ΜΗ ΣΤΑΞΕΙ Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΓΑΙΔΑΡΟΥ

Αυτή τη φορά επιβεβαιώνεται απόλυτα το γεγονός ότι, ακόμα  και οι παραιτήσεις Υπουργών αποτελούν προσπάθεια ‘’παραμυθιάσματος’’ και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Η χθεσινή παραίτηση του κ. Τόσκα, της οποίας είχε ‘’προαναγγελθεί’’ και δοκιμαστική για τη μέτρηση του πιθανού αντίκτυπου στο ‘’πόπολο’’,  αποβλέπει να καλύψει και τις δύο  προαναφερόμενες επιδιώξεις. Τελικά, παρά το συνδυασμό της με την έμπρακτη εκδήλωση  θαυμασμού προς τον φαρμακοχέρη της 17 Νοέμβρη, η όλη σκηνοθεσία έπεσε στο κενό. Γίνεται όμως  σαφές ότι η εξουσία, προκειμένου να κρατηθεί στο θώκο της, είναι ικανή να επαναφέρει ακόμα και τα ‘’συγχωροχάρτια’’ του Πάπα Κάλλιστου Γ΄,   και άλλες απρόβλεπτες  κινήσεις, που είναι ενδεχόμενο να επισωρεύσουν πρόσθετα  δεινά στη δοκιμαζόμενη  χώρα μας. Για να φανούν και λίγο πρακτικοί, στην προσφορά τους προς τον ‘’φιλαράκο’’ τους, θα μπορούσαν να ‘’μεταφέρουν’’ και τα  προσωπικά του μελίσσια στη νέα του διεύθυνση, ώστε να ασχολείται συστηματικότερα με τη ‘’δεύτερη σε  επιδεξιότητα προσωπική του αδυναμία’’.

Επανερχόμενος  στη ‘’σικέ’’  παραίτηση του Αναπληρωτή Υπουργού ‘’Προστασίας του Πολίτη’’ , θα μπορούσα να απαντήσω με τη λαϊκή έκφραση ‘’χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι’’, αλλά το θεωρώ ελάχιστο αντιστάθμισμα και ασέβεια  στις 90 ψυχούλες που χάθηκαν στο Μάτι και ζητούν δικαίωση. Το θεωρώ επίσης ασύμμετρο – χρησιμοποιώντας την ορολογία του κ. Πρωθυπουργού - ‘’για   ασύμμετρη  απειλή και το ενδεχόμενο επιχείρησης αποσταθεροποίησης’’. Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι τι σταθερό υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα και χρειάζεται προσπάθεια να αποσταθεροποιηθεί, αλλά αυτό αποτελεί αντικείμενο ειδικότερων εμού για να εξηγηθεί. Προτιμώ λοιπόν, στο δικό τους παραμύθι να απαντήσω με τον επισυναπτόμενο λαϊκό μύθο, που αποτελεί και τον τίτλο του σημερινού μου άρθρου και καταδεικνύει  το ‘’σύνδρομο’’ συνολικής απαξίωσης  που όλοι μαζί βιώνουμε!!!

‘’’’

Σύμφωνα μ’ έναν μύθο, κάποιος χωριάτης ονόματι Θόδωρος, στάθηκε κάποτε στη γούρνα του πηγαδιού για να ποτίσει το γάιδαρο του. Στα πηγάδια αλλά και στις πηγές ο κάθε χωρικός εξυπηρετούνταν ανάλογα με την ώρα προσέλευσης. Ο Θόδωρος αυτή τη φορά είχε έρθει πρώτος, αλλά μάταια προσπαθούσε με παρακάλια και βρισιές να πείσει το γάιδαρο να δροσιστεί. 

Οι συγχωριανοί του έλεγαν να προχωρήσει τη σειρά του για να μην καθυστερούν, όμως αυτός εκεί… πείσμα ο γάιδαρος, πείσμα και αυτός! Του τραβούσε το σχοινί, τον έσπρωχνε με το σώμα του, ώσπου κάποια στιγμή το ζωντανό γέρνει, λυγάει στα μπροστινά του πόδια, ύστερα στα πισινά και ξαφνικά δίνει ένα πήδημα, πέφτει μες στη γούρνα και κάνει το Θόδωρο μούσκεμα. Εκείνος εξακολουθεί να σπρώχνει, ο γάιδαρος ακουμπά στα χείλη του πηγαδιού, το πηγάδι ήταν φαρδύ, ξανασπρώχνει ο Θόδωρος, πέφτει μέσα ο γάιδαρος.

Κάποιος χωριανός δένει θηλιά σ’ ένα σκοινί, το ρίχνει επιτήδεια, η θηλιά πιάνει το λαιμό του γαιδάρου και όλοι μαζί ανεβάζουν το ζώο μισοπνιγμένο. Το πιάνουν, το ακουμπούν στα χείλη του πηγαδιού, το μισό έξω απ’ το πηγάδι, το μισό μέσα. «Γρήγορα, γρήγορα!» φωνάζει ένας αφελής χωρικός «μη στάξει η ουρά μες στο πηγάδι κα λερώσει τα νερό!»

Έτσι η φράση αυτή του αφελή χωρικού, «μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου», λέγεται για κάτι που δεν είναι τόσο σημαντικό όσο παρουσιάζεται είτε για να τονίσουμε πως μερικοί άνθρωποι στέκονται στις ασήμαντες λεπτομέρειες ενός γεγονότος, αγνοώντας το μέγεθος και τη σοβαρότητα της όλης κατάστασης.’’’’

    

              Κοιτάξτε που καταντήσαμε! Την εποχή που άλλοι λαοί προσπαθούν να βρουν τρόπο να βελτιώσουν την οικονομική και πνευματική ποιότητα ζωής τους, εμείς ξαναγυρίζουμε στα παραμύθια και στα  ‘’επαναστατικά’’ πρότυπα ερυθρών ταξιαρχιών και 17 Νοέμβρη. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι το ‘’σύνδρομο’’ αυτό το υποθάλπουν κάποιοι – ακόμα και στις οικογένειές τους -  και το αποκαλούν ‘’πρόοδο’’.    Αντώνης Ταρνανάς