ΜΩΡΟΙ ΚΑΙ ΞΕΜΩΡΑΜΕΝΟΙ

      [Επιστροφή στην καθ΄ημάς πραγματικότητα]

Με  πρόσφατα τα ‘’ακούσματα’’ της Μεγάλης Τρίτης, θα επιχειρήσω  μια  αναλυτικότερη εμβάθυνση  στη μωρία  και την επίδειξη ευφυΐας των ανθρώπων και μια εμπειρική ‘’προσομοίωση’’  με σημερινά γεγονότα. Πρόκειται για την παραβολή των  δέκα  παρθένων και το τροπάριο της Κασσιανής .  Όταν   ο Νυμφίος έφθασε ,με καθυστέρηση τη νύχτα, για την επιλογή της νύφης, μόνο πέντε από αυτές  είχαν προνοήσει να έχουν μαζί τους λάδι για να ανάψουν τα λυχνάρια τους , ενώ οι άλλες πέντε βρέθηκαν ανέτοιμες και ‘’αφανείς’’ στο σκοτάδι και  συνεπώς  ‘’εκτός του νυμφώνος’’, ψάχνοντας για λύσεις της τελευταίας στιγμής. Το δίδαγμα της παραβολής είναι ότι πρέπει πάντα να προετοιμάζεσαι κατάλληλα για κάθε διαδικασία, διότι διαφορετικά, βρίσκεσαι εκτός μάχης. Δεν είναι δυνατόν να αφήνεις τα πάντα στην τύχη τους και μετά να τα αποδίδεις στην  ατυχία ή την κακή προαίρεση των άλλων, που απλά  και μόνο υπερασπίζονται - όπως έχουν  δικαίωμα – τα δικά τους συμφέροντα.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με τις 12  ‘’καλλίστους παρθένους’’ που είχε καλέσει στο παλάτι η μητέρα του Αυτοκράτορα Θεόφιλου, για την επιλογή της συζύγου του. Στην περίπτωση αυτή, η ωραιότερη των υποψηφίων, η Εικασία [μετέπειτα μοναχή και υμνογράφος Κασσιανή], έχασε την επιλογή, διότι η ευφυΐα της εξελήφθη ως θρασεία και   δεν εκτιμήθηκε δεόντως από τον Αυτοκράτορα, επιλέγοντας για σύζυγό του τη ‘’σεμνή Θεοδώρα’’, η οποία μάλιστα πρωτοστάτησε και στην  αναστήλωση των εικόνων . Από την όλη αυτή διαδικασία , μας έμεινε το θαυμάσιο τροπάριο της  Κασσιανής, η οποία έχασε την αρχική επιδίωξή της – αφού αυτοβούλως ήταν ανάμεσα στις 12 υποψήφιες -   για να  παντρευτεί τον Αυτοκράτορα.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν την ίδια άποψη, την οποία διατύπωσαν με τη ρήση ‘’ συν Αθηνά και χείρα κίνει’’, που σημαίνει απλοϊκά μην  τα περιμένεις όλα να γίνουν μόνα τους, αλλά κάνε και εσύ κάτι. Όπως βλέπετε, τόσο στην αρχαιότητα όσο και στις μέρες του Χριστού , όσοι δεν λαμβάνουν  έγκαιρα τα μέτρα τους,  μένουν εκτός νυμφώνος και τρέχουν την τελευταία στιγμή να σώσουν τα ‘’ασυμμάζευτα’’. Συνεπώς και για εκείνους που δεν ξέρουν ή δεν αποδέχονται τις θρησκευτικές παραβολές, δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες, διότι όφειλαν τουλάχιστον να μελετούν τα αρχαία διδάγματα.

Τώρα που οι Άγιες ημέρες πήραν τέλος και ξαναμπήκαμε στην πεζή μας πραγματικότητα,  ‘’ μέσα τα κεφάλια ’’ – κατά το σχετικό γνωστό ανέκδοτο - και συνεχίζουμε τον δικό μας Γολγοθά. Εδώ οι λύσεις είναι ανθρώπινες και μάλιστα σύγχρονες, αφού  που δεν υπάρχει  ούτε Ανάσταση ούτε καν ο ‘’από μηχανής θεός’’ των αρχαίων προγόνων μας. Τέρμα λοιπόν τα θαύματα και κυρίως τέρμα τα ψέματα. Όλοι μας ‘’ενώπιοι ενωπίοις’’ καλούμαστε να βρούμε την ‘’έσχατη’’ εναπομένουσα λύση, που θα μας βγάλει από το τούνελ. Δεν αναφέρομαι βέβαια στα τούνελς  που είχαν δρομολογήσει  οι προκάτοχοι και  εγκαινιάστηκαν πρόσφατα, με ποικιλώνυμα και  αυθαίρετα  ονόματα. Πρόκειται για  εκείνα που βρίσκονται μπροστά σε κάθε μας βήμα  για να  μας θυμίζουν τους κακούς ξένους, που είχαν τη δική τους ‘’μωρία’’ να μας δανείσουν μεν για να σταθούμε όρθιοι, ίσως και γιατί αυτό εξυπηρετούσε και τις δικές τους ανάγκες,  αλλά  και  το ‘’θράσος’’  να ζητούν πίσω τα δανεικά τους.

Τελικά η ζωή είναι ένας φαύλος κύκλος και εκεί που προσπαθείς να μπεις στη σκληρή σημερινή  πραγματικότητα, επιστρέφεις στη Μεγάλη Τρίτη και τις μωρές παρθένους. Όπως εκείνες, έτσι και εμείς οι σύγχρονοι συνεχιστές τους, διατηρούμε και υπερασπιζόμαστε την ίδια απρονοησία και ενίοτε κάνουμε χρήση και της ιδεοληπτικής ευφυΐας μας, παριστάνοντας τη σύγχρονη Κασσιανή.

Επειδή η μωρία των ανθρώπων δεν έχει αρχή και  τέλος, ούτε και  λογική εξήγηση,  επιτρέψτε σε ένα ‘’ξεμωραμένο’’ λόγω ηλικίας , τον υποφαινόμενο, να υπενθυμίσει ότι όλα στη ζωή έχουν το κόστος τους που πρέπει να πληρώνεται. Έτσι λοιπόν ΄’ αι μωραί παρθέναι’’  έμειναν εκτός νυμφώνος και  η ευφυής Κασσιανή επέλεξε  να γίνει μοναχή , που σημαίνει ότι ‘’σταμάτησαν με τη θέλησή τους’’ τις αρχικές τους διεκδικήσεις, στις οποίες παταγωδώς απέτυχαν. Μήπως και κάποιοι σύγχρονοι μιμητές τους  πρέπει να παραδειγματισθούν αναλόγως; Οψόμεθα !!!!   Αντώνης Ταρνανάς