ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ

Οι διάφοροι πολιτικοί σχηματισμοί, μίλησαν κατά καιρούς για συμβόλαια με τον λαό και υποσχέθηκαν πολλά  μεγαλεία για το κοινωνικό σύνολο, το οποίο όλοι ταλαιπώρησαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν με συνθήματα και κούφια λόγια. Ο λαός  στην εξουσία , τιμημένα γηρατειά, πρόοδος και δημοκρατία και σκίσιμο των μνημονίων με ένα νόμο, αποτέλεσαν τις πιο ελκυστικές ‘’παραχωρήσεις’’ , οι περισσότερες των οποίων    προβλέπονται άλλωστε  από το Σύνταγμα της χώρας. Δεν έγινε  όμως ποτέ σαφές και κατανοητό τι εννοούσαν  και ελπίζω  όχι τη σημερινή μας κατάντια, για την οποία όλοι βάλαμε χεράκι  με την ψήφο μας. Στη χώρα αυτή της ‘’φαιδράς πορτοκαλέας’’ ο καθένας ερμηνεύει κατά το δοκούν τις  όποιες δηλώσεις και επαγγελίες, πιστεύοντας ακραδάντως  ότι , αφού κάνει τη δουλειά του , αυτές θα ξεχαστούν.

  Επειδή λοιπόν πλησιάζουν εκλογές και για να αποφύγουμε επανάληψη των ίδιων παθημάτων και στο μέλλον, καλόν είναι να προσέχουμε για να ‘’έχουμε’’ που λέει και η παροιμία. Πρώτα όμως και πριν από όλα, πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα της χρησιμοποιούμενης ορολογίας και κυρίως τι ακριβώς σημαίνουν οι λέξεις και όχι τι εννοούν , οι  ‘’κοπτόμενοι’’  για το προσωπικό και το εθνικό καλό  πολιτικοί μας, οι οποίοι μόνο για τη μείωση του αριθμού τους δεν μιλούν. Να καθιερωθεί ένα κοινώς αποδεκτό  ετυμολογικό  καλεντάρι, με την ενδεχόμενη συνδρομή του κ. Μπαμπινιώτη και άλλων ειδικών, ώστε και ο λαός να καταλαβαίνει τι ακριβώς  του λένε αλλά κυρίως να προστατέψουμε και τη γλώσσα μας, η οποία έχει υποστεί  αμέτρητες παραποιήσεις  και ανιστόρητες στρεβλώσεις. Ίσως θα έπρεπε να επανέλθει το παλιό Αλφαβητάρι  και να αρχίσουμε – όπως τότε – από την αρχή   α,β,γ,δ, χωρίς κρυφά νοήματα και με σταράτα λόγια. Να καταλαβαινόμαστε πρώτιστα μεταξύ μας και να καταλαβαίνουν και οι άλλοι – που δικαίως  ή αδίκως δεν μας εμπιστεύονται – τι εννοούμε, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα συνεχίσουμε να  πληρώνουμε πανάκριβα την κάθε ‘’διευκόλυνσή  τους’’. Θα δίνουμε τα πάντα δηλαδή για μια βράβευση, όπως γίνεται στις θεατρικές παραστάσεις και στο τέλος θα αναλογιζόμαστε πού είμαστε και που φθάσαμε σαν χώρα  , παρά τα παρήγορα και ενθαρρυντικά λόγια που συνεχώς ακούμε, προς δόξαν μόνο του Βασιλιά Ήλιου.  Τελικά , το Ελληνικό Έθνος δεν παραμένει μόνο ‘’ανάδελφο’, όπως  το χαρακτήρισε ο κ. Σαρτζετάκης το 1985,  αλλά και ιστορικά  αφελές  !!!!

Είναι καιρός πια, τον 21^ο αιώνα να καταλαβαίνει ο λαός τι σημαίνει, Δεξιά, Κέντρο, Αριστερά και τους λοιπούς γεωγραφικούς προσδιορισμούς. Τι σημαίνει  επιτέλους προοδευτικός, συντηρητικός, σοσιαλιστής, καπιταλιστής, φιλελεύθερος, φασίστας, Νεοφιλελεύθερος, Κεντρώος, διότι αυτό, πέραν του λαού μπερδεύει κυρίως τους πολιτικούς μας. ‘Έφτασαν οι ‘’καημένοι’’  στο σημείο – και ευτυχώς – να αναζητούν τον ριζοσπαστισμό στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε. και στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και της  Ν. Υόρκης , ρίχνοντας παράλληλα  κλεφτές ματιές στην Κούβα, την Κολομβία και αλλαχού. Το ΚΚΕ είναι το μόνο που έχει κατανοήσει τη δική του αριστερά, μόνο που και αυτό έχει μπερδέψει τι θέλει να την κάνει  , αφού το σύστημα δοκιμάστηκε και απέτυχε  παταγωδώς και οι τέως κομμουνιστές έγιναν κεφαλαιοκράτες και  στράφηκαν στην ακροδεξιά, από τη χαρά που τους πρόσφερε  ο  ιδιότυπος ‘’σοσιαλισμός’’ τους. Αγοράζουν από Αγγλικές ομάδες μέχρι  Ελληνικά νησιά και  υποθέτω όχι με τα λεφτά του Κόμματος!!!

Η προκαταβολική διευκρίνιση όλων αυτών των όρων, πέραν της διευκόλυνσης του λαού, θα καταστήσει σαφέστερη τη θέση των πολιτικών και κυρίως θα τους  προστατέψει από τον χαρακτηρισμό του ψεύτη που συχνά και ίσως άδικα ενίοτε τους αποδίδεται. Θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι είπαν όλη την αλήθεια και εμείς  την αποδεχθήκαμε χωρίς περιστροφές και όχι με τη δικαιολογία της παρεξήγησης ή της παρερμηνείας. Η απορία μου βέβαια είναι, αν  αυτό το θέλουν  και οι  ίδιοι  οι πολιτικοί  μας και αν τους ενδιαφέρουν οι καθαρές και σαφείς θέσεις, τη στιγμή που  η ασάφεια αποτελεί αξίωμα για την ελληνική πολιτική σκηνή και όπως λέγεται ‘’ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες’’ που αποτελούν επιλογές τους.

Προσωπικά, από όλη αυτή την πολιτική κατάσταση που βίωσα, στην χώρα μας και διεθνώς για οκτώμισι δεκαετίας, έχω καταλάβει ότι το αντικείμενο του σημερινού μου άρθρου  έχει εφαρμογή μόνο στην ελληνική πραγματικότητα, άντε και στα γειτονικά μας Βαλκάνια. Οι πολιτικοί ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΕΣ  ΧΩΡΕΣ,  χρησιμοποιούν την επικοινωνία  με τους λαούς τους για να τους ενημερώσουν για τις ιδέες και τους προβληματισμούς τους και παύσουν να τους απασχολούν από την τηλεόραση, αν δεν έχουν κάτι σοβαρό να τους πουν.  Θεωρούν αναγκαία την έγκριση των προγραμμάτων τους από τον λαό και όχι  τη δημόσια προβολή  του έργου που αποτελεί  υποχρέωσή  τους, σε σημείο στις περισσότερες χώρες να αγνοούν την εικόνα των ηγετών που τους κυβερνούν. [ Ευτυχώς το τελευταίο δεν συμβαίνει στην γείτονα εξ ανατολών, διότι ο Σουλτάνος θα τους υποχρέωνε να τον βλέπουν σε 24ωρη βάση].

Είναι αλήθεια ότι έχουμε μια διαφορετικότητα την οποία μάλλον οι ίδιοι καλλιεργούμε  γιατί μας βολεύει, ενώ  μας ενοχλεί όταν οι άλλοι δεν συμφωνούν και μας κατακρίνουν , ενώ οι πολιτικοί μας που συχνά βρίσκονται στο εξωτερικό , τα βλέπουν μεν αλλά αποφεύγουν να  θίξουν, τα ‘’κακώς κείμενα’’. Θυμάμαι κάποιον πολύ γνωστό  Υπουργό που  υπερηφανευόταν για την αριστεροσύνη του όταν ρώτησε κομματικό στέλεχος  Αρχής του εξωτερικού [ κατά την κοπή της πίτας], τι απαντά στους κοινοτικούς συναδέλφους του όταν μας κατακρίνουν για τη διαχείριση των παρεχόμενων δανείων. Ο υπάλληλος, για να δείξει υπερβάλλοντα ζήλο ή επειδή πράγματι το πίστευε, ισχυρίστηκε  ότι του απάντησε ‘’ δεν θέλουμε τα λεφτά σας που πληρώνουμε πανάκριβα’’ και πριν ολοκληρώσει, τον διέκοψε  ο Υπουργός λέγοντας ‘’ τι λες ρε μ……, αυτά τα λέμε μόνο για εσωτερική κατανάλωση στην Ελλάδα’’, και γέλασε το παρδαλό κατσίκι.  Παράλληλα όμως, οι ηγέτες μας υπό την απειλή των  δανειστών,    μας πιέζουν να ακολουθήσουμε μια ‘’κανονικότητα’’, που κατά βάθος  δεν την θέλουν ούτε οι ίδιοι. Ξέρουν ότι αυτό  τους ‘’δένει τα χέρια’’, να προβάλουν το κοντό και το μακρύ τους.  

Αλφαβητάρι ‘’τα καλά παιδιά’’  λοιπόν , μήπως και καταλάβει ο λαός μας τις φαεινές ιδέες των πολιτικών μας, πριν είναι πολύ αργά και μας βρει μεγαλύτερο κακό , όταν δεν θα έχουμε πια , τι  άλλο να ‘’δώσουμε’’ για αντάλλαγμα, πέραν του Ειδικού Ταμείου, που τουλάχιστον εξασφαλίζει τους ξένους!!!         

  Αντώνης Ταρνανάς

ΟΙ ''ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ'' ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ

Είναι οδυνηρή η συνειδητοποίηση του οποιουδήποτε τέλους, ιδιαίτερα όμως της εξουσίας και μάλιστα εκείνης που κατακτήθηκε  τόσο ανέλπιστα και με τη βοήθεια τόσων ‘’ διαφημιστών’’, που ήδη έχουν μετανιώσει για τις επιλογές τους. Σε ανάλογες περιπτώσεις  χάνεται  ο  έλεγχος  και   στερεύουν οι ιδέες και κυρίως  οι   ‘’ φίλοι ‘’ , οι οποίοι,  όταν διαπιστώνουν ότι ‘’βυθίζεται το σκάφος’’, την ‘’ κάνουν’’ σαν τους ποντικούς.  Πού βρίσκεται λοιπόν  ο πολύς κύριος Λαζόπουλος και οι λοιποί υμνητές  που τελικά πέτυχαν να φέρουν στην εξουσία αυτούς  που τώρα  αποστρέφονται,  όπως ο διάβολος το λιβάνι ;  Η εξουσία πλέον  , στρέφεται σε εκείνους  που πρωτοστατούσαν σε υβρεολόγιο απέναντί της, με μοναδικό κίνητρο  να τους κλείσει το στόμα. Χρειάζεται όμως  μεγάλη προσοχή , για  να προληφθούν  τα  χειρότερα, αφού πάντα υπάρχουν  χειρότερα. διότι  το στερητικό φαινόμενο  μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες,

Αναφέρομαι σαφώς στην πολιτική ηγεσία του τόπου και ιδιαίτερα στην κεφαλή της, η οποία  άρχισε να αντιδρά σπασμωδικά  και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει την επόμενη κίνησή της.  Τώρα που  ‘’κλείσαμε’’ και το Μακεδονικό – μετατρέποντας ένα εθνικό θέμα σε γεωγραφικό προσδιορισμό - τι απομένει πλέον να ‘’δώσουμε’’ στο ΝΑΤΟ και τους λοιπούς νέους ‘’προστάτες’’ μας, για να συνεχίσουν  τη στήριξή τους;  Η τελευταία , εξαντλείται ως γνωστόν,   με την ολοκλήρωση της ‘’δουλειάς’’, η οποία   όμως έχει   διχάσει τον λαό !!!  Η  ‘’πενία  τέχνας κατεργάζεται’’ και είναι γνωστό ότι αυτές δεν έχουν τελειωμό , με  όσα επιχειρούνται τελευταία μέσω του Κοινοβουλίου, με την προπαγάνδα  και τις υπουργοποιήσεις. Το πρώτο και το δεύτερο δεν φαίνεται να αποδίδουν, αφού  πια ξεμπροστιάστηκαν  όσοι το επιχείρησαν, ενώ το τρίτο ξεπερνά τα όρια της γελοιοποίησης. Ας τα δούμε όμως   όλα με τη σειρά τους:

Επιχειρήθηκαν πρωτοφανή τέρατα και σημεία, για να σωθούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες, τα μέλη των οποίων εξαγοράστηκαν  ή ξεπουλήθηκαν σε τιμή ευκαιρίας, χωρίς αποτέλεσμα τόσο ως προς τη διατήρησή τους αλλά και για να   τους κλείσουν τα στόματα. Έγιναν  προσπάθειες, υπό το πρόσχημα της  συνταγματικής αναθεώρησης, να επιβάλουν τις νοσηρές  μειοψηφικές σκέψεις τους ακόμα και όταν οι ίδιοι θα αποτελούν παρελθόν, με τις καινοφανείς απόψεις τους να καταστούν δεσμευτικές για την επόμενη ‘’αναθεωρητική Βουλή’’. Μόνο που δεν μας πρότειναν να καταργηθούν  οι εκλογές, ή να γίνονται όπως στη χώρα του Μαδούρο.

Η προπαγάνδα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, αλλά φαίνεται ότι δεν γίνεται πιστευτή ούτε από τους οπαδούς τους, διότι πέραν των λόγων υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν όλοι οι Έλληνες, ασχέτως ιδεολογίας. Στο πλαίσιο αυτό – που αποτελεί και ένδειξη επίσπευσης εκλογών – έγιναν και διαφημίζονται έντονα, αλλαγές στο πρόγραμμα των ‘’κυβερνητικών  καναλιών’’, με μεγάλη αύξηση των εκπομπών ‘’πολιτικού’’ περιεχομένου. Σε κάποιες από αυτές που δεν βλέπονται πια, έχει ξεπεραστεί κάθε προηγούμενο , σε σημείο να ωχριούν μπροστά τους εκείνες παλαιότερων ολοκληρωτικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, που έτυχε να γνωρίσω προσωπικά. Για να τους δώσουν μεγαλύτερη θέαση τις μετέφεραν από το μεσημέρι στην PRIME TIME ζώνη , χωρίς να καταλαβαίνουν ότι έτσι γελοιοποιούνται σε ευρύτερο κοινό, όσο και αν οι παρουσιαστές είναι πρόθυμοι και για τα χειρότερα. Κάποιες  άλλες, οι οποίες αφήνουν τη δυνατότητα  να ακουστούν και ‘’αντίθετες’’ απόψεις από τους μετέχοντες στο πάνελ επιστήμονες που δεν μπορούν να φιμωθούν,  τις μετέφεραν τις μεταμεσονύκτιες ώρες . Να δείτε ότι τελικά θα μετατρέψουν τους Έλληνες σε ξενύχτες, όπως γινόταν  σε παλιότερες ατυχείς εποχές,  με την Ντόιτσε Βέλλε και το  BBC.

Φθάνουμε λοιπόν και στο τρίτο, το επίμαχο θέμα, που χαρακτηρίστηκε  ανασχηματισμός και έγινε το ‘’έλα να δεις’’. Υπουργοποιήθηκαν κυρίως  εκείνοι που καθύβριζαν  την κυβέρνηση μέχρι χθες με τα χειρότερα λόγια και σε  κάθε ευκαιρία . Προτιμήθηκαν βέβαια οι  προσκείμενοι  στον Γ.Α.Π., ίσως για να επιβεβαιώσουν  ότι  υιοθετούν απόλυτα τις απόψεις που εξήγγειλε από το Καστελόριζο στις 23 Απριλίου 2010 , για την είσοδο της χώρας στα μνημόνια. Να δείτε ότι στο τέλος ,  εκτός από αμερικανόφιλοι και φίλο- Νατοϊκοί ,θα μας προκύψουν  και μνημονιακοί!!!  Το φαινόμενο μου θύμισε τις μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας, οι οποίες αγόραζαν όσο-όσο κάθε αντίπαλο ποδοσφαιριστή που τους έβαζε γκολ. Στη συγκεκριμένη  περίπτωση,  η συναλλαγή έγινε με την  παραχώρηση  υπουργικών θώκων [μόνο;]  και με πρόθεση την προσέγγιση  των παπατζήδων  του ΚΙΝΑΛ . Έτσι επαληθεύεται η ρήση του  Πλάτωνα στο Συμπόσιο,’’ όμοιος ομοίω αεί πελάζει ‘’ , ενώ ο θυμόσοφος λαός προσθέτει ‘’και η κοπριά τα λάχανα’’,  για να καταδείξει την ανάγκη  συναναστροφής  με τους ομοίους τους. Δεν πρέπει να παροράται και η αναβάθμιση του κ. Κατρούγκαλου, ο οποίος προφανώς θα επιχειρήσει και στην εξωτερική πολιτική  την επιτυχία που είχε και ο Νόμος του για τα οικονομικά της χώρας, που επιχειρείται  το ξήλωμά του από τους δημιουργούς του!!!.

Αντώνης Ταρνανάς

ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΙ

Είναι ένα θέμα που χρόνια με απασχολεί αλλά για πολλούς και ανεξήγητους λόγους δεν τολμούσα να το αγγίξω, ίσως γιατί φοβόμουν το θέμα ή  τους ίδιους , αφού αυτό  είναι και το κύριο στοιχείο  επιβολής της χαρισματικότητας τους . Οι χαρισματικοί κυβέρνησαν και εξακολουθούν να κυβερνούν τον κόσμο ολόκληρο και αρκεί μια απλή ματιά γύρω μας για να τους εντοπίσουμε. Είναι τόσο πολλοί όμως που δεν  μπορούμε  να τους συμπεριλάβουμε σε ένα άρθρο  ούτε και μπορούμε βεβαίως να τους εντάξουμε σε ειδική  κατηγορία, , έστω και με  ‘’κληρονομικό’’ χάρισμα. Στο παρόν κείμενο θα περιορισθούμε  στους ‘’σπουδαιότερους’’  δικούς μας, με ενδεικτικές αναφορές και εικονικές ’’φωτογραφίσεις’’ .

Η  χώρα μας , παρά τη γενναιότητα που διακρίνει τη φυλή μας απέναντι στον κοινό εχθρό, δεν  δείχνει την ίδια αντίδραση απέναντι στους ηγέτες της, υποτασσόμενη σε εκείνους που  τα ειδικά ‘’κανάλια’’ αποδίδουν  υπερφυσικές  ενίοτε ικανότητες. Είναι έμφυτη η ανάγκη στον άνθρωπο να αναζητεί τέτοιες θρυλικές προσωπικότητες, ώστε σπάνια ελέγχει αυτούς που του σερβίρουν οι ‘’καπάτσοι’’, οι οποίοι πολλές φορές πέφτουν και οι ίδιοι θύματα των επιλογών τους. Είναι   σαν τα καρπούζια, η εξωτερική εμφάνιση των οποίων αποτελεί το πρώτο και μοναδικό κριτήριο, ενώ μπορεί να βγει  εντελώς σκάρτο, όπως συχνά συμβαίνει. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, που λέει  ο τίτλος του   έργου  του Λουίτζι Πιραντέλο και διερωτάται:.«Ποιος είναι τρελός; Αυτό δεν μπορείς να το πεις. Τις αποδείξεις που ψάχνετε τις έχουν καταστρέψει οι ίδιοι, μέσα τους, μέσα στην ψυχή τους.»  Αν έχουν ψυχή, προσθέτω εγώ!!!

Κάποιους γνωστούς ‘’χαρισματικούς’’   γνώρισα και συναναστράφηκα συμπτωματικά και εγώ, πριν ακόμα τους αναγνωρισθεί αυτή η ιδιότητα και χωρίσουν οι δρόμοι μας,  αλλά μόνο ένας κουβαλάει ακόμα αυτή τη φήμη – διότι περί φήμης πρόκειται – ενώ οι άλλοι δεν ‘’φτούρησαν’’ για πολύ. Στις πρώτες τους κινήσεις προδόθηκαν και αναγκάστηκαν να τους εγκαταλείψουν και τα ‘’κονέ’’ τους. Παρέλειψα να διευκρινίσω ότι αυτοί που τελικά κερδίζουν τον ‘’τίτλο’’ του χαρισματικού, πρέπει να διαθέτουν ξεχωριστές ικανότητες και ευστροφία κυρίως όμως να μη φέρουν το ‘’στίγμα’’ της ηθικής και της αξιοκρατίας, το οποίο θα τους προδώσει στην πρώτη δυσκολία.  Παραβλέπουν τη δυστυχία, την  προσωπική και εθνική ταπείνωση και τη λαϊκή  μιζέρια, ισχυριζόμενοι το αντίθετο, με συνθηματολογία  όπως η δημοκρατία νίκησε, η ακροδεξιά δεν θα περάσει ,ο λαός στην εξουσία, τα τιμημένα γηρατειά, σκίσιμο μνημονίων και  αλλάξαμε σελίδα. Αυτό το τελευταίο είναι και το χαρακτηριστικότερο, διότι τότε μπαίνουν στο παιχνίδι και οι παραταξιακοί παπαγάλοι, για να κηρύξουν  την πλήρη ταύτισή τους, που σημαίνει ‘’δώσε και μένα μπάρμπα’’, διότι περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ενεργοποιούνται δηλαδή τα διάφορα συμφέροντα, τα οποία διεκδικούν το μερίδιό τους.

Το κακό με τους χαρισματικούς  της χώρας μας, που τους διαφοροποιεί από τους ξένους, είναι ότι, από τη στιγμή που θα γίνει αποδεκτή αυτή η ιδιαίτερη ικανότητά τους, διατηρείται σαν θρύλος ακόμα και μετά θάνατον και αποτελεί καμιά φορά και ιδεολογική ‘’φύτρα’’  για τις επόμενες γενιές. Συχνά γίνεται επίκληση  κληρονομικού  δικαιώματος και  διεκδίκησης του δακτυλιδιού της εξουσίας των κατιόντων συγγενών και των   συντρόφων . Αυτό μπορεί  να γίνει και σε ανύποπτο χρόνο με την επαναφορά συνθημάτων, όπως  ‘’είναι εδώ , ενωμένο  δυνατό’’,  η με το ‘’αξίωμα’’  η πρόοδος θα επικρατήσει της συντήρησης . Επειδή η πρόοδος  έχει επίσης διάφορες εκδοχές και ενίοτε απαιτεί θυσίες, μπορεί για την επικαιροποίηση της ιδεολογικής της ανεμοδούρας, να επανέλθει ο ρεβιζιονισμός και κάποιες μορφές του  αποκαλούμενου ιστορικού  αναθεωρητισμού. Την άποψη  χρησιμοποίησαν  οι πάντες μέχρι τώρα, γιατί να αποκλείσουμε το ίδιο δικαίωμα και σε όσους διεκδικούν την αποκλειστικότητα του προοδευτικού μετασχηματισμού !!!  Οι ίδιοι άλλωστε δηλώνουν οπαδοί του αυτοπροσδιορισμού άσχετα αν αυτό αφορά, τη γλώσσα, την ιθαγένεια ,  ακόμα και την   εθνικότητα. Να τους χαιρόμαστε, αφού έχουν καταστεί εθνικό μας κεκτημένο και συνειδητά συνεργούμε όλοι μας, να αποτελέσουν και το εθνικό μας πεπρωμένο.

Μην περιμένετε να σας πω περισσότερα ονόματα από αυτά που σας περιέγραψα και αν δεν τους ανακαλύψατε όλους σημαίνει ότι ‘’ζείτε  εκτός της χώρας ή της πραγματικότητας’’ ή ότι δεν θέλετε να τους εντοπίσετε, αφού δεν μπορείτε  πια ‘’χωρίς βαρβάρους’’ , οπότε καλά να πάθουμε όλοι μας,  αφού τελικά αποτελούν  επιλογές μας . Αντώνης Ταρνανάς

ΨΥΧΡΑΙΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Τώρα που όλα τα διαδικαστικά τελείωσαν, είναι ανάγκη , έστω και εκ των υστέρων, να γίνει μια ψύχραιμη ανάλυση της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας και των ενδεχόμενων συνεπειών που προκαλούνται  με την χθεσινή ‘’κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης της Β. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ’’, αρχίζοντας με την ευχή ‘’καλορίζικοι’’ και εις ανώτερα!!!

Προβληματίζομαι, για μια φορά ακόμα, αν στην επιχειρηματολογία πρέπει να συμπεριληφθεί και το ‘’ξεκατίνιασμα’’ που για μια ακόμα φορά ακούστηκε στον ‘’Ναό της Δημοκρατίας’’ [ θέτω τις λέξεις σε εισαγωγικά διότι και χθες απουσίαζε παντελώς και ο Ναός και η Δημοκρατία]. Το τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα έβλεπε ο Ελληνικός λαός σε απ’ ευθείας μετάδοση και ίσως αυτό ‘’επέβαλε’’ και στο προεδρείο της Βουλής τις υπερβολικές αβρότητες, όπως παρακαλώ σεβαστείτε τον ομιλητή, σειρά έχει ο κύριος τάδε και σας ευχαριστούμε κύριε δείνα. Η όλη διαδικασία μου έφερε στο νου το αποδιδόμενο στον Κωλέττη σχόλιο  για το ‘’βέλο’’ που φορούσε η εύθυμη χήρα των σαλονιών κυρία Κοντολέοντος: ‘’ Έτσι δεν θα φαίνεται αν κοκκινίζει καμιά φορά’’  και συμπλήρωσε ‘’Όλα τάχει η Μαριορή, ο φερετζές της λείπει’’. Ξαναγυρίσαμε κύριοι στις φαιδρότητες των πρώτων χρόνων της πρωτόγνωρης και ‘’πρωτόγονης’’ εποχής του Όθωνα !!!

Παραλείπω τη συνέχεια   περιγραφής της χθεσινής ‘’παράστασης’’, διότι θεωρώ ότι υποτιμά και τους ‘’θεατές’’ της, ανάμεσα στους οποίους και ο υποφαινόμενος και θα ασχοληθώ αποκλειστικά με το σκεπτικό της ‘’διάσπαρτης’’ συμπολίτευσης, αφού αυτό επικράτησε και  μόνο αυτό  παράγει αποτελέσματα.

Επαναλήφθηκε κατά κόρον ότι η παραχώρηση του ονόματος αποτέλεσε λύση σε μια παλιά και χρονίζουσα εκκρεμότητα ανάμεσα στις δύο χώρες, που μας στερούσε τη δυνατότητα να ηγηθούμε στην περιοχή και μας στερούσε  διπλωματικό κεφάλαιο , οπότε χωρίς να ερωτηθεί ούτε ο βορειοελλαδίτικος πληθυσμός που φέρει ιστορικά αυτό το όνομα, το παραχωρήσαμε σαν μια πράξη καλής θέλησης.

Επειδή αυτό δεν θεωρήθηκε, αρκετό τους ‘’αναγνωρίσαμε’’  και  τη γλώσσα αλλά και την εθνότητα μακεδονική, ενώ οι έτεροι γείτονές [Βούλγαροι]  δηλώνουν ότι είναι βουλγαρική. Εδώ θα προσθέσω και την ταπεινή προσωπική μου εμπειρία ότι πρόκειται για βουλγαρικό ιδίωμα με υποτυπώδη προσθήκη άρθρων [ στο τέλος των λέξεων ] για να προσδώσουν ελληνοφάνεια.  Το γεγονός  επιβεβαιώνουν και παλιές ταινίες των παρτιζάνων του Τίτο που ‘’δείχνουν τις προσόψεις των σπιτιών των σκοπιανών με την  επιγραφή ‘’αυτό το σπίτι είναι βουλγάρικο’’, για να καταδείξουν τη συμπάθειά τους στους Γερμανούς κατακτητές. Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να εισπράξουν την αμοιβή τους, με τη μεσολάβηση  μιας ‘’αριστερής’’  Ελληνικής κυβέρνησης.

Αρχής γενομένης από την 5^η κομμουνιστική  Διεθνή, το κρατίδιο αποτέλεσε το λατρεμένο τέκνο του ΚΚΕ και αργότερα αυτό βοήθησε στην προώθηση του σοβιετικού πολεμικού υλικού στο Γράμμο και στο Βίτσι, στα πλαίσια της αμοιβαιότητας. Η αλλαγή της  στάσης του Τίτο  το 1948 έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, έκλεισε αυτή την κάνουλα και σταμάτησε ο  ένοπλος εμφύλιος. Αριστεροί φυγάδες από τη χώρα μας επέμεναν και στην ‘’καθιέρωση’’ του γλωσσικού αυτού ιδιώματος και τις ιδέες για ‘’Μακεδονία του Αιγαίου’’ και άλλους αλυτρωτισμούς. Επαναφέρω λοιπόν και τον τίτλο παλαιότερου  δημοσιεύματος   άρθρου του Ριζοσπάστη ΄΄ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ’’, που  επισυνάπτεται και  ολοκληρώνει την αλήθεια των γεγονότων.

Έρχομαι τώρα στους ίδιους του κατοίκους του κρατιδίου, οι οποίοι  δεν ανταποκρίθηκαν στο σχετικό δημοψήφισμα  ούτε  ρωτήθηκαν από μας , που διαρρηγνύουμε τα ιμάτια μας ότι κοπτόμαστε για το καλό τους.  Είστε βέβαιοι κύριοι της Κυβέρνησης ότι ο λαός αυτός συμφωνεί με τη λύση που δόθηκε στο πρόβλημά τους; Ξέρετε πολύ καλά και εγώ που τους έζησα από κοντά το ξέρω καλύτερα, ότι σαν σλάβοι προτιμούν τη ρωσική φιλία και δεν το θέλουν ούτε αυτοί  αλλά  ούτε οι δεύτεροι σε πληθυσμό αλβανόφωνοι. Σίγουρα δεν το θέλει η μεγάλη πλειοψηφία  του ελληνικού λαού και αμφιβάλλω πολύ αν το θέλετε  πραγματικά οι περισσότεροι από σας. Τελικά προκύπτει ότι οι μόνοι που το θέλουν είναι οι Γερμανοί και το ΝΑΤΟ και το τελευταίο με εμβάλλει σε φαιές έως μαύρες σκέψεις, όπως αρχίζει να τις διατυπώνει ο τέως συνεταίρος σας  κ. Καμμένος, που απεύχομαι να έχει δίκιο!!! Εγώ θα περιοριστώ σε ένα απλό ερώτημα: Μακροπρόθεσμα ποιος  έχει μεγαλύτερη περιφερειακή  δύναμη επηρεασμού  του ΝΑΤΟ, εμείς ή η Τουρκία;

Τις λεπτομέρειες ίσως τις αποκαλύψουν ειδικότεροι εμού, που θα αρχίσουν και για τους δικούς τους λόγους να ερευνούν την υπόθεση και σίγουρα θα τις αποκαλύψει μελλοντικά η ιστορία. Τα αποτελέσματα όμως που θα προκαλέσει αυτή η συμφωνία θα είναι άμεσα και δεν θα μπορούν να ανατραπούν.  Ελπίζω και εύχομαι να μην βρεθούν πάλι ιστορικοί της ‘’ιδιοσυγκρασίας’’ της κυρίας Ρεπούση που θα μιλάνε για PROMENADE  στον Θερμαϊκό και ο νοών νοήτω!!!  Θεωρώ επίκαιρο και τον τίτλο περσινής παράστασης του Συμιακού θεάτρου ‘’ Και τα μεταξωτά βρακιά ποδόξα σκέλλη  θέλου’’  , που επίσης επισυνάπτω.      Αντώνης Ταρνανάς

Ο,ΤΙ ΦΑΓΑΤΕ - ΦΑΓΑΤΕ

  [   Η αναφορά είναι διαχρονική  ]

Μετά τη γενική φαγωμάρα μεταξύ σας, μετακυλύετε στην κοινωνία και τους  προβληματισμούς σας για το χρόνο των εθνικών εκλογών. Είναι αστείες οι δικαιολογίες   για  αιφνιδιασμό και τόσα άλλα φαιδρά και αίολα  και ότι η χώρα δεν σας  αντέχει άλλο ή ότι δεν μπορεί χωρίς εσάς, ενώ πρόκειται σαφώς για την κουτάλα. Δεν άκουσα  όμως από κανένα σας, τους δυο βασικότερους λόγους  για πραγματοποίηση των εκλογών  τον Μάιο,  μαζί με τις    ευρωπαϊκές και  αυτοδιοικητικές   - με ένα έξοδο.

Σε μια χώρα υπερχρεωμένη, σαν τη δική μας, το πρώτο που πρέπει να σκέπτονται οι πολιτικοί της είναι η οικονομία. Η σύμπτωση του συνόλου των αναμετρήσεων, συμβάλλει στον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών  και αποτελεί μια  οφειλόμενη ελάχιστη  προσφορά της ηγεσίας της χώρας στον λαό. Είναι αργά πια για  αναστροφή του  όποιου ‘’κλίματος’’, διότι ο λαός σας γνωρίζει  όλους και τον δικαιώνετε  όταν  σας κατηγορεί  για εξουσιομανία και καιροσκοπισμό, σε βάρος του εθνικού συμφέροντος.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν εξυπηρετεί την έρμη αυτή χώρα, η παράταση της προεκλογικής περιόδου, αφού το μόνο που θα απασχολεί πλέον την Κυβέρνηση είναι η ρουσφετολογία, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα έχετε ήδη υπογράψει για να ‘’οδηγηθούμε στην κανονικότητα’’.  Αυτό είναι πάντα το χειρότερο στάδιο μιας προεκλογικής περιόδου – σαν το Τσοβόλα δώστε όλα – που ενίοτε σας υποχρεώνει να θυμηθείτε τις αχαλίνωτες υποσχέσεις σας και την εξόφληση των παντοειδών γραμματίων. Ίσως με τον αιφνιδιασμό του Μαΐου να αποκτήσετε  και τη δικαιολογία που περιμένατε  για να ‘’ξεγελάσετε’’  όσους  δεν πρόλαβαν να δρέψουν τις δάφνες τους.

 Σκεφθείτε επίσης σοβαρά , κύριοι της Κυβέρνησης,  ότι φθάσατε ήδη στο σημείο να σας επαινούν με λόγια διθυραμβικά όλοι οι  ηγέτες του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ της Ε.Ε. και του παγκόσμιου κεφαλαίου. Λίγο πριν, όλοι αυτοί   σας λοιδορούσαν και εσείς τους το ανταποδίδατε  και αυτό σημαίνει ότι τώρα που ‘’τελειώσατε’’ τη δουλειά δεν θα σας χρειασθούν άλλο ή , με άλλα λόγια , ‘’τέλος το διάλειμμα, μέσα τα κεφάλια’’,  που  λέει το ανέκδοτο!!!

Προσωπικά έχω συγκεκριμένη θέση  τόσο για τις διεθνιστικές και υποκινούμενες  επιλογές σας στο   θέμα του γειτονικού μας κρατιδίου όσο και  σε εκείνα της παιδείας και θρησκείας, αφού ανήκω στην πλειοψηφία των Ελλήνων και συνεπώς είχα πρόσθετους λόγους για την επίσπευση των εκλογών. Αυτό όμως αποτελεί  πρωθυπουργικό προνόμιο και θα κριθεί  από το λαό, αφού όλοι εσείς που κατά καιρούς ασχοληθήκατε με το Σύνταγμα, φοβηθήκατε να παραχωρήσετε , σε μας τους ταπεινούς , μέρος των προνομίων σας , έστω και με ένα  προσχηματικό δημοψήφισμα [ σαν εκείνο το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ]. Όλα τα υπόλοιπα είναι από του πονηρού και προφάσεις εν αμαρτίαις, χωρίς κανένα ελαφρυντικό και είστε πολύ τυχεροί  –ΟΛΟΙ-   που οι Έλληνες , εξαρτημένοι  από το εθνικό ρουσφέτι, ξεχνάμε  αυτή τη ‘’λεπτομέρεια’’  κατά την ψηφοφορία  και συνεπώς καλά μας κάνετε  !!!           Αντώνης Ταρνανάς

ΕΙΚΟΝΑ ΑΛΑΘΗΤΗ

Χωρίς καμιά περιέργεια πια, αφού στην ηλικία μου και με τις εμπειρίες μου νόμιζα ότι τα έχω ‘’δει όλα’’, προσπάθησα  να εντοπίσω  κάθε λεπτομέρεια από την επίσκεψη του  Πρωθυπουργού μας στην Τουρκία.  Η μακρόχρονη επαγγελματική μου διαστροφή με πίεσε να αναζητήσω, πίσω από τις εικόνες και τους λόγους και  όσα δεν μπορεί να διακρίνει το ‘‘άπειρο’’ μάτι ή προσπαθούν να  προβάλουν ή να αποκρύψουν τα επιτελεία των δύο πλευρών και ομολογώ ότι διέγνωσα πολλές ανάλογες προσπάθειες. Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή.

Κατά την πάγια πρακτική τους , οι Τούρκοι, δημιουργούν συνήθως   σειρά επεισοδίων και προκλήσεων τις παραμονές μιας επίσκεψης, ώστε την ημέρα της συνάντησης να τα καλύψουν κάτω από τη γνωστή ανατολίτικη υπερβολή τους και να διαφανεί ‘’ένα ήπιο κλίμα’’ στην επίσημη υποδοχή, που θα διευκολύνει τα παζάρια τους!!! Αυτή τη φορά όμως το συνηθισμένο σκηνικό άλλαξε σφόδρα, ξεχάστηκε ή παραλείφθηκε η  ‘’ευγένεια’’ και  αντ’ αυτής προβλήθηκε  συστηματικά μια επίδειξη ‘’μεγαλοσύνης’’ και  υπεροχής, ώστε οι θέσεις τους να παρουσιαστούν σαν απαιτήσεις. ‘Όπως είχε διαφανεί και στην επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, ο τελευταίος έχει πεισθεί πλέον για  τον ρόλο του Σουλτάνου και προσπαθεί να τον επιβάλει και στους γύρω του – συνεπώς και σε μας.

Με δεδομένο ότι η επίσκεψη αυτή έγινε με αποκλειστική πρωτοβουλία του Τούρκου Προέδρου, ήταν σαφές ότι ήθελε να  κάνει  επίδειξη ισχύος, με  παράλληλη ‘’μείωση’’  της ελληνικής πλευράς και σε κάποιο βαθμό το πέτυχε. Μας έδειξε το Σαράι του, άλλαξε τους καθιερωμένους διεθνείς κανόνες ανάλογων εκδηλώσεων και μας ‘’σύστησε’’ την επιστροφή της χώρας του στις οθωμανικές  ρίζες, προβάλλοντας την αντίθεσή του στις αρχές του Κεμάλ Ατατούρκ και τις όποιες δεσμεύσεις είχε εκείνος αναλάβει στο εσωτερικό της χώρας και διεθνώς. Η χθεσινή απαξιωτική στάση και συμπεριφορά  του Ερντογάν,  υποβίβαζε τους καλεσμένους του σε ‘’υποτακτικούς’’ και είμαι σίγουρος ότι οι δυόμισι ώρες  της συνάντησης, θα επανέφεραν στο νου του  κ. Τσίπρα , τη  γνωστή 17ωρη διαπραγμάτευση του Eurogroup, που του άλλαξε πορεία και έκανε το ΟΧΙ πανηγυρικό ΝΑΙ. Ελπίζω και εύχομαι να κάνω λάθος, όχι από έλλειψη εμπιστοσύνης στον κ. Τσίπρα, αλλά κυρίως διότι σκέπτομαι ότι τελευταία όλοι ξεσπάνε επάνω του.

Είμαι βέβαιος ότι τις δυόμισι αυτές ώρες της συνάντησης, συζητήθηκαν – τουλάχιστον από τον Ερντογάν – όλα όσα είχαν ‘απειληθεί’’ προκαταβολικά από τους τουρκικούς παράγοντες για νησιά, τους οχτώ, τους Μουφτίδες, ίσως και άλλα που θα αργήσουμε  να μάθουμε ,αλλά θα μας τα αποκαλύψουν οι   Τούρκοι για τους δικούς τους λόγους. Θα μου πείτε και τι έπρεπε να κάνει, να μην πάει; Δεν ξέρω, διότι οι  διεθνείς σχέσεις επιβάλλουν συχνές επαφές, αλλά έχω  ενστάσεις ως προς την προετοιμασία. Οι διεθνείς σχέσεις έχουν κανόνες και θα μπορούσαμε  να απαιτήσουμε και εμείς την εφαρμογή τους, όπως ένα μίνιμουμ ημερησίας διάταξης, μια καλύτερη συμπεριφορά  ακόμα και αλλαγή ημερομηνίας της συνάντησης, που να αφήνει και στη δική μας πλευρά κάποιες επιλογές  ελιγμών – έστω και δευτερεύουσες.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας που ‘’ χάρηκε’’ το χθεσινό ύφος του κ. Τσίπρα με σταυρωμένα αμήχανα χέρια και το βλέμμα  στραμμένο στον ουρανό, περιμένοντας την εξ ύψους βοήθεια και τον Σουλτάνο ξάπλα στην πολυθρόνα του να αυτοθαυμάζεται  για το ’‘ μεγαλείο’’ του.  Ο πρωθυπουργός μας δεν είχε δείξει τέτοια δείγματα στο παρελθόν και αυτό με προβληματίζει περισσότερο και με οδηγεί νοερά  στην  εικόνα του ηγέτη της Άνοιξης της Πράγας Αλεξάντερ  Ντούμπτσεκ το 1968, που είδα προσωπικά, όταν επέστρεφε από τη Μόσχα  ύστερα από μια πρόσκληση του Σοβιετικού καθεστώτος.  Εύχομαι  να ΄΄στραβοείδα’’, πράγμα που δικαιολογείται στην ηλικία μου, διότι  ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος  και θαρραλέος άνθρωπος και δεν του ταιριάζει  καθόλου η χθεσινή εικόνα . Αισθάνθηκα άσχημα όταν διαπίστωσα ότι ο Τούρκος ηγέτης , δεν σεβάστηκε τον ρόλο του αμφιτρύωνα  και τον  άφηνε επίτηδες να  ‘’σέρνεται’’   πίσω  του, σε όλες τις μετακινήσεις τους.

Στην ίδια χθεσινή εικόνα – στο κεντρικό τραπέζι του γεύματος – παρατήρησα και την εφαρμογή του νέου δείγματος διπλωματικού πολιτισμού που διέπει το παλάτι. Όλοι οι άντρες  βρίσκονταν στη μια πλευρά του τραπεζιού και οι γυναίκες – σε απόσταση – στην άλλη. Η κυρία Ερντογάν προς το μέρος  του συζύγου της, δίπλα της η κυρία  Μπαζιάνα, με τη διερμηνέα πίσω τους και μια άλλη κυρία  σε απόσταση, μακριά όμως από άνδρες και γυναίκες του τραπεζιού. Δεν αναφέρομαι βέβαια στα μπουζουκοτράγουδα και τις ‘’δήθεν’’ επιλογές  ‘’ εσύ Θεό και εγώ  Αλλάχ’’ , που κατέδειχνε το μέγεθος της υποκριτικής κενότητας του περίβλεπτου ανακτόρου.

Τι να σχολιάσει βέβαια κανένας από τις συνεντεύξεις  και τις φτιαγμένες δημοσιογραφικές ερωτήσεις, που έδιναν τη δυνατότητα   για την πρόκληση ή την απάλειψη των εντυπώσεων. Κάπως έτσι η σημερινή επίσκεψη στη Χάλκη ‘’διευκρινίστηκε’’ ως ιδιωτική , έγιναν αντιστοιχίσεις  με τους Μουφτίδες της Θράκης και δεν μας  επέτρεψαν αίολες σκέψεις και ιδέες. Ελπίζω αυτό να αποτέλεσε ένα καλό μάθημα για όλους μας αλλά παράλληλα να κατάλαβαν και οι  ‘’επανακτήσαντες’’ την αγάπη μας, Νατοϊκοί, Αμερικανοί και κυρίως Ευρωπαίοι φίλοι μας, να μη μας θεωρούν απλούς ‘’συνοριοφύλακες’’  της Ευρωπαϊκής  Ένωσης .

Αντώνης Ταρνανάς

ΚΑΘΕ ΠΕΡΣ[Η]Σ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

  [ Μια  διαφορετική ανάγνωση]

Το διαχρονικό   ελληνικό  απόφθεγμα ‘’κάθε πέρσι και καλύτερα’’  , πήρε διάφορες μορφές και εκφάνσεις στην ελληνική πραγματικότητα, μέχρι να καταλήξει βίωμα και μοναδική αλήθεια στις μέρες μας. Ενώ στο παρελθόν, προσπαθούσαμε να αντλήσουμε ελπίδες , με τις αισιόδοξες ευχές για τον καινούργιο χρόνο, τώρα είμαστε βέβαιοι ότι αυτές αποτελούν υπεκφυγή και αποδαιμονοποίηση  στα όσα θα ακολουθήσουν, αφού ξέρουμε ότι η  νέα χρονιά θα είναι χειρότερη εκείνης που προηγήθηκε. Τα χρόνια της συνεχιζόμενης ύφεσης αποτέλεσαν το τελικό ‘’χτύπημα’’ για την παγίωση αυτής  της άποψης και κανένας  δεν ελπίζει  στη  βελτίωση των συνθηκών της ζωής του.

Οι μόνοι ‘’αισιόδοξοι’’ για το μέλλον είναι οι πολιτικοί μας, στην πλειοψηφία τους, οι οποίοι προσπαθούν να μας πείσουν για πράγματα που δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι  αλλά κάνοντας  την ανάγκη φιλοτιμία, μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια.  Μας υποσχέθηκαν καλύτερες ημέρες, τον λαό στην εξουσία, σκίσιμο των μνημονίων, το μαχαίρι στο κόκαλο στην καταπολέμηση της ανεργίας και της διαφθοράς και τόσα άλλα αισιόδοξα και εμείς οι ανόητοι, πάντα τους πιστεύαμε. Στην προκειμένη περίπτωση δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν, η μας κοροϊδεύουν και δεν το καταλαβαίνουμε ή   μας λένε την αλήθεια και δεν μπορούμε να τη συνειδητοποιήσουμε, οπότε – και στις δυο περιπτώσεις – είμαστε  πράγματι ανόητοι ή εκείνοι αιθεροβάμονες ή ψεύτες.  Χωρίς να ξέρω ποια είναι η χειρότερη εκδοχή  για αμφότερες τις πλευρές, παραμένει η βεβαιότητα για τη δική μας ανοησία Το φαινόμενο αυτό, όπως προαναφέρθηκε είναι διαχρονικό  και η λαϊκή  παροιμία έχει πάρει διάφορες  σκωπτικές μορφές ,  όπως αυτή που αναφέρεται στον παρόντα  τίτλο .

Κάποτε στην μακρινή και γνωστή για τον πλούτο και  τη χλιδή της, Περσία,  βασίλευε ο Σάχης, τελευταίος μονάρχης της δυναστείας Παχλαβί  . Ο  προκλητικός τρόπος της βασιλείας του  , που γινόταν εμφατικότερος με την παρουσία της πανέμορφης συντρόφου του Σοράγιας, είχε αρχίσει να ενοχλεί τους   πολιτικούς του αντιπάλους με αποτέλεσμα να συγκρουσθεί με τον μετέπειτα πρωθυπουργό  Μοσαντέκ και να αναγκασθεί να εγκαταλείψει τη χώρα το 1951. Οι καλοί του φίλοι όμως, που σήμερα είναι οι καλύτεροι δικοί μας [Άγγλοι και Αμερικάνοι], οργάνωσαν πραξικόπημα με την ονομασία ‘’ΑΙΑΣ’’ και  το 1953 τον επανέφεραν. Εδώ θα σημειώσω μια  ρητορική ένσταση  ‘’γιατί σε  διάφορα  πραξικοπήματα και  ανάλογες  βρωμιές, θεωρείται προσφιλής η χρησιμοποίηση  ελληνικών  ονομασιών ‘’ ; Η όποια  απάντηση βέβαια θα είναι επίσης ρητορική και συνεπώς  χωρίς σημασία.

Με την επάνοδό του λοιπόν  ενεργοποίησε κοινωνικά και προοδευτικά προγράμματα για τη χώρα του, αρνούμενος τη στέψη του πριν πραγματοποιηθούν οι μεγάλες αλλαγές με την ονομασία ‘’λευκή επανάσταση’’ , μεταξύ των οποίων και η χειραφέτηση των γυναικών , στην  οπισθοδρομική χώρα του. Μόλις το 1967 έστερξε να στεφθεί ‘’Βασιλεύς των Βασιλέων ‘’ και ‘’ φώς των Αρείων’’, τοποθετώντας το αυτοκρατορικό στέμμα στην τρίτη του σύζυγο Φαράχ Ντιμπά , που είχε αντικαταστήσει τη θλιμμένη πια Σοράγια, επειδή δεν μπορούσε  να του ‘’δώσει’’ διάδοχο. Αυτό όμως, σε συνδυασμό με τα συμπτώματα διαφθοράς, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από το  μουσουλμανικό Ιερατείο και με την άφιξη του διαβιούντος στη Γαλλία υψηλόβαθμου θρησκευτικού ηγέτη Αγιατολάχ Χομεϊνί [κάτι σαν τον Γκιουλέν στις ΗΠΑ] εκδηλώθηκε η Ισλαμική επανάσταση και ο Σάχης εκδιώχθηκε από τη χώρα και πέθανε από καρκίνο το 1980 στο Κάιρο. Έκτοτε οι ιρανοί επανήλθαν στη μαυρίλα του ράσου και του φερετζέ και το ρητό έγινε  σκωπτικό λογοπαίγνιο.  Δική τους  ήταν η επιλογή και συνεπώς άδικα τώρα ξαναψάχνουν για χειραφετήσεις και τόσα άλλα που είχαν και τα πέταξαν,  αγνοώντας ότι  παντού μπορεί να ‘’ παραμονεύει το χειρότερο’’.  Αντώνης Ταρνανάς