Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

ΜΗ ΣΤΑΞΕΙ Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΓΑΙΔΑΡΟΥ


Αυτή τη φορά επιβεβαιώνεται απόλυτα το γεγονός ότι, ακόμα  και οι παραιτήσεις Υπουργών αποτελούν προσπάθεια ‘’παραμυθιάσματος’’ και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Η χθεσινή παραίτηση του κ. Τόσκα, της οποίας είχε ‘’προαναγγελθεί’’ και δοκιμαστική για τη μέτρηση του πιθανού αντίκτυπου στο ‘’πόπολο’’,  αποβλέπει να καλύψει και τις δύο  προαναφερόμενες επιδιώξεις. Τελικά, παρά το συνδυασμό της με την έμπρακτη εκδήλωση  θαυμασμού προς τον φαρμακοχέρη της 17 Νοέμβρη, η όλη σκηνοθεσία έπεσε στο κενό. Γίνεται όμως  σαφές ότι η εξουσία, προκειμένου να κρατηθεί στο θώκο της, είναι ικανή να επαναφέρει ακόμα και τα ‘’συγχωροχάρτια’’ του Πάπα Κάλλιστου Γ΄,   και άλλες απρόβλεπτες  κινήσεις, που είναι ενδεχόμενο να επισωρεύσουν πρόσθετα  δεινά στη δοκιμαζόμενη  χώρα μας. Για να φανούν και λίγο πρακτικοί, στην προσφορά τους προς τον ‘’φιλαράκο’’ τους, θα μπορούσαν να ‘’μεταφέρουν’’ και τα  προσωπικά του μελίσσια στη νέα του διεύθυνση, ώστε να ασχολείται συστηματικότερα με τη ‘’δεύτερη σε  επιδεξιότητα προσωπική του αδυναμία’’.
Επανερχόμενος  στη ‘’σικέ’’  παραίτηση του Αναπληρωτή Υπουργού ‘’Προστασίας του Πολίτη’’ , θα μπορούσα να απαντήσω με τη λαϊκή έκφραση ‘’χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι’’, αλλά το θεωρώ ελάχιστο αντιστάθμισμα και ασέβεια  στις 90 ψυχούλες που χάθηκαν στο Μάτι και ζητούν δικαίωση. Το θεωρώ επίσης ασύμμετρο – χρησιμοποιώντας την ορολογία του κ. Πρωθυπουργού - ‘’για   ασύμμετρη  απειλή και το ενδεχόμενο επιχείρησης αποσταθεροποίησης’’. Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι τι σταθερό υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα και χρειάζεται προσπάθεια να αποσταθεροποιηθεί, αλλά αυτό αποτελεί αντικείμενο ειδικότερων εμού για να εξηγηθεί. Προτιμώ λοιπόν, στο δικό τους παραμύθι να απαντήσω με τον επισυναπτόμενο λαϊκό μύθο, που αποτελεί και τον τίτλο του σημερινού μου άρθρου και καταδεικνύει  το ‘’σύνδρομο’’ συνολικής απαξίωσης  που όλοι μαζί βιώνουμε!!!
‘’’’
Σύμφωνα μ’ έναν μύθο, κάποιος χωριάτης ονόματι Θόδωρος, στάθηκε κάποτε στη γούρνα του πηγαδιού για να ποτίσει το γάιδαρο του. Στα πηγάδια αλλά και στις πηγές ο κάθε χωρικός εξυπηρετούνταν ανάλογα με την ώρα προσέλευσης. Ο Θόδωρος αυτή τη φορά είχε έρθει πρώτος, αλλά μάταια προσπαθούσε με παρακάλια και βρισιές να πείσει το γάιδαρο να δροσιστεί. 



Οι συγχωριανοί του έλεγαν να προχωρήσει τη σειρά του για να μην καθυστερούν, όμως αυτός εκεί… πείσμα ο γάιδαρος, πείσμα και αυτός! Του τραβούσε το σχοινί, τον έσπρωχνε με το σώμα του, ώσπου κάποια στιγμή το ζωντανό γέρνει, λυγάει στα μπροστινά του πόδια, ύστερα στα πισινά και ξαφνικά δίνει ένα πήδημα, πέφτει μες στη γούρνα και κάνει το Θόδωρο μούσκεμα. Εκείνος εξακολουθεί να σπρώχνει, ο γάιδαρος ακουμπά στα χείλη του πηγαδιού, το πηγάδι ήταν φαρδύ, ξανασπρώχνει ο Θόδωρος, πέφτει μέσα ο γάιδαρος.
Κάποιος χωριανός δένει θηλιά σ’ ένα σκοινί, το ρίχνει επιτήδεια, η θηλιά πιάνει το λαιμό του γαιδάρου και όλοι μαζί ανεβάζουν το ζώο μισοπνιγμένο. Το πιάνουν, το ακουμπούν στα χείλη του πηγαδιού, το μισό έξω απ’ το πηγάδι, το μισό μέσα. «Γρήγορα, γρήγορα!» φωνάζει ένας αφελής χωρικός «μη στάξει η ουρά μες στο πηγάδι κα λερώσει τα νερό!»
Έτσι η φράση αυτή του αφελή χωρικού, «μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου», λέγεται για κάτι που δεν είναι τόσο σημαντικό όσο παρουσιάζεται είτε για να τονίσουμε πως μερικοί άνθρωποι στέκονται στις ασήμαντες λεπτομέρειες ενός γεγονότος, αγνοώντας το μέγεθος και τη σοβαρότητα της όλης κατάστασης.’’’’
    
              Κοιτάξτε που καταντήσαμε! Την εποχή που άλλοι λαοί προσπαθούν να βρουν τρόπο να βελτιώσουν την οικονομική και πνευματική ποιότητα ζωής τους, εμείς ξαναγυρίζουμε στα παραμύθια και στα  ‘’επαναστατικά’’ πρότυπα ερυθρών ταξιαρχιών και 17 Νοέμβρη. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι το ‘’σύνδρομο’’ αυτό το υποθάλπουν κάποιοι – ακόμα και στις οικογένειές τους -  και το αποκαλούν ‘’πρόοδο’’.    Αντώνης Ταρνανάς

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

ΦΙΛΟΚΑΛΟΥΜΕΝ ΜΕΤ ΕΥΤΕΛΕΙΑΣ





Παρά την προσπάθειά μου να μην επαναλαμβάνομαι και μάλιστα με εκφράσεις σαν αυτή του τίτλου, που έγινε  δημοφιλής λόγω της γνωστής συνέχειάς της, θα υποπέσω  στο ατόπημα, ελλείψει προσφορότερου μέσου.
Ξεκινώ από τη διαπίστωση ότι οι κυβερνώντες  διακρίνονται από μια εντελώς δική τους πολιτική, ηθική αλλά και λεκτική θεώρηση και εφευρίσκουν διαρκώς καινοφανείς απόψεις και δικές τους ερμηνείες των γεγονότων. Μέσα στα πρωτοφανή τραγικά συμβάντα των ημερών, ακούσαμε τις πιο ευφάνταστες και ευτράπελες εξηγήσεις  και προτάσεις των. Απομονώνω λοιπόν τα τελευταία μικρά ενδεικτικά αποσπάσματα της δήλωσης του Υπουργού Επικρατείας κ.  Βερναρδάκη, που αποτελούν μνημείο ανευθυνότητας και αναίδειας της σύγχρονης προοδευτικής άποψης περί εξουσίας: ‘’Να μην βάλλεται ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι 44 ετών και έχει φορτωθεί όχι μόνο τις πολεοδομικές, χωροταξικές αδυναμίες της πολιτικής προστασίας, τις αδυναμίες πυρόσβεσης, αλλά και το οικονομικό έγκλημα που έχει συντελεστεί απέναντι στη χώρα, αλλά και το έγκλημα στο κοινωνικό κράτο. H ανάληψη της πολιτικής ευθύνης είναι πολλές συγνώμες μαζί’’
Τι θέλετε να πείτε σεβαστέ κύριε Υπουργέ με τον σοφό αυτό λόγο σας, που απαλλάσσετε  κάθε ευθύνης έναν ηγέτη ‘’λόγω της ηλικίας των 44 χρόνων του’’; Μήπως για όλα φταίει το δύο μηνών  αγγελούδι  που  προστέθηκε στην εκατόμβη της  πυρκαγιάς στο Μάτι και τα πέριξ;  Στην προσπάθειά σας  για εξιλέωση , αποβάλατε και το τελευταίο φύλλο συκής  και σπεύδετε να ενοχοποιήσετε τις χωροταξικές και πολεοδομικές αδυναμίες, για τη διατήρηση των οποίων έχετε κάνει αμέτρητους αγώνες στο παρελθόν. Αυτό λέγεται αμοραλισμός, ανηθικότητα και με πολύ χειρότερους χαρακτηρισμούς στην πλούσια ελληνική γλώσσα μας, την οποία σκόπιμα  έχετε διαστρεβλώσει στο βωμό της ιδεοληψίας σας.
Εκεί όμως που είστε εκτός συναγωνισμού είναι η κοσμοθεωρία σας ότι  ‘’ H ανάληψη της πολιτικής ευθύνης είναι πολλές συγνώμες μαζί’’. Αυτό πάλι σκεφθήκατε πολύ για να το ανακαλύψετε; Η συγγνώμη είναι ‘’λόγω και έργω μετάνοια και μεταμέλεια’’ και όχι θεωρία κενή κάθε περιεχόμενου. Όσον αφορά την ανάληψη ευθύνης, θα έλεγα ότι δεν σας συμφέρει να το συζητήσουμε, διότι πολύ φοβάμαι ότι μπερδεύετε το ρήμα  αναλαμβάνω με το γνωστό σας ‘’καταλαμβάνω’’, που ανήκει στο κακό παρελθόν, όσο και αν γίνεται προσπάθεια εξωραϊσμού του  με την κατάληψη και της εξουσίας. Αν χρειαστεί όμως, που απεύχομαι, θα επανέλθω. Αντώνης Ταρνανάς


Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ


Είναι απαράδεκτος και εθνικά προσβλητικός ο τίτλος της σοβαρής  γερμανικής εφημερίδας  F.A.Z. ‘’Προικισμένος λαϊκιστής ο Τσίπρας’’, για πολλούς και διάφορους λόγους, οι κυριότεροι των οποίων είναι οι εξής:

1.- Διότι αποτελεί παρέμβαση στα εσωτερικά  μας με τρόπο που θίγει όχι μόνο τα εθνικά  και γενικότερα  συμφέροντά μας,  αλλά εγγίζει και τα προσωπικά δεδομένα της ηγεσίας  της χώρας. Με ποιο δικαίωμα, κύριοι της εφημερίδας, κρίνετε ποιος θα μας κυβερνήσει και κατακρίνετε όσα εκθειάζατε λίγο πριν, επειδή σας βόλευαν και εξυπηρετούσαν τα δικά σας συμφέροντα ;

2.- Διότι προσβάλλει σύμπασα την ελληνική κοινωνία, την οποία θεωρείτε εκ προοιμίου ανίκανη να αντιληφθεί τους ηγέτες της και κυρίως τα κίνητρά τους. Ακόμα και στην περίπτωση που αυτό συμβαίνει, αφήστε μας ήσυχους στον καναπέ μας, να καταλάβουμε μόνοι μας πότε μας συμφέρει να δούμε την αλήθεια κατάματα, διότι κατά βάθος την ξέρουμε. Όχι, κύριοι της Φρανκφούρτης, δεν είναι  προικισμένος ο κύριος Τσίπρας αλλά ένας τέως  μαθητικός καταληψίας που κατέλαβε και την  εξουσία της χώρας, με τη δική μας συγκατάθεση, διότι ανέκαθεν αναζητούσαμε χαρισματικούς που θα μας βγάλουν από τον κόπο να σκεπτόμαστε εμείς οι ίδιοι.  Εσείς, όμως, φροντίσατε να τον ‘’προικίσετε’’   και μας τον   καταστήσατε αγνώριστο.

 Έτσι που τον κάνατε  δεν τον αναγνωρίζουμε πια και δεν μπορούμε να  καταλάβουμε αν βελτιώθηκε ή χειροτέρεψε, είναι όμως βέβαιο  ότι τώρα μας μοιάζει περισσότερο , δηλαδή έγινε  κατ΄εικόνα και ομοίωσή μας, αφού απέκτησε όλα τα επίκτητα αρνητικά χαρακτηριστικά των νεοελλήνων. Παρέμεινε όμως  προοδευτικός, με μια καλπάζουσα αριστερή αμερικανοφροσύνη, μνημονιακή εμπειρία και Νατοϊκή προσήλωση, που του προσδίδουν   μια ιδιαίτερη αρχοντιά και μεγαλοπρέπεια. Μην εκπλαγείτε  αν του ‘’μπει’’ η ιδέα του γείτονα Σουλτάνου να δημιουργήσει το δικό του Σαράι, αφού την Αυλή την έχει έτοιμη  διαθέτει δε και Αυλάρχη με μούσι.

Τελικά όμως μας μπερδέψατε και μπερδεύτηκε και ο ίδιος αφού  αναγκάζεται να ομολογεί  –με τη γνωστή αδράνεια- λάθη  και αυταπάτες, παρασύροντας σε λεκτικές υπερβολές ακόμα και τους πιο στενούς συντρόφους του. Αναφέρομαι σε λεκτικές υπερβολές και όχι πράξεις διότι, μάλλον έχει πεισθεί ότι έκανε όλα όσα είχε υποσχεθεί ή ότι πλέον  δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Έτσι λοιπόν που τον καταντήσατε τι θα  πει στην επόμενη ΔΕΘ  για να συγκινήσει το ακροατήριο;

Τελευταία, με αφορμή μια θανατηφόρα πυρκαγιά στο Μάτι- για την οποία θυσίασε και μια βράβευσή του στη Βοσνία για να παραβρεθεί στη σύσκεψη του μεσονυκτίου, παρέλειψε ,έχασε, ή του απέκρυψαν οι αρμόδιοι μια εκατόμβη στο Μάτι. Μέσα στην όλη σύγχυση και την αναπόφευκτη σκέψη στις γιορτές και τις φανφάρες που άφησε πίσω του στο Σαράγιεβο, δεν συγκράτησε προφανώς το αποτέλεσμα της πυρκαγιάς. Έτσι λοιπόν, μια εβδομάδα αργότερα - για να αμβλυνθούν και οι πρώτες εντυπώσεις- επισκέφθηκε τον τόπο της καταστροφής με μόνη παρέα την κουστωδία του και έδωσε κατάλληλα μονταρισμένα τα πλάνα της καμένης γης, κρατώντας για τον εαυτό του όλη τη δυστυχία που συνάντησε.

Το τελευταίο μου θύμισε τη στάση του Νέρωνα, ο οποίος για να ξεπεράσει τη στενοχώρια του για το κάψιμο της Ρώμης, έπαιζε μουσική και τραγουδούσε το αντίστοιχο άσμα  της Τροίας. Ο Πρωθυπουργός μας, από ότι ξέρω δεν γνωρίζει μουσική και άντε τώρα να θυμηθεί το τραγούδι της Τροίας, οπότε προτίμησε να πάει μόνος – ανάμεσα σε δικά του πρόσωπα – που καταλαβαίνουν τον πόνο του και γνωρίζουν την αδυναμία του να τον εκφράσει καλλιτεχνικά!!!

Δεν θέλω να κάνω σχόλια για τις εξαγγελίες  των παντοειδών μέτρων, διότι – ατυχώς – προβλέπω την εξέλιξη τους. Μη νομίζετε ότι κρίνω με βάση τα όσα έπραξαν ή παρέλειψαν οι κακοί των προκάτοχων κυβερνήσεων, αλλά τα νέα προοδευτικά που εφαρμόστηκαν  δις στη Μάντρα Αττικής και αλλαχού. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα έλεγαν οι παππούδες μας και εγώ μένω σ’ αυτά.

Θα τελειώσω με μια αφελή – όπως πάντα – απορία. Για τους εκατό περίπου νεκρούς, την πλήρη υποβάθμιση του περιβάλλοντος για πολλές γενιές και την ολοκληρωτική καταστροφή μιας πόλης  - για τα οποία  δεν ακούστηκε καμιά συγγνώμη – δεν υπάρχει κανένας υψηλά ιστάμενος υπεύθυνος; Τις όποιες αποζημιώσεις που δίκαια εγκρίθηκαν και πρέπει τάχιστα να καταβληθούν, θα τις πληρώσει και πάλι ο δημόσιος κορβανάς – δηλαδή  εμείς – και όχι επί τέλους εκείνοι που δεν έκαναν ή παρέλειψαν να πράξουν το ‘’ακριβοπληρωμένο’’ καθήκον τους, με κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων; Ας δείξουν οι αρμόδιοι ότι εννοούσαν αυτό που διακήρυξαν για να πάρουν την εξουσία. Άντε και δεν έσκισαν τα μνημόνια, λόγω αυταπάτης, τα περί πλήρους αλλαγής αξιών όμως και νοοτροπίας, τα ξέχασαν και αυτά ή τα μπέρδεψαν με την ιδεολογική τους σύγχυση; Οψόμεθα !!!   Αντώνης Ταρνανάς .

                 

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ


Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να άντεξε μέχρι το τέλος τη χθεσινή συνέντευξη, που έπρεπε να είχε  κύριο θέμα της όχι τις πυρκαγιές αλλά τους 84 μέχρι στιγμής νεκρούς. Θα μείνω σε ελάχιστους από τους πρωταγωνιστές και κυρίως στο γεγονός ότι δεν ακούστηκε μια συγγνώμη, που αποτελεί προϋπόθεση για μεταμέλεια και ενδεχόμενη διόρθωση. Ο επί των διαψεύσεων Υπουργός  δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αφού συστηματικά ψεύδεται και  στη συνέχεια επικαλείται τις αυταπάτες του αφεντικού του.

Δεν λαμβάνω υπόψη μου ούτε τις δηλώσεις  της ηγεσίας της πυροσβεστικής υπηρεσίας, αφού η επιλογή της από την κυβέρνηση έγινε ύστερα από τρείς αδικαιολόγητα σύντομες αλλαγές, μέχρι να πετύχουν τους πλέον πειθήνιους. Απλά εκφράζω τη λύπη μου , διότι προφανώς πρόκειται για ανθρώπους μπαρουτοκαπνισμένους για την προστασία του κοινωνικού συνόλου και είναι κρίμα για τις θυσίες τους.

 Δεν είδα και δεν άκουσα την – άλλοτε λαλίστατη – κυρία Βούρου και για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα τη γενικότερη απόσυρσή της , αφού δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα περισσότερο.

Μνημονεύω δυο κομματικά έντυπα – δεν είναι τα μόνα – που από όλη αυτή την τραγωδία αναφέρθηκαν απλά στις σοβαρές ενδείξεις ή στα ίχνη εμπρησμών αντίστοιχα [ Αυγή και Εφημερίδα των Συντακτών].

Για όλους των παραπάνω απλά εκφράζω τη λύπη μου, διότι σε μια διαλυμένη  - και με τη δική τους συμμετοχή – κοινωνία, δεν έδειξαν ούτε τα ελάχιστα στοιχεία ανθρωπιάς και φιλότιμου.

Έρχομαι τελευταία στον αρμόδιο Υπουργό κ. Τόσκα και μένω  μόνο στη δήλωσή του ‘’ δεν βλέπω επιχειρησιακά λάθη’’, αγνοώντας τη μέχρι τώρα τραγική παρουσία του,  που αφορά  την ασφάλεια της χώρας. Αν μας λέγει – έστω και μια μοναδική φορά – την αλήθεια, χρειάζεται επειγόντως την παρέμβαση της επιστήμης για να τον σώσει από την σοβαρή κατάστασή του, που μόνη αυτή δικαιολογεί ανάλογες αβλεψίες του. Σε αντίθετη περίπτωση, επειδή τα θύματα στον τομέα της αρμοδιότητας του έχουν ξεπεράσει τα εκατό [100], επιβάλλεται να βρεθεί τρόπος να παρακαμφθεί η υπουργική ασυλία για να προλάβουμε ανάλογες τραγωδίες στο άμεσο μέλλον. Μια εισαγγελική έρευνα ενδεχομένως θα μας βοηθούσε  όλους, ίσως και τον ίδιο ,από μελλοντικές υποτροπές. Τελειώνω με τη βεβαιότητα ότι  δεν πρόκειται  να πραγματοποιηθούν οι εξαγγελθείσες διευκολύνσεις προς τους πυρόπληκτους και τις οικογένειες των θυμάτων ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ.

  Αντώνης Ταρνανάς

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

ΔΥΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ




Α] Η αιμοδοσία  αποτέλεσε ένα  μεγάλο πολιτικό πρόβλημα του 1989 για τη Γαλλία, που  οδήγησε έναν τέως Σοσιαλιστή  Πρωθυπουργό, τον Ρολάν Φαμπιούς και τους αρμόδιους Υπουργούς του, στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, σε μία πολυετή δίκη και τελικά σε καταδίκη. Αυτό συνέβη επειδή,  ενδεχομένως, προσβλήθηκαν από AIDS κάποιοι άνθρωποι, λόγω προβληματικού ελέγχου της αιμοδοσίας  από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Β] Αργότερα, το 2016, ο ίδιος  ο 69χρονος Φαμπιούς , επανελθών  ως Υπουργός  Εξωτερικών στη Σοσιαλιστική κυβέρνηση του κ. Ολάν, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την κυβέρνηση. Την παραίτηση του είχε ζητήσει πριν λίγο καιρό   και η Μαρίν Λεπέν λόγω του σκανδάλου που είχε ξεσπάσει με τον γιο του Τομ, σε βάρος του οποίου  έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την Πολιτεία της Νεβάδα για κλοπή και απάτη.

Κοινό στοιχείο αμφότερων των ειδήσεων είναι το ίδιο  σημαντικό πρόσωπο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, που ενώ καταδικάστηκε το 1989 , επανήλθε στο πολιτικό  προσκήνιο το 2016 ως Υπουργός Εξωτερικών από τον κ. Ολάν ή ‘’Όλαντρέου’’ όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο κ. Τσίπρας. «Την ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Ολάν  ταυτίζεται στις θέσεις του με αυτά που επιθυμεί και η Ελλάδα,  ο κύριος Τσίπρας τον προσβάλει, ονομάζοντάς τον "Ολαντρέου", και μάλιστα μες την ίδια την πατρίδα του Γάλλου Προέδρου’’. 

Ο κ. Ολάν, δεν μας κράτησε κακία και για τους δικούς του λόγους ‘’έδωσε τα ρέστα του’’ και άφησε εντολή και στους διαδόχους του, όπου σταθούν και όπου βρεθούν να υμνούν το έργο του κ. Τσίπρα. Αυτό βέβαια το εντάσσω στην αποκαλούμενη ‘’σοσιαλιστική αλληλεγγύη’’ προς τους πελάτες αγοράς πολεμικού υλικού ,με ζητούμενο πάντα τον σοσιαλισμό του Πρωθυπουργού μας.

 Πέραν της κομματικής ετικέτας που αποτελεί σημαία ευκαιρίας, ψάχνω να βρω  ομοιότητες ανάμεσα στα δύο δημοσιεύματα , που αφορούν τον κ. Φαμπιούς, φερέλπιδα  νέο σοσιαλιστή ηγέτη το 1989 και τη σημερινή  μας ‘’σοσιαλιστική’’ ηγεσία. Τότε η γαλλική δικαιοσύνη έπραξε το καθήκον της και τον καταδίκασε με το σκεπτικό ότι δεν προέβλεψε τον απαραίτητο έλεγχο στην αιμοδοσία, που  ενδεχομένως προκάλεσε τη νόσηση από AIDS κάποιων συνανθρώπων του. Στο ‘’Ελλαδιστάν’’ ,ενώ χάθηκαν 83 ζωές, μένουμε στη σοσιαλιστική υπόσχεση για βοήθεια στους επιζήσαντες και διόρθωση των αιτίων – που προϋπήρχαν και τα γνώριζαν χωρίς να κάνουν τίποτα – ώστε την επόμενη φορά να χαθούν έστω λιγότεροι.

 Πρόκειται για την πάγια τύπου ΔΕΘ υποσχεσιολογία, όπως έγινε και για τους πνιγμούς στην Μάντρα, μέχρι να ξεχασθεί το γεγονός, αφού  δυστυχώς στη χώρα αυτή διαχρονικά ξεχνάμε. Σε λίγο οι υπεύθυνοι θα τα φορτώσουν όλα, στους πυροσβέστες, το λιμενικό , τους εθελοντές και τους πιλότους, που έδωσαν τη ζωή τους για να περισώσουν ό,τι περισώθηκε και ίσως αποδώσουν και τάσεις αυτοχειρίας στα θύματα. Έφθασαν στο σημείο να αποφασίζουν εμπάργκο σε τηλεοπτικά κανάλια που δεν μεταδίδουν την κυβερνητική ψευδολογία και επιμένουν να αναζητούν ευθύνες, όπως υποχρεώνονται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία να κάνουν.

Συνεπώς δεν είναι  θέμα ιδεολογίας αλλά πολιτισμού και απλής οργάνωσης. Όσο και αν μας πληγώνει η πραγματικότητα, είμαστε Ευρωπαίοι μόνο  γεωγραφικά και ίσως στα χαρτιά, αφού ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι υπεύθυνοι . Έχουν το θράσος να μας κάνουν και κηρύγματα ένδειξης ενδιαφέροντος και μάλιστα κατόπιν εορτής, πάνω από τις νωπές σορούς αδικοχαμένων  συνανθρώπων μας, που βρέθηκαν σε λάθος μέρος τη λάθος ώρα . Οι ηγεσίες έχουν ευθύνες και πρέπει να τις αναλαμβάνουν  έντιμα και άμεσα, όπως  δικαιούνται  να κάνουν  και για τα προνόμιά τους.

Πάμε τώρα και στη δεύτερη ειδησούλα – της υποτροπής – του συμπαθούς αλλά ατυχήσαντος κ. Φαμπιούς, που τον θεωρούσαν διάδοχο του Μιτεράν. Δεν διάβασα πουθενά ότι αποποιήθηκε την ‘’οικογενειακή’’ ευθύνη για τα κατορθώματα του κανακάρη του, όπως έπραξαν πολλοί και σημαντικοί – λόγω  ανατεθέντος ρόλου – ημέτεροι σοσιαλίζοντες που  ‘’εντιμολογούν’’ στους άλλους χωρίς να ρίχνουν μια ματιά στην ‘’καμπούρα’’ τους!!! Είναι και αυτό ένα ανάλογο πολιτιστικό δείγμα μας, που επιβεβαιώνει το παλιό καλό ρητό ‘’θεωρία Επισκόπου και καρδία μυλωνά’’, με όλη  μου τη συμπάθεια  προς το εκλείψαν πλέον επάγγελμα του μυλωνά.     Αντώνης Ταρνανάς

Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

ΟΙ ΕΠΙΜΗΘΕΙΣ, ΟΙ ΠΡΟΝΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΛΕΡΙΚΑ ΤΟΥΣ






Η τραγική χθεσινή  επικαιρότητα με αναγκάζει να ασχοληθώ με τους πρώτους, αφήνοντας για το τέλος τους - εξ ίσου επικίνδυνους- ‘’πτηνολογούντες’’ της εξωτερικής μας πολιτικής .

Αρχίζω με επιλεγμένα αποσπάσματα ενός προφητικού άρθρου του αείμνηστου Μάριου Πλωρίτη [16.08.1998], που τα λέει σχεδόν όλα. Ελπίζω ότι οι κυβερνώντες θα σεβαστούν τη μνήμη του, αποφεύγοντας τον χαρακτηρισμό του ως Ρώσου πράκτορα, όπως συνηθίζουν  τελευταία:

‘’ΣΤΟΝ παμπάλαιο μύθο, ο Προμηθέας «έκλεβε της πάντεχνης φωτιάς τη φλόγα και τη χάριζε στους ανθρώπους» , που χάρη σ' αυτήν, αποχτούσαν γνώση και τέχνες. Αλλά ο αρχι-θεός Δίας, μανιασμένος που έχασε την πυρο-αποκλειστικότητα, βάζει τους υποτακτικούς του Κράτος και Βία να καθηλώσουν τον «φιλάνθρωπο» υπο-θεό στα βράχια του Καυκάσου, κι έναν γυπαετό να του τρώει το συκώτι στους αιώνες των αιώνων.

Η σύγχρονη μυθολογία βελτίωσε τους σκονισμένους μύθους: Για λόγους οικονομίας και λιτότητας, προφανώς, ο Δίας ταυτίζεται, σήμερα, τόσο με το Κράτος όσο και με τον Προμηθέα, αλλά και με τον αδελφό του τον Επιμηθέα. Οπότε ο ίδιος ο Δίας-Κράτος-Προμηθέας προμηθεύει τη φλόγα σε κάποιους πάντεχνους και πολυμήχανους ανθρώπους, που έχουν τη γνώση και την δεξιοτεχνία να την αξιοποιήσουν πυρπολώντας έμψυχα και άψυχα, και καθηλώνοντας τους α-μήχανους συντοπίτες τους σε αποκαΐδια και βράχους. Και τούτοι οι τελευταίοι είναι οι μόνοι τιμωρούμενοι και κολαζόμενοι... κι αυτών το συκώτι κατατρώει εσαεί ο πολυκέφαλος γυπαετός κράτους και αετονύχηδων...

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, προνοητικός (όπως το λέει το όνομά του) στην πυροδότηση, ο Δίας-Κράτος είναι, είπαμε, και Επιμηθέας (απρονόητος, αστόχαστος) στην πυρόσβεση. «Ξεχνάει» να πάρει μέτρα πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών, ή κι αν πάρει, «ξεχνάει» να τα εφαρμόσει «Του Επιμηθέα γνώρισμα είναι όχι να μεριμνά αλλά να μεταμελείται».

Πολύ αμφιβάλλουμε, ωστόσο, αν το κράτος μας μεταμελείται καν. Αφού η εξόφθαλμη μέριμνά του δεν είναι πώς να σώσει τα δάση μας, αλλά πώς να σώσει τους δασοφάγους και το ταμείο του. Όλες του οι ενέργειες χρόνων και χρόνων, συγκλίνουν σ' ένα πασίγνωστο τρίπτυχο: Πρώτα, ανεπαρκείς υπηρεσίες και απρόσφορα μέσα κατά των πυρκαγιών και των εμπρηστών. Δεύτερο, νόμοι, που τάχα τιμωρούν τους πυρομανείς αλλά, στην πραγματικότητα, τους αβαντζάρουν και τους στεφανώνουν. Τρίτο, ξεπούλημα των καμένων και οιονεί αναδασωτέων εκτάσεων στους εμπρηστές-οικοπεδοφάγους-εργολάβους.’’

          Αυτά έλεγε πριν είκοσι χρόνια ο σοφός συγγραφέας και θεατράνθρωπος  και εμείς απλώς βλέπουμε την πλήρη επιβεβαίωσή του και τους κρατικούς επιμηθείς, που απλά καταμετρούν τις δεκάδες των θυμάτων και τις καταστροφές ολόκληρων περιοχών της Αττικής.  Κηρύσσουν τριήμερο πένθος για να δείξουν -την μοναδική- προσφορά τους στην κρατική μέριμνα, προσθέτοντας τη συμπαράσταση των ξένων ηγετών για να τονίσουν την προσωπική τους  σημαντικότητα .

          Μια πυρκαγιά που άρχισε το μεσημέρι γνωστοποιήθηκε επίσημα στο κοινό το βράδυ – προφανώς  κατόπιν εντολής της πολιτικής ηγεσίας. Στο μικρό λιμανάκι γίνονταν επικλήσεις βοήθειας και παρά την υπόσχεση του Λιμενικού για άμεση ανταπόκριση, η βοήθεια έφθασε το βράδυ. Λίγες μέρες πριν οι εργαζόμενοι της πυροσβεστικής είχαν επισημάνει τις ελλείψεις και αδυναμίες της Υπηρεσίας, χωρίς αποτέλεσμα. Αυτά είναι τα αδιάψευστα γεγονότα.

Τώρα, σύσσωμη η πολιτική ηγεσία θρηνεί πάνω από τους νεκρούς και ο γνωστός πλέον κ. Κουρουμπλής – κατόπιν εορτής-  πλέκει το εγκώμιο του λιμενικού. Κύριε Υπουργέ είναι γνωστό ότι χάρη στην αυταπάρνηση και αυτοθυσία των ανδρών, της πυροσβεστικής, του λιμενικού  των πιλότων των πυροσβεστικών, της αστυνομίας και των εθελοντών, αποφύγαμε την ολοκληρωτική καταστροφή. Εσείς απλώς επωφελείσθε από τη δράση τους – που αποτελεί το αυτονόητο - για τη δική σας προβολή. Είναι η γνωστή εικόνα της υποδοχής των ολυμπιονικών για να φωτογραφηθείτε δίπλα τους.

          Ακούω ρυθμίσεις για δάνεια, καταβολή φόρων κλπ και σκέπτομαι ποια είναι η ρύθμιση για τις ζωές που χάθηκαν τόσο άδικα;  Αυτούς θα τους φέρετε πίσω στη ζωή; Τελειώνω  με την αφελή  ερώτηση εάν υπάρχει κάποιος που αισθάνεται υπεύθυνος γι’ αυτή την τραγωδία. Όταν χάνονται ζωές μια απλή συγγνώμη και κάποιες υποσχέσεις δεν αρκούν, αν υπάρχει έστω και λίγη τσίπα. Είναι καιρός να δείξετε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη ουσιαστικά και όχι μόνο γεωγραφικά. Ας προσέχατε για να έχετε, διότι η τύχη και οι συμπτώσεις δεν βοηθούν πάντα.

          Έρχομαι και στο δεύτερο θέμα μου, που αφορά την πτηνολογία του κ. Κοτζιά, ο οποίος  δήλωσε ότι ‘’ η εποχή που θεωρούνταν διπλωματία  το να κάνεις το κότα πέρασε’’.  Τι λέτε κύριε Υπουργέ και που τα μάθατε αυτά; Διπλωματία είναι η τέχνη του εφικτού, που  όχι απλά  κάνεις την κότα αλλά ενίοτε επιβάλλεται να ‘’ να ποιής την νήσσαν ’’. Ποτέ πάντως δεν μπορείς να κάνεις το κόκορα και μάλιστα τον ‘’τζούφιο’’, όταν  λίγο πριν τους ζητούσες ‘’σοσιαλιστική’’ ελεημοσύνη!!! Στο βιογραφικό σας αναφέρεστε ως Πανεπιστημιακός  δάσκαλος και με θλίβει το ενδεχόμενο να διδάσκετε αυτές τις απόψεις σας [ άλλη λέξη επιθυμούσα να χρησιμοποιήσω εδώ] και στους φοιτητές σας!!!

 Θυμάμαι ότι σε προγενέστερη σοβαρή πυρκαγιά είχαμε ζητήσει βοήθεια από τη Ρωσία και μας προσφέρθηκε άμεσα με ειδικό πυροσβεστικό αεροσκάφος. Θα μπορούσατε τώρα να κάνετε το ίδιο, ώστε να σώσετε  έστω και μια  ανθρώπινη ζωή; Η Απάντηση δική σας και παρακαλώ αφήστε κατά μέρος την κακότεχνη αμερικανοτροπία σας , που δεν σας ταιριάζει καθόλου!!!  Το μεξικάνικο καπέλο αλλάζει απλώς την εξωτερική σας εμφάνιση, αφού είναι γνωστό ότι ‘’ το ράσο δεν κάνει του παππά’’.   Αντώνης Ταρνανάς

Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ


       Και το προσωπικό πείραμα με τη ΔΕΗ

             





Είναι γνωστός ο μύθος του Ναστραντίν Χότζα με το γάιδαρο του, ο οποίος  μόλις τον έμαθε να μην τρώει, πέθανε! Ο      μύθος βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του στη σημερινή Ελλάδα, ο ανόητος λαός της οποίας – παρά τις γαστρονομικές υποδείξεις της κυρίας Φωτίου με τα γεμιστά και τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις με  τις επιλεκτικές επικλήσεις  κοινοτικών φίλων της, ότι η οικονομία μας βελτιώνεται συνεχώς,  δεν μπορεί να το καταλάβει. Ας  θυμηθούμε λοιπόν  τα κατορθώματα  του Χότζα, αφού βιώνουμε την εποχή των  σύγχρονων πειραματισμών του.

Ο Χότζας λοιπόν αντιμετώπιζε  πολύ σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και αποφάσισε  να κάνει περικοπές δαπανών, αρχίζοντας  -  όπως συνηθίζουν τα αφεντικά – από  τον γάιδαρο του, προκειμένου να περνάει ο ίδιος καλά και να κρατήσει υπό την εξουσία του  το υποζύγιό του! Έκοψε λοιπόν την τροφή που έδινε στο ζώο από τρεις οκάδες, σε δυο οκάδες κάθε μέρα. Ο γάιδαρος άρχισε να αδυνατίζει αλλά το αδυνάτισμα ήταν σταδιακό και ο Χότζας δεν το πρόσεξε, μιας κι ο γάιδαρος εξακολουθούσε να τον μεταφέρει αδιαμαρτύρητα στη ράχη του. Έτσι μετά από κάποιες μέρες ο Χότζας – ύστερα και από σχετικές υποδείξεις ειδικών φίλων του - σκέφτηκε : «Μια χαρά τα πάει ο γάιδαρος και με τις δυο οκάδες. Άρα και μια οκά την ημέρα να του δώσω, δεν έχει ανάγκη». Πράγματι από την επομένη, το κριθάρι περιορίστηκε στο μισό της προηγούμενης ποσότητας. Σε καμιά δεκαριά μέρες, ελάττωσε πάλι την ημερήσια δόση φτάνοντας στη μισή οκά την ημέρα, εισπράττοντας και τα συγχαρητήρια των φίλων , τις απόψεις των οποίων  είχε πλέον υιοθετήσει οριστικά. Φυσικά ο γάιδαρος είχε καταντήσει «πετσί και κόκκαλο» και μόλις και μετά βίας μπορούσε να αντέξει το βάρος του αφεντικού του. Ο Χότζας όμως ενθουσιασμένος από την «επιτυχία» του πειράματος, ούτε που πρόσεξε την κατάντια του ζώου. Αντίθετα, σκέφτηκε ότι αφού ο γάιδαρος άντεξε την περικοπή της τροφής κατά δυόμιση οκάδες, θα μπορούσε να αντέξει και μια μικρή περικοπή κατά μισή οκά ακόμη. Έτσι σε μια βδομάδα περίπου έκοψε εντελώς το κριθάρι. Αλλά ενώ ο Χότζας ήταν ενθουσιασμένος που κατάφερε να εκπαιδεύσει το γάιδαρο να ζει χωρίς τροφή, ο γάιδαρος δεν άντεξε άλλο και μετά από 5 μέρες πέθανε από την πείνα. O Χότζας πήγε να πεθάνει από τη στεναχώρια για τη συμφορά που τον βρήκε, και όταν τον επισκέφτηκαν φίλοι και γνωστοί για να τον παρηγορήσουν, αναφώνησε το σπαραξικάρδιο και αμίμητο: «Τι ατυχία! Πάνω που έμαθα το γάιδαρο να μην τρώει, ψόφησε!».

Εδώ σταματάει ο μύθος και αρχίζει η πεζή και ζώσα πραγματικότητα. Σήμερα, μια μέρα που οι ειδικοί προβλέπουν καύσωνα, σκέφθηκα να επαναλάβω το πείραμα του Χότζα, αντί της οικονομίας στην τροφή, με οικονομία στην ηλεκτρική ενέργεια. Με τη σκέψη ότι ξεπερνώντας την ‘’επιτρεπόμενη’’ κατανάλωση ηλεκτρικού, αυξάνονται γεωμετρικά οι λοιπές χρεώσεις, κρατώ  κλειστά όλα τα κλιματιστικά του σπιτιού, δοκιμάζοντας παράλληλα και τις  αντοχές μου. Άλλωστε και στην ακραία περίπτωση αποτυχίας του εγχειρήματός μου, δεν απομένει πια  τίποτα άλλο να χάσω ενώ, η Κυβέρνηση θα προσθέσει στα πλεονάσματα και το πενιχρό υπόλοιπο της σύνταξής μου. Θα μου πείτε τι είναι ο κάβουρας , τι είναι το ζουμί του! Μην το λέτε, διότι προφανώς δεν θα είμαι ο μόνος που ‘’το φασούλι του’’ θα προστεθεί στο κρατικό σακούλι.

Έχει φθάσει μεσημέρι, η ζέστη γίνεται ανυπόφορη και χωρίς να παρατηρώ το θερμόμετρο ,  συνεχίζω να γράφω – πίνοντας άφθονο νεράκι που υποδεικνύουν οι άλλοι ειδικοί . Εδώ  η κυρία Θεανώ δεν μπορεί να βοηθήσει , αφού   ειδικεύεται στις οικονομικές συνταγές φαγητού, όπως παλιά η κυρία Βαλαβάνη ήταν ειδικευμένη στη μεταβίβαση σκέψης στο μυαλό της μητέρας της, η οποία  απέσυρε τις καταθέσεις από την τράπεζα στο ‘’πάρα πέντε της εφαρμογής των capital controls’’. Αυτοί οι άνθρωποι μας δουλεύουν και το χειρότερο είναι ότι δεν δείχνουν  καν μεταμέλεια, όπως έκανε ο κουτοπόνηρος Ναστραντίν, που έστω και καθυστερημένα λυπήθηκε για την απώλεια του δικού του γαιδάρου.

Για μια ακόμα φορά θα αναφερθώ στο βιβλίο του συντρόφου του Τίτο, Μίλοβαν Τζίλας, με τίτλο ‘’ η Νέα τάξη’’ που κατακεραύνωνε τους τέως συνοδοιπόρους του, που προτίμησαν την καλοπέραση, απεμπολώντας κάθε προηγούμενο ιδανικό [ διότι τότε υπήρχαν ακόμα ιδανικά και ίσως και ιδεολογίες].Αποτέλεσμα αυτής του της αντίδρασης υπήρξε η φυλάκισή του από το καθεστώς των συντρόφων του. Αντίθετα σε ανάλογη δική μας περίπτωση, οι αντιρρησίες απλά αποκλείστηκαν ομαδικά από τις δεύτερες εκλογές του 2015. O tempora o mores, που θα έλεγε αν ζούσε σήμερα ο Κικέρωνας [ω καιροί, ω ήθη], για να καταδείξει με ειρωνικό και σαρκαστικό τρόπο το σημερινό κατάντημα!!!

Μέχρι και την ώρα της αποστολής  του κειμένου – εάν το παραλάβετε – σημαίνει ότι πετυχαίνει και το δικό μου πείραμα, χωρίς να συνιστώ σε κανένα, να μιμηθεί τη δοκιμασία μου, που  μάλλον θα αναγκασθώ να διακόψω.[ Πάντως κάτι κέρδισα μέχρι τώρα].  Υπάρχει άλλωστε και η συμφέρουσα διακηρυγμένη θέση  των οπαδών του συνθήματος δεν πληρώνω,  δεν πληρώνω που, ‘’ προοδευτικότατα’’ φορτώνει τις όποιες συνέπειες στους ‘’άλλους’’ .   Αντώνης Ταρνανάς

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.