ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΣΟΒΑΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

      ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

                             

 

Πολιτική  ‘‘είναι η τέχνη του εφικτού’’ έλεγε ο Όττο  Φον  Μπίσμαρκ, ο πρώτος  Καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος , αν και ήταν   συντηρητικών ιδεολογικών θέσεων, άφησε το «στίγμα» του στην Ευρωπαϊκή πολιτική ως ο πρώτος πολιτικός που εισήγαγε το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που μέχρι και σήμερα επηρεάζει όλα τα σύγχρονα κράτη. Συνειρμικά μάλιστα οδηγούμαι στη σκέψη ότι και η άλλη κατάκτηση των εργαζομένων, για οχτάωρο και απεργίες, άρχισε στον Καναδά και στις ΗΠΑ, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζονται κάποιοι σύντροφοι.

Πολιτική στην ευρύτερή της έννοια σημαίνει κάθε πράξη ή επιδίωξη ατόμων ή ομάδων , για την επίτευξη κάποιου σκοπού. Στο τελευταίο προϋπόθεση αποτελεί η εφικτότητα του και η τήρηση των κανόνων της δημοκρατίας [το τελευταίο αφορά μόνο χώρες με φιλελεύθερο καθεστώς]. Η πολιτική  είναι επιστήμη και τέχνη που αφορά σε παραγωγή ιδεών και  τρόπο εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά ζητήματα της ανθρώπινης  ύπαρξης και υπόστασης , καθώς επίσης και σε όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο, στον πολίτη, στον εργαζόμενο, κτλ. Τελικά είναι η κάθε μας  σκέψη και πράξη.

 Όταν η πολιτική αποσκοπεί να διατηρηθεί ή να κατακτήσει ένα κόμμα την εξουσία ως αυτοσκοπός, τότε υπεισέρχεται η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας, το "χρήμα" και οι περισσότεροι πολίτες απογοητεύονται και παύουν να ενδιαφέρονται για αυτά που τους αφορούν, με κίνδυνο τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια σε όλους τους τομείς. Το βλέπουμε άλλωστε στη μειωμένη συμμετοχή στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις.

 Το τελευταίο έχει πια καταστεί ρουτίνα στη χώρα μας με καταχρήσεις, απάτες, καταδίκες με αναστολή ή τελεσίδικες και εγκλεισμούς στις φυλακές. Σε κάποια μάλιστα ‘’καραμπινάτη’’ υπόθεση είχε αποδοθεί και το όνομα γνωστής μάρκας από πάνες για μωρά. Να θυμηθώ την  καταδίκη του Ειδικού Δικαστηρίου με 13-0, σε κομματικό στέλεχος για παράβαση καθήκοντος με αναστολή;;; Το αποτέλεσμα είναι ότι τόσο ο καταδικασθείς όσον και το Κόμμα του εκτοξεύουν καθημερινά μύδρους κατά των αντιπάλων  τους. Όλα αυτά μου φέρνουνε στο νου το Νομικό αξίωμα ‘’ένοχος ένοχον ου ποιεί’’, τα ‘’σπασμένα ελληνικά  του συγχωρεμένου Κουτσόγιωργα ‘’δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε ή το ‘’φωνάζει ο κλέφτης του Ψαθά;;; Διαλέγετε και παίρνετε, εγώ πάντως αρκούμαι στο τελευταία!!!

Το κακό για τη δημοκρατία μας ότι φορείς της πολιτικής είναι ‘’κατ΄ επάγγελμα’’ πολιτικοί, με παχυλές αμοιβές και άλλα ευεργετήματα, ακόμα και δικαστική ασυλία, μέχρι να αναγκαστούν οι φίλοι τους να την άρουν.

Δεν θα πω περισσότερα, όχι γιατί φοβάμαι η γίνομαι γραφικός σαν τον       Δελαπατρίδη, αλλά γιατί αισθάνομαι ότι ‘’χαλάω’’ τα λόγια μου χωρίς ελπίδα διόρθωσης. Η μεταξύ τους συμπεριφορά κρύβει μίσος , αφού ποτέ δεν συμφωνούν, αν όμως πρόκειται για την προστασία των συμφερόντων τους, γίνονται όλοι ‘’αδέρφια’’. Αντώνης