ΠΑΡΗΓΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

                            ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ

                         [ Την ακούει κανείς;;;]

Έχω και στο πρόσφατο παρελθόν ασχοληθεί με το επιστημονικό έργο και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού βραβείου Έρευνας και Καινοτομίας στον τομέα της νοητικής υγείας, από τον νευροεπιστήμονα - ερευνητή Ιωάννη Ταρνανά. Αυτή τη φορά  επανέρχομαι για να καταστήσω γνωστές κάποιες γενικότερες σκέψεις που προκύπτουν από μια τελευταία συνέντευξή του, με τίτλο ‘’ Πρέπει να αγκαλιάσουμε ένα μεγάλο και απίθανο στόχο ‘’, θέμα που ταλανίζει τη χώρα μας και αναγκάζει τα καλύτερα μυαλά της να ξενιτεύονται. Παραθέτω το κείμενο της συνέντευξης και αφήνω τους αναγνώστες να εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα, ελπίζοντας  να βρεθούν ευήκοα ώτα:        

‘’’’ΤΟ BLOG

13/01/2019 08:25 EET | Updated 22 ώρες πριν

Ιωάννης Ταρνανάς: Πρέπει να αγκαλιάσουμε έναν μεγάλο και απίθανο στόχο

·        

·        

Άννα Γριμάνη Δημοσιογράφος

Ο κ. Ιωάννης Ταρνανάς λαμβάνει το βραβείο καινοτομίας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Καινοτομία και την Έρευνα: EIT Health

Ως διεθνή επιστήμονα και υπότροφο του Ιδρύματος Atlantic /  Rhodes με τον Διεθνή Οργανισμό  GBHI για την ισότητα στην νοητική υγεία, και με την εφεύρεση Αltoida να τον φέρνει στο προσκήνιο των κορυφαίων καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδιασμών στην Ευρώπη, ζήτησα από τον δρ. Ιωάννη Ταρνανά να απαντήσει, στο πως οραματίζεται μια καλύτερη Ελλάδα.«Προβληματίζομαι, θα πει, ιδιαίτερα, να ισορροπήσω μεταξύ της προσπάθειας μου να φανώ χρήσιμος με την απάντηση μου, όπως κάνω στην επιστημονική δουλειά μου ή να φανταστώ κάτι θεωρητικό και φιλοσοφικό. Θα επιλέξω το πρώτο μένοντας πιστός στην επιστημονική ταυτότητα που έχω χτίσει τα τελευταία 20 χρόνια μετά από μεγάλη προσπάθεια».

O Έλληνας ερευνητής που φέρει τον τίτλο του διακεκριμένου ως AtlanticFellowforEquityinBrainHealth/ GlobalBrainHealthInstitute (GBHI), είναι ο ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής (Founder & Chief   Science   Officer  at  Altoida,) του καινοτομικού προγράμματος τουAltoidaAG με έδρα την Λουκέρνη στην Ελβετία. Ο διεθνής νευροεπιστήμονας προσηλωμένος πάνω από μια δεκαετία στην ερευνητική αντιμετώπιση της νόσου του Alzheimer εξελίσσει ψηφιακά τους Digital   Biomarkers (Υπολογιστικοί Βιοδείκτες) με τη χρήση νέων τεχνολογιών για την κατανόηση της γήρανσης και για την εύρεση μεθόδων πρόληψης, στοχεύοντας στη μείωση του ενδεχόμενου ανάπτυξης της άνοιας ή την καθυστέρηση εμφάνισης της. 

Αυτό που θέλω για μια Ελλάδα της επόμενης μέρας είναι να δω το σύνολο της κοινωνίας να αγκαλιάσει έναν “μεγάλο και απίθανο στόχο”.

Απόφοιτος της Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου όπου ήταν οι βασικές σπουδές του, με μεταπτυχιακά στην Πληροφορική στο Sussex   University, School   of   Cognitive and Computing  Sciences, και διδακτορικό στη Νευροφυσιολογία στο ΑΠΘ, ο Ιωάννης Ταρνανάς άρχισε να ασχολείται με την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας στην Γερμανία και από το 2006 να την εφαρμόζει σε άτομα με εγκεφαλικές παθήσεις ή νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις. Το πολυσχιδές ερευνητικό πεδίο του σε κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως το UniversityofCalifornia, SanFrancisco και το TrinityCollege, Dublin, Swiss Federal Institute of Technology (ETH), ανέδειξε την καινοτόμο μέθοδο του AltoidaARπου εντοπίζει τα πρώτα νευρολογικά συμπτώματα της νόσου του Alzheimer με ακρίβεια 94% και έξι χρόνια πριν αυτά να εμφανιστούν.

Η Αltoida – από το γερμανικό alter που σημαίνει ηλικία, και το αρχαίο οίδα: γνωρίζω -γνωρίζω την ηλικία μου- είναι spin-off του Πανεπιστήμιου της Ζυρίχης και πρόκειται για μία εμπνευσμένη εφαρμογή, ένα τεχνολογικό εργαλείο θα λέγαμε, ”μέτρησης” της εγκεφαλική δραστηριότητας των χρηστών σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, με στόχο τη διάγνωση της πρώιμης άνοιας αλλά και ταυτοχρόνως την εγρήγορση της μνήμης. Μια διαρκής πνευματική άσκηση μέσω της τρισδιάστατης εικόνας και οικείων στοιχείων δηλ. ένας εικονικός περίπατος ή μια εικονική περιήγηση σε ένα μουσείο. Η νέα αυτή τεχνολογία έδωσε στον δρ. Ιωάννη Ταρνανάτο βραβείο καινοτομίας - ΕΙΤ  Ιnnovators  Awards – ενώ μαζί τιμήθηκε επίσης, και ο Έλληνας καθηγητής στο Βέλγιο Γιάννης Ποντίκης-του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (ΕΙΤ).

Φοβόμαστε πλέον τα δύσκολα, ενώ τα δύσκολα είναι που αξίζουν! Μιλάω συλλογικά όχι ατομικά.

Με την πεποίθηση ότι συνειδητοποιημένα πρέπει «να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά επιστημόνων» ο Ιωάννης Ταρνανάς εκφράζει στη HuffPost την πραγματιστική θέση του για την χώρα.

Εγγραφείτε και ακολουθήστε ΚΟΙΝΩΝΙΑ

 «Αυτό που θέλω για μια Ελλάδα της επόμενης μέρας (αποφεύγω τον όρο καλύτερη), είναι να δω το σύνολο της κοινωνίας να αγκαλιάσει έναν “μεγάλο και απίθανο στόχο”. Δεν θα χρωματίσω τη σκέψη μου πολιτικά αλλά πιστεύω ακράδαντα πως αυτό που έχουμε ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό να κάνουμε ως κοινωνία είναι να βάζουμε ως στόχο κάτι που φαντάζει απίστευτα δύσκολο έως αδύνατο και παρόλα αυτά με την συλλογική ευφυΐα, ικανότητα ακόμη και μαγκιά μας να κατορθώνουμε και να τον ολοκληρώνουμε. Φοβόμαστε πλέον τα δύσκολα, ενώ τα δύσκολα είναι που αξίζουν ! Μιλάω συλλογικά όχι ατομικά. Ατομικά είμαστε όλοι ακόμη σε μεγάλο βαθμό “μάγκες” ή ακόμη καλύτερα μερικές φορές “ψευτόμαγκες”. Ένα από τα λίγα πρόσφατα ιστορικά παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω για αυτό που εννοώ είναι ίσως οι αθλητικές μας επιτυχίες στο ποδόσφαιρο το 2004 και το μπάσκετ το 2006. Μπορεί ο οποιοσδήποτε φυσικά να αμφισβητήσει το πόσο “συλλογικές” ήταν αυτές οι επιτυχίες, αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί πως όλοι αισθανθήκαμε δέος μαζί τους! Θα μπορούσα να προτείνω εγώ κάποιους αντίστοιχους “μεγάλους και απίθανους στόχους” επιστημονικά, τεχνολογικά, κοινωνικά ή και πολιτικά. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να προτείνω εγώ κάτι, άλλωστε έχω την αντίστοιχη εμπειρία σε τέτοια εγχειρήματα. Το ζητούμενο είναι να συμφωνήσει η αδελφή μου, ο αδελφός μου, οι γονείς μου και οι φίλοι μου σε ένα τέτοιο στόχο και να τον κατορθώσουμε μαζί! Εκεί είναι, που σταματάω να είμαι χρήσιμος και καταντώ θεωρητικός, διότι είναι καθαρά φιλοσοφική κουβέντα η χρονική στιγμή και οι συνθήκες για να συμβεί κάτι τέτοιο». ''''.  Αντώνης Ταρνανάς

ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ ΒΗΞ

Πριν αναζητήσω τη λύση στις ατέλειωτες απορίες μου, θα ήθελα να συνεισφέρω και τις προσωπικές μου εμπειρίες στην ερμηνεία του γνωστού γνωμικού, που αποτελεί τον τίτλο του σημερινού μου πονήματος. Στα νεανικά μου χρόνια υπήρξα πράγματι [άμισθος] βοηθός δεξιού ψάλτη στην εκκλησία της ενορίας μου και μετέπειτα μέλος της πολυφωνικής χορωδίας στον ίδιο ναό και μπορώ να βεβαιώσω ότι πολλάκις οι ψάλτες αντιμετωπίζουν ανάλογο δίλημμα. Οι αιτίες είναι πολλές και οφείλονται κυρίως σε διαφοροποιήσεις του τελετουργικού που ακολουθείται σε  διάφορες γιορτές αλλά κυρίως στον ήχο των διάφορων ψαλμών και τροπαρίων και ξεπερνιούνται άλλοτε  με  ηχομιμητικές λέξεις – το αποκαλούμενο τερερέμ - ενίοτε δε και με τον γνωστό ξερόβηχα. Στην περίπτωση χορωδίας δεν υπάρχει αντίστοιχο φωνητικό τρικ και βέβαια αποκλείεται ο βήχας, που θα δημιουργούσε τη γνωστή χασμωδία, οπότε η λύση βρίσκεται στην επανάληψη της τελευταίας στροφής της ψαλμωδίας ή κάποιου  πρόσθετου  αμήν!!!

Τώρα όμως, που δεν είμαι πια ψάλτης ούτε χορωδός, πώς να λύσω τις απορίες των  85  χρόνων μου, αφού δεν μπορούν να με βοηθήσουν ο βήχας και τα τερερέμ και στο κάτω της γραφής ποιος θα με ακούσει; Για τον λόγο αυτό θα διατυπώσω εγγράφως τις απορίες μου και θα είμαι ευγνώμων  για το εναπομένον υπόλοιπο του βίου μου, αν κάποιος χριστιανός, αλλόθρησκος ή και άθεος, θελήσει να συνδράμει στην απάντηση  των αποριών μου.

Το θέμα των ημερών είναι η συμφωνία των Πρεσπών – δεν ξέρω γιατί στο μυαλό μου έρχεται η αντίστοιχη της Βάρκιζας – την οποία ‘’προγραμμάτισε, αποφάσισε και πραγματοποίησε’’ μόνη της μια Κυβέρνηση που εκπροσωπεί μειοψηφικό μέρος του λαού,  με πολλά στελέχη της να αντιτίθενται σφόδρα, φθάνοντας στο σημείο να την χαρακτηρίζουν ‘’προδοτική’’. Αντίθετη είναι και η  κυρίαρχη άποψη   των λοιπών Κομμάτων της  Βουλής και  της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Οι μόνοι σύμφωνοι με τη συμφωνία είναι, πέραν των υπέρμαχων της Κυβέρνησης και των έντυπων και ηλεκτρονικών φερέφωνων της , οι δανειστές μας, με επί κεφαλής την φίλη μας κυρία Μέρκελ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και οι απανταχού [προοδευτικοί] καπιταλιστές.

Διερωτώμαι λοιπόν, γιατί όλοι αυτοί έχουν το δικαίωμα να την ‘’διαφημίζουν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο’’ και όσοι αντιτίθενται να χαρακτηρίζονται συλλήβδην ακροδεξιοί και φασίστες; Εγώ, για παράδειγμα, έχοντας πολυετή προσωπικά βιώματα του προβλήματος και μακεδονική καταγωγή, είμαι αντίθετος τόσο με τη συμφωνία όσο και με την ακροδεξιά και κυρίως με τον φασισμό που έζησα στο πετσί μου. Δεν ξέρω αν έχω αυτό το δικαίωμα αλλά πιστεύω ότι σε μια χώρα δημοκρατική πρέπει να το έχω γιατί αλλιώς  δικαιούμαι να  το πάρω μόνος μου!!!

Γιατί οι υπέρμαχοι της συμφωνίας δικαιούνται να προπαγανδίζουν την άποψή τους –έστω και χωρίς ανταλλάγματα όπως ισχυρίζονται- ενώ αν κάνουν κάτι ανάλογο οι αντίθετοι,  όλα τα παπαγαλάκια  καλούν τη δικαιοσύνη [την οποία συνήθως λοιδορούν]  να πάρει μέτρα εναντίον τους; Δηλαδή εγώ που το δηλώνω εγγράφως ότι είμαι αντίθετος διαπράττω παρανομία και υπάρχει περίπτωση να διωχθώ για υποκίνηση παθών και διατάραξη της εθνικής τάξης και ειρήνης; Αρχίζω να φοβάμαι ότι θα με κατατάξουν στους νεοδημοκρατικούς,  τους πασοκικούς, τους κεντρώους ακόμα και τους χρυσαυγίτες και αυτό είναι άδικο και ανέντιμο στην ηλικία μου να μου κολλάνε κομματικές ταμπέλες. Θεωρώ ότι σε μια ευρωπαϊκή χώρα ο καθένας έχει το δικαίωμα να προβάλει με κάθε θεμιτό μέσο τις απόψεις και αντιρρήσεις του και αν χρειασθεί να συμμετέχει σε πορείες και λοιπές  ομαδικές εκδηλώσεις, δικαίωμα που έχει παραχωρηθεί  ήδη στους αναρχικούς και τους μπαχαλάκηδες.

Από την άλλη, διαπιστώνω ότι το σοβαρό αυτό εθνικό θέμα, αφού πήρε την έγκριση των καπιταλιστών φίλων μας, τώρα αποτελεί αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο , λες και πρόκειται για διαπροσωπική τους διαφορά και ότι σήμερα θα συναντηθούν –  μαθαίνω  ότι το έκαναν ήδη – για να αποφασίσουν. Πληροφορούμαι ότι ο κ. Καμένος δήλωσε ότι αποχωρεί από την Κυβέρνηση και μου προκύπτει μια πρόσθετη απορία. Τι σημαίνει αυτό, για τη συμφωνία, την κυβέρνηση και κυρίως για τη χώρα; Γιατί αυτό δεν έγινε εγκαίρως, ώστε να αποφύγουμε και την εθνική διαπόμπευση ; Τελικά φαίνεται ότι δεν θα γίνουμε ποτέ μια κανονική χώρα παρά τις όποιες αντίθετες διακηρύξεις των ηγετών μας.

Εκλιπαρώ λοιπόν κάθε καλόπιστο, νουνεχή και νομοταγή πολίτη να με βοηθήσει να καταλάβω όσα ενδεχομένως η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει, αν παρανομώ εγώ και όποιος άλλος ταυτίζεται με τις απόψεις μου και ευελπιστώ να μη θεωρούνται συνένοχοι και οι αποδέκτες και αναγνώστες των μηνυμάτων και της ιστοσελίδας μου. Αποδέχομαι κάθε  ‘’συμβουλή‘’  που θα με βοηθήσει να κατανοήσω τη νέα προοδευτική πρακτική και θα λύσει αυτές και τόσες άλλες σχετικές απορίες , που μου προκαλούνε τον βήχα, αλλά δηλώνω ότι δεν θα επιτρέψω σε κανένα να μου τον ‘’ κόψει ‘’ !!! .   Αντώνης Ταρνανάς

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΟΒΙΔΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις κάποιων σύγχρονων πολιτικών και θεωρώ επιβεβλημένο να θυμίσω την  πηγή προέλευσης του όρου. Ο Οβίδιος υπήρξε σπουδαίος Ρωμαίος ποιητής του 1^ου μ.Χ. αιώνα και οι ‘’μεταμορφώσεις’’  του αποτέλεσαν  σημαντικό του  έργο,  που ασχολείται με τους μύθους  της ελληνικής κυρίως και της  ρωμαϊκής αρχαιότητας, που περιείχαν  κάποια στοιχεία υπερφυσικής μεταμόρφωσης. Το έργο αυτό σώθηκε από αντίγραφά του που είχε παραδώσει σε φίλους του, διότι το πρωτότυπο το έκαψε, εξοργισμένος από την απόφαση του Αυγούστου να τον εξορίσει σε περιοχή της σημερινής  Ρουμανίας. Το έργο αυτό κέντρισε τη φαντασία πολλών ποιητών, ζωγράφων, γλυπτών και συγγραφέων, όπως ο Λουκιανός στο Συμπόσιο, αλλά και μεταγενέστερων όπως ο Μπέρναρντ  Σω το 1913 στον Πυγμαλίωνα

Δεν νομίζω όμως ότι θα μπορούσε ο ποιητής  να φαντασθεί ότι, δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, το  έργο του θα αποτελούσε  πεδίο άσκησης πολιτικής και τρόπο σκέψης  στη χώρα που οι υπερβολές της μυθολογίας της αποτέλεσαν την αφορμή της δημιουργίας του.  Οι σύγχρονοι λοιπόν Έλληνες – με αποκορύφωμα τις  μέρες μας -  ξαναζούν τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις σε όλο τους το μεγαλείο και σε σημείο να μην μπορούν  να παρακολουθήσουν τι ακριβώς τους συμβαίνει.

Σε ένα νεοελληνικό COALITION [ χρησιμοποιώ  ξενόγλωσσο προσδιορισμό για να αποφύγω την κυκλοφορούσα κακόηχη ελληνική εκδοχή ], καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες διάφορων καινοφανών παραδοξοτήτων και μια τεχνητή ανταλλαγή παλικαρισμών και ηγετικών  προκλήσεων, ανάμεσα στους συναρχηγούς, για να μας δείξουν ποιος έχει το πάνω χέρι. Ας καταλάβουν επί τέλους ότι δεν μας απασχολεί ποιος και τι αποφασίζει στις μεταξύ τους σχέσεις αλλά τι πράττουν για το συμφέρον της χώρας που κυβερνούν.

Δεν είναι συνεπώς λογικό ούτε καν έντιμο,  άλλα να λένε το βράδυ και άλλα το επόμενο πρωί, όταν μάλιστα πρόκειται για σοβαρά εθνικά θέματα και δεν αφορά τη χώρα κάθε πότε θα συγκροτούν ή θα ακυρώσουν της κομματικές συναθροίσεις τους αλλά ποιες είναι οι εθνικές θέσεις τους στην πράξη. Είναι δικαίωμά τους να έχουν τις θέσεις τους για τη συμφωνία των Πρεσπών, υποχρεούνται όμως να  τις γνωστοποιήσουν και στον ελληνικό λαό που τον αφορούν και τους ψηφίζει. Οι ‘’απειλές’’  και οι ‘’προκλήσεις’’ για πάλη στη Βουλή ή στα μαρμαρένια αλώνια αποτελούν προπέτασμα καπνού για να καλύψουν το ‘’παιχνίδι’’ με τις μύχιες σκέψεις τους, τώρα που ήρθε η ώρα  να τις αποκαλύψουν και να βρεθούν ενώπιον των εθνικών τους ευθυνών.

Οι πολιτικοί του γειτονικού μας κρατιδίου, με τις φημολογούμενες μεθοδεύσεις , κατάφεραν να ψηφισθεί η πρότασή τους, εμείς από την πλευρά μας τι κάνουμε; Ο καθένας δικαιούται να έχει τις θέσεις του υπέρ της συμφωνίας και οφείλει να τις προβάλει, με οποιονδήποτε θεμιτό τρόπο. Το ίδιο δικαίωμα όμως έχουν και οι αντιτιθέμενοι στη συμφωνία να προβάλουν – επίσης με κάθε έννομο μέσο -  τις δικές τους αντιρρήσεις. Ας σταματήσουν  πλέον  τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις, από την έλλειψη θάρρους να αποκαλύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις, για να σώσουν τη καρέκλα τους και να προλάβουν  την ενδεχόμενη διάλυση των κοινοβουλευτικών τους ομάδων. Ιδού λοιπόν η Ρόδος ιδού και το πήδημα, διότι μετά την απομάκρυνση από το ‘’ταμείο’’ δεν αναγνωρίζονται λάθη ούτε υπάρχουν ελαφρυντικά. Ο αντρισμός, σαν πράξη γενναιότητας και όχι σεξιστικής διαφοροποίησης, δεν αποδεικνύεται με τα παντελόνια και το όποιο περιεχόμενό τους αλλά ΜΟΝΟ  με πράξεις!!!     Αντώνης Ταρνανάς

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ

Εισαγωγικά διευκρινίζω ότι ο όρος γύφτος είναι βυζαντινός - ελληνικός, χωρίς καμιά  μειωτική αιχμή και προέρχεται από τη λέξη Αιγύπτιος. Σε κάθε περίπτωση ζητώ συγγνώμη για τον προσωρινό δανεισμό του όρου και μόνο για τη διευκόλυνση της διασκευής του γνωστού και χιλιοειπωμένου ανέκδοτου,  που παραθέτω στη νέα του μορφή. Τόσο το πρωτότυπο όσο και η επιχειρούμενη διασκευή μου, αναφέρονται και χαρακτηρίζουν την  ‘’αβάσταχτη αιθεροβαμοσύνη’’ που κρύβεται πίσω από τον προσχηματικό διεθνισμό, για να χρησιμοποιήσω την πιο επιεική  του εκδοχή.

‘’Ένας γύφτος κληρονόμησε ένα οικόπεδο δίπλα σε ένα  αρχαίο αρχοντικό με ιστορικό όνομα.  Φωνάζει λοιπόν ένα  επιτελείο ‘’ειδικών’’ μηχανικών να  του χτίσουν ένα ακριβώς όμοιο οίκημα στο οικόπεδό του.  Όταν τελείωσε η κατασκευή, ο γύφτος βγαίνει στο μπαλκόνι και φωνάζει στον γείτονα του.

 Γείτονα, εσύ μπορεί να μη με χωνεύεις αλλά εγώ είμαι ίδιος με σένα, αφού έχουμε ίδιο αρχοντικό, ισχυρίζεται ο γύφτος.

Αποκλείεται του λέει ο άρχοντας γιατί δεν έχουμε τα ίδια αγάλματα. Σκυλιάζει ο γύφτος και πουλάει ό,τι έχει και δεν έχει και γεμίζει το δικό του σπίτι με παρόμοια αγάλματα, έστω και με ξενόγλωσσες επιγραφές, αφού  δεν τα βρήκε στη ‘’ γλώσσα του ‘’. Ξαναβγαίνει στο μπαλκόνι του και φωνάζει περιχαρής στον γείτονά του.

Γείτονα, τώρα έχουμε το ίδιο αρχοντικό και  τα ίδια αγάλματα,  άρα είμαι ίδιος με σένα. Ο  γείτονας τον διαψεύδει και πάλι  λέγοντας ότι ο ίδιος έχει αρχαίο και  ιστορικό όνομα και συνεπώς δεν είναι ίδιοι.

Ο γύφτος δεν την αντέχει αυτή την προσβολή και καλεί  τους απανταχού διεθνιστές και λοιπούς υποστηρικτές του  μέχρι και  εκείνους πέραν του Ατλαντικού και Ειρηνικού Ωκεανού, να του  πουλήσουν όσο – όσο ένα ίδιο αρχαίο όνομα και να βεβαιώσουν τη γνησιότητά του.

 Στην εποχή που ζούμε δεν δυσκολεύτηκε πολύ να βρει το όνομα που αναζητούσε  - δίνοντας και  τη σχετική αντιπαροχή του οικοπέδου του -  και  νάτον και πάλι στο μπαλκόνι του.

Γείτονα, τώρα είμαι καλύτερος από σένα, διότι έχουμε ίδια σπίτια, ακριβώς ίδια αγάλματα, ιστορία και όνομα, με τη διαφορά ότι εγώ έχω γείτονα έναν άρχοντα ενώ   εσύ  ένα γύφτο.

Αυτή τη φορά,  επί τέλους,  αντέδρασε ο αρχαίος κάτοικος της περιοχής και ‘’έθεσε βέτο’’ συμμετοχής του νέου γείτονα στα συμβούλια της περιοχής, αν δεν σταματήσει τους αλυτρωτισμούς και τον σφετερισμό ενός πολιτισμού που ήκμασε  στην περιοχή εννιά αιώνες πριν την εμφάνισή του ‘γύφτου’’ στη γειτονιά.

Όπως γίνεται συνήθως στις ‘’σύγχρονες’’  κοινωνίες, τα πάντα μπαίνουν στο παζάρι και κερδίζει ο ισχυρότερος ή αυτός που δίνει περισσότερα, εκτός αν  χαλάσει τη ‘’συνταγή’’ κάποια  εθνική αντίδραση, κάτι που στην εποχή μας είναι παρεξηγημένη και χαρακτηρίζεται εθνικισμός.

 Έτσι λοιπόν, οι νέοι φίλοι του αρχέγονου κατοίκου, τον έπεισαν  ‘’με τον δικό τους τρόπο’’,  ότι   δεν κινδυνεύει από τον αδύναμο γείτονα, δίνοντας και το καλό παράδειγμα  για ανάλογες καταστάσεις άλλων περιοχών. Τελικά φαίνεται ότι τον έπεισαν για τις αγαθές προθέσεις του ‘’γύφτου’’, τον οποίο επείγονται να εντάξουν  στην ομάδα τους, αφού αυτή η περιοχή εξακολουθεί να παραμένει το πειραματόζωο των μεγάλων φίλων και συμμάχων της.

Τελικά, ο ‘’γύφτος’’ κατοχύρωσε την ονομασία της γλώσσας   την οποία έχει  σφετερισθεί, και την ιθαγένεια, εθνότητα ή εθνικότητα [ανάλογα με τη μετάφραση της λέξης nationality]. Όσον αφορά την ονομασία της περιοχής του,  έκανε την παραχώρηση να αποδεχθεί έναν πρόσθετο γεωγραφικό επιθετικό προσδιορισμό, τον οποίο όμως συστηματικά ξεχνά να χρησιμοποιήσει. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι δίνει την εντύπωση του αδικημένου, επιδιώκοντας έτσι  ‘’πλείονες’’ παραχωρήσεις.’’

Εδώ τελειώνει το ανέκδοτο  και απομένει να δούμε ποιος θα γελάσει και κυρίως ποιος θα γελάσει τελευταίος. Για τη διασκευή  Αντώνης Ταρνανάς

ΤΑ ΓΚΕΣΕΜΙΑ και τα κοπαδια τους

Ποιος θα μας τόλεγε ότι, ύστερα από 4 σχεδόν χρόνια ‘’αριστερής’’ διακυβέρνησης, θα επιβεβαιωθεί και στην πράξη, η  δήλωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Βουλή [12.6.1976] ότι : ‘’ Η Ελλάς πολιτικά, αμυντικά, οικονομικά, πολιτιστικά ανήκει εις την δύσιν’’,  παρά τους αντίθετους τότε ισχυρισμούς του Ανδρέα Παπανδρέου  ότι ‘’ η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες’’. Το  πρώτο αμφισβητήθηκε και λοιδορήθηκε σφόδρα από την κανονική αριστερά , ενώ το δεύτερο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.                                                                                                                                                                                                                                                      

Αυτά όμως ανήκουν πια στο κακό παρελθόν όπως και ο έντονος αντιαμερικανισμός, η συνθηματολογία για την ΕΟΚ και το  ΝΑΤΟ, τους Γερμανοτσολιάδες και Μερκελιστές, υπό το πρόσχημα της κανονικότητας, που μας επιβάλλουν ‘’οι νέοι καιροί -  νέα ήθη ‘’ !!!  Η σημερινή καλοδεχούμενη επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στη Μπανανία – όπως την  αποκαλούσε το 2012 ο κ. Τσίπρας και της ‘’φώναζε’’ το ‘’GO BACK ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ’’  -  έχει μοναδικό σκοπό  να μας θυμίσει τις δεσμεύσεις για τη συμφωνία των Πρεσπών και άλλες υποδείξεις των δανειστών μας, με την ενδεχόμενη απειλή για οικονομικές και άλλες συνέπειες. Το περίεργο είναι ότι ξαφνικά ‘’φιλιώσαμε’’ και με τη νέα  ηγεσία των ΗΠΑ  και μάλιστα σε μια  περίοδο που δρομολογεί το χτίσιμο ενός νέου ‘’τείχους ‘’ με το Μεξικό  και  διευκολύνει  την τουρκική επέμβαση στη Συρία, που  αμφισβητείται   έντονα  από τους ίδιους τους Αμερικανούς και σε πείσμα βέβαια του παλιόφιλου  κ. Μαδούρο.

 Τελικά φαίνεται ότι  η χώρα μας, μόνο με Αριστερούς τιμονιέρηδες μπορεί να πάει δεξιά , αφού οι τελευταίοι γνωρίζουν, από προσωπική εμπειρία, τις διαστροφικές  πολιτικές  σκέψεις του λαού μας και το κυριότερο, το πραγματοποιούν χωρίς  άμεσο ρίσκο, αφού τα αποτελέσματα  τα πληρώνουν  –  συνήθως – οι επόμενοι!!! Θα υπομνήσω επίσης  τη συμφωνία της Βάρκιζας  και άλλα παρόμοια γεγονότα χωρίς να ανοίξει μύτη. Η Δεξιά ειδικεύεται  στις αριστερόστροφες μεταρρυθμίσεις, όπως έγινε με την αιφνιδιαστική καθιέρωση της δημοτικής το 1977, με Υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Ράλλη, τη ορθή νομιμοποίηση του ΚΚΕ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή  και την πρόταση της Προεδρίας της Δημοκρατίας στον κύριο Κουβέλη [ το τελευταίο  δεν το ‘’ άντεξε’’ ούτε η  σημερινή αριστερά και το απέρριψε ].

Ερώτημα δημιουργούν οι εξελίξεις της Αριστερο-Δεξιάς κοινοπραξίας, αφού τα πρώτα σύννεφα σκιάζουν τον ορίζοντα και το διαζύγιο τροφοδοτεί  τη δημοσιότητα. Εδώ πια δεν υπάρχουν προγνωστικά και νομίζω ότι – για μια φορά ακόμα – θα διαψευστεί ο ‘’σοφός’’ καλοπληρωμένος Ευρωβουλευτής , που συνιστά  συναινετικό διαζύγιο, αφού και ο κ. Τσίπρας τον ‘’άδειασε’’ με τη χθεσινή του συνέντευξη. Το θέμα γίνεται οξύτερο διότι ο κ. Καμμένος [ τα δύο μμ δεν είναι τυχαία]  διαπιστώνει ότι έχασε ‘’τα αβγά και τα καλάθια’’, αφού και το Σκοπιανό ‘’πέταξε’’, όπως και οι σύντροφοί του, που είχε φροντίσει να τους ανταλλάξει με Υπουργεία  και φυσικό είναι να προτιμήσουν την κουτάλα παρά ένα αβέβαιο μέλλον με την απλή καθιέρωση του νέου ‘’αιματοβαμμένου’’ κομματικού εμβλήματος.

 Η κυρία Μέρκελ,  που είχε συμβάλλει αποφασιστικά στο περιβόητο εκείνο Eurogroup για την ‘’περήφανη’’ μετατροπή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ, ενδέχεται  να μας θυμίσει και τους κινδύνους που διατρέχουμε εν όψει εκλογών, εξόδου στις αγορές  και κυρίως των  ‘’μαξιλαριών’’, που μας επέτρεψε να ‘’κραδαίνουμε’’ ως κατακτήσεις της οικονομικής μας πολιτικής!!! Μόνο να μην τολμήσει κανείς – έστω και ‘’Νατιομακεδόνας’’ - να μιλήσει για ανταλλάγματα και άλλα τέτοια κακόβουλα ακροδεξιά συνθήματα.

Εδώ λοιπόν ταιριάζει απόλυτα η λαϊκή και συνάμα λόγια ρήση ‘’ο φόβος φυλάει τα έρμα’’ . Ο Αισχύλος, στις Ευμενίδες,  θέτει εις το στόμα του Χορού, ότι στην πόλη πρέπει να υπάρχει πάντα ο φόβος της τιμωρίας και του κολασμού των πολιτών δια τα αδικήματα τα οποία διαπράττουν. "... σέβας αστών φόβος τε ξυγγενής το μη αδικείν σχήσει το τ΄ημαρ και κατ΄ευφρόνην ...". Δηλαδή ο σεβασμός και ο αδελφός του ο φόβος, θα συγκρατούν τους πολίτες από την αδικία .... Φαίνεται λοιπόν ότι η φίλη μας  Καγκελάριος, παίζει τον ρόλο του χορού των Ευμενίδων και μας προειδοποιεί  δια ζώσης  τι μας περιμένει σε περίπτωση που εμμείνουμε στο τετριμμένο ‘’ η Ελλάς ανήκει εις τους Έλληνες’’.

Μπροστάρης   σ’ αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων και την επιδιωκόμενη κανονικότητα είναι ένας ριζοσπάστης αριστερός ηγέτης της χώρας, που κάποια χρόνια πριν, πρωτοστατούσε στις  καταλήψεις και ‘’περιέφερε’’ τις επαναστατικές ιδέες του στα διάφορα κανάλια  της εποχής, προβάλλοντας εντελώς αντίθετες απόψεις. Φαίνεται ότι τελικά έμαθε να εκτιμά το πολιτικά ορθό, που συμπίπτει και με το προσωπικά ωφέλιμο.

Τώρα όμως  – σαν το γκεσέμι  – καλείται να  επιβάλει τα ‘’καινά του δαιμόνια’’ και στο κοπάδι  του, για να  το οδηγήσει στις νέες ατραπούς και αγυιές, που λίγο  πριν απέρριπτε μετά βδελυγμίας και αποτέλεσαν την κύρια συνθηματολογία του για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ‘’προοδευτικών’’ ψηφοφόρων του. Αύριο λοιπόν, όταν θα έχει φύγει η καλή μας φίλη κυρία Μέρκελ, πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην γενικότερη ηθική του κ. Καμμένου και την κομματική πολυσυλλεκτικότητα του κ. Παπαχριστόπουλου, όπως αυτά προκύπτουν από μια φωτογραφία του πρώτου και ένα σύντομο βιογραφικό του δεύτερου, που ακολουθούν:

                         Εικόνα Από αγώνα πόλο στη Βουλιαγμένη

‘’’’Ποιος  είναι ο Θ.Παπαχριστόπουλος, τον οποίο κάποιοι παρομοιάζουν – λόγω του υποκριτικού του ύφους – με την  ‘’ιτιά την κλαίουσα’’, που του ανοίγει πεδίο δόξας  λαμπρόν εις το θέατρο!!!.

Πολλές φορές ακούμε τον θορυβώδη βουλευτή να μιλά για το “παλιό” πολιτικό σκηνικό και τα “παλιά” κόμματα.

Ποιος όμως γνωρίζει, ότι ο Θανάσης Θ.Παπαχριστόπουλος ήταν υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τη  δεκαετία του 1990, στη συνέχεια μεταπήδησε στη Ν.Δ. αναλαμβάνοντας κρατική θέση επί Καραμανλή, μετά (εν μέσω Μνημονίων) κατέβηκε υποψήφιος Βουλευτής του Αντώνη Σαμαρά με τη ΝΔ, μετά πήγε στο κόμμα του Καμμένου ;

Όμως πέραν αυτών, ο κ. Παπαχριστόπουλος, αν τελικά αποχωρήσει από τους ΑΝΕΛ και προσχωρήσει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ θα κατέχει και ένα νέο ρεκόρ. Θα έχει κατορθώσει να κατέβει στις εκλογές με 4 διαφορετικά κόμματα!

Κάποιοι τον ταυτίζουν με ορισμένους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, τους αποκαλούμενους γυρολόγους, που σε κάθε μεταγραφική περίοδο γυρνούν από ομάδα σε ομάδα, εξασφαλίζοντας ετήσια εισοδήματα, μέχρι να κλείσουν την καριέρα τους. Το τελευταίο μου θυμίζει μια παλιά μεταγραφή με το όνομα  Πολέτι, που αποδείχτηκε ‘’κουτσός’’.’’’’      Αντώνης Ταρνανάς

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Στη συνέχεια των εξομολογήσεων του πειραματόζωου, στις οποίες είχα αναφερθεί σε άρθρο μου της 7^ης Δεκεμβρίου 2018, το οποίο  επισυνάπτω για διευκόλυνσή σας, σκέφθηκα να δώσω μια νέα συνέχεια στους προσωπικούς μου πειραματισμούς. Δικός μου είμαι ό,τι θέλω με κάνω, χωρίς να επιβαρύνω το δημόσιο!!!

Επιβεβαιώνοντας ότι εξακολουθούν να ισχύουν απολύτως όλα τα διαλαμβανόμενα στο επισυναπτόμενο κείμενό μου, σκέφθηκα να προχωρήσω σε κάποιες νέες δοκιμασίες μου, για να διαπιστώσω  μέχρι που φθάνουν οι αντοχές μου στο κρύο και τα χιόνια και όχι μόνο, που μας είχαν προαναγγείλει οι μετεωρολόγοι.

Αφού άφησα να περάσουν οι πολύ ψυχρές πρωινές ώρες [0 βαθμοί], φόρεσα όσα μπορούσα περισσότερα, με μοναδικό κριτήριο να μου επιτρέπουν να κινώ χέρια και πόδια και  γύρω στο μεσημέρι, επιχείρησα να βγω από το σπίτι για τα απαραίτητα τρόφιμα που θα κάλυπταν τις προσωπικές μου ανάγκες για τις δύσκολες ημέρες των κακών μετεωρολογικών προγνώσεων. Βιάστηκα μάλιστα λίγο για να προλάβω την προβλεπόμενη ισχυρή χιονόπτωση.   Τα γύρω ορεινά είχαν ήδη ασπρίσει – πράγμα που ‘’επιβεβαίωνε’’ την πρόβλεψη – και εγώ άνετα και ωραία με -2 βαθμούς θερμοκρασία – διεκπεραίωσα ‘’πεζή’’  όλες τις εργασίες μου και επέστρεψα  με θαυμάσια ψυχική διάθεση και χωρίς κανένα πρόβλημα στην τεχνητή θαλπωρή του τζακιού μου.

Δεν ξέρω αν σ’ αυτή τη χώρα θα επιβεβαιωθεί έστω και μια – οποιαδήποτε -πρόβλεψη ,ακόμα  και για  ισχυρές χιονοπτώσεις στην  περιοχή μου[ Ανατολική Στερεά] μέχρι το κύμα  αλλά, μέχρι στιγμής ή έπεσαν έξω οι προβλέψεις ή εγώ ξανάνιωσα και αυξήθηκαν οι αντοχές μου. Συνεπώς παραμένει αναπάντητο το ερώτημα και  πρέπει να αναζητήσω μια νέα ευκαιρία για τη συνέχιση των πειραματισμών μου, στην προσπάθεια να βοηθήσω την εξουσία της χώρας  για τον  περιορισμό του πετρελαίου θέρμανσης και τον οικογενειακό γιατρό, που τελικά ίσως αποδειχθεί περιττός. Η συγκυρία πάντως διαψεύδει την οικονομική θεωρία του κυρίου Τσακαλώτου για την επίλυση του ασφαλιστικού με το ξεσκαρτάρισμα των γερόντων, αφού  οι Έλληνες, έχουμε ξεπεράσει και τις αντοχές του γαιδάρου του Χότζα και συνεχίζουμε να ροκανίζουμε όσα δεν προλάβαμε να τα  ‘’ φάμε μαζί με τους ηγέτες μας’’!!!

Παρακολουθώντας συστηματικά την κυβερνητική ειδησεογραφία και ιδία εκείνη του τηλεοπτικού ζεύγους που κρατάει την απογευματινή ζώνη της ΕΡΤ 1, είχα αρχίσει να θέτω σε σοβαρή αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς των ‘’βοθροκάναλανων’’ , όπως τα αποκαλεί το κοπέλι μας με τη μουστάκα. Έλα όμως που η δήλωση του κ. Καμμένου – λίγο πριν την επίσκεψη του Πρωθυπουργού μας στον κ. Ερντογάν - όσο και κυρίως εκείνη του κ. Σγουρίδη για  ‘’θερμό’’ επεισόδιο, με προβλημάτισαν και άρχισα να λαμβάνω τα μέτρα μου!  Συνεχίζω, για κάθε ενδεχόμενο, τους πειραματισμούς μου,  προσπαθώντας να δω με καλύτερο μάτι την ανατολίτικη μουσική, που δεν είχα μέχρι τώρα συμπεριλάβει στα ενδιαφέροντά μου , ίσως για να ξορκίσω  κάθε ανάλογο ενδεχόμενο και άρχισα με ένα παλιό τραγούδι της Ρόζα Εσκενάζυ. Πρόκειται για το αναφερόμενο στον γνωστό ήρωα, τον Τσακιτζή, στην  περίπτωση , ο μη γένοιτο, που επαληθευτεί η μεγάλη πολιτική πρόβλεψη του κ. Σγουρίδη, οπότε θα μας χρειασθεί η επίκλησή του [επισυνάπτεται].

Τα ηρωικά κατορθώματα  του μυθικού ληστή, αποτέλεσαν ένα χαρακτηριστικό λαϊκό ανάγνωσμα των  εφημερίδων των νεανικών μου χρόνων, αφού υπήρξε ο λαϊκός  ήρωας Ελλήνων και Τούρκων της Μ. Ασίας, ένας Ρομπέν των δασών και λήσταρχος της περιοχής.  Οι τελευταίοι αποτελούσαν ανέκαθεν τα πρότυπά μας, αφού τιμωρούσαν τους κακούς πλούσιους, κάτι ανάλογο με τους σημερινούς  συνταξιούχους, που  δημιουργούν προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Θα  μπορούσαν  εδώ να επικαλεσθούν, ως ελαφρυντικό, τις συνταγές των γεμιστών της κυρίας Θεανώς, πού βοήθησε στη λύση του διατροφικού προβλήματος , με παράπλευρη συνέπεια την ‘’απαράδεκτη’’ μακροζωία των τρωκτικών του ασφαλιστικού μας συστήματος, που επιδιώκουν να διαψεύσουν την καπιταλιστική εφαρμογή  ,  της μαρξιστικής οικονομικής  θεωρίας του κ. Υπουργού Οικονομικών.

 Αντώνης Ταρνανάς

Ακολουθούν δύο συνημμένα [ ένα κείμενο και ένα βίντεο]

Παρασκευή, 7 Δεκεμβρίου 2018

ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ

Παρακολουθώ προσεκτικά όσα συμβαίνουν γύρω μου και  επειδή δεν μπορώ να καταλάβω που  οδηγούμαστε με τους κατ΄ευφημισμόν χαρακτηρισμούς,  περιορίζομαι να εντοπίσω εαυτόν εις το ‘’σύστημα’’ και  να απαντήσω στο ερώτημα αν έχω ήδη περιέλθει σε κατάσταση απλού πειραματόζωου . Αναφέρομαι σε πρώτο πρόσωπο διότι ως εκεί φθάνουν οι εξακριβωμένες διαπιστώσεις μου και δεν θέλω να υποκαταστήσω τις εντυπώσεις των υπολοίπων. Αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο αποτέλεσε η τελευταία απόφαση για τον οικογενειακό γιατρό, που η εφαρμογή της καθίσταται υποχρεωτική από την 1.1.2019.

 Διευκρινίζω ότι τα τελευταία χρόνια έχω διακόψει – αυτοβούλως - κάθε ιατρική και εργαστηριακή εξέταση, αρνούμενος την προσβολή της νοημοσύνης μου και τον  σχετικό ευτελισμό – που δεν αποτελεί υπαινιγμό αλλά γνωστή πρακτική . Πιστεύω δε ότι  [στα 85 μου] μπορώ να ‘’πεθάνω’’ και χωρίς τη συνδρομή της επιστήμης.  Παρόλα αυτά  σκέφθηκα να ανταποκριθώ στην υποχρέωσή μου να τηρήσω τις εντολές του υπουργείου Υγείας που αναφέρει ότι «Ο οικογενειακός ιατρός είναι μια νέα, δωρεάν λειτουργία του ΕΣΥ. Αποτελεί το πρώτο σημείο επαφής του ατόμου με το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μεταξύ άλλων λειτουργεί και ως σύμβουλος υγείας και πλοηγός του σε αυτό. Η εγγραφή του πληθυσμού σε Οικογενειακό Ιατρό (Γενικό Ιατρό ή Παθολόγο, Παιδίατρο) είναι υποχρεωτική, όλοι οι πολίτες έχουν αυτόματα αντιστοιχισθεί και πρέπει να υποβάλουν αίτηση εγγραφής σε διαθέσιμο Οικογενειακό Ιατρό της επιλογής τους».

         

              Ακολουθώντας λοιπόν  πιστά την   ηλεκτρονική διαδικασία [ που αποτελεί μια από τις προτεινόμενες μεθόδους εγγραφής], διαπίστωσα ότι για τον Δήμο Λοκρών που διαμένω και την ευρύτερη περιοχή, με δεκάδες  χιλιάδες κατοίκους, υπάρχει μόνο ΕΝΑΣ γιατρός συμβεβλημένος με το σύστημα, ο αποκαλούμενος με τον χαρακτηρισμό της εθνικότητάς του, ρατσισμό τον οποίο αρνούμαι να αποδεχθώ. Διερωτώμαι όμως πώς μπορώ να κάνω επιλογή ανάμεσα σε ένα και μόνο άτομο και κυρίως πως μπορεί αυτός ο επιστήμονας να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες του συστήματος, που τον θέλει και σύμβουλο υγείας!!! Θεωρώ περιττό να σχολιάσω τις άλλες ιδιαιτερότητες περί αλλαγής της επιλογής μετά την παρέλευση εξαμήνου και την υποβολή πρόσθετων στοιχείων, που είναι ήδη γνωστά στο ηλεκτρονικό σύστημα. Αλήθεια τι γίνεται με τους ανθρώπους απομακρυσμένων περιοχών και τους με έχοντες πρόσβαση σε υπολογιστές και Κέντρα Υγείας ;

              Εναντιούμενος στην προσωπική μου λογική ,δεν αρκέστηκα μόνο  στην   ηλεκτρονική έρευνα, αλλά  εφάρμοσα και  τη μέθοδο door to door – όπως γίνεται με τα δέματα – ρωτώντας γνωστούς και φίλους. Έμαθα λοιπόν ότι έχω δικαίωμα να επιλέξω και ανάμεσα στους τρείς γιατρούς του Κέντρου Υγείας της περιοχής. Εκεί να δεις τι γίνεται καθημερινά με τις ουρές των δύσμοιρων ντόπιων και αλλοδαπών της κοινωνίας μας. Πώς και πότε αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούν – πέραν της βάρδιας τους – να βλέπουν , να συμβουλεύουν και κυρίως να επισκέπτονται, όσους χρήζουν ιατρικής βοήθειας; Δεν αναφέρομαι στην ‘’πολυτέλεια’’ της   άμεσης βοήθειας, διότι ‘’πρέπει’’ να διευκολύνουμε και τη φυσική λύση στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση του κ. Τσακαλώτου.  Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί χρειάζεται εγγραφή και πως μπορεί να αποτελεί προσωπική επιλογή η πρόσβαση σε ‘’ κάθε δημόσια δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας’’.

              Επειδή δεν αντέχω περισσότερο αυτόν τον  εμπαιγμό , που προσβάλλει την όποια μου έχει απομείνει λογική, θέλω να ερωτήσω ευθέως τους αρμόδιους – νταήδες  και μη του Υπουργείου Υγείας – αν  έχουν παραπέμψει ποτέ στα σημερινά  Κέντρα Υγείας συγγενικά τους πρόσωπα και σε καταφατική περίπτωση ποιες είναι οι εντυπώσεις τους. Εγώ θα τους πιστέψω, αρνούμαι όμως να γίνω πειραματόζωο και να συμβάλω στην περαιτέρω εξαθλίωση της δημόσιας υγείας. Θα αναφερθώ ,ενδεικτικά,  σε μια ανάλογη προσωπική μου εμπειρία του 1962 στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και οι υπεύθυνοι ας απορρίψουν  τις όποιες ομοιότητες:

              Ύστερα από ένα απόστημα σε ένα δόντι μου, ζήτησα τη γνώμη γνωστών μου Σέρβων για την ανεύρεση οδοντιάτρου. Οι συμπαθείς αυτοί άνθρωποι βρήκαν γιατρό και μου έκλεισαν ραντεβού αργά τη νύχτα – στη μαύρη- στην πανεπιστημιακή κλινική του Βελιγραδίου. Εκεί ο οδοντίατρος αποφάνθηκε  ότι ‘’μοναδική λύση αποτελεί η εξαγωγή του δοντιού , χωρίς καμιά αναισθησία, λόγω του αποστήματος’’. Συγκατένευσα αναγκαστικά , λόγω του ανυπόφορου πόνου  και ελλείψει εναλλακτικής λύσης. Τη στιγμή που ‘’αποκολλήθηκε’’ το δόντι μου και βρέθηκε στην τανάλια του γιατρού, άκουσα τη φράση  του ‘’picka ti mater’’   και ένοιωσα ένα χτύπημα επιβράβευσης στην πλάτη μου για τον ‘’ηρωισμό’’ μου. Τελικά είχε ‘’αστοχήσει’’ και μου έβγαλε – εν ψυχρώ – το διπλανό γερό δόντι. Τη σερβική φράση δεν την μεταφράζω από σεβασμό στους αναγνώστες μου, διευκρινίζω όμως ότι είναι ακριβώς  ίδια και στη  γλώσσα των βόρειων γειτόνων μας, που αναγνωρίσαμε στις Πρέσπες ως ‘’ μακεδονική’’ και συνιστώ την αποφυγή χρήσης της , ενώπιον σλαβόφωνων ,διότι εγκυμονεί κινδύνους!!!

              Επέστρεψα στο σπίτι μου με  μια χαίνουσα πληγή στο στόμα μου και ακατάσχετη αιμορραγία που με υποχρέωσε στην αναζήτηση των ‘’πρώτων βοηθειών’’, αφού προοδευτικά έχανα τις αισθήσεις μου. Η απάντησή τους ήταν αν πρόκειται για νέο η ηλικιωμένο πρόσωπο. Κάποια στιγμή το αυτοκίνητο με οδήγησε στην ίδια  προηγούμενη κλινική και εντελώς συμπτωματικά φρόντισε το πρόβλημα μου ο καθηγητής Κλόντερ, ελληνικής καταγωγής από τη μητέρα του και γνώστης της ελληνικής. Αναφώνησε και αυτός την ίδια φράση στα ελληνικά, καταφερόμενος κατά του προηγούμενου γιατρού.

              Όταν όλα τελείωσαν αισίως – δηλαδή επέζησα – τον παρακάλεσα να μου εξηγήσει  το ερώτημα των Πρώτων Βοηθειών για την ηλικία του ασθενούς. Εθισμένος στην τοπική πρακτική διευκρίνισε ότι ‘’αν είσαι νέος αντέχεις και αν είσαι γέρος  δεν χάθηκε ο κόσμος’’. Τα ακούτε αυτά κύριε Τσακαλώτε, για να καταλάβετε ότι η  πρόσφατη προοδευτική δήλωσή σας δεν αποτελεί καινοτομία , αφού έχει τύχει ανάλογης  εφαρμογής, τουλάχιστον από το 1962 . Αυτό μάλιστα συνέβη σε χώρα του πρώην ‘’υπαρκτού’’ σοσιαλισμού. Σκεφθείτε τι μπορεί να συμβεί σε μια χώρα του ‘’ανύπαρκτου’’!!!

Αντώνης Ταρνανάς