ΣΥΝΤΟΜΟΣ ‘’ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ’’
Από
το εμβληματικό αυτό αριστούργημα του Χεμινγκγουέι, ερανίζομαι τον τίτλο και τις αναμνήσεις μου από τον Β’
παγκόσμιο πόλεμο που βίωσα σε ηλικία 6-7
ετών. Το μυθιστόρημα γράφηκε το 1929 και
αναφέρεται σε ένα τρυφερό αίσθημα που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε έναν Αμερικανό που
υπηρετούσε στον ιταλικό στρατό και μια Βρετανίδα , στη διάρκεια του Α΄
Παγκοσμίου πολέμου. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αντιπολεμικά έργα, με
τραγικό τέλος και για το ζευγάρι, που δραπετεύει στην Ελβετία για να σωθεί από
τη δίνη του πολέμου , αλλά εκεί η νέα πεθαίνει στον τοκετό και το παιδί
γεννιέται νεκρό. Ο νέος απομένει ολομόναχος και βιώνει την απώλεια και τη
ματαιότητα της ζωής.
Στην
περίπτωσή μου, δεν συντρέχουν πια οι δραματικές αυτές συγκυρίες, παραμένει όμως
ακόμα η πολεμική ανάμνηση και μένω – όπως προείπα – στον τίτλο, με τη
μεταφορική σημασία των όπλων. Αποφάσισα, με την έναρξη του καλοκαιριού, να παύσω να σας απασχολώ με τις αμπελοφιλοσοφίες μου και να απολαύσετε
τις διακοπές σας. Εγώ, με τη σειρά μου, εισερχόμενος σε λίγες ημέρες στο 92ο
έτος της ηλικίας μου, δεν μπορώ να θεωρώ βέβαιη την επιστροφή στα δικά μου
όπλα, γι’ αυτό και τα αποχαιρετώ. Καλό καλοκαίρι σε όλους σας και καλή επιστροφή
στις επιλογές σας. Άντε γεια λοιπόν, αφού δεν είμαι βέβαιος ότι θα τα ξαναπούμε από το ίδιο μετερίζι.
Αντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου