή έμειναν απέξω, έρημοι και καταφρονεμένοι. Συνεπώς αυτά που γράφω είναι βιώματα και συνεπώς  πραγματικά  και όπως έλεγε η αείμνηστη Μαλβίνα, είναι  ‘’καρατσεκαρισμένα’’!!!

 Δεν είναι όμως μόνο οι δικοί μας, που εμμένουν στις αποτυχημένες συνταγές του κακού παρελθόντος αλλά και σύγχρονοι μεγάλοι ηγέτες ,καιροσκόποι και οπαδοί του πρόσφατου ιδιότυπου αναθεωρητισμού στη διεθνή κονίστρα  Άλλοι απειλούν τους γείτονες με πυρηνικά, άλλοι με δασμούς και διωγμούς φτωχών και ανυπεράσπιστων που μέχρι τώρα ήταν στη δούλεψή τους, ενώ  κάποιοι  γείτονές  μας ,  έχουν μείνει ακόμα στο  αναχρονιστικό CASUS BELLI.

Αρχίζω από την  κραυγαλέα περίπτωση του πλανητάρχη, που γιόρτασε και αυτοθαυμάστηκε για τις πρώτες 100 ημέρες στον ‘’θρόνο’’ του. Χώρισε τον Κόσμο αλλά και τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, ανάλογα με τη  θέση και τη στάση τους απέναντί του. Βλέπει ότι όλοι άλλαξαν, ακόμα και αυτοί που τον ψήφισαν και αυτός τίποτα δεν κατάλαβε και το χειρότερο είναι ότι είναι αποφασισμένος να μην το καταλάβει ποτέ , γιατί έτσι του αρέσει. Υποσχέθηκε ειρήνευση στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά στο τέλος ζητάει από τα θύματα να δώσουν ανταλλάγματα στους εισβολείς για τις περιοχές που εισέβαλαν αλλά  και για τον εαυτό του να πάρει τις σπάνιες γαίες της χώρας. Αυτή είναι η έννοια της  δικαιοσύνης που τείνει να επιβληθεί παγκόσμια και μοναδικός στόχος είναι το κέρδος και η επικράτηση του δόγματος , μακάριοι οι κατέχοντες, έστω και αν πρόκειται για εισβολείς. Ο ίδιος αποκαλεί εισβολείς όσους μπήκαν στη χώρα του και έκαναν  τις πιο βρώμικες δουλειές, που απαξιούσαν να κάνουνε οι γηγενείς.

Αυτό άλλωστε κάνουμε και εμείς με τους ξένους που η ανάγκη τους έφερε στη χώρα μας. Γίναμε όλοι καφενόβια  αφεντικά και από πάνω τους κατηγορούμε ότι ξύπνησαν και ζητούν ‘’ άκουσον-άκουσον’’, τα δικαιώματά τους !!!. Ξεχνάμε όμως ότι για τον ίδιο λόγο μια άλλη   Ελλάδα  ζει και εργάζεται σε ξένες χώρες που βρέθηκε παλιότερες εποχές και για τους ίδιους λόγους. Ακόμα και ο νέος πλανητάρχης που έβαλε σκοπό της προεδρίας του να διώξει από τη χώρα του όλους τους ξένους, απόγονος ξένων ήταν  κι αυτός, γιατί για Ινδιάνος δεν μου φαίνεται !!!

 Το τελευταίο μου θύμισε μια παλαιότερη συζήτηση με μια φίλη μου Ολλανδέζα, για την ιδιαίτερη αδυναμία που δείχνει η χώρα της για τους Τούρκους σε ψηφοφορίες στους διεθνείς οργανισμούς. Η απάντησή της δεν με εξέπληξε αφού το ίδιο κάνουμε όλοι μας. Μου είπε ότι  ‘’οι Τούρκοι που κατέφυγαν στη χώρα μας κάνανε αποκλειστικά όλες τις βρώμικες δουλειές, υπήρξαν οι βοθροκαθαριστές και η ηγεσία μας από κόμπλεξ και για να δείξει υποκριτικά  τα ευγενικά της αισθήματα και τον ‘’πολιτισμό’’ της. ανταποδίδει   ‘’με λάθος τρόπο’’ μια κάποια ικανοποίηση , όχι στα θύματα , αλλά στη χώρα που τους υποχρέωσε να γίνουν μετανάστες’’

Είναι κι αυτό ένα επί πλέον δείγμα του νέου πολιτισμού μας, που κατακρίνουμε το κακό όταν το κάνουν άλλοι ενώ εμείς περί άλλα τυρβάζουμε και  όσα μας αφορούν, όλα   τα  θεωρούμε ότι είναι καλώς καμωμένα!!! Αντώνης