Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ

                ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΏΝ

               [ Αφήστε μας στη φτώχια μας]

Αγαπητοί μου φίλοι Βασίλη, Μιχάλη και λοιποί συνάδελφοι, διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα στοιχεία που ευγενικά μου περιήλθαν, για τη διεκδίκηση των ποσών που βάναυσα μας παρακρατήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και νοιώθω περήφανος για τη σχετική  κίνηση. Σήμερα 16 Δεκεμβρίου και με καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δικαιολογητικών την 20^η του μήνα, ποιοι και πόσοι θα μπορέσουν να προλάβουν τη διαδικασία [ μην ξεχνάτε ότι αναφερόμαστε σε ανθρώπους που ζουν και μακράν των Αθηνών , υπερήλικες και ανήμπορους]. Η κίνηση όμως και μόνο ίσως δικαιώνει την υποχρέωση αντίδρασης.

Εγώ με σειρά άρθρων και ενυπόγραφα  διεκτραγωδώ την κατάσταση αυτής  της αφαίμαξης των κόπων μας δεκαετιών και – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – οι πιο πολλοί αγνόησαν αυτή μου την προσπάθεια, ενώ κάποιοι άλλοι μου απαντούσαν με την αποστολή ανέκδοτων, σκίτσων ή προτάσεων φυσικής υγιεινής. Επικροτώ την προσπάθεια αλλά επαναλαμβάνω την παλιά ρήση ‘’στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα’’. Είναι στους περισσότερους γνωστό ότι το 1977 προσωπικά κίνησα τη διαδικασία για τη δημιουργία συνδικαλισμού σε ένα χώρο που στο άκουσμα και μόνο της λέξης οι περισσότεροι  ‘’έβγαζαν φλύκταινες ‘’.Είναι συνεπώς φυσικό να συντάσσομαι προς κάθε σκέψη και με κάθε τρόπο για να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα αλλά φοβάμαι ή  μάλλον είμαι βέβαιος ότι είναι χαμένος κόπος, αφού ‘’ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.        Θα επαναλάβω, και ας γίνομαι ενοχλητικός, ότι δεν αντιδράσαμε ούτε καν στην ‘’πώληση’’ του δικού μας ταμείου Αρωγής και ασφαλώς ότι πληρώνουμε τις συνέπειες των κομματικών σκοπιμοτήτων όλων μας. Πληρώνουμε κυρίως τις συνέπειες και των δικών μας λαθών. Την εποχή που μετείχα ως Γεν. Γραμματέας του μοναδικού Συλλόγου του ΥΠΕΞ αρνήθηκα [ με προσωπικές συνέπειες και  ‘’κυνηγητό’’ ], την ένταξή του σε κομματική παράταξη του παντοδύναμου αρχισυνδικαλιστή  κ. Παπακώστα – παρά τις προσωπικές πιέσεις του τότε Προσωπάρχη και άλλων παραγόντων της Υπηρεσίας. Η έστω και καθυστερημένη αντίδραση τιμά εκείνους που τη σκέφθηκαν αλλά το πουλί έχει πετάξει και μπορεί να εκληφθεί και ως κίνηση αντιπερισπασμού στο παιχνίδι των κομματικών αντιπαραθέσεων. Εγώ δεν θα συμμετάσχω διότι – όπως έχουμε φθάσει – αδυνατώ να καταβάλω και τα ελάχιστα απαιτούμενα έξοδα και να υποβληθώ  στις μετακινήσεις.

Θα τελειώσω με μια χρήσιμη υπενθύμιση μιας ανάμνησης ενός περιστατικού, την εποχή του πολέμου , με τον πατέρα μου στο μέτωπο της Αλβανίας. Ένα συγγενικό μας πρόσωπο  υπέδειξε στην αγράμματη μητέρα μου ένα τρόπο ‘’για να τα βγάλουμε πέρα, χωρίς να μαζεύει χόρτα που εγώ πωλούσα στα 6 μου χρόνια’’ και ενδεχομένως ‘’τους εξέθετε’’. Η μητέρα μου  του είχε απαντήσει ‘’ χριστιανέ μου άσε μας στη φτώχια μας’’ και με τον ίδιο τρόπο απαντώ και εγώ ο ‘’εγγράμματος’’.  Διότι η  λογική απαιτεί  ΓΝΩΣΗ και όχι ΓΝΩΣΕΙΣ  και όπως ήδη ανάφερα πιο πάνω ‘’στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα’’ . Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από ταμείο και εμείς αργήσαμε πολύ  να καταλάβουμε  ότι πάντα  πληρώνουμε για τις επιλογές μας , για να μαθαίνουμε.

Παρότι κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ειρωνικός, θα εκφράσω από καρδιάς τις καλύτερες ευχές μου σε όλους σας ,για τα Χριστούγεννα και τον  καινούργιο χρόνο . Αντώνης Ταρνανάς