ΤΟ ''ΧΆΣΜΑ'' ΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ

Ο φυσικός χρονικός διαχωρισμός ανάμεσα στις διάφορες γενιές, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα ή δικαιολογία για την πλήρη διαφοροποίηση μεταξύ τους, ούτε σαν  σκόπιμη επιδίωξη για την επιβολή των αποκαλούμενων νέων ιδεών. Ο χρόνος , όπως και   η ίδια η ζωή, αποτελούν μια αδιάκοπη και πολλές φορές αδυσώπητη και αμείλικτη  συνέχεια, που είναι αδύνατο να διαχωριστεί σε γενιές και απόλυτα χωριστές μεταξύ τους περιόδους. Με τη γενική αυτή θεώρηση κρίνεται αδόκιμη και η έκφραση του τίτλου για το χάσμα των γενεών, αφού αυτές αποτελούν συνέχεια και αλληλοδιαδέχονται η μια την άλλη.

Υπάρχουν πράγματι φυσικές και φυσιολογικές διαφοροποιήσεις με το πέρασμα του χρόνου, αφού τα πάντα αλλάζουν γύρω μας. Η ζωή ‘’εξελίσσεται’’ και ίσως βελτιώνεται για κάποιους – όλο και λιγότερους -  εξ ημών, ενώ   οι  παραστάσεις που έχουν οι νεώτεροι  - με την τεχνολογική ανάπτυξη - είναι περισσότερες και πιο διαφωτιστικές και συγκεκριμένες. Όλα αυτά όμως  δεν παύουν να αποτελούν απόλυτη συνέχεια των προηγούμενων και  τη βάση για τη δημιουργία εμπειριών. Υπάρχει πάντα μια αρχή για όλα και για όλους και η συνέχεια αποτελεί νομοτελειακή  εξέλιξη που η ίδια η φύση και η ζωή προσδιορίζει, χωρίς κανένα χάσμα από τη μια γενιά στην άλλη.

Κάθε αντίθετη άποψη αποτελεί ‘’ προσχηματικό τέχνασμα’’ των ανιστόρητων καιροσκόπων, που δεν βρίσκουν άλλα ερείσματα για να στηρίξουν τη δική τους ‘’προοδευτικότητα’’  και πιπιλίζουν την ‘’καραμέλα’’ των δήθεν νέων ιδεών. Οι νέες όμως αυτές ιδέες  μπορούν κάλλιστα να συνυπάρχουν με τις εμπειρίες και τη γνώση του παρελθόντος. Τίποτα πια δεν γίνεται με ‘’παρθενογένεση’’, αφού πάντα προηγείται κάτι, που προσδιορίζει το παρελθόν και καθορίζει  το παρόν και το μέλλον. Όλες οι διαδρομές μας στη ζωή έχουν μια αρχή και για να φθάσουμε στον προορισμό μας, θα διανύσουμε υποχρεωτικά τα μεσοδιαστήματα και θα χρειαστεί να κάνουμε χρήση των συμβάντων και των εμπειριών που μεσολάβησαν, γιατί αλλιώς θα χάσουμε το χρόνο μας ίσως και τον προορισμό μας, ενδέχεται δε και να μη φθάσουμε ποτέ στο τέλος της διαδρομής. Αλλοίμονο στους λαούς που αγνοούν  το παρελθόν και την ιστορία τους και τα χρησιμοποιούν απλά ως ‘’ τυχαία κληροδοτήματα’’ και  κεκτημένα των  προγόνων τους .

Με τη νεωτερίστικη αυτή αντίληψη, προβάλλουμε ό,τι μας βολεύει για να ‘’επιδείξουμε’’ την σημαντική μας καταγωγή αλλά, παράλληλα, προσπαθούμε να επιβάλουμε  τις  ρηξικέλευθες ιδέες μας, που μας αποστασιοποιούν από τα κυρίαρχα  αυτά εθνικά στοιχεία που  δημιούργησαν την ιστορική μας σημαντικότητα .

 Έχουμε δυστυχώς καταστεί διεθνώς αναξιόπιστοι, αφού βαδίζουμε χωρίς πρόγραμμα και πυξίδα, οδηγούμενοι  τυχοδιωκτικά στο άγνωστο, αυτοαναιρούμενοι καθημερινά και  αυτό μας αδικεί. Στο   όνομα του όποιου προοδευτικού νεωτερισμού, αποποιούμαστε την ίδια μας την εθνική υπόσταση [ γλώσσα, ιστορία, θρησκεία] και επικαλούμαστε σαν πρότυπα τις παντοειδείς λατινοαμερικάνικες δικτατορίες και τις αποτυχημένες στην εφαρμογή τους μαρξιστικές ιδεοληψίες του απώτερου παρελθόντος. Δεν εξηγείται το γεγονός  ότι,  οι περισσότεροι από τους  επικαλούμενους ‘’επαναστάτες’’ που προβάλουμε σαν πρότυπα, είναι υπόδικοι και μισητοί στην ίδια τους τη χώρα, ενώ κάποιοι εξ αυτών έχουν καταργήσει ‘’εθιμικά’’ τις εκλογές ή όπου τις επιτρέπουν επικρατεί βία και νοθεία, για να κρατήσουν την ‘’κουτάλα’’ της εξουσίας. Μιλάμε βέβαια για χώρες με τεράστιο ορυκτό και άλλο πλούτο, που ο λαός τους αναζητεί πια την τροφή στα σκουπίδια ή σπάει και λεηλατεί καταστήματα για να επιζήσει.

Αν  αυτό είναι το  πρότυπο  της ριζοσπαστικής  τους προοδευτικότητας που μας επιφυλάσσουν, με την προσχηματική προβολή του χάσματος των γενεών, προσωπικά τους πληροφορώ  ότι τόση πολλή ευτυχία και καλοπέραση δεν θα την αντέξουμε . Καλά  θα κάνουν λοιπόν να ακούσουν και τους παλαιότερους  με τις ‘’τετριμμένες’’ ιδέες τους, που ατύχησαν να ζήσουν ένα παγκόσμιο και έναν εμφύλιο πόλεμο και έχουν πολυετή  και εκ των έσω πραγματική εμπειρία της ‘’ζωής’’ των συστημάτων που επικαλούνται μεν αλλά τα γνωρίζουν μόνο θεωρητικά, αγνοώντας παντελώς την βιούμενη πραγματικότητα. Οι καλοθρεμμένοι και δυστυχώς ελάχιστα καλοαναθρεμμένοι  αριστεροδέξιοι νεομαρξιστές, δεν μπορούν να αποτελούν σύγχρονα πρότυπα της ελληνικής νεολαίας, στην οποία πολλά – κατά καιρούς -  καταμαρτυρούμε. Φαίνεται ότι    η νεολαία μας έχει αρχίσει πια να αναβλέπει, από τη συστηματική ιδεοληπτική πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί επί μακρόν. Με τη βοήθεια και  τη χρήση αυτών των εμπειριών, θα αποτελέσει τον ‘’πολιορκητικό κριό’’ , μιας υγιέστερης εθνικής και πατριωτικής αναγέννησης, ώστε να αποτρέψει τις οποιασδήποτε απόκλισης φασιστοειδείς βλέψεις των καιροσκόπων που καραδοκούν.  Αντώνης Ταρνανάς