VEBRA VOLANT SCRIPTA MANENT

 

  VERBA VOLANT SCRIPTA MANENT

                              [ 6.7.2025 ]

 

Μετά τον χθεσινό μου ‘’σύντομο’’ αποχαιρετισμό  στα όπλα, επανέρχομαι στη ρουτίνα μου και εξακολουθώ μεν να γράφω αλλά – επί του παρόντος- μόνο για μένα  και κάποια επιλεγμένα στην ιστοσελίδα μου, για να γεμίζω την ατέλειωτη μοναξιά μου. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποια από όλα αυτά θα κρατήσω και τι θα τα κάνω!!!

Μέχρι χθες έγραφα επίσης για τους ίδιους λόγους, αλλά μέρος  αυτών το μοιραζόμουν με πολλούς άλλους, με e-mail ή με δημοσίευση στην ιστοσελίδα μου, που καθιέρωσα από το      καλοκαίρι του 2016, για να μπορούν να τα ‘’αναγιγνώσκουν’’ και άλλοι άνθρωποι, που θα τύχη να πέσουν επάνω τους,  που βρίσκουν σ’ αυτά  κάτι από τον εαυτό τους.

Επανέρχομαι στη Λατινική παροιμία του τίτλου και την ελεύθερη μετάφρασή της που σημαίνει ότι τα λόγια πετάνε, τα παίρνει ο αέρας, ενώ τα γραπτά μένουν. Θα μου πείτε και αν μένουν ποιο είναι το όφελος;;; Ομολογώ ότι δεν το έχω σκεφθεί ή δεν θέλω να αναφερθώ σ’ αυτό, για τα λόγια όμως υπάρχει πάντα η συνειδητή ή ασυνείδητη παραποίηση, μέχρι και στρέβλωσή τους και εγώ σε όλη μου τη ζωή προσπάθησα –επιτυχώς ή ανεπιτυχώς- να είμαι σαφής και ξεκάθαρος. Όσοι θέλησαν να με γνωρίσουν, ξέρουν καλά ότι ποτέ δεν μάσησα τα λόγια μου και λόγω της ικανοποιητικής γνώσης της γλώσσας μας, δεν άφηνα ποτέ απορίες, άσχετα πώς ερμηνεύτηκαν και με ποιες σκοπιμότητες ή ‘’αβλεψίες’’.’Άλλωστε, γι’ αυτό συχνά ζητούσα ανάγνωση και όχι απλό διάβασμά των κειμένων μου.

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δοκίμασα να γράφω τις σκέψεις μου , ώστε να έχω αποδείξεις για το νόημα που ήθελα  να προσδώσω στις σκέψεις μου και να αποφύγω κάθε παρερμηνεία και παρεξήγηση. Ποτέ δεν με ενδιέφερε πόσοι και ποιοι με διαβάζουν. Μου αρκούσε εκείνοι που μου έκαναν αυτή την τιμή - διότι είναι μεγάλη τιμή να ασχολείται κάποιος μαζί σου – να το κάνουν με ευχαρίστηση και με τη θέλησή τους.

Κάποια από τα καλοκαιρινά μου αναγνώσματα θα τα βάλω σε έναν χωριστό φάκελο  ‘’ θερινές αφηγήσεις’’ και ίσως αν μπορέσω να τα κοινολογήσω με κάποιον τρόπο που θα επιλέξω, όταν  και αν θα το κρίνω επωφελές, σύμφωνα  με τη διανοητική μου ικανότητα . Μέχρι τώρα πάντως είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η μνήμη κι η σκέψη μου λειτουργούν σωστά, θα αποφύγω όμως να ακολουθήσω την ‘’πεπατημένη’’  εργαλειοποίηση τους, που βιώνουμε εσχάτως, για οποιονδήποτε λόγο. Αντώνης