ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΟΒΙΔΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις κάποιων σύγχρονων πολιτικών και θεωρώ επιβεβλημένο να θυμίσω την  πηγή προέλευσης του όρου. Ο Οβίδιος υπήρξε σπουδαίος Ρωμαίος ποιητής του 1^ου μ.Χ. αιώνα και οι ‘’μεταμορφώσεις’’  του αποτέλεσαν  σημαντικό του  έργο,  που ασχολείται με τους μύθους  της ελληνικής κυρίως και της  ρωμαϊκής αρχαιότητας, που περιείχαν  κάποια στοιχεία υπερφυσικής μεταμόρφωσης. Το έργο αυτό σώθηκε από αντίγραφά του που είχε παραδώσει σε φίλους του, διότι το πρωτότυπο το έκαψε, εξοργισμένος από την απόφαση του Αυγούστου να τον εξορίσει σε περιοχή της σημερινής  Ρουμανίας. Το έργο αυτό κέντρισε τη φαντασία πολλών ποιητών, ζωγράφων, γλυπτών και συγγραφέων, όπως ο Λουκιανός στο Συμπόσιο, αλλά και μεταγενέστερων όπως ο Μπέρναρντ  Σω το 1913 στον Πυγμαλίωνα

Δεν νομίζω όμως ότι θα μπορούσε ο ποιητής  να φαντασθεί ότι, δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, το  έργο του θα αποτελούσε  πεδίο άσκησης πολιτικής και τρόπο σκέψης  στη χώρα που οι υπερβολές της μυθολογίας της αποτέλεσαν την αφορμή της δημιουργίας του.  Οι σύγχρονοι λοιπόν Έλληνες – με αποκορύφωμα τις  μέρες μας -  ξαναζούν τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις σε όλο τους το μεγαλείο και σε σημείο να μην μπορούν  να παρακολουθήσουν τι ακριβώς τους συμβαίνει.

Σε ένα νεοελληνικό COALITION [ χρησιμοποιώ  ξενόγλωσσο προσδιορισμό για να αποφύγω την κυκλοφορούσα κακόηχη ελληνική εκδοχή ], καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες διάφορων καινοφανών παραδοξοτήτων και μια τεχνητή ανταλλαγή παλικαρισμών και ηγετικών  προκλήσεων, ανάμεσα στους συναρχηγούς, για να μας δείξουν ποιος έχει το πάνω χέρι. Ας καταλάβουν επί τέλους ότι δεν μας απασχολεί ποιος και τι αποφασίζει στις μεταξύ τους σχέσεις αλλά τι πράττουν για το συμφέρον της χώρας που κυβερνούν.

Δεν είναι συνεπώς λογικό ούτε καν έντιμο,  άλλα να λένε το βράδυ και άλλα το επόμενο πρωί, όταν μάλιστα πρόκειται για σοβαρά εθνικά θέματα και δεν αφορά τη χώρα κάθε πότε θα συγκροτούν ή θα ακυρώσουν της κομματικές συναθροίσεις τους αλλά ποιες είναι οι εθνικές θέσεις τους στην πράξη. Είναι δικαίωμά τους να έχουν τις θέσεις τους για τη συμφωνία των Πρεσπών, υποχρεούνται όμως να  τις γνωστοποιήσουν και στον ελληνικό λαό που τον αφορούν και τους ψηφίζει. Οι ‘’απειλές’’  και οι ‘’προκλήσεις’’ για πάλη στη Βουλή ή στα μαρμαρένια αλώνια αποτελούν προπέτασμα καπνού για να καλύψουν το ‘’παιχνίδι’’ με τις μύχιες σκέψεις τους, τώρα που ήρθε η ώρα  να τις αποκαλύψουν και να βρεθούν ενώπιον των εθνικών τους ευθυνών.

Οι πολιτικοί του γειτονικού μας κρατιδίου, με τις φημολογούμενες μεθοδεύσεις , κατάφεραν να ψηφισθεί η πρότασή τους, εμείς από την πλευρά μας τι κάνουμε; Ο καθένας δικαιούται να έχει τις θέσεις του υπέρ της συμφωνίας και οφείλει να τις προβάλει, με οποιονδήποτε θεμιτό τρόπο. Το ίδιο δικαίωμα όμως έχουν και οι αντιτιθέμενοι στη συμφωνία να προβάλουν – επίσης με κάθε έννομο μέσο -  τις δικές τους αντιρρήσεις. Ας σταματήσουν  πλέον  τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις, από την έλλειψη θάρρους να αποκαλύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις, για να σώσουν τη καρέκλα τους και να προλάβουν  την ενδεχόμενη διάλυση των κοινοβουλευτικών τους ομάδων. Ιδού λοιπόν η Ρόδος ιδού και το πήδημα, διότι μετά την απομάκρυνση από το ‘’ταμείο’’ δεν αναγνωρίζονται λάθη ούτε υπάρχουν ελαφρυντικά. Ο αντρισμός, σαν πράξη γενναιότητας και όχι σεξιστικής διαφοροποίησης, δεν αποδεικνύεται με τα παντελόνια και το όποιο περιεχόμενό τους αλλά ΜΟΝΟ  με πράξεις!!!     Αντώνης Ταρνανάς