ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ 2

 

                ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ 2

   Τι είδανε τα μάτια μου και άκουσαν τα αφτιά μου

 

 

Μετά τη θετική ανταπόκριση του τελευταίου άρθρου μου, θα συνεχίσω να ασχολούμαι με ‘’ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ΄΄ ,αφήνοντας την επιλογή του ερωτηματικού στους αναγνώστες μου , δίνοντας έτσι ένα ταπεινό παράδειγμα πραγματικής δημοκρατίας. Με τα  ιδεολογήματα και τα άσχετα με την πραγματικότητα λεκτικά ‘’προθέματα’’  δημοκρατικό, ριζοσπαστικό, προοδευτικό, δεξιό, συντηρητικό φιλελεύθερο και νεοφιλελεύθερο  και τις  ακραίες εκφράσεις τους, έχει δημιουργηθεί μια σκόπιμη σύγχυση. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί, που για ορισμένα κόμματα αποτελούν πια υποχρεωτική προϋπόθεση έχουν οι πάντες μπερδευτεί και ο καθένας ‘’πουλάει’’ το ίδιο προϊόν με διαφορετική ονομασία για να φανεί καλύτερος. Όλοι οι προαναφερθέντες χαρακτηρισμοί αποτελούν  ετικέτες διάκρισης και δεν ενδιαφέρουν ούτε επηρεάζουν την πραγματικότητα , όπως προκύπτει  στη συνέχεια.

Πριν λίγα χρόνια ,ο τότε  Πρωθυπουργός της χώρας είχε διεξαγάγει ένα δημοψήφισμα που αφορούσε θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επικράτηση του ΟΧΙ του  οποίου  είχε πανηγυριστεί εκκωφαντικά πανελλήνια. Το αποτέλεσμα αυτό είχε χαρακτηριστεί και δικαιωματικά ως ριζοσπαστικό και προοδευτικό. Λίγες ημέρες αργότερα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής, ύστερα από κάποιες ‘’μαγικές’’ διαδικασίες, που φημολογείται ότι ο ηγέτης  μας είχε ‘’απομονωθεί’’ για 17 ώρες, επανήλθε η ‘’ορθοκρισία’’  του  και ‘’ομολόγησε’’ το  ΝΑΙ.  Τι ακριβώς μεσολάβησε για αυτή την αλλαγή το ξέρει ο ίδιος και λιγοστοί ηγέτες, με επί κεφαλής την κυρία Μέρκελ, η οποία έκτοτε κάθε φορά που τον συναντούσε ‘’αντάλλασαν ασπασμούς’’ με ιδιαίτερη θέρμη και  αποκλείω την περίπτωση να έπεσε ο δικός μας θύμα της γοητείας της.  Λόγω επαγγελματικής συνάφειας με το αντικείμενο ξέρω καλά τι έγινε, αλλά από εθνική υποχρέωση να τηρήσω εφ’ όρου ζωής την εχεμύθεια μου δεν θα πω  λέξη. Μπορεί να το ομολογήσει ο ίδιος, αν και είναι πια πολύ αργά. Τώρα λοιπόν πώς θα χαρακτηρίσουμε το ‘’διαμορφωθέν’’ αποτέλεσμα;;; Σε καμιά όμως περίπτωση δεν είναι πλέον ριζοσπαστικό ή προοδευτικό, τότε τι είναι;;;; Αυτός είναι ό λόγος που πιο πάνω είχα ονομάσει όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς ‘’ετικέτες’’.

Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως καλοί, κακοί, πατριώτες, ειλικρινείς,  ψεύτες, ευγενείς ή επικίνδυνοι. Όλοι οι άλλοι χαρακτηρισμοί υπήρξαν κάποτε επαναστατικοί για να διώξουν ή να  επιβάλουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, άσχετα αν με την αλλαγή – ίσως και άθελά τους – δημιούργησαν μεγαλύτερο κακό. Για παράδειγμα στο Ιράν υπήρξε ένας Σάχης, που το είχε ρίξει στις Σοράγιες και τα μυθικά του πλούτη και αυτό ενοχλούσε πολλούς  υπηκόους του.  Έκαναν  λοιπόν  επανάσταση, αλλά τους προέκυψε  θεοκρατικό καθεστώς. Τώρα οι Ιρανοί έφθασαν στο σημείο να νοσταλγούν ακόμα και τον Σάχη. Η εξουσία δεν ξέρεις πώς θα σου βγει  και στα δημοκρατικά καθεστώτα έχεις την ελπίδα ότι θα την αλλάξεις στις επόμενες εκλογές,. Τι κάνουμε όμως [ συμπαθέστατε κύριε Κουτσούμπα και λοιποί ομόφρονες] με τα καθεστώτα που προβάλλετε και από τη φύση τους γίνονται  μόνιμα;;; Στο ερώτημα αυτό δυσκολεύεται να απαντήσει και το γνωστό μ κοπέλι που απειλεί ότι η επόμενη φορά ΔΕΝ θα είναι περιορισμένης διάρκειας, χωρίς να  μας εξηγεί τουλάχιστον για πόσο προβλέπει!!!

Είπαμε ότι σήμερα θα ασχοληθούμε με ευθυμογράφημα και θα προσπαθήσω να παρατείνω τη διάρκεια παράθεσης των αστείων περιστατικών για να γελάσει το χειλάκι μας και συνεχίζω – προειδοποιώντας ότι ‘’πίσω έχει η αχλάδα την ουρά’’!!!

Πριν λίγες μέρες, είδα και άκουσα την καλεσμένη σε ένα κανάλι, ευειδή κυρία και τέως Υπουργό, να δηλώνει  ότι ‘’αυτή και ο χώρος της είναι κατά της Τουρκίας και του Ερντογάν – και το καταχάρηκα- αλλά πρόσθεσε αμέσως και χωρίς άλλη ερώτηση ότι ‘’ευθύνεται  όμως  και η κυβέρνησή μας για το μεταναστευτικό της πρόγραμμα’’. Μπράβο σας κυρία μου,  άξιος ο μισθός σας και πάντα τέτοια. Σας βεβαιώνω ότι δεν είστε η μόνη ούτε και στον κομματικό σας χώρο. Γελάσατε;;; Και πού είστε ακόμα, συνεχίζουμε:

Προχθές άκουσα τη χαρακτηριστική συριστική φωνή του κ. Άδωνη Γεωργιάδη σε άλλο κανάλι να προσπαθεί να ‘’αποστομώσει’’ κάποιον ομώνυμο και συγγενή τέως Πρωθυπουργού  και έκανα μια στάση στο ζάπινγκ μου. Μιλούσαν για ένα δημοσίευμα των Financial Times που χαρακτήριζε την Ελλάδα ως σύγχρονο οικονομικό θαύμα.  Ο δεύτερος απεφάνθη επανειλημμένα  ότι είτε το δημοσίευμα είναι πληρωμένο από την κυβέρνηση, είτε ο αρθρογράφος έχει πάρει ναρκωτικά.  Ξαναγελάστε λοιπόν αλλά μην τολμήσετε να πείτε καλά λόγια για τη χώρα μας, γιατί μπορεί να σας τρέχουν  στον  ΟΚΑΝΑ  ή μπορεί και στα δικαστήρια για εγκληματική δωροληψία που η ποινή της φθάνε μέχρι τα 10 χρόνια κάθειρξη!!!

Να συνεχίσουμε λοιπόν για λίγο ακόμα, γιατί εδώ αρχίζει το μεγάλο αστείο. Πριν όμως αποφανθείτε για την εντιμότητα και την ευθυκρισία μου, διαβάστε όλη τη συνέχεια και συμβουλευθείτε και κανένα ανεξάρτητο συνταγματολόγο – αν έχει μείνει κανένας-  ή ρωτήστε κανένα πρωτοετή φοιτητή της Νομικής, κάτι θα ξέρει να σας πει σχετικό. Εγώ πάντως δηλώνω ότι δεν είμαι νομικός, δεν ρώτησα κανένα και κυρίως ότι δεν ανήκω σε κανένα Κόμμα. Έχω τις απόψεις μου και είμαι οπαδός της ελεύθερης σκέψης και οικονομίας, που προβλέπει η συνταγματικά κατοχυρωμένη δημοκρατία – η γνήσια.

Άκουσα επανειλημμένα τον κ. Πρωθυπουργό να δηλώνει για το θέμα των παρακολουθήσεων του Αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ότι η διαδικασία ήταν νόμιμη αλλά λόγω της ιδιότητας του προσώπου, έπρεπε να δείξουν μια ιδιαίτερη περίσκεψη και για αυτό ζήτησε τις παραιτήσεις του αρχηγού της ΕΥΠ και ενός συνεργάτη του.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, γιατί τελικά από κεκτημένη ταχύτητα κάτι πήγε στραβά και από ό,τι φαίνεται έβλαψε δημοσκοπικά και τον νέο αρχηγό, αφού ο κόσμος έχει τόσα άλλα και ζωτικά προβλήματα και οι ταγοί του έθνους περί άλλα τυρβάζουν και μάλιστα όχι και τόσο δημοκρατικά. Εγώ θα απευθυνθώ στον κ. Πρωθυπουργό της χώρας  ανοικτά – ελπίζοντας να μου το επιτρέψει – του οποίου δεν ήμουν οπαδός, αλλά εκτιμώ ιδιαιτέρως το έργο του και μάλιστα  κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες.  Σημειώνω ταπεινά  ότι είμαι  αρκετά έμπειρος  στη διεθνή πολιτική, γέρων 89 ετών  και δεν πληρώθηκα από κανένα για να γράψω το παρόν, όπως γράφω συχνά και στην ιστοσελίδα μου anpantar.blogspot.com.

Από ότι γνωρίζω, η ΕΥΠ με  τις προϋποθέσεις που την διέπουν  μπορεί να κάνει κάθε έλεγχο σε κάθε πρόσωπο αδιακρίτως ιδιότητας, αφού,  σύμφωνα με το άρθρο 4 του Συντάγματος  ΟΛΟΙ οι  Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στον Νόμο. Με τις δηλώσεις σας κύριε Πρωθυπουργέ με κάνατε να αισθάνομαι  πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Πώς είναι  δυνατόν να υπάρχει το ανεξέλεγκτο κυρίως σε πρόσωπα  που, ενδεχομένως, θα κληθούν να αναλάβουν τις τύχες της χώρας ;;; Το γεγονός ότι αντιδρούν τα άλλα κόμματα δεν μπορεί  να αλλάξει τα γεγονότα, εκτός της περίπτωσης που δεν τηρήθηκαν απόλυτα οι κανόνες και τα μέσα  που χρησιμοποιήθηκαν από την ΕΥΠ. Όλα τα άλλα είναι από του πονηρού και δημιουργούν διακρίσεις σε βάρος των μικρών και αδυνάτων και εγώ είμαι ένας από  αυτούς τους  πολίτες, που ηχούν απειλητικά στα αφτιά τους και οι δικές σας προτροπές να ισχύσει μια ειδική μεταχείριση που εσείς οι ίδιοι παραλείψατε ευτυχώς να   προβλέψετε στο σχετικό Νομοθέτημα.

Εγώ ο ταπεινός, ως υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών σε εμπιστευτική θέση των επικοινωνιών, για να λάβω τους απαραίτητους χαρακτηρισμούς ασφαλείας, ΕΤΝΑ, ΚΌΣΜΙΚ, ΑΚΡΩΣ ΑΠΌΡΡΗΤΟ και ΝΑΤΟ,  έχω υποστεί επί όλων των κυβερνήσεων αμέτρητους ελέγχους και σας βεβαιώνω ότι ΔΕΝ ΈΠΑΘΑ ΤΊΠΟΤΑ. Οι έντιμοι δεν φοβούνται κανένα έλεγχο ούτε και αποτελεί μομφή μια προβλεπόμενη από τον Νόμο ελεγκτική πράξη.    Αγαπητοί  αναγνώστες ελπίζω να απολαμβάνετε το ευθυμογράφημά μου νούμερο 2 και από τα δείγματά σας θα φανεί αν  θα συνεχίσω και μελλοντικά,  αφού  έχω πολλά ακόμα. Αντώνης Ταρνανάς

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗ ΜΑ;; - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ

 

                                       ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ;;;

                                  Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ

 

Θα διερωτηθείτε και δικαιολογημένα πώς μου προέκυψε να ασχοληθώ με τον Ολυμπιακό [αφορά αποκλειστικά το ποδοσφαιρικό τμήμα του] και μάλιστα κάτω από τον τίτλο ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ, θέτοντας τον εαυτό μου σαν δεύτερο πρόσωπο απέναντι σε μια μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα!!! Επί του παρόντος ίσως να μη σας  απασχολήσει, μπορεί όμως αυτό να συμβεί εις το άγνωστο μέλλον.

Σε μια παρατεταμένη τραγική εποχή, που ίσως δεν έχουμε εκτιμήσει ακόμα πλήρως τις συνέπειές της, προσπάθησα να μοιραστώ μαζί σας λίγη αισιοδοξία και για τα δυο αντικείμενα του κειμένου μου, αφού τα γνωρίζω αμφότερα πολύ καλά. Το ένα ως έντιμος και ειλικρινής φίλος του και το έτερο σαν ένα είδος αυτοψυχανάλυσης, αφού  και η ενασχόλησή μου με τα σοβαρά δεν φαίνεται να  απασχόλησε την επικαιρότητα, ούτε ενδεχομένως να βοήθησε κανένα. Ας εξετάσουμε τουλάχιστον την εύθυμη –εκ πρώτης όψεως- πλευρά της ζωής, αφού δεν ξέρουμε τι μας περιμένει!!!

Μην με παρεξηγήσετε και μην εκλαμβάνετε τα λεγόμενά μου με απόλυτη σοβαρότητα αφού το σημερινό μου άρθρο γίνεται προσπάθεια να εξελιχθεί   σαν ευθυμογράφημα.

Αρχίζουμε λοιπόν από τον Ολυμπιακό που είναι μεγαλύτερος και πιο γνωστός στο σύνολο και προφανώς ενδιαφέρει περισσότερους, ιδιαίτερα τελευταία με τα ‘’καμώματά’’  του. Δίνει την εντύπωση ότι διανύει μια φυσιολογική καμπή ή ξαναπερνάει τις παιδικές του αρρώστιες,  γιατί ενδεχομένως , απέφυγε όταν έπρεπε να λάβει τα  απαιτούμενα προληπτικά μέτρα που  η  πρόσφατη πανδημία κατέδειξε τη χρησιμότητά τους. Υπάρχει και μια δεύτερη άποψη που αναφέρει ότι σε όλα υπάρχει κορεσμός , ο οποίος  επιτείνεται στους ‘’χορτασμένους’’, αλλά  παραβλέπουμε αυτή την εκδοχή  σαν  αναπόδεικτη !!!

Επειδή είμαι αρκετά μεγάλος στην ηλικία και πιστός του γνώριμος και φίλος, σας βεβαιώνω ότι κάτι ανάλογο του έχει συμβεί  αρκετές φορές και  στο παρελθόν , αλλά το ξεπέρασε και ακολούθησαν, με αρκετή καθυστέρηση, τίτλοι, χαρές και πανηγύρια. Είναι άλλωστε κανόνας της ζωής ότι  τα πάντα έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Κουράγιο λοιπόν αδέρφια και θα ξανάρθουν καλύτερες μέρες, όπως συνήθιζε να  υπόσχεται  και ένας παλιός πολιτικός αρχηγός, που αναφερόταν  επίσης στο λαό στην εξουσία και στα τιμημένα γηρατειά . Εγώ πάντως, αφελής  από  παλιότερα σαν  μέσος Έλληνας, τα  πίστευα  όλα  αυτά, που ακόμα και τώρα  στα 89 μου  χρόνια τα περιμένω . Θα μου πείτε ότι και νάρθουν τώρα τι να τα κάνω;;; Ας έρθουν αυτά και άστα να βρίσκονται, που λέγανε παλιά. Κάποιοι νεότεροι θα βρεθούν να τα χρησιμοποιήσουν, γιατί  το ΚΑΛΌ  ποτέ δεν πάει χαμένο.

Μια και δώσαμε τις βολικές μας ερμηνείες σε ό,τι αφορά τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΌ και κάποια ‘’παράπλευρα που μας προέκυψαν ‘’εν τη ρύμη του λόγου’’, έρχομαι και σε μένα προσωπικά, που με γνωρίζω καλύτερα και  οτιδήποτε μου συμβαίνει δεν μπορεί να φορτωθεί σε προπονητή – για να τον αλλάξω –  σε μεταγραφές ή άλλα ιδιαίτερα  στοιχεία, που αφορούν ένα τόσο μεγάλο και καλά δομημένο ποδοσφαιρικό οργανισμό, με τίτλους και τιμές.

Δυσκολεύεστε ίσως να ανακαλύψετε τα  στοιχεία που με συνδέουν οντολογικά , με ένα τόσο μεγάλο και ιστορικό σωματείο, με το οποίο μας χωρίζουν 9 μόνο χρόνια ύπαρξης.  Παρότι είμαι ο νεότερος , με διακρίνει μια αστάθεια  στην περιορισμένη ούτως ή άλλως κίνησή μου. Δεν έχω  τίτλους, τιμές και δόξες, οι οποίες άλλωστε δεν με ενδιέφεραν και συνεπώς δεν τις επιδίωξα – χωρίς να είμαι σίγουρος ότι τις άξιζα. Προσωπικά  προσπάθησα να είμαι συνεπής σε αυτό που αποκαλείται ‘’κοινό περί δικαίου αίσθημα’’   το καθήκον  και τις προσταγές της καρδιάς μου, όπου τα έδωσα όλα. Το τελευταίο μάλιστα μου  ανταπέδωσε τα ίδια και καλύτερα , μένοντας με τη  βεβαιότητα ότι είχα λίγους μεν αλλά καλούς φίλους, που μεγάλο μέρος τους νομίζω ότι διατηρώ ακόμα. Σε κάθε περίπτωση – με δεδομένες τις ειδικές συνθήκες που μου καθόρισε η  ζωή, προσπάθησα πάντα για το γενικό  καλύτερο , χωρίς να είμαι σίγουρος ότι το πέτυχα. Δεν έχω όμως τύψεις για συνειδητές μου παραλείψεις, ατολμίες και πολύ περισσότερο για κακές σκέψεις σε βάρος συνανθρώπων μου,

Ας κλείσουμε λοιπόν το θέμα  με μια ανακεφαλαίωση και μια προσπάθεια  να βρούμε  ένα κοινό στοιχείο σύγκρισης των δυο περιπτώσεων του σημερινού μου πονήματος. Μπορώ   να ισχυριστώ κάλλιστα ότι αμφότερες  παρουσιάζουν τα πάνω και τα κάτω τους, στα όρια του φυσιολογικού, με τη μία από αυτές να την περιμένουν -  όταν  και αν οι συνθήκες το επιστρέψουν-  οι καλύτερες μέρες και αυτός είναι ο Ολυμπιακός .Οδηγούμαι σ’ αυτό το συμπέρασμα  γιατί  ένας παλιός του Πρόεδρος είχε ισχυριστεί ότι ο Ολυμπιακός είναι ιδέα,  ενώ η άλλη πλευρά, η δική μου,  ανήκει στην   ύλη και υπόκειται στους  κανόνες που την διέπουν. Πρόκειται για την  αφθαρσία της  που  ορίζεται συνήθως ως αξίωμα των φυσικών επιστημών ,  σύμφωνα με το οποίο τίποτα το υλικό δεν ξεκινάει από το μηδέν ούτε καταλήγει σε αυτό. Ουσιαστικά το αξίωμα έχει άμεση σχέση με το ουδέν εξ ουδενός και άντε να βρεις άκρη ποιος δικαιούται τις καλύτερες μέρες, την άνοδο στην εξουσία σαν λαϊκό προϊόν και κυρίως τη συμπερίληψη στα τιμημένα γηρατειά. Τώρα που βρίσκομαι στα έσχατα και  δεν θέλω να τα σκέπτομαι και να μελαγχολώ, δηλώνω μοναχικός τύπος που απολαμβάνω  τη μοναξιά μου και ούτε γάτα ούτε ζημιά, αφού  δεν περιμένω τίποτα!!!

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το αξίωμα απαιτεί έναν ακριβέστερο ορισμό και επιπλέον συνήθως του αποδίδεται κάτι πολύ παραπάνω. Συγκεκριμένα, θέλουμε να αποδώσουμε και την έννοια ότι η ύλη κατά βάση διατηρεί κάποιον ιδεατό χαρακτήρα έστω και αν μεταμορφώνεται. Δεν είναι δηλαδή απλώς μια αρχή διατήρησης οπότε θα ταυτιζόταν  με την αρχή διατήρησης της μάζας αλλά μια γενικότερη αντίθεση στη φθορά.

Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν προκύπτει καθόλου εύκολα από την καθημερινή εμπειρία που λέει ότι τα μέταλλα σκουριάζουν, το ξύλο καίγεται  αλλά    ο σπόρος γίνεται δέντρο. Περισσότερο προκύπτει από τη φιλοσοφική ανάγκη να   αντιμετωπίζεται σαν φυσικό φαινόμενο. Στην αρχαία Ελλάδα τέτοιες ιδέες έγιναν σημαντικό στοιχείο της κοσμοθεώρησης όταν οι φυσικοί φιλόσοφοι προσπάθησαν να μελετήσουν λογικά τη φύση χωρίς να εμπλέκουν τους θεούς, ίσως και σε μια πρώτη μορφή  αθεΐας.

Τελικά μπορείτε να σκεφθείτε γιατί ο υποφαινόμενος, που αποτελεί το ένα σκέλος της σύγκρισης, έφερε το ευθυμογράφημα στα μέτρα του, με τη μέθοδο Πούτιν   χωρίς την απειλή  των πυρηνικών. Επέλεξε  την προσωπική του ικανοποίηση, αντί της αρχικής του πρόθεσης να δώσει λίγη χαρά στους αναγνώστες του και να διασκεδάσει την τραγική ατμόσφαιρα της εποχής, γιατί δεν τη διέθετε ούτε  ο ίδιος . Είναι  δε γνωστή η φράση ”“Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος”.     που εμφανίζεται στο έργο του Λουκιανού “Νεκρικοί Διάλογοι. Εκεί, ο κυνικός φιλόσοφος Μένιππος αναφέρεται ως ο μόνος που διέσχισε ποτέ τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει τον οβολό στο Χάρο – αφού δεν είχε.

  Είναι και αυτό ένα δείγμα της δυσκολίας  ανεύρεσης χαράς για να την μοιραστείς με τους άλλους, που μας αναγκάζει σε σοφιστικά  τερτίπια, προσθέτοντας  ένα ερωτηματικό στον αρχικό τίτλο του κειμένου, πράγμα που τελικά διέπραξα  και εγώ, χωρίς  ιδιαίτερη υστεροβουλία.

Με λίγα λόγια η αυθαιρεσία του δημιουργού μπορεί να κλέψει την τελευταία στιγμή  τις ελάχιστες ευκαιρίες  αληθινής χαράς και  να τις ανταλλάξει με ένα αμφίβολο happy end. Οι αναγνώστες όμως μπορούν να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να αγνοήσουν τα ερωτηματικά από τον τίτλο του δημιουργήματος, επιλέγοντας  το τέλος της ιστορίας που τους ικανοποιεί. Αντώνης

ΑΠΟΦΘΈΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ

 

 

         ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ  ΚΑΡΛ  ΜΑΡΞ  ΚΑΙ

          Η  ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ  ΕΦΑΡΜΟΓΗ  ΤΟΥΣ

 

 

Προφανώς εντυπωσιάζει  η επίκληση του Καρλ Μαρξ,  τα έργα του  οποίου έχω μελετήσει και στα χρόνια της  ανεμελιάς  έβλεπα με συμπάθεια. Για τη  διαφοροποίησή μου απέναντί του ευθύνεται η 12ετής   εμπειρία μου στις χώρες του ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’ που έζησα την εφαρμογή τους,  με τελικό χτύπημα την άνοιξη της Πράγας, που βίωσα σε όλο της το μεγαλείο.  Όπως λέει ο Oscar Wilde  «Το να ζεις τη ζωή είναι το σπανιότερο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς υπάρχουν…»  Σκέπτομαι ότι οι σημερινοί οπαδοί αυτής της μορφής ολοκληρωτισμού, όπως την κατάντησαν, ανήκουν στην κατηγορία που περιγράφει ο γνωστός μας Ιρλανδός  συγγραφέας που προανέφερα. Προσωπικά μένω στα όρια του αντικομουνισμού, χωρίς καμιά  πιθανότητα διόρθωσης, πολλώ δε μάλλον βελτίωσης των αισθημάτων μου απέναντί του. Έπαθα και έμαθα!!!

Οι θεωρίες του Μαρξ, για την εποχή τους, είχαν πολλά θετικά στοιχεία και έδιναν ελπίδες στους κατατρεγμένους, που διαψεύστηκαν στην εφαρμογή τους, γιατί  έπεσαν ‘’σε κακά χέρια’’ και  δόλιους  τυχοδιώκτες.  Τώρα ο κ. Πούτιν τους δίνει τη χαριστική βολή. Θα παραθέσω τρία από τα 19 σημαντικά  αποφθέγματα του Μαρξ και  ελάχιστα  προσωπικά μου βιώματα  από την Άνοιξη της Πράγας του 1968,  που έφερε την ονομασία ‘’εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο’’, εκδοχή που απεχθάνονται όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

1.- Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».

2.- «Ολόκληρη η κοινωνική ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πάλη των τάξεων».

3.- «Στο βαθμό που θα καταργείται η εκμετάλλευση του ενός ατόμου από το άλλο, θα καταργείται και η εκμετάλλευση του ενός έθνους από το άλλο».

Το πρώτο έχει ήδη επιβεβαιωθεί απόλυτα , με την  διευκρίνιση ότι  τελικά πρόκειται  για ‘’φαρσοκωμωδία’’, με όσα συνέβησαν στην Ανατολική Ευρώπη και επιτείνονται σήμερα στην Ουκρανία και αλλαχού!!!

Το δεύτερο   δεν έχει πια σχέση με πάλη των τάξεων, αφού αποσκοπεί στη μετατροπή του λαού  σε κομματικό έρμαιο’’ , που θα άγεται και θα φέρεται κατά τις επιθυμίες των  κρατούντων. Είναι ένα σύστημα που θα αποβλέπει στη  λαϊκή  διάσπαση  και τη διχόνοια που θα διευκολύνει τους εξουσιαστές του αναθεωρητισμού  του  μαρξιστικού κράτους    και όχι μόνο!!!

Όσον αφορά το τρίτο, την εκμετάλλευση ατόμων και εθνών, αρκεί να ρίξετε μια ματιά σε όσα συμβαίνουν στην Κίνα, τη Β. Κορέα και τους ελάχιστους που κρατιούνται στην εξουσία με την βία,  που φθάνον μέχρι την επίκληση της  απειλής  χρήσης πυρηνικών όπλων.

Κλείνω με  προσωπικά μου βιώματα από την Άνοιξη της Πράγας του 1968 που αποτέλεσε την πρόβα τζενεράλε της σημερινής εισβολής στη φίλη και γείτονα  Ουκρανία. Τότε, τα στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας [ περίπου μισό εκατομμύριο], έκαναν γυμνάσια επί ένα μήνα γύρω από την Τσεχοσλοβακία και εισέβαλαν στη χώρα, κατεβάζοντας στο πολιτικό αεροδρόμιο 500 άρματα μάχης. Μπήκαν  χωρίς καμιά οργανωμένη αντίσταση. Οι ‘’μάχες’’ δόθηκαν με τον άοπλο λαό για την κατάληψη του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού  για την προπαγάνδα τους και την εγκατάσταση των δικών τους Κουίσλιγκς στην εξουσία.  Στη συνέχεια συνέλαβαν όλους τους αξιωματούχους – κομμουνιστές- και έφθασαν στο σημείο να αφαιρέσουν όλα τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, του Εμίλ Ζάτοπεκ, γιατί  υπόγραψε την κάρτα των διανοουμένων κατά της εισβολής.

 Τις μέρες εκείνες,  διεξάγονταν , νομίζω στη Σουηδία ,οι τελικοί αγώνες του δημοφιλέστερου αγωνίσματος για τις δυο χώρες, του χόκεϊ στον πάγο, στον οποίο συνήθως  υπερτερούσαν οι Ρώσοι. Αυτή τη φορά όμως, πήραν το κύπελλο οι Τσεχοσλοβάκοι  και κατά την  επίδοσή του και την ανάκρουση του εθνικού ύμνου της νικήτριας, ο Σλοβάκος αρχηγός της ομάδας – ονόματι Γκολόνκα – δήλωσε ότι ’’οι σοβιετικοί μπορούν να επιβληθούν μόνο με τα άρματα μάχης και τη βία ‘’. Στο άκουσμα  της δήλωσης, όλος ο λαός της Πράγας – αυθόρμητα και εγώ με τη γυναίκα μου και την 6χρονη κόρη μου-  γέμισαν ασφυκτικά την ιστορική πλατεία του Αγίου  Βεντεσλάς, στην οποία υπήρχαν αμέτρητα σοβιετικά τάνκς και λίγες  μέρες νωρίτερα είχε αυτοπυρποληθεί ο φοιτητής Γιάν Πάλαχ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή. Οι Τσέχοι κατέστρεψαν οτιδήποτε ρωσικό, ακόμα και επιγραφές στα γραφεία της αεροφλότ και τα αυτοκίνητα όλων μας που έφθασαν ως εκεί απελευθερώθηκαν μετά από τρεις ημέρες. Όταν ξεμπλοκάρισα το δικό μου είχα πρόβλημα με τα ‘’λάστιχα’’ και επισκέφθηκα ένα βουλκανιζατέρ για την επισκευή τους. Εκεί εκδήλωσα τον θαυμασμό μου για το θάρρος όλων που αγνόησαν τα ρωσικά άρματα, τα οποία σημειωτέον έδειξαν ότι αναγνώρισαν τη δίκαια αντίδραση και  δεν αντέδρασαν, Σχεδόν  όλοι οι παριστάμενοι μου απάντησαν ταυτόσημα.   Κάνε λίγη υπομονή και θα δεις.

 Πράγματι  είδα ότι σ’ αυτά τα καθεστώτα δεν υπάρχει επιστροφή στη λογική και την κανονικότητα. Η Πράγα ξανάγινε ‘’υπάκουη’’,  αφού εν τω μεταξύ, οι  Σοβιετικοί άλλαξαν σε μια νύχτα όλα τα στρατεύματα, φέρνοντας άλλους , από περιοχές που δεν μιλούσαν σλαβικές γλώσσες για να μην  επηρεάζονται από τους ντόπιους που ανέβαιναν στα άρματα μάχης και τους εξηγούσαν  την άδικη αυτή πράξη τους!!!  Σημειώθηκαν αρκετές ανταρσίες και αυτοκτονίες μεταξύ των στρατιωτών του Συμφώνου Βαρσοβίας, όταν έμαθαν την πραγματικότητα, διότι τους είχαν πληροφορήσει ότι είχαν έλθει σε βοήθεια για την απομάκρυνση δυτικών δυνάμεων που είχαν καταλάβει την Τσεχοσλοβακία. Είναι πράγματι αλήθεια ότι στη χώρα, ύστερα από πολλά χρόνια, είχαν έλθει πέραν των 10 εκατομμυρίων Δυτικοί τουρίστες και αγόρασαν κρύσταλλα, πορσελάνες και άλλα ντόπια προϊόντα. Τι κρίμα που, όπως και τώρα, βρέθηκαν κάποιοι που αναγνώρισαν το δίκαιο της Σοβιετικής εισβολής και μάλιστα πρωτοστάτησε το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ, εισπράττοντας την κατακραυγή των λοιπών κομμουνιστικών κομμάτων της Ευρώπης με προσωπικές και επώνυμες επιθέσεις του ηγέτη του Κ.Κ.Γαλλίας  Ζωρζ Μαρσέ και του ζεύγους των ηθοποιών Υβ Μοντάν και Σιμόν Σινιορέ. Απλώς σημειώνω ότι αντίποινα για το ΚΚΕ εισέπραξε και η οικογένειά μου που εκδιώχθηκε από το ξενοδοχείο CENTRUM, στο οποίο διαμέναμε  προσωρινά,

Εγκατέστησαν λοιπόν μια δική τους Κυβέρνηση, κάλεσαν στη Μόσχα και ξυλοφόρτωσαν τον εμπνευστή της Άνοιξης Ντούμπτσεκ και οι Τσεχοσλοβάκοι ξανάνιωσαν την  έννοια της ελευθερίας   και την πρόοδο, μετά  την πτώση του τείχους του Βερολίνου , που κάποιοι διαφημίζουν την επαναφορά του!!!  Σήμερα στη Ρωσία, ο κ. Πούτιν  δηλώνει νοσταλγός της Σοβιετικής Ένωσης, θεωρώντας υπεύθυνο  για τη διάλυσή της τον   Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο άνθρωπος  αυτός, που  εκμεταλλεύθηκε τη θέση του  ‘’αρχιχαφιέ’’ της αλήστου μνήμης KGB ,  με μια  ομάδα   συνοδοιπόρων, θέλει να καταστεί ο σύγχρονος Μεγάλος Πέτρος της Ρωσίας, για να καλύψει τον σφετερισμό του λαϊκού πλούτου και την εξουσία της χώρας του, γιατί ξέρει τι τον περιμένει αν έρθουν στο φως  όσα διέπραξαν σε βάρος της, ο ίδιος και οι λοιποί νεόπλουτοι της χώρας. Αυτό  βέβαια  δεν μπορεί να αποτελεί δείγμα κατάργησης της εκμετάλλευσης ενός Έθνους από άλλο και μάλιστα φίλο και γειτονικό!!! Όλα αυτά βέβαια χαρίζουν στην ακροδεξιά και στους υπόλοιπους φασίστες ‘’ τον σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο’’ που είχε επιδιώξει ο Ντούμπτσεκ για την Τσεχοσλοβακία και  επιχειρεί ο Ζελένσκι για τη δική του χώρα. Αντώνης

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

        Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ  ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

 

Αργά χθες το βράδυ, παρακολούθησα μια από τις σοβαρές και χρήσιμες εκπομπές της δημόσιας τηλεόρασης που καθιέρωσε τελευταία, με συζήτηση ανάμεσα σε τρία – κατά τεκμήριο   σοβαρά άτομα - τον παρουσιαστή και τους ειδικούς εκπροσώπους Κυβέρνησης και μείζονος Αντιπολίτευσης. Αφήνω κατά μέρος τις λοιπές  κομματικές φορφιτούρες και μένω στην εξωτερική πολιτική, αντικείμενο που σε κάποιο βαθμό γνωρίζω, αφού το  έζησα από πολύ κοντά για 4 σχεδόν δεκαετίες,  έστω και ‘’εξ αγχιστείας’’. Είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζει άριστα και ο ένας από τους συνομιλητές, που υπήρξε επαγγελματίας διπλωμάτης. Εικάζω ότι το γνώριζε και ο διατελέσας Υπουργός εξωτερικών της προηγούμενης Κυβέρνησης, όταν η χώρα είχε περιέλθει στο έσχατο σημείο διεθνούς ανυποληψίας. Δεν θέλω να κατονομάσω συγκεκριμένες πράξεις και αποφάσεις του, οι οποίες κατέληξαν σε διεθνείς συμφωνίες και συνεπώς πρέπει να είναι σεβαστές από όλους μας.

Πρόκειται για σοβαρό επιστήμονα, στον οποίο η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε αναθέσει και τα οικονομικά του κράτους. Αντί να κάνει κάτι για να σώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί από τον Αρμαγεδδώνα των περικοπών που μας επέβαλαν  τα μνημόνια και οι προηγούμενοι, εκείνος έβαλε χέρι και στην τσέπη των εργαζομένων, δηλαδή στα επικουρικά, που  δεν αποτελούσαν χρήματα του Δημοσίου. Απόδειξη του κακού χειρισμού του αποτελεί και το γεγονός ότι τα αρμόδια δικαστήρια έχουν ζητήσει την άρση όλων σχεδόν των αποφάσεών του ως αντισυνταγματικών και ο ίδιος γνώριζε πολύ  καλά  ότι διέπραττε αντισυνταγματικότητες, Αναφέρθηκα στη δεύτερη ενασχόληση του [ τα οικονομικά] για να καταδείξω ότι ενήργησε ως ‘’κομματόσκυλο’’, αφού έβαλε την επιστημονική του γνώση και τη συνείδησή του, κάτω από τις κομματικές εντολές και  συνεχίζει να το υποστηρίζει και στις αντιπολιτευτικές παρεμβάσεις του.

Επανέρχομαι στη χθεσινή συζήτηση και σημειώνω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι θέσεις του ‘’άφηναν παράθυρο δικαίωσης των τουρκικών αναθεωρητισμών’’ με την επιχειρηματολογία του Ερντογάν για τις αμερικανικές βάσεις, τις συμμαχίες  και τους εξοπλισμούς μας. Δεν άκουσα λέξη όμως από τον ίδιο και τους συντρόφους του κατά των τουρκικών παρεμβάσεων στα εσωτερικά της χώρας μας, που ζητούν από τους Έλληνες να διώξουν τον Μητσοτάκη.  Είπε μάλιστα σε κάποια στιγμή ότι όλα όσα κάνει ο Μητσοτάκης, δεν τα κάνει για τη χώρα αλλά για τους Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ και κάποια ειδικά συμφέροντα. Επισημαίνω κατηγορηματικά ότι δεν με ενδιαφέρουν οι όποιες απόψεις του για τον κ. Μητσοτάκη,  θεωρώ όμως  ανεπίτρεπτη την όποια  ΔΗΜΌΣΙΑ αμφισβήτηση του εκλεγμένου Πρωθυπουργού της χώρας και μάλιστα από έναν άριστο γνώστη του Συντάγματος.

Οι θέσεις του κυρίου αυτού ΒΛΑΠΤΟΥΝ τα εθνικά συμφέροντα και αλίμονο αν αφήσουμε  τον χειρισμό τους στην ανερμάτιστη ‘’κομματίλα’’ τους. Το τελευταίο  μου θύμισε ένας χαρακτηρισμός του γνωστού μπάρμπα Γιάννη του Σκαρίμπα, ο οποίος με τον ομοιοκατάληκτο όρο ‘’καμαρίλα’’ ήθελε να περάσει τη δική του εκδοχή ότι  για την Άλωση της Πόλης ευθύνεται το ιερατείο της πάλαι ποτέ Βασιλεύουσας.

Το τραγικό είναι ότι τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης δηλώνουν ότι ‘’συμπορεύονται’’ στην αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης τουρκικής ενέργειας  σε βάρος της χώρας μας, πράγμα που επανέλαβε στη χθεσινοβραδινή συζήτηση  και ο εκπρόσωπος του Σύριζα. Δεν εξηγούν όμως πως θα το κάνουν αφού οι περισσότερο καταψήφισαν την ενίσχυση του στρατιωτικού εξοπλισμού, τη συμφωνία με τη Γαλλία και συνιστούν να ‘’προσέχουμε τις απαντήσεις μας στην Τουρκία’’ . Δεν ξέρω αν είναι τόσο αστείοι – γιατί αφελείς δεν είναι – ή ανίκανοι να κατανοήσουν την πραγματικότητα, αν πάντως δεν συμβαίνει κάτι από τις προηγούμενες εκδοχές, χρειάζονται προσοχή γιατί γίνονται επικίνδυνοι. Αντώνης

ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ

 

                 ΣΕ  ΑΝΥΠΟΠΤΟ  ΧΡΌΝΟ

 

 

Σε πραγματικά ανύποπτο χρόνο ,δηλαδή  προγενέστερο , τότε που δεν είχε ακόμη εκδηλωθεί κανένα σχετικό φαινόμενο , ούτε σαν υποψία, δημοσίευσα  στην ιστοσελίδα μου μια σημαντική προσωπική  μου εμπειρία , που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε επικίνδυνη περιπέτεια,. Το περιστατικό είχε συμβεί στα μέσα της δεκαετίας του 1980  στις Βρυξέλλες, αλλά το  έφερα στο φως με  αρκετή καθυστέρηση, ύστερα από κάποιους ενδοιασμούς  μιας φίλης και συναδέλφου μου, με την οποία το είχα συζητήσει.

Το επαναφέρω αυτολεξεί γιατί, πέραν του προσωπικού περιστατικού, σ’ αυτό γίνεται  μια ‘’προφητική’’ αναφορά στην πάγια ολοκληρωτική στάση των σφετεριστών του λαϊκού πλούτου της Ρωσίας και  νοσταλγών της Σοβιετικής Ένωσης,  για τη διάλυση της οποίας κατηγορούν  τον αείμνηστο Γκορμπατσόφ. Συνάγεται συνεπώς αβίαστα ότι εξακολουθούν να παραμένουν νοσταλγοί του καθεστώτος και ας επισκέπτονται το Άγιο Όρος και επικαλούνται υποκριτικά και τις ευλογίες του Πατριάρχη πασών των Ρωσιών, ο οποίος ευλογεί  δημόσια  τους εισβολείς στην Ουκρανία, μετά την απόσχιση της Εκκλησίας της τελευταίας.

Δεν διαθέτω κανένα χάρισμα, σαν όλους αυτούς που θησαυρίζουν σε βάρος των αναξιοπαθούντων αφελών  αλλά  κοινή λογική και    πολύχρονη εμπειρία   σε χώρες του ανύπαρκτου  σοσιαλισμού, που κάποιοι σύγχρονοι εξακολουθούν να επικαλούνται  ακόμα και σήμερα. Όλες αυτές οι ωραιοποιήσεις, οδήγησαν ακόμα και την μοναδική χώρα  που  δοκίμασε  τον πραγματικό και άδολο σοσιαλισμό, τη Σουηδία,  στις αγκάλες της ακροδεξιάς. Ο σοσιαλισμός,  το απραγματοποίητο αυτό ανθρώπινο όνειρο, δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα γιατί προϋποθέτει την  ανυστερόβουλη τελειότητα εκείνων που τον εφαρμόζουν και την απόλυτη εντιμότητα αυτών που τον απολαμβάνουν. Πρόκειται για μια κατάσταση απόλυτα ιδανική, με ιδανικούς ανθρώπους και ιδανική – χρηστή Διοίκηση που θα τον εφαρμόσει. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό αποτελεί  μια ΟΥΤΠΠΙΑ. Πρόκειται για το ανέφικτο , το απραγματοποίητο μιας φανταστικής κοινωνίας, όπου τα πάντα λειτουργούν αρμονικά και τέλεια και ευνοεί τους ‘’τεμπέληδες’’. Η  αποτυχία εφαρμογής του στη Σουηδία, όπου έγινε η μόνη ειλικρινής προσπάθεια ,  έπεισε και τους πλέον δύσπιστους για το ανεφάρμοστο, αφού απέτυχε παταγωδώς  και ίσως  ότι οδηγεί  στο αντίθετο άκρο, την ακροδεξιά, επιβεβαιώνοντας τον βασικό Νόμο της φυσικής ότι τα αντίθετα έλκονται. Προσέχετε λοιπόν κύριοι αριστεροί, δήθεν προοδευτικοί με θεωρίες περασμένων αιώνων και υπαρκτοί ή γιαλαντζί σοσιαλιστές, διότι οι άνθρωποι σας κατάλαβαν και γι’ αυτό μένετε στάσιμοι στα ποσοστά σας. Όσοι  χρησιμοποιούν παραπειστικές κομματικές πινακίδες, κρίνονται – όπως πρέπει - από το έργο τους και όχι από τις αρλούμπες, την εργαλειοποίηση της  παρακολούθησής τους από τις αρμόδιες Αρχές με τήρηση όλων των νόμιμων προϋποθέσεων και   την κατασυκοφάντηση των αντιπάλων τους. Παρακολουθώ τη σύγχρονη ζωή της Τσεχίας – όπου έζησα 6 χρόνια -  πόσο έχει βελτιωθεί η ζωή των πολιτών της και όλα αυτά οφείλονται  αποκλειστικά στην ‘’αποσοσιαλιστικοποίηση’’, γιατί τίποτα άλλο δεν μεσολάβησε!!!

Το όνειρο των κρατιστών, οι οποίοι  έντυσαν με σαγηνευτικές ωραιολογίες και άλλα ‘’πλουμιστά’’ κοσμητικά επίθετα [ προοδευτική, αριστερά, κλπ] την ιδεοληψία τους, αποσκοπεί στην κάλυψη  όσων πασίγνωστων συνέβησαν  στην εφαρμογή  και την απόρριψη του κομμουνισμού, για να περισώσουν ό,τι απόμεινε από τις προτροπές του Μαρξ και του Έγκελς. Κάποιοι πονηροί μάλιστα, που στη γλώσσα των νέων αποκαλούνται εξυπνάκηδες, ονόμασαν τους οπαδούς  εαυτούς και αλλήλους δημοκράτες, παρά τις δημόσιες δηλώσεις τους ότι δεν αποδέχονται την αστική δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Το τεχνητό αυτό συνονθύλευμα [ σύνολο  ανομοιογενές από ετερόκλητα πράγματα] προβλήθηκε για να συγκαλύψει τον ολοκληρωτισμό του  συστήματος που υπηρετεί.  Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου,  άρχισε να αποκαλύπτεται  η πραγματικότητα και μάλιστα στην πηγή της εφαρμογής του, τη Ρωσία και τους δορυφόρους της. Αρκετοί από  τους νοσταλγούς  του καθεστώτος που αφαιρεί κάθε ατομική ελευθερία,  βρίσκονται και στη χώρα μας και βαυκαλίζουν τους ανύποπτους με τη γνωστή πλαστογράφηση υποστήριξης των λαϊκών δικαιωμάτων. Θα αναφερθώ με  παρρησία  στη στάση των 18.000 περίπου Ελλήνων κομμουνιστών και των οικογενειών τους που ζούσαν στην Τσεχοσλοβακία μετά την ήττα στο Γράμμο και στο Βίτσι το 1949, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στη λαϊκή αντίσταση στη Σοβιετική εισβολή στη χώρα το 1968 .

Το πρότυπο του λαϊκού ή μάλλον λαϊκίζοντα σοσιαλισμού, ο κ. Πούτιν, μετά την εισβολή του, προχώρησε  και σε δημοψηφίσματα στη γειτονική  Ουκρανία  με την άμεση απειλή των οπλισμένων στρατιωτών  που το ‘’εκτέλεσαν’’. Τα αποτελέσματά τους μου  θύμισε τα αλήστου μνήμης εκλογικά ποσοστά του προκατόχου  του  ΣΤΆΛΙΝ και των συνεχιστών του. Με τη μέθοδο αυτή, όποια περιοχή έχει κάποιους ρωσόφωνους θα προσαρτάται στη Ρωσία. Τα ακούτε αυτά κ.κ. Σοσιαλίζοντες;;; Όπως πάτε ‘’αυγατίζετε’’ την ακροδεξιά  και στη χώρα μας και ελπίζω να μαθαίνετε για τους χειροκροτητές των Χρυσαυγητών στα δικαστήρια.

Ακολουθεί το δημοσίευμά μου, την επαναφορά είχα προαναγγείλει στην αρχή της δεύτερης παραγράφου του παρόντος.  Αντώνης

         ‘’               O  ALEXIS

 

Πρόκειται ασφαλώς για αλλοδαπό απλά συνώνυμο του τέως Πρωθυπουργού μας, για τον οποίο δεν θα είχα ποτέ  την απρέπεια να τον αποκαλέσω με το μικρό του όνομα. Σημειώνω δε ότι πέραν της συνωνυμίας δεν υπάρχει καμιά άλλη σχέση ή ομοιότητα. Ζούμε σε πονηρούς καιρούς και δεν θέλω να γίνω αίτιος έστω και τυχαίων συσχετισμών.

Από τον  Αύγουστο του 2016 που δημιούργησα την πρώτη μου ιστοσελίδα, είχα και διατηρώ την ακόλουθη επικεφαλίδα και τηρώ απαρέγκλιτα την ουσία του περιεχομένου της:

 

Αντώνιος ΤΑΡΝΑΝΑΣ      ttps://anpantar.blogspot.com  Αφηγήσεις

Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.

Μέχρι τότε εκδήλωνα τις όποιες επικοινωνιακές ανησυχίες μου  με την ανταλλαγή e-mail με μια μικρή ομάδα φίλων και συναδέλφων . Η ομάδα αυτή συνεχώς μεγάλωνε, με τις  ανακοινοποιήσεις των κειμένων μου, σε γνωστά άτομα ή κύκλους των αποδεκτών των μηνυμάτων μου, φθάνοντας περίπου τους 100. Όταν μάλιστα ένας [ παντελώς άγνωστός μου] φίλος συναδέλφου , που διαφωνούσε με τα γραφόμενά μου, άρχισε τις ύβρεις και την υπόδειξη '' να φορέσω γυναικεία εσώρουχα'' οι λοιποί αναγνώστες, με πρωτοστατούντα τον κοινό μας φίλο , τον ‘’απέκλεισαν’’ από την ομάδα απαλλάσσοντάς με από την υποχρέωση μεταμφίεσης!!!

Η ανωτέρω αντίδραση υπήρξε και η μοναδική ‘’κριτική’’ στα όσα έχω γράψει, συμπεριλαμβανομένης και της ιστοσελίδας μου με τα  562 μέχρι σήμερα δημοσιεύματα  [σήμερα έχουν φθάσει τα 738] και τις αρκετές χιλιάδες αναγνωστών ανά την υφήλιο, στην οποία υπάρχει σχετική πρόβλεψη σχολίων. Αν δεν είχα τα νούμερα των Ελλήνων που με διαβάζουν θα το αντιμετώπιζα και σαν αδιαφορία, αλλά φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι προτιμούν τις ειλικρινείς εξομολογήσεις και προσωπικές εμπειρίες από τις επιτηδευμένες σκοπιμότητες που κατακλύζουν τα διάφορα έντυπα και τις καινοφανείς ή κενοφανείς υποδείξεις που μπαίνουν και στα σπίτια μας, χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Για να μην γίνω και εγώ ένας από τους απρόσκλητους αυτούς επισκέπτες, περιορίστηκα τελευταία μόνο στην ιστοσελίδα μου και όποιος θέλει με διαβάζει , αλλά με  αποκλειστική δική του επιλογή. Εγώ υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω να είμαι έντιμος έναντι των αναγνωστών μου, προφανώς υποστηρίζοντας – ως δικαιούμαι – τις προσωπικές μου αντιλήψεις και αρχές.

Μετά την μακροσκελή αλλά πλήρως διασαφηνιστική εισαγωγή, ας έλθουμε σε ένα ακόμα μέρος της ιστορίας του  ALEXIS – που τελικά αποδείχτηκε ότι δεν τον έλεγαν έτσι  .

Ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1981, βρέθηκα σε ένα από τα πολλά ελληνικά εστιατόρια των Βρυξελλών,  με έναν Πλοίαρχο του ΥΕΝ, που χειριζόταν θέματα ναυσιπλοΐας και τον αρμόδιο για εμπορικά θέματα της χώρας μας, στην Ελληνική Αντιπροσωπεία της τότε ΕΟΚ. Κάποια στιγμή μπήκε στο μαγαζί ένας επίσημα καλοντυμένος κύριος, με μπαστούνι και ένα συμπαθές τετράποδο και κάθισε στο διπλανό μας τραπέζι, δίνοντας την εντύπωση ότι προσπαθεί να λαθρακούσει. Με τρόπο απευθύνθηκα στον γνωστό μου ιδιοκτήτη του καταστήματος και ρώτησα αν τον γνωρίζει. Μου είπε ότι τον  έχει ξαναδεί μερικές φορές, ότι μιλάει καλά ελληνικά και ότι το όνομα με το οποίο του συστήθηκε ήταν ALEXIS.

Με γνωστά τα πρώτα αυτά στοιχεία και αφού ενημέρωσα με τρόπο τους συνδαιτυμόνες μου, του απεύθυνα τον λόγο με την ερώτηση αν γνωρίζει ελληνικά. Απάντησε με ετοιμότητα ότι είναι Αλβανός διπλωμάτης που υπηρέτησε αρκετά χρόνια στην Κύπρο και τον λένε Alexis. Του δώσαμε και τα δικά μας πραγματικά στοιχεία, χωρίς λεπτομέρειες και τον αποχαιρετήσαμε όταν αποχωρήσαμε πρώτοι.

Τον άνθρωπο αυτό ξανασυνάντησα αρκετές φορές στον ίδιο χώρο, όταν βρισκόμουν με τα ανήλικα παιδιά μου για φαγητό και κάθε φορά, μπαίνοντας στο μαγαζί, περνούσε από το τραπέζι μας για μια τυπική καλησπέρα και πήγαινε στο τραπέζι του. Με τον καιρό και πάντα με τις ίδιες συνθήκες, μια βραδιά με ρώτησε  ευγενικά για τα μαθήματα προτιμήσεων των παιδιών μου. Ο γιός  μου αυθόρμητα του είπε ότι του αρέσουν τα μαθηματικά και εκείνος έριξε την ιδέα, μετά τη βασική του εκπαίδευση να συνεχίσει στη Μόσχα, που έχει πολλά πανεπιστήμια με εξειδίκευση στο αντικείμενο. Μας χαιρέτησε και πήγε στο τραπέζι του.

Σε μια από τις πολλές επόμενες συναντήσεις μας στον ίδιο χώρο, τον ρώτησα γιατί πρότεινε τη Μόσχα  αφού ο ίδιος είναι Αλβανός, μου είπε ότι ‘’ενδεχομένως δεν καταλάβαμε καλά’’ και ότι είναι μέλος της ρωσικής Πρεσβείας Βρυξελλών. Ελέγχοντας τη λίστα του Βελγικού  ΥΠΕΞ διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε υπάλληλος με το όνομα που μας παρουσιάστηκε και σε επόμενη συνάντησή μας μου ‘’ομολόγησε ότι ήταν ο Σύμβουλος της Πρεσβείας του και μου έδωσε και την κάρτα του, στοιχεία τα οποία επιβεβαίωσα και επίσημα.

Με αρκετή καθυστέρηση, την οποία απέδωσα σε ενδεχόμενη ντροπή του για τα ψέματα που είχαν προηγηθεί, ξαναμπήκε στο μαγαζί που βρισκόμουν με παρέα φίλων που γνώριζαν  τα  περιστατικά και με τη σύμφωνη γνώμη τους τον κάλεσα στο τραπέζι μας. Ήταν εντελώς διαφορετικός, χωρίς καμιά νύξη σε όσα είχαν προηγηθεί και μάλιστα μου ζήτησε το τηλέφωνό μου για να βρεθούμε κάποια άλλη φορά. Του έδωσα το τηλέφωνο του σπιτιού και της υπηρεσίας , αφού και τα δυο ήταν γνωστά και δημοσιευμένα στους καταλόγους και του είπα να μου δώσει και τα δικά του. Τον είδα να δυσκολεύεται και βρήκα την ευκαιρία να του επισημάνω τη διαφορά των ανθρώπων που ζουν σε ελεύθερες χώρες από εκείνους που ζουν σε ανελεύθερα καθεστώτα. Το αντιμετώπισε με ελαφρό μειδίαμα,  αλλά πρόσθεσε ότι ‘’καμιά φορά τα φαινόμενα εξαπατούν’’.

Μια μέρα στο γραφείο μου δέχθηκα- μέσω της γραμματέως του- τηλεφώνημα από την Πρεσβεία του και μου ζήτησε να αποδεχθώ πρόσκλησή του σε γεύμα σε γνωστό  εστιατόριο στο χωριό του Βατερλό, δίπλα ακριβώς στο τύμβο του Ναπολέοντα. Ορίσαμε την ημέρα και την ώρα του ραντεβού, με τη διευκρίνιση εκατέρωθεν ότι θα μπορούσαμε να φέρουμε μαζί μας και την ‘’παρέα’’  μας. Πήγα με ένα φίλο μου με το αυτοκίνητό του που με περίμενε απέξω και βρέθηκα   σε ένα τραπέζι με αρκετές αιθέριες  ‘’Ρωσίδες’’. Για πρώτη φορά ‘’ανησύχησα’’, διότι τα  απόκεντρα εστιατόρια του Βελγίου δείχνουν αρκετά  έρημα τις νυχτερινές ώρες και επικαλούμενος έκτακτη αδιαθεσία μου, αποχώρησα , ζητώντας συγγνώμη για τη στάση μου , προσθέτοντας ‘’πονηρά’’ ότι μάλλον δεν θα περνούσε άσχημα με τόσο όμορφη συντροφιά.

Έκτοτε χαθήκαμε ή δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου η παρουσία του. Πολύ αργότερα όμως είδα τη φωτογραφία του στα ΜΜΕ ΤΟΥ Βελγίου, με εντελώς διαφορετικό όνομα, ως αναμεμειγμένο σε δίκτυο βιομηχανικής κατασκοπίας, τα μέλη του οποίου απελάθηκαν από το Βέλγιο. Είχα σχεδόν ξεχάσει όσα είχαν μεσολαβήσει και τον ξαναθυμήθηκα με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και τις αλλαγές στη Ρωσία, ρίχνοντας πάντα μια προσεκτική  ματιά στα νέα πρόσωπα της ρωσικής νομενκλατούρας, που απλώς άλλαξαν ρόλο αλλά κράτησαν  την εξουσία ή μοιράστηκαν  τον εθνικό πλούτο, δημιουργώντας τη νέα τάξη εφοπλιστών. Είναι αυτοί που αγοράζουν Νησιά, και Ποδοσφαιρικές Ομάδες ή διαχειρίζονται τη σύγχρονη  αγορά υδρογονανθράκων της πάλαι ποτέ ‘’μητερούλας’’ του ανύπαρκτου σοσιαλισμού. Ο μεγάλος αρχαίος φιλόσοφος Ηράκλειτος από  τον 6^ου π.Χ. αιώνα είχε  διατυπώσει την άποψη ότι  ‘’τα πάντα ρει ‘’ και όποιος προλάβει χαίρεται, θα πρόσθετα εγώ ο ταπεινός αλλά μεστός εμπειριών της παγκόσμιας πραγματικότητας.  Αντώνης ‘’

 

 

 

 

ΑΠΟΚΟΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΖΟΥΛΑΔΑ

 

     ΑΠΟΚΟΤΙΑ  και  ΚΟΥΖΟΥΛΆΔΑ

 

Είναι δυο λέξεις λαϊκές και διφορούμενες, ως προς  την ερμηνεία ,με τεράστιες διαφορές αλλά και αρκετές ομοιότητες, ανάλογα με τον ‘’σκοπό’ που καλούνται να υπηρετήσουν. Στην πρώτη υπερτερεί η παράτολμη πράξη , το  θάρρος και  ενίοτε η ανδρεία , ενώ  στη δεύτερη η απερισκεψία, το νταηλίκι και η αυτοπροβολή. Τοποθετώντας τα γεγονότα  στην Κρήτη, εύκολα  θα χαρακτήριζα αποκοτιά το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου και την άνιση αντίσταση των Κρητικών στους Γερμανούς κατακτητές και κουζουλάδα το πρόσφατο  επεισόδιο με τους Γερμανούς τουρίστες, που έπεσαν θύματα ελάχιστων  ‘’σεσημασμένων’’ παλικαράδων του φιλόξενου Νησιού μας, προκαλώντας γενικότερο  κακό  στον τόπο μας .

Η  κουζουλάδα είναι φαινόμενο και όχι ψυχική νόσος για να προληφθεί ή να θεραπευθεί και με την έννοια αυτή βρίσκει εύκολα μιμητές, όταν κάποιοι  παράγοντες διαλαλούν το μίσος και τα κομματικά τους συμπλέγματα κατά των αντιπάλων τους, αφού δεν έχουν να αντιπαραθέσουν πολιτικά ή ιδεολογικά επιχειρήματα. Μια και αναφερθήκαμε στην Κρήτη, οφείλουμε να διακρίνουμε  τον μεγάλο ηγέτη Ελευθέριο Βενιζέλο από φιλόδοξους σύγχρονους ‘’νταήδες’’ που  απειλούν ότι θα ‘’χώσουν ’’ τους αντιπάλους  τους στα δυο ή τρία μέτρα [δεν θυμάμαι ακριβώς] μέσα στο χώμα, ότι τους έπιασαν με τη γίδα στην πλάτη [ φαίνεται ότι είναι εξοικειωμένοι με τη ζωοκλοπή] και  ότι αυτή τη φορά η επιστροφή τους στη εξουσία θα είναι διαρκείας. Η ένταξη του   τελευταίου  στις κουζουλάδες ή στις αποκοτιές, επαφίεται στους αναγνώστες, που ενδεχομένως διαθέτουν πλείονα στοιχεία.

Βλέπω και ακούω πολύ συχνά, έναν κύριο με γυαλιά και μούσι , που  δεν αναφέρω το όνομά του, αλλά θυμάμαι ότι πρόσφατα απέτυχε να εκλεγεί Δήμαρχος , να σιγοντάρει τον αρχηγό του και  να αποφαίνεται με απόλυτη βεβαιότητα ότι για όλα ευθύνεται μόνο ένα όνομα [ που επίσης δεν αναφέρω]. Διαπιστώνω επίσης ότι στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν ‘’ δια της εις άτοπον απαγωγής’’ , που λέγαμε παλιά στα μαθηματικά. Για να αποδειχθεί όμως πως μία πρόταση είναι αληθής, εκκινούμε από την υπόθεση πως η αντίθετή της είναι αληθής (δηλαδή η αρχική πρόταση είναι ψευδής), και καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα που αποτελεί αντίφαση. Τότε,  ΜΌΝΟ εφόσον η αντίφαση προκύπτει από διαδοχή έγκυρων συλλογισμών προς ισοδύναμες προτάσεις, η αρχική πρόταση θα  είναι    αληθής. Εδώ,  επιεικώς εμφιλοχωρεί ή αμφιβολία και ίσως η διαστρέβλωση και της λογικής  σκέψης των μαθηματικών και νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας – λόγω σπουδών- δεν επιτρέπεται να κάνει τέτοια λάθη.

Τις διακηρύξεις αυτές μιμούνται και οι λοιποί της μειοψηφίας, ίσως για να μη φανούν ότι συντάσσονται με τον υποδεικνυόμενο ως ‘’εχθρό’’ της πατρίδας, αφού γνωρίζουν ότι στη χώρα αυτή της φαιδράς πορτοκαλέας κανένας και ποτέ δεν λογοδοτεί, ενίοτε δε κάποτε το έπαιξαν και ‘’ωσεί παρόντες’’,  στη γνωστή  δίκη ‘’με μάρκα για  πάνες μωρών’’. Στην υπόθεση των παρακολουθήσεων, ο Ευρωβουλευτής και νέος αρχηγός Κόμματος, μιμείται τη στάση ‘’ωσεί παρών’’, όταν κλήθηκε να ενημερωθεί για την παρακολούθηση του τηλεφώνου του. Λέτε να είναι σύμπτωση, όπως ήταν η αναγόρευση σε αρχηγό της ΕΥΠ, του στελέχους  υπεράσπισης της δίκης εκείνης;;;[ και πάλι δεν λέω το όνομά του] Με τα σύγχρονα όμως  μέσα επικοινωνίας - έντυπα ή ηλεκτρονικά –  καταγράφονται τα πάντα και χωρίς κακόβουλη ή νόμιμη παρακολούθηση και ίσως  έτσι μάθουμε κάποτε  όλοι μας την πραγματική αλήθεια.  

Αφού λοιπόν είναι τόσο σαφές , γιατί  καλοί μου  άνθρωποι που θέλετε  να μας σώσετε,  δεν   οδηγείτε   τον κατονομαζόμενο ‘’με τη γίδα στην πλάτη’’ - όπως λέτε- στη Δικαιοσύνη , προσκομίζοντας  και τις λοιπές αποδείξεις , ώστε να δούμε το φως το αληθινό πανελλαδικά!!!  Τώρα τελευταία μάλιστα που ανακαλύψατε και άλλα, σοβαρότερα, σε βάρος του ίδιου ατόμου, παραπτώματα με παράνομες παρακολουθήσεις τηλεφώνων, γιατί  δεν  πιέζετε να αποκαλυφθεί η δικαστική αλήθεια συντομότερα;;; Μη μου πείτε ότι το κάνετε από συμπάθεια ή οίκτο, γιατί δεν σας πιστεύει κανείς. Αν πράγματι γνωρίζετε τόσες απάτες και τις παραβλέπετε  είστε συνένοχοι, αν όμως   επιδίδεστε καθημερινά σε  ψευδή λεκτικά πυροτεχνήματα, καθίσταστε  συκοφάντες. Η  επιλογή αποκλειστικά δική σας ,αλλά βιαστείτε γιατί οι καιροί ου μενετοί. Αντώνης