Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

 

             [Αφέλεια ή σκοπιμότητα!!!]  

 

Με αφορμή την αναμενόμενη ιστορική επέτειο του ΟΧΙ του λαού μας σύσσωμου  στον φασισμό,  που βίωσα προσωπικά τη φρίκη του , θα ήθελα να αφιερώσω δυο λόγια,  κάνοντας και τους αναγκαίους παράλληλους  συνειρμούς με το παρόν. Γράφω το άρθρο λίγες μέρες νωρίτερα για να προλάβω, διότι στα 87 μου και με τρέχουσες τις πανδημίες θεωρείται παράτολμη κάθε ‘’αναβολή’’ για ευθετότερο χρόνο, διότι δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει. Θα μου πείτε ίσως ότι και όσοι δεν το διαβάσουν   δεν θα χάσουν τίποτα και θα συμφωνήσω με αυτούς που  έτσι πιστεύουν. Θα χάσω όμως εγώ που αισθάνομαι την ανάγκη και υποχρέωση – ως ένας από τους τελευταίους  ‘’λειτουργικούς’’ ακόμα επιζώντες της εποχής, να  θυμίσω τις ζώσες εμπειρίες μου.

 Οι νέο-Έλληνες δεν έχουν μάθει ακόμα τι σημαίνει αυτό το μοναδικό ΟΧΙ και αρκετοί μάλιστα δεν ξέρουν τι ακριβώς γιορτάζουμε. Αγνοούν πόσο πρόθυμα οι άντρες της εποχής εγκατέλειπαν τις οικογένειές τους για να τρέξουν στο μέτωπο. Θυμάμαι τον πατέρα μου που φεύγοντας δεν έριξε ούτε μια ματιά πίσω του. Είναι μια από τις ηρωικότερες ελληνικές στιγμές , που  - για πολλούς λόγους - απεύχομαι να χρειαστεί η επανάληψή τους. Όπως το πάνε όμως οι παγκόσμιοι ηγέτες, που αφήνουν έναν ΑΞΕΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΊΤΗ  να τους καθυβρίζει και να τους ταπεινώνει – με τη δικαιολογία  ότι το κάνει μόνο για εσωτερικούς λόγους – φοβάμαι ότι θα ξαναζήσουμε συμφορές του σύγχρονου φασισμού. Αντιμετωπίζουμε τον νέο-οθωμανισμό με την ίδια αφέλεια που επέδειξαν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες στον Χίτλερ και το σινάφι του. Επισημαίνω ότι  οι οργανωμένες  κοινωνίες πρέπει να λαμβάνουν  υπόψη τα  ιστορικά γεγονότα, αποφεύγοντας  λάθη  του παρελθόντος, που έπρεπε να τους έχουν γίνει μαθήματα.

Η παγκόσμια κοινωνία ξαναζεί – εν μέσω έξαρσης της πανδημίας - τα γεγονότα του Μεσοπολέμου ,  του Β΄  Παγκοσμίου Πολέμου και όσα εξ ίσου οδυνηρά ακολούθησαν, υπό τον μανδύα κάποιων ιδεολογημάτων . Σήμερα θα κάνω μια προσπάθεια να παραλληλίσω παλιά προσωπικά βιώματα  με όσα τραγελαφικά ξαναζούμε. Ακολουθούν  εντός εισαγωγικών κάποια ιστορικά στοιχεία που άντλησα από την Βικιπαίδεια, που θα μας βοηθήσουν  να τα  κατανοήσουμε σαφέστερα:

‘’Ο Ναζισμός ή Εθνικοσοσιαλισμός , αποτέλεσε ιδεολογία του Εργατικού  Κόμματος που επέβαλε δικτατορικό καθεστώς στη Γερμανία από το 1933 μέχρι το 1945, καθώς και συναφών κινημάτων σε άλλες χώρες. Αναπτύχθηκε, ως ιδιαίτερη και ορμητική μορφή φασισμού, υπό την επίδραση του παγγερμανισμού, του νεοσυντηρητισμού και διάφορων φοβιών και προκαταλήψεων, εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες κρίσης της δεκαετίας του 1920 στη Γερμανία.

Ο όρος Ναζιστική Γερμανία ή Τρίτο Ράιχ , αναφέρεται στη Γερμανία της περιόδου 1933–1945, κατά την οποία το Ναζιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Αδόλφο Χίτλερ, ήταν στην εξουσία. Η εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η Ναζιστική Γερμανία, βασισμένη κυρίως στην έννοια του "ζωτικού χώρου", (Lebensraum), ήταν ανάμεσα στους κύριους λόγους του ξεσπάσματος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ναζιστικό καθεστώς άλλαξε ολοσχερώς τις πολιτικές και κοινωνικές δομές στη χώρα, καθιερώνοντας τον "υπέρτατο Ηγέτη" (Φύρερ) και υιοθετώντας φυλετική πολιτική, η οποία οδήγησε στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης και, τελικά, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ευρώπης. Η ένοπλη σύρραξη που προκλήθηκε από την πολιτική του καθεστώτος είχε ως συνέπεια τη μεταβολή του παγκόσμιου χάρτη.’’

Πριν συνεχίσω τις σκέψεις μου διερωτώμαι αν υπάρχουν ακόμα σοβαροί ηγέτες που δεν βλέπουν την απόλυτη και πλήρη ταύτιση του Εθνικοσοσιαλισμού με τον νέο-Οθωμανισμό του καλού φίλου του κ. Τράμπ και του ηγέτη της φίλης χώρας της κυρίας Μέρκελ και τινων  άλλων.

Από εδώ και κάτω θα αναφερθώ επώνυμα σε συμπτώσεις που δεν μπορούν να θεωρηθούν  τυχαίες ή να καλυφθούν υπό τον μανδύα των οικονομικών ή συμμαχικών μόνο συμφερόντων, των οποίων γίνεται καταχρηστική αναφορά τελευταία.

Ποιος από τους μεγάλους ‘’φίλους και συμμάχους’’ δεν βλέπει την απόλυτη ταύτιση του Σουλτάνου της γείτονος με τα όσα τόσο έντεχνα είχε σχεδιάσει και διαπράξει ο Χίτλερ και η κουστωδία του;; Έχω επισημάνει με κόκκινα γράμματα πολλές από τις απόλυτες  ομοιότητες των δύο αυτών φασιστών και αρχίζω τις επισημάνσεις των ένοχων  σιωπών επωνύμων σημερινών ηγετών, με την υπόμνηση των ιδιαιτεροτήτων των χωρών τους.

Η Γερμανία – δια της κυρίας Μέρκελ- προφανώς δεν βαρύνεται για τα πεπραγμένα των προγόνων της, αλλά χάνει τα όποια ελαφρυντικά της διότι είχε την ατυχία να βιώσει προσωπικά και την άλλη όψη του ολοκληρωτισμού της χώρας που μεγάλωσε, χωρίς να παραδειγματιστεί. Είναι δυνατόν να βλέπει όλα αυτά τα τερατουργήματα του Ερντογάν και να ‘’τολμά’’ να επικαλείται για τη χώρα του τον χαρακτηρισμό φίλη χώρα!!! Αν πράγματι το πιστεύει για τη χώρα ας ‘’εξαιρέσει’’ τον δικτάτορα ηγέτη της, πριν γίνει πολύ αργά, όπως συνέβη και με τον Χίτλερ που αιματοκύλησε τον Κόσμο. Και ο λαός του θέλει τη βοήθεια των πολιτισμένων λαών και ηγεσιών για να ζήσει ελεύθερα. Σεβαστή μου και άξια κυρία Καγκελάριος , να ξέρετε ότι μετά την απομάκρυνση από το ταμείο δεν αναγνωρίζονται λάθη. Ο βίος του Ερντογάν μου θυμίζει πολύ και εκείνον του Μεντερές και  όσοι εξακολουθούν να τον συμπαθούν  πρέπει να προλάβουν να τον σώσουν από ανάλογες περιπέτειες που επιφυλάσσουν οι λαοί στους δυνάστες ηγέτες τους γενικώς!!!

Η φίλη μεσογειακή χώρα Ισπανία έζησε την κακή φάση του μεσοπολέμου με τη δικτατορία του Φράνκο. Τότε όμως  πολλοί Ευρωπαίοι έσπευσαν να  βοηθήσουν. Είναι δυνατόν η χώρα αυτή να βρίσκει το ελάχιστο ψήγμα συμπάθειας στον ολοκληρωτισμό του Ερντογάν, που εξολόθρεψε όλους τους πιθανούς αντιπάλους που τόλμησαν να τον αμφισβητήσουν;; Θα τρίζουν το κόκκαλα εκείνων που θυσιάστηκαν για να απαλλάξουν τη χώρα σας από τον  ολοκληρωτισμό. Μη λησμονείτε το ρητό  ότι τα γεγόμενα ουκ απογίγνονται και ότι τα ιστορικά λάθη  δεν ξεπληρώνονται.

Η συμπαθής Πορτογαλία πολύ λοξοκοιτάζει προς  Ερντογάν και επίκειται η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας. Μήπως πρέπει να το ξανασκεφθούν οι σοσιαλιστές ηγέτες της, με τη σκέψη ότι τη χώρα τους ταλαιπώρησε επί μακρόν ο περιβόητος Σαλαζάρ;;; Εκτός αν ξέχασαν ή επανεκτίμησαν ευνοϊκότερα τα πεπραγμένα του. Και στις δυο περιπτώσεις θα είναι κρίμα και σίγουρα θα το μετανιώσουν!!!

Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τις χώρες δορυφόρους που δεν έχουν βαρύνουσα  άποψη, αλλά  ετεροπροσδιορίζονται κατά το δοκούν και συμφέρειν, επηρεαζόμενοι από φυλετικά, γεωγραφικά ή στενά οικονομικά συμφέροντα. Αυτές   γίνονται πεσσοί στην παγκόσμια σκακιέρα, ακολουθώντας τις σκόπιμες κινήσεις  κάποιων  ‘’μαιτρ’’ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Άφησα σκόπιμα τελευταίους τους ομοίους μας [ ούνα φάτσα ούνα ράτσα], την Ιταλία. ΄Εφαγαν τον Μουσολίνι στη φάτσα τους και τον πληρώνουν ακόμα με κάποια κατάλοιπα, τις καλούμενες Λέγκες του Βορρά ή του Νότου και κάνουν ειδικές συμφωνίες με νεοδικτάτορες;;; Ας μην συνεχίσουν τη λαθεμένη πρακτική τους διότι με  τέτοια παραδείγματα δικαιώνουν εκείνους που υποστηρίζουν τις θεωρίες των δύο άκρων που δεν αρέσουν και στους δικούς μας ‘’αριστερούς’’.

Τελευταίο αλλά και τελικό απλοϊκό ερώτημα για τους ηγέτες του σύγχρονου δημοκρατικού κόσμου. Ποια άλλα στοιχεία χρειάζεστε για να πεισθείτε ότι συνειδητά και απροκάλυπτα  στηρίζετε τις ολοκληρωτικές ενέργειες ενός δικτάτορα, που έχει το θράσος να εκβιάζει και το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;;; Θα κάνω και μια διαπίστωση: Αν συνεχίσετε αυτό το θέατρο του παραλόγου θα δικαιώσετε τις  προβλέψεις του και δυστυχώς για τον πολιτισμένο κόσμο θα διαψεύσετε τα οράματα του Σουμάν και των λοιπών πιονιέρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθιστώντας την Ένωση ‘’μαγαζάκι’’ εξυπηρετήσεων. Αν δεν δράσετε έγκαιρα θα προκύψουν μεγάλες συμφορές για όλους μας αλλά και για σας.

Τον Χίτλερ τον κατάλαβαν όταν μπήκε στην Πολωνία. Το Σουλτάνο πότε θα ομολογήσετε ότι τον καταλάβατε;;; ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ, όπως προκύπτει και από το απόσπασμα του κειμένου που ακολουθεί: Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε και τον Πολωνό ηγέτη που τελικά πήρε θέση κατά του Ερντογάν.

‘’Η εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939 και ουσιαστικά σηματοδότησε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η εισβολή πραγματοποιήθηκε μία εβδομάδα μετά την υπογραφή του συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότωφ μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. 17 ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και στα πλαίσια του συμφώνου αυτού, ακολούθησε η σοβιετική εισβολή. Στις 6 Οκτωβρίου 1939 η Πολωνία είχε πλέον υποταχθεί πλήρως.’’

Σταματήστε λοιπόν να βαυκαλίζεστε με φρούδες ελπίδες διότι  ΔΕΝ ΈΧΕΤΕ ΆΛΛΑ ΠΕΡΙΘΏΡΙΑ .Κλείνω με μια Συμβουλή προς όλα τα Ελληνικά Κόμματα: ΟΜΟΝΟΕΊΤΕ τουλάχιστον στα εθνικά θέματα,  ΠΡΙΝ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΑΡΓΆ!!!

Χρόνια πολλά για την επέτειο και του χρόνου καλύτερα.

Αντώνης

 

 

 

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

 

Το  πρωτοσέλιδο του στρατευμένου εντύπου της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής  αριστεράς,  με υποχρέωσε να βγω από την αρθρογραφική μου αδράνεια  για να πω μόνο δυο λόγια σχετικά:

Την καίρια φράση μου την πρόλαβε ο κ. Μανταίος σε άρθρο του στο έτερο συστρατευμένο φύλλο των Συντακτών, για εντελώς άλλο θέμα [αφορά την υποκρισία των δυτικών μας φίλων στο προσφυγικό]. Θα την επαναλάβω όμως με τη σκέψη ότι ίσως δεν ‘’αλληλοδιαβάζονται’’ μεταξύ τους, για να την καταλάβουν. Πρόκειται για το νομικό αξίωμα ότι ‘’ένοχος ένοχον ου ποιεί’’, υιοθετώντας αντ’ αυτού, τον αφορισμό του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ –Πανιόλ «Τους ενόχους είναι προτιμότερο να τους διαλέγεις παρά να τους ψάχνεις», όπως έκανε και η Αυγή. Αφού διάλεξε τους ενόχους της – διαδικασία  που ανήκει αποκλειστικά στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη – πέταξε και δυο φωτογραφίες αντιπάλων της, ενώ  της ήταν ευκολότερο να βάλει  και από τις ‘’δικές τους’’, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν μέχρι χθες  βασικά στελέχη τους, που δεν άντεξαν και ‘’λάκισαν’’!!!

Απέφυγε δηλαδή να κάνει ό,τι έκανε η κυβέρνηση του ενός εκ των φωτογραφούμενων ‘’ενόχων’’ που παρέπεμψε τους ‘’χρυσαυγήτες’’ στη Δικαιοσύνη και του ετέρου που φρόντισε να δικαστούν. Πρόκειται για τους  σχεδόν ‘’ομότιτλους’’ με το έντυπο φασίστες  που ανέχθηκαν για 4,5 χρόνια, αφού με την ψήφο τους απέτρεψαν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καταλαμβάνοντας την εξουσία. Στη συνέχεια έκαναν και άλλες ακροδεξιές παραχωρήσεις για να κατοχυρώσουν  την ‘’πρώτη φορά αριστερά’’ Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα των ‘’ ενόχων’’  αλλά η πράξη. Αυτό μου θυμίζει τα λαϊκά δικαστήρια που γνώρισα στον εμφύλιο από τους γενειοφόρους και αρματωμένους , που περιγράφω συμπτωματικά στο τελευταίο άρθρο της ιστοσελίδας μου με τίτλο ‘’ Η ΚΥΡΙΑ ΒΑΓΓΕΛΙΩ’’. Το κακό είναι ότι τα έζησα για πολλά χρόνια και  στις ευρωπαϊκές χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και τα περιγράφω – σε ανύποπτο χρόνο – σε βιβλίο  και άλλα πονήματά μου.

Στα 87 μου ένοιωσα στο πετσί μου τον φασισμό, τον εμφύλιο, τους συντρόφους Τίτο, Τσαουσέσκου και λοιπούς, ενώ οι σημερινοί αριστεροφέρνοντες τα διάβασαν ή απλώς τους τα ‘’είπαν’’ οι ειδικοί. Όταν βίωσα τη σοβιετική εισβολή στην Πράγα τον Αύγουστο του 1968 και την αναγνώρισή της από την Ελληνική αριστερά, η λογική που με διακρίνει και μια νεανική συμπάθεια, με κράτησε στα πρόθυρα του αντικομουνισμού, όπως συνέβη, από αντίδραση και αγανάκτηση και  με τους περισσότερους υπηκόους των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Θα τελειώσω με ένα προσωπικό μου εμπειρικό αξίωμα:  Ο φασισμός δεν αποτελεί ιδεολογία αλλά εγκληματικό μόρφωμα και νοοτροπία, που βρίσκεται κυρίως σε κομματικούς χώρους που στηρίζουν τον κρατισμό και τον ολοκληρωτισμό και αποστρέφονται τη δημοκρατία που είναι μία και διαχρονική. Διαλέγετε και παίρνετε!!! Αντώνης

Η ΚΥΡΙΑ ΒΑΓΓΕΛΙΩ

 

Είχα αποφασίσει – και λόγω ηλικίας που τα μάτια και τα δάχτυλα δεν είναι τόσο πρόθυμα -  να διακόψω την ενδεχόμενη ενόχληση εκείνων που από ενδιαφέρον για το περιεχόμενο, τη γλώσσα ή από αγάπη στο πρόσωπό μου ή περιέργεια διάβαζαν τις  ιδέες και απόψεις μου για την επικαιρότητα. Τους διαβεβαιώνω όλους ότι τουλάχιστον διάβαζαν  πληροφορίες από πρώτο χέρι και χωρίς κανένα δόλο ή συμφέρον Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν εμπιστεύομαι τα τσιτάτα και τα κομματικά συνθήματα που νυχθημερόν ακούγονται, χωρίς να λένε τίποτα και κυρίως χωρίς να λύνουν τα αμέτρητα λαϊκά προβλήματα. Προσπαθούν να εισάγουν ‘’καινά δαιμόνια’’, ενώ πρόκειται για  κενά αφού η παγκόσμια κοινωνία τα γνώρισε καλά και δεν βρήκε περιεχόμενο. Εμείς οι παλιότεροι νομίζαμε ότι είχαμε την τύχη , που αποδείχτηκε ατυχία, να τα ζήσουμε προσωπικά, να τα πιστέψουμε και να δούμε τα χάλια τους. Πίσω από καμουφλαρισμένα συνθήματα, έκρυβαν τις πραγματικές   προθέσεις τους, της ανατροπής της αστικής δημοκρατίας για να επιβάλουν – όταν το μπορέσουν – τη ‘’λαϊκή’’ τους επανάσταση, τύπου Κούβας, Β. Κορέας και τέως Ανατολικής Ευρώπης.

 Οι λαοί επιζητούν πλέον  λύσεις και όταν κάποιος τις προτείνει και πολύ περισσότερο τις νομοθετεί, ξεσηκώνονται όλοι οι άλλοι εναντίον τους, με τη γενική μομφή ότι δεν αποτελούν προοδευτικές αριστερές προτάσεις. Για τις τελευταίες σας έχω μιλήσει επανειλημμένα, αφού τις έχω ζήσει για 12 χρόνια στις τέως Ευρωπαϊκές χώρες του ‘’υπαρκτού’’ σοσιαλισμού που έλεγε ο Αντρέας. Εκεί να δεις κοινωνική περίθαλψη, αφού   έπρεπε να ανήκεις στην κομματική νομενκλατούρα για να τα απολαμβάνεις,  ενώ οι άλλοι έτρεχαν αλλά δεν  προλάβαιναν ποτέ!!! Έτσι λοιπόν σήμερα θα σας μιλήσω για ανθρώπινες ενέργειες που  άφησαν το ίχνος τους σε γεγονότα σαν αυτά που ζούμε σήμερα και τις ανάλογες προσωπικές εμπειρίες, χωρίς δόλο ή υπολογισμό.

Χαίρομαι που ‘’πρόλαβα’’ και   αναφέρομαι σε μια έκτακτη κατάσταση που βίωσα στην ‘’πολεμική περίοδο’’ [ όπως τώρα με τις επιδημίες  και την οικονομική δυσπραγία],αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια και  πέρα για πέρα αληθινά γεγονότα. Στις ατέλειωτες αϋπνίες ο νους μου τρέχει στα περασμένα του πολέμου, της πείνας και του εμφύλιου  και κάποια από αυτά αισθάνομαι την ανάγκη να τα φέρω σε γνώση ενός ευρύτερου συνόλου., όπως κάνω σήμερα.

 Για να επιζήσουμε από την πείνα, ενώ ο πατέρας μας βρισκόταν στο Μέτωπο, η μητέρα μου ‘’βοηθούσε’’ γνωστή οικογένεια στον θερισμό, παίρνοντάς με μαζί της  με τον μικρότερο αδελφό μου,  για ‘’κοκολόι’’ . Δηλαδή μαζεύαμε σε ένα σακουλάκι τα ‘’σπυριά σιταριού’’ που ξέφευγαν μέσα στις καλαμιές για να ‘’διασκεδάσουμε’’ την πείνα μας. Θυμάμαι ότι το συγκεκριμένο κτήμα [ στην περιοχή Βερύκι] περιβάλλονταν από διαχωριστικά αυλάκια στάσιμου νερού, με πληθώρα κουνουπιών και φυσικά απανωτές επιδημίες ελονοσίας. Για την αντιμετώπισή τους  μοίραζαν στις οικογένειες 2-3 σωληνάρια κινίνου. Η μητέρα μας τα ‘’ασφάλισε’’ πάνω στο τζάκι που δεν τα φτάναμε και πήγε για τις δουλειές της.  Κατά την απουσία της  σκαρφάλωσα σε μια καρέκλα που  στήριζε ο αδελφός μου και δύο εγώ ένα εκείνος  καταναλώσαμε όλα τα χάπια. Γυρίζοντας από τη δουλειά της μας έτρεχε ‘’παραμάσχαλα’’ στο φαρμακείο του κυρ Νίκου, που με αντίδοτα ή πλύσεις στομάχου  , μας επανάφερε στη ζωή.

Αργότερα, όπως τα περισσότερα  παιδιά, περάσαμε και την επιδημία τύφου με πολλά θύματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κανένας από τους συγγενείς δεν βρέθηκε να συνδράμει στη φύλαξή μας, από τον φόβο της μετάδοσης, διότι σημειωτέο είχε πολλά θύματα. Τότε , ως από μηχανής Θεός, προσφέρθηκε εθελοντικά η γειτόνισσα κυρία Βαγγελιώ, η οποία στην πρώτη της νιότη είχε εργασθεί σαν νοσοκόμα στην Αθήνα και διέθετε και  σχετική εμπειρία. Σ’ αυτή την Κυρία, που εγώ και ο αδελφός μου χρωστάμε τη ζωή μας, θα αφιερώσω τα όσα ακολουθήσουν, διότι θέλω πριν φύγω από τη ζωή να πω δυο λόγια που ξεχωρίζουν τους καλούς από τους λοιπούς ανθρώπους.

Η κυρά- Βαγγελιώ ,όπως την αποκαλούσαν γενικώς,  πρέπει να υπήρξε πολύ ωραία στα νιάτα της, αφού ακόμα και στα προχωρημένα της που τη γνώρισα, σφάζονταν λεβέντες για χάρη της. Ζούσε με την υπερήλικη μητέρα της και ένα αργόσχολο αδελφό, έχοντας αναλάβει αδιαμαρτύρητα τη συντήρηση όλων τους. Μοναδικός τρόπος για την εποχή ή τελευταία  επιλογή της ήταν η άσκηση του αρχαιότερου επαγγέλματος, με αξιοπρέπεια αλλά και απόλυτη σοβαρότητα. Αργότερα ο αδελφός της παντρεύτηκε και έφυγε οριστικά σε άγνωστο μέρος, όπως έφυγε από τη ζωή και η μητέρα της,  εμφανίστηκε όμως ένα κοριτσάκι του με εμφανή πνευματική υστέρηση, την επιμέλεια του οποίου ανέλαβε και πάλι εκείνη, μέχρι του φυσικού τέλους της μικρής. Αυτή η Κυρία, στη διάρκεια της προσβολής μας από τον τύφο, ήταν συνεχώς δίπλα μας με κομπρέσες και ιστοριούλες για να  δικαιολογήσει την απώλεια των μαλλιών μας και ατέλειωτες αγκαλιές και τραγούδια, χωρίς καμιά προφύλαξη για την ίδια.

 Δεν θα ξεχάσω ποτέ, λίγα χρόνια αργότερα στη διάρκεια του εμφυλίου, μια υποχρεωτική συγκέντρωση όλου του πληθυσμού της κωμόπολης που έγινε από τα στρατεύματα του Ελλάς στο προαύλιο του παλιού γυμνασίου, με τους αρματωμένους γενειοφόρους να παρουσιάζουν στον εξώστη του, δύο γυναίκες [ την Κυρία Βαγγελιώ και τη γυναίκα κάποιου δημόσιου προσώπου της πόλης] και έναν γνωστό ομοφυλόφιλο [ολόγυμνους και κουρεμένους],  που τους υποχρέωναν με ξυλοδαρμούς να φωνάξουν ότι δεν θα ‘’ξαναγ……..θούν] με Άγγλους. Οι δύο γυναίκες αναγκάστηκαν να το κάνουν, ενώ ο ‘άλλος έπαναλάβαινε συνεχώς ‘’συμφωνώ με ό,τι λένε οι κύριοι’’. Η προοδευτική αυτή ηθικοπλαστική τελετή τελείωσε με το πέρασμά τους μπροστά από όλους μας με τη διαταγή να τους φτύνουμε. Εγώ ήμουν τότε γύρω στα 10-11 και θυμάμαι καλά ότι με κάποιο τέχνασμα απέφυγα να υπακούσω .

Αργότερα η κυρά-Βαγγελιώ, αφού πέρασε στην τρίτη ηλικία και έστρωσαν κάπως  τα πράγματα ασχολήθηκε με τον καφέ, τα χαρτιά και άλλες μεθόδους μελλοντολογίας, με πανελλήνια  πελατεία. Έβρισκε πάντα δυο λόγια παρήγορα για όσους προσέτρεχαν στη βοήθειά της, ξέροντας από τα δικά της προβλήματα τι ζητούν  οι κατατρεγμένοι, αφού άλλωστε  οι αφελείς στη χώρα μας δεν έλειψαν ποτέ. Όσοι βρέθηκαν κοντά της αμείφθηκαν πλουσιοπάροχα, όπως και πολλοί συγγενείς της, με σπίτια, οικόπεδα και μετρητά. Όταν τέλειωσα το γυμνάσιο είχε ερωτηθεί από την εξ ίσου αφελή μητέρα μου να μελλοντολογήσει και για μένα και της είχε πει   το γνωστό, ‘’  μεγάλη πόρτα θα διαβώ’’. Όταν  λοιπόν μπήκα στο Υπουργείο Εξωτερικών, η μητέρα μου  ομολόγησε την πράξη της επιβραβεύοντας και την επιτυχή πρόβλεψή της κυρά Βαγγελιώς…!!!

Σαν επίλογο θα προσθέσω  ότι η κυρία Βαγγελιώ υπήρξε το πιο πολιτισμένο και ευγενικό πρόσωπο που γνώρισα στα δύσκολα εκείνα χρόνια της ζωής μου. Θα μπορούσα να την αποκαλέσω ένα εμπειρικό προπομπό των σημερινών επιστημόνων που δίνονται κυριολεκτικά  για το καλό του συνόλου και το μόνο που έχουν αποφύγει μέχρι στιγμής είναι το κούρεμα και το φτύσιμο, γιατί χαλάνε την ιδεοληπτική πιάτσα των πλιατσικολόγων της πολιτικής . Σχετικά με το τελευταίο παραθέτω ένα κείμενο με την υπογραφή Antikant7 και ημερομηνία  31 Ιανουαρίου 2017, για να δείτε ποιοι εξακολουθούν να μιλάνε σήμερα χωρίς αιδώ, σε αντίθεση με την  κυρά Βαγγελιώ που  μπορεί  να εμπορεύτηκε το σώμα της αλλά ποτέ την ψυχή και τη συνείδησή της. Αντώνης

Ακολουθεί το κείμενο

JAN

31

 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

 

 

 

Θα ξεκινήσω το άρθρο μου με τη φράση που είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης "ανθ' ημών Γουλιμής, Καληνύχτα σας". Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει το ίδιο και το αυτό για τον κάθε Έλληνα. Μια πλήρης αδράνεια από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών. Σκυμμένα κεφάλια, πρόσωπα άχρωμα, χωρίς ίχνος χαμόγελου, μα το χειρότερο χωρίς ίχνος ελπίδας. Ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο χωρίς να κάνουμε τίποτα. Μου θυμίζει μια κατάσταση Big Bang. Πριν τρία χρόνια, έγραφα για το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας, σήμερα δεν υπάρχει ούτε πολιτική, παρά μόνο εντολές. Οδεύουμε προς εξαφάνιση σε όλους τους τομείς. Μια αριστερή κυβέρνηση στο προσκήνιο. Ένα ντόμινο από ψέματα. Ένα καλοστημένο αστειάκι. Από την έκθεση της Θεσσαλονίκης μέχρι το 3^ο μνημόνιο. Και πίσω από όλο αυτό 10.000.000 Έλληνες. 300 Βουλευτές με 9.000ευρώ το μήνα μισθό,  μια Κυβέρνηση να διαβεβαιώνει πως τελείωσαν με το παλιό και πως η ελπίδα έρχεται. Βόλεμα των δικών τους ανθρώπων, όπως συμβαίνει παραδοσιακά με όλες τις κυβερνήσεις. Άνοιγμα της ΕΡΤ και επαναπρόσληψη των καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών (για να φανώ καλός στον κόσμο θα σκέφτηκε ο Πρωθυπουργός), Καρανίκας ο σύμβουλος και τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Καθημερινά στις ειδήσεις αβάσταχτη φορολογία, υγεία τραγική, χάνεται κόσμος άδικα λόγω των συνθηκών που επικρατούν. Στην παιδεία τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Σχολεία, χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και με ελλείψεις καθηγητών. Κόσμος χάνει καθημερινά την δουλειά του. Όλοι είπαμε, πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει?

 

 Και ξαφνικά ρολόι χρεοκοπίας από το CNN, το BBC και άλλα κανάλια. Ίσως η μεγαλύτερη ταπείνωση που ένιωσε ο Ελληνικός λαός κατά την άποψη μου. Έπειτα capital controls. Μετά από όλο αυτό το καταστροφικό περιβάλλον, έρχεται η διαβεβαίωση πως δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Αντίθετα νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έπεσαν στο τραπέζι. Κατόπιν η Κυβέρνηση διαβεβαίωσε πως θα είναι τα τελευταία επώδυνα μέτρα για τον λαό. Και ξαφνικά ξεπροβάλει 4^ο μνημόνιο.

 Ακόμα και τώρα ο λαός είπε αν είναι για το καλό της Ελλάδας να τα πληρώσουμε και τα μέτρα από το 4^ο μνημόνιο, όπως κάναμε και με τα προηγούμενα για να έχουμε κάποιες ελπίδες να γίνει η οικονομία πάλι όπως ήταν παλιά.

 

Η Ελληνική οικονομία είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο. Όσα μέτρα και αν πάρουμε, όση φορολογία και να πληρώσουμε, όσο να μειώνουμε μισθούς και συντάξεις η οικονομία δεν θα ανακάμψει. Η βιομηχανία, ο πρωτογενής τομέας και οποιαδήποτε εξαγωγική διαδικασία της Ελλάδας είναι στο τέλμα και όποιες ελπίδες δίνονται με φυσικά αέρια, σωτήρες και άλλα, θα περάσουν στο χρονοντούλαπο σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα. Η χώρα μας χρεοκόπησε αρκετές φορές, ήρθε η στιγμή να γίνει και επίσημα. Είναι ένας ασθενής με καρκίνο σε όλο του το σώμα και οι χημειοθεραπείες (μνημόνια) απλά παρατείνουν τη ζωή του με αβάσταχτο πόνο. Οι επιλογές όλων μας, μας έφεραν σε αυτό το σημείο. Κάποιοι θα πρέπει να τιμωρηθούν για την κατάσταση αυτή, αλλά ως συνήθως δεν θα είναι οι υπαίτιοι.

 

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μια ιστορία μυθοπλασίας ή μήπως όχι?  

Δημοσιεύτηκε 31st January 2017 από τον χρήστη

 Antikant7

 

 

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ

 

 

                           ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ  ΕΥΘΕΙΑ

 

 

Η τελική ευθεία αποτελεί το έσχατο τμήμα ενός δρόμου, χωρίς στροφές και ανεβοκατεβάσματα, κυρίως όμως χωρίς τη δυνατότητα επιστροφής. Με τη γεωμετρική αυτή διατύπωση περιγράφω τις τελευταίες μέρες του φίλου μου του Γιάννη, που ακολουθεί το πεπρωμένο του. Πλήρης ετών και ημερών αλλά κυρίως προβλημάτων, ένοιωθε πανέτοιμος για το μεγάλο ταξίδι του, όπως συμφωνούσαμε στις συχνές τηλεφωνικές επικοινωνίες μας. Χαριτολογώντας μάλιστα λέγαμε ότι όποιος φθάσει πρώτος στον τελικό προορισμό να φροντίσει και για τον άλλο, αν και μιλούσαμε για  πρωτόγνωρα μέρη για τα οποία, μέχρι τώρα δεν υπάρχουν προσωπικές εμπειρίες. Μένω σε όσα μας διδάσκει η θρησκεία μας, η οποία μας αφήνει κάποιες ελπίδες ‘’να ξαναβρεθούμε’’, ελπίζω σε αναγνωρίσιμη μορφή, ώστε να δικαιωθούν και τα χαριτολογήματά μας.

Όλα αυτά τα γράφω με αφορμή τη διασωλήνωση του παλιού συνάδελφου και φίλου μου Γιάννη Μητροβασιλείου που  δεν επικοινωνεί πλέον με το περιβάλλον, οπότε αδυνατώ να του τα πω προσωπικά. Δεν πρόκειται για  νεκρολογία, αφού ο άνθρωπος είναι ακόμα τύποις ζωντανός, αλλά για προσωπική μου ανάγκη να εκφράσω τα αισθήματά μου, αφού ο ίδιος βρίσκεται στην τελική ευθεία και  δεν ξέρω  αν επιθυμεί πια το ενδεχόμενο της όποιας ‘’επιστροφής’’ του.

Με τον Γιάννη – που ξεκινήσαμε σχεδόν μαζί – είχαμε πολλά κοινά στοιχεία και σαν άνθρωποι αρκετές διαφορές, ίσως και γιαυτό υπήρξαμε εξαίρετοι συνάδελφοι με σταδιακή εξέλιξη της φιλίας μας. Ο δεσμός μας μεγάλωσε με το πέρασμα των χρόνων και κυρίως μετά τη συνταξιοδότηση, αφού τα στοιχεία που μας έδεσαν περισσότερο δεν υπήρξαν υπηρεσιακά αλλά  άδολες προσωπικές μας επιλογές. Υπήρξε έντιμος και ευθύς άνθρωπος και αγαπητός σε όλους τους συναδέλφους .

Στην παρούσα φάση δεν ξέρω τι να του ευχηθώ, οπότε θα επαναλάβω τα λόγια που συνήθιζε τελευταία ‘’ ό,τι πει ο Κύριος’’.

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ!!!

Μαθαίνω ότι ΣΉΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ  ακολούθησε το δρόμο του μέχρι το τέλος. Καλό του κατευόδιο.

Αντώνης

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ

 

       Στρατευμένοι και ιδεοληπτικοί

 

 

Είναι αλήθεια ότι η στρέβλωση των γεγονότων αποτελούσε ανέκαθεν πάγια κομματική θέση της αντιπολίτευσης, με μοναδική εξαίρεση τα εθνικά θέματα, έστω και με προσχηματικούς τρόπους, για να δικαιολογούν την αλλαγή ρότας. Έχω ακούσει – κατά καιρούς – σημαντικούς συνταγματολόγους, οικονομολόγους και νομικούς, να ‘’παρερμηνεύουν’’ το γνωστικό τους αντικείμενο, για ψηφουλάκια και για να δικαιολογήσουν την ιδεοληψία τους.

 Το ΚΚΕ, πολύ συχνά δεν ψήφιζε στρατιωτικές δαπάνες για να ‘’δείξει’’ ότι – μόνο αυτό -  είναι κατά των πολέμων , ενώ το  ίδιο πολέμησε ηρωικά κατά των κατακτητών αλλά  ‘’ και κατά των Ελλήνων’’ στον εμφύλιο, αποδεχόμενο τη   βοήθεια του πατερούλη Στάλιν στα εσωτερικά μας. Έφθασαν στο σημείο να κατακρίνουν κάθε ευρωπαϊκή συνδρομή ακόμα και τώρα που αποτελεί μοναδική ελπίδα μας, μένοντας μόνοι  στις παλιές αριστερές αντιλήψεις τους [ ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, που φώναζαν μαζί με τους λοιπούς αριστερούς]. Είπαμε να ξεχνάμε αλλά όχι μέχρι του σημείου της καθολικής αμνησίας, διότι εγώ στην αρχή του 87 ου έτους θυμάμαι πάρα πολλά που ειλικρινά δεν τιμούν κανένα. Ας θυμίσω απλά ότι ‘’αποδέχτηκαν’’ πληρωμή σύνταξης αντιστασιακού για τους αγώνες τους και αυτό δεν τιμά την ηθική που υποστηρίζουν.

Οι εθνικιστική πτέρυγα, εκμεταλλευόμενη την κρισιμότητα της κατάστασης προβάλλει ηρωικές πράξεις για να καταδείξουν ότι είναι οι μόνοι πατριώτες στη χώρα αυτή. Ας ασχοληθούν καλύτερα με την καθημερινή αντιποίηση της φαρμακευτικής επιστήμης και ας αφήσουν άλλους σοβαρότερους να κάνουν εθνική πολιτική., που αφορά όλους μας.

 Από τις λοιπές αριστερές-προοδευτικές δυνάμεις, θέλω και το προσπαθώ πάρα πολύ , να αφήσω απέξω το άλλοτε κραταιό  βαθύ και ρηχό ΠΑΣΟΚ, αλλά η πρακτική τους δεν με αφήνει. Αν εξαιρέσει κανείς τα Ελληνο-Τουρκικά, έχουν γίνει ουρά σε κάθε σύνθημα του Σύριζα και του υποκρυπτόμενου γιαλαντζί διεθνισμού του. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο τελευταίος , με τον ανεκδιήγητο υπουργό των οικονομικών του 2015, έχουν γίνει οι μοναδικοί που δίνουν νομική επιχειρηματολογία στην Τουρκία του Ερντογάν, που δεν την αφήνει βέβαια ανεκμετάλλευτη. Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι είναι λιγότερο πατριώτες, αλλά ο ψευτοδιεθνισμός τους δεν τους αφήνει να λειτουργήσουν πατριωτικά και αυτό, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα το πληρώσουν ακριβά, χρεώνοντας όμως και τη χώρα μας με την  φιλοτουρκική τους  επιχειρηματολογία. Ίσως αυτός να υπήρξε και ο κύριος λόγος που έθεσαν θέμα προσωπικής ψήφου στην κύρωση της Ελληνο-Αιγυπτιακής συμφωνίας, που την απαιτούσαν οι καιροί και την  ήθελε η πλειοψηφία των βουλευτών τους.

Αυτό είναι το ‘’κατάντημα’’ όχι μόνο της ιδεοληψίας τους που την κατάλαβε επί τέλους ο λαός, αλλά κυρίως της στράτευσής τους. Ένας στρατευμένος, σε οποιοδήποτε πεδίο της ζωής – ακόμα και στην τέχνη – μπορεί να καρπούται  κάποια πρόσκαιρα οφέλη, στο τέλος όμως στιγματίζεται γι’ αυτή του τη πράξη και ενίοτε την πληρώνει και η χώρα. Κάποιοι έξυπνοι έως και σοφοί το κατάλαβαν νωρίς και έκαναν ‘’διόρθωση των ημαρτημένων’’ τους, για την τιμή των όπλων. Είναι θέμα νοημοσύνης, διότι μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι, αλλά κυρίως τσίπας . Το τελευταίο φαίνεται ότι αποτελεί πλέον είδος σε ανεπάρκεια ή τους επιβλήθηκε  η χρήση της λέξης με την προσθήκη του γράμματος [ρ], για να τιμήσουν αυτόν που τους έβγαλε από την αφάνεια. Τελείωσε πια ο καιρός των καταλήψεων κτηρίων και εξουσίας και η ζωή βάζει τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, που λέει η σοφή παροιμία.

Αντώνης

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

 

Όταν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έγραψε το ομότιτλο έργο του, δεν υπήρχαν τα μέσα ‘’κοινωνικής’’ δικτύωσης, ούτε τα οργανωμένα fake news, που ταλανίζουν τη φαιδρή ιδεοληπτική εποχή μας. Στο έργο του,  δολοφόνος υπήρξε ένας φοιτητής της νομικής , ο Ρασκόλνικωφ, που πλήρωσε το έγκλημά του με ποινές, που σημάδεψαν όλη τη μετέπειτα ζωή του. Ο συγγραφέας έχει επηρεασθεί  από τις αρχαίες τραγωδίες, όπου για κάθε πράξη υπάρχει το ανάλογο και μάλιστα σκληρό αντίκρισμα, αφού ο φονιάς τρελαίνεται και ακολουθεί  μια τιμωρία χωρίς  τελειωμό.

Στο διαπραττόμενο σήμερα έγκλημα, είναι πολλοί αυτοί  που πιστεύουν ότι θα ξεφύγουν την   τιμωρία . Η πράξη όμως καθημερινά αποδεικνύει ότι αυτό που κάνουν αποτελεί ‘’αποκοτιά’’, αφού και  οι ίδιοι  οι νέοι μας  πέφτουν θύματα της δήθεν παλικαριάς τους, δημιουργώντας παράλληλα μια νέα μορφή  ‘’κοινωνικού αυτοματισμού’’ εναντίον τους. Σε μια εποχή που δεν υπάρχουν ιδεολογίες και ιδανικά, προβάλλονται μεθοδεύσεις αμφισβήτησης των πάντων από μηδενιστές που δεν βρίσκουν άλλο πρόσφορο τρόπο για να προωθήσουν τις ιδεοληψίες τους. Οι σύγχρονοι Ρασκόλνικωφ εδώ είναι πολλοί και πληροφορούμαι ότι τους ‘’ψάχνει’’ η δικαιοσύνη, διότι στη χώρα των καλοπροαίρετων γίνονται πιστευτές και οι χονδροειδείς  ψευτιές τους.

 Φαίνεται βέβαιο ότι δεν πρόκειται μόνο  για αφελείς και απερίσκεπτους νέους, που άθελα τους γίνονται ‘’δολοφόνοι’’ αλλά ενδεχομένως πρόκειται για άτομα που υπηρετούν, συνειδητά ή όχι είναι αδιάφορο για την ώρα, αλλότριους σκοπούς. Μήπως πρέπει  οι δικαστικές αρχές να αναζητήσουν και ενδεχόμενους  ηθικούς αυτουργούς, που δοκιμάζουν και  την τελευταία ευκαιρία που προσφέρει  μια πανδημία για να έλθουν στην επικαιρότητα;;;

Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι κανένα από τα λαλίστατα σε ανάλογες περιπτώσεις κομματικά στελέχη  που αντιμάχονται αθέμιτα τους ειδικούς επιστήμονες και τα όργανα της πολιτείας, δεν έχει καταδικάσει ξεκάθαρα και επίσημα τα fake news που αμφισβητούν ακόμα και αυτή την ύπαρξη της πανδημίας. Διερωτώμαι δε αν δεν θα βοηθούσε και τους ίδιους μια ποινή που θα τους υποχρέωνε να προσφέρουν κοινωνικό έργο σε νοσοκομεία με κορωνοιό, ώστε να πληροφορηθούν εκ των έσω την ύπαρξη του και να κατανοήσουν την επικινδυνότητα του παιχνιδιού που εκόντες-άκοντες  παίζουν!!!

Δεν μπορώ να κατανοήσω εκείνους  που πιστεύουν ότι κατέχουν τη μοναδική αλήθεια, αμφισβητώντας ακόμα και τη γνώση των ειδικών, για τους οποίους έχουν πει αμέτρητες ανοησίες. ‘’ Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες’’ έλεγαν οι  νεώτεροι Σπαρτιάτες όταν παραλάμβαναν από τους παλαιότερους, χωρίς να αμφισβητήσουν ποτέ τη γνώση και σοφία τους. Μόνο που τότε έλλειπαν οι σελίδες της συστηματικής ψευδολογίας και η απέχθεια προς τους κανόνες και την κανονικότητα. Ουδέν καλόν αμιγές κακού, αρκεί να  εφαρμόζεται το μέτρο και όχι η σκοπιμότητα!!!   Αντώνης

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ

 

                         ΑΥΤΟΜΟΛΟΙ ΣΤΟΝ  ΚΟΡΩΝΟΙΟ

 

 

 Είναι πια σαφές ότι η πανδημία ανέδειξε  καθαρά και το χάσμα των γενεών, με τους νέους μας – σε μεγάλο βαθμό –να αυτομολούν στο εχθρικό για τους γηραιότερους, στρατόπεδο του covid-19 και το κάνουν φανερά – σχεδόν αδιάντροπα . Δίνουν την εντύπωση ότι επί τέλους βρήκαν αποτελεσματικό σύμμαχο στην εξουδετέρωση των ‘’αντιπάλων’’ ή στην καλύτερη περίπτωση στην αποφυγή κάθε ευθύνης για τους ανιόντες τους, με το πρόσχημα της προστασίας των. Μέρος της νεολαίας, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, απεργάζεται ή αποδέχεται ξένα  σχέδια   ‘’απελευθέρωσης’’ της από το ‘’κατεστημένο’’, που δυστυχώς ευθύνεται για τη σημερινή εξέλιξη. Πολλοί , για να μην πω οι περισσότεροι νέοι μεγάλωσαν με γκουβερνάντες ‘’ευκαιρίας’’ και άλλες παρά φύση οικογενειακές συνθήκες, στο όνομα της  νέας έννοιας περί ελευθερίας, που προτάσσουν την  καριέρα και προφανώς την εξασφάλιση διατροφής της.

Για να στηρίξω τις σημερινές καταγραφές μου και με σκοπό να μην αδικήσω τη νεολαία μας, κατέφυγα και σε δημοσιευμένες εκθέσεις εφήβων μας με θέμα το χάσμα των γενεών. Κυριαρχεί η άποψη της επανάστασης για την ανατροπή των σκουριασμένων αντιλήψεων των γέρων που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα. Έμεινα με την εντύπωση – σημειώστε ότι είμαι πατέρας, παππούς και προπαππούς – ότι θεωρούν σχεδόν απορριπτέους όσους δεν γνωρίζουν τη νέα τεχνολογία, στην οποία δυστυχώς έχουν καθιερώσει τα γκρίκλις σαν μοναδική γλώσσα επικοινωνίας. Μήπως είναι και αυτό ένα πρόσθετο εμπόδιο στην επικοινωνία των γενεών, μετά την κατάργηση της δια ζώσης ανταλλαγής σκέψεων;;; Αδιαφορούν για την παράδοση, την εμπειρία και κάποιοι ‘’επαναστάτες’’ διεθνιστές και  για την ιστορία της χώρας. Αγαπητοί μου νέοι, ξανασκεφθείτε το και αναζητήστε αποδείξεις στην ίδια τη φύση, ψάχνοντας να βρείτε δέντρα χωρίς ρίζες. Μην ξεχνάτε ότι και οι εξελίξεις στην τεχνολογία και τις επιστήμες δεν αποτελούν αποκλειστικότητα μιας μοναδικής γενιάς, αλλά σύμπραξη και αλληλεγγύη των γενεών. Το αντίθετο αποτελεί σύμπτωμα ολοκληρωτισμού και παραδοχή κατοχής της μοναδικής αλήθειας, που είναι δείγμα φασισμού. Διεκδικήστε τα δικαιώματά σας αλλά όχι σε βάρος των άλλων και μην κουράζεστε να υποβάλετε τον εαυτό σας σε κάποια δοκιμασία, αν αυτό συμβάλει στο γενικότερο καλό.

 Τη δύσκολη αυτή ώρα, θυμήθηκα μια συνηθισμένη έκφραση της  γιαγιάς μου που έλεγε  ‘’το μυρμήγκι που θέλει να χαθεί βγάζει φτερά’’ και διαπιστώνω ότι αυτό αποτελεί σχεδόν αυτοσκοπό για πολλούς  σύγχρονους νέους, ίσως διότι έτσι μόνο μπορούν να επιζήσουν στην κοινωνία που τους δημιουργήσαμε. Η σύγχρονη νεολαία που δεν γνώρισε πολέμους και συμφορές,  έζησε καλύτερες ημέρες και σε κάποιο βαθμό δέχτηκε ως Μάνα εξ ουρανού την ελευθερία – σε βαθμό ασυδοσίας – που της ‘’επέτρεψαν’’ τα νέα ήθη και η συστηματική υποβάθμιση του θεσμού της οικογένειας. Εδώ έπαιξε σημαντικό ρόλο και η δήθεν προοδευτική αντιμετώπιση από λαϊκιστές και ψηφοθήρες, συνδυάζοντας έτσι το τερπνό με το ωφέλιμο. Δεν αποκλείω, η στάση των νέων  μας να αποτελεί και ανταπόδοση εκείνης  των γονιών τους και της ίδιας της πολιτείας και το μεγάλο  ευχαριστώ της για όλα αυτά μαζί.

Τώρα που αποδεικνύεται ότι ήταν λανθασμένη η αρχική τους εντύπωση ότι είναι άτρωτοι από τον ιό , θα το ξανασκεφθούν περισσότερο  να παίξουν ‘’ανοιχτά’’ με τη φωτιά της πανδημίας, θεωρώντας τις όποιες απώλειες ευπαθών και αδυνάτων ως παράπλευρες !!!

Ακόμα και τώρα, που στατιστικά, το 60% των κρουσμάτων είναι νέοι άνθρωποι, συντηρούν μόνοι ή με την βοήθεια ειδικών σπερμολόγων αυτό το μύθο, για να μη χάσουν την ανεμελιά με την οποία εμείς οι μεγαλύτεροι τους ‘’γαλουχήσαμε’’ . Κάποιοι μάλιστα ομολογούν ότι κουράστηκαν ήδη να ανέχονται  κανόνες και  μια ενδεχόμενη νέα  στέρηση, στα πλαίσια της καλώς εννοούμενης αλληλεγγύης των γενεών. Είναι κρίμα αλλά και αυτό πια χάθηκε μπροστά στον λαϊκισμό που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό σκοπιμοτήτων των καιρών. Τους έχουν κάνει να μη βλέπουν ούτε τον επικείμενο προσωπικό τους κίνδυνο. Τους κούρασε η μικρή αρχική καραντίνα που κράτησε τη μικρή μας χώρα σε περίοπτη διεθνή θέση και μόλις τους αποδέσμευσαν έδειξαν τις επιθυμίες τους, γεμίζοντας καφετέριες, ξενυχτάδικα και μπαρ. Θυμάμαι ότι συνεχίστηκαν τα μαθήματα των γυμνασίων, διότι στο πρώτο κλείσιμο τους κατέκλεισαν τις καφετέριες και αύξησαν τον συγχρωτισμό.

Το γεγονός έσπευσαν να εκμεταλλευθούν  οι οργανωμένες ιδεοληπτικές ομάδες που γέμισαν τις σελίδες δικτύωσης του ιντερνέτ με εξωφρενικά συνθήματα, που αμφισβητούν όχι μόνο τις προθέσεις και ικανότητες των ειδικών αλλά και αυτή την ύπαρξη του ιού, που αποδίδουν σε ξένα και ντόπια συμφέροντα. Δεν πρόκειται για το σύνολο των  νέων, αλλά είναι τόση η πειστικότητα των συνθημάτων και πολύ περισσότερη η ανεμελιά πολλών νέων, που θυσιάζουν σε πρώτη φάση τους ηλικιωμένους  τους , ενώ δεν έχουν σκεφθεί τι θα κάνουν ότι έλθει η δική τους σειρά και δυστυχώς δεν θα αργήσει.

Μαζί με τους πολύ νέους που βράζει το αίμα τους και σε ένα βαθμό θεωρούν εαυτούς άτρωτους, προστέθηκαν και κάποιες αιρετικές ομάδες ‘’σιτεμένων’’, που θέλουν  να συνδέσουν την πανδημία με  διάφορες  στενοκεφαλιές   τους. Άκουσα και τον εξαίρετο τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα να υποστηρίζει ότι τον κούρασαν  και αυτόν τα περιοριστικά μέτρα!!

Έχουν άραγε διερωτηθεί  όλοι αυτοί οι στοργικοί πατέρες και προοδευτικοί νέοι, πόσο έχουν κουραστεί τα εκατομμύρια των προσφύγων , χωρίς την όποια βεβαιότητα της ελάχιστης έστω βελτίωσης των συνθηκών της ‘’ζωής’’ των;;; Αυτοί που θαλασσοδέρνονται με μοναδικό αντίκρισμα την εξασφάλιση,  για άγνωστο διάστημα, αυτής της ‘’στερημένης’’ επιβίωσής τους!!! Όσα τελικά εκστομίζουν  οι νέοι και οι όποιοι καθοδηγητές τους, δεν αποτελούν παρά μια κακόγουστη και χιλιοπαιγμένη κομματική , παράσταση  αλτρουισμού, χωρίς σκέψη και τεκμηρίωση, απλά για να επιδείξουν μια  διαφορετικότητα και την δήθεν παλικαριά τους απέναντι στην πανδημία.

Δεν ξέρω τι σκέπτονται να κάνουν οι άλλες χώρες, με επί κεφαλής την ‘’προστάτιδα’’ που ο Πρόεδρος της υπερηφανεύεται για το κατάντημα της χώρας  του, ας συνεννοηθούμε όμως  εμείς μεταξύ μας και ας αναζητήσουμε τη δοκιμασμένη και μοναδική μέθοδο που μας έκανε να ξεχωρίσουμε στην αρχή. Κανένας μας δεν πέθανε από μακροχρόνιες στερήσεις τα χρόνια της κατοχής, διότι πολλοί από μας έζησαν για μήνες σε ρεματιές και χαράδρες και χαίρουν άκρας υγείας ακόμα και σήμερα, χωρίς τη στήριξη ψυχολόγων και άλλων ειδικών, που πρέπει να ασχοληθούν περισσότερο με τους  ‘’αυτόμολους’’ και εκείνους που τους ωθούν σε ανάλογες ενέργειες. Την εποχή των πολέμων και των μαυραγοριτών, συνασπίστηκαν όλοι οι Έλληνες κατά του εχθρικού συνόλου και προτίμησαν να πέσουν στο πεδίο της μάχης, παρά να λιποτακτήσουν. Ας κάνουμε και τώρα το ίδιο κατά των σύγχρονων ανεγκέφαλων και  μαυραγοριτών, που προφανώς παραμυθιάζουν το λαό, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους.

Αντώνης