1.- ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΥΟ

                  Αναμνήσεις ενός – γερού ακόμα –γέροντα                    

Θα αρχίσω με μια ασήμαντη ιστοριούλα, που έμελλε να  σημαδέψει με τη λέξη ΑΡΝΟΥΜΑΙ τη ζωή μου γενικότερα. Ήταν Άνοιξη του 1980, όταν μια φίλη και συνάδελφος  και σημερινή αποδέκτης των γραφομένων μου,  παρέπεμψε στην ταπεινότητά μου, τον αείμνηστο Αντώνη Σαμαράκη, για κάποια νόμιμη διευκόλυνση. Εκείνος, με μια ευγενική επιστολή, με ευχαρίστησε για την όποια μεσολάβηση  και μου χάρισε όλα τα βιβλία του, με  τις σχετικές  αφιερώσεις. Ο τίτλος του ενός  από αυτά,  αποτέλεσε  - με τη συγκατάθεσή του – το πρώτο μέρος του αντίστοιχου τίτλου του βιβλίου μου ‘’ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΞΕΧΆΣΩ’’ και ίσως το έναυσμα της ενασχόλησής μου με την καταγραφή των γεγονότων που απασχολούν την επικαιρότητα. Έτσι λοιπόν και το σημερινό μου κείμενο έχει τον ίδια τίτλο αλλά με νούμερο δύο και αναφέρεται  σε όσα εξακολουθώ να αρνούμαι να ξεχάσω.

Πώς λοιπόν να ξεχάσω  τις γραφικότητες που έβλεπαν τα μάτια μας και  έφθαναν στα αφτιά  των Αθηναίων της δεκαετίας του 1990, από το αποκαλούμενο Κανάλι 67 και έκαναν  να γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Οι θεατές του Καναλιού αυτού,  περίμεναν πώς και πώς την ώρα  ενός μοναδικού μονόλογου που άγγιζε το παραλήρημα [μεγαλείου] , για να πάνε κάτω τα φαρμάκια και να γελάσει κάθε πικραμένος. Η γραφική  υπερβολή και η σοβαροφανής παράθεση και προβολή  εξωπραγματικών πολιτικών θέσεων,  δεν άφηνε περιθώρια για  σοβαρή κριτική, παρά μόνο ανάμεσα στους ελάχιστους, καλούμενους οπαδούς , ανάλογου επίπεδου σοβαρότητας με το παρουσιαζόμενο στο γυαλί. Δεν κρίνω την ηθική, την   παιδεία, τη μόρφωση ή και τη θέση που κατέχει κάποιος στον δημόσιο βίο, αλλά το τελικό αποτέλεσμα του θεάματος. Ένας  γραφικός, είναι και παραμένει τέτοιος, γιατί έτσι τον ‘’έπλασε’’ η φύση [για τους άθεους] ή  ο καλός Θεός που ξέρει τι κάνει και δεν πρόκειται για λάθος αλλά για την ‘’αρμόζουσα’’ κατασκευή με τον ανάλογο προορισμό. Αυτός λοιπόν ο γραφικός διασκεδαστής της αθηναϊκής νυχτερινής τηλεοπτικής πραγματικότητας έγινε  και  - με δική του επιδίωξη- πανελλήνιο θέμα και θέαμα διασκέδασης, πότε με την παρουσία του σε κανάλια ευρύτερης κάλυψης και πότε σαν κύριο αντικείμενο  ‘’χλευαστικού’’ σχολιασμού από ειδικούς ‘’μίμους’’ ή θεατρικές επιθεωρήσεις. Πες – πες λοιπόν, κάτι μένει [κατά την γκεμπελική μέθοδο ], αλλά  ο ελληνικός λαός και όχι μόνο οι  ελάχιστοι ‘’οπαδοί’’ του αναφερόμενου ‘’Μεσσία’’, ίσως και μέσα στην απελπισία τους, πίστεψαν τα λεγόμενά του και επέλεξαν  να τον  κάνουν ήρωα τους .

 Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Ιταλό  Μπέπε Γκρίλο και με άλλους κωμικούς, που μεταπήδησαν από τη σκηνή της επιθεώρησης στην αντίστοιχη της πολιτικής. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών ,το κατάλαβαν, έστω και καθυστερημένα  και άλλαξαν πορεία  - όπως ο επαναστάτης αρχηγός του κινήματος των 5 αστέρων- που δήλωσε πρόσφατα ότι αποσύρεται από την πολιτική. Κάποιοι ημέτεροι  σταμάτησαν ή τους σταμάτησαν να ψηφίζουν Νόμους του ασφαλιστικού και επανήλθαν εκεί που επιτυχώς προσφέρουν το γέλιο στους θεατές  που ,με εισιτήριο,  τους επιλέγουν, ενώ ελάχιστοι , παραμένουν ως χειροκροτητές, προκαλώντας πια το ειρωνικό  μόνο γέλιο των θεατών.[Κάθε ομοιότητα  με πραγματικά πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική].

Μια  πρόσφατη δήλωση ενός Βουλευτού της Ένωσης Κεντρώων, μου ξανάφερε στο νου όλα εκείνα τα γλαφυρά  και ευτράπελα του  καναλιού 67 που έγινε 40 και τελικά κατέληξε να καταστεί  ‘’κουριάδα’’, για να δώσει συνέχεια στον αυριανισμό, που συνεχίζει να διέπει τα πολιτικά μας ήθη. Το κανάλι 67 , ιδιοκτησίας τότε  σημερινού πολιτικού αρχηγού στην Ελληνική Βουλή, είχε μια  ‘’προσωποπαγή’’ εκπομπή, από την οποία παραθέτω ένα μικρό μόνο VIDEO- δείγμα, ώστε να βγάλει  ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα και να ‘’δικαιολογήσει’’ ίσως τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις του ‘’Μεσσία’’ , που επιδιώκει  νέους συνεταιρισμούς για το ‘’καλό της χώρας’’ και την προσωπική του πρόσδεση στην καρέκλα της εξουσίας. 

Αντώνης Ταρνανάς.

Ακολουθεί το σχετικό βίντεο.

Α https://www.youtube.com/watch?v=3-K5GMKOsWU

Σύρετε το ανωτέρω λίγκ στο www.youtube.gr  για το άνοιγμά του.