ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Τσίπρας: Η μπάλα στο γήπεδο των δανειστών

Είδατε που σας έλεγα για το μέλι, τις καρέκλες και κυρίως την απόλυτη ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής; Τόσες φασαρίες, ανταλλαγές συνθημάτων  και ύβρεων, ταλαιπωρία συνταξιούχων και λοιπών κοινωνικών τάξεων υπό βροχή και πολύς  σαματάς, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας, τραγουδούσε η Ρίτα Σακελλαρίου για το ίνδαλμα του σημερινού μας ηγέτη και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα, για όσους το απολαμβάνουν.

Ο Πρωθυπουργός μας επιβεβαίωσε πλήρως, μετά την ‘’ψήφιση’’ του πολυνομοσχεδίου, ότι ένας αγώνας ποδοσφαίρου ήταν και τίποτα περισσότερο. Τώρα  έκανε την πάσα του στους δανειστές και κάθισε βαθιά στον θώκο του. Είναι γνωστό όμως ότι ‘’όλες οι πάσες δεν είναι ασίστ’’ – δηλαδή δεν παράγουν αποτέλεσμα – οπότε ‘’ζήσε μάη μου  να φας τριφύλλι’’ , που έλεγε ο  κάποτε  σοφός  λαός.

Η υπερψήφιση με 152 και μισό, κατέστησε έμπλεους χαράς τους δημοκράτες κυβερνώντες που εκπροσωπούν μια μειοψηφία του λαού, αλλά – όπως λέει και ο σύντροφος Μαδούρο- το λάθος ανήκει στους πολλούς που δεν ξέρουν το συμφέρον τους. Το ελαφρά κουτσουρεμένο συμπαγές 153,δικαιώνει  την επιθυμία της κυρίας Τασίας, και αποτελεί ένα ακόμα δείγμα  νεποτισμού – έστω και μετά θάνατον. Δική τους είναι η τράπουλα , όπως θέλουν μοιράζουν – που έλεγε και ο παμπόνηρος Καραγκιόζης. Ιδού το σχετικό δημοσίευμα.  

‘’’’Μοναδική διαφοροποίηση ήταν το «παρών» της κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου στο άρθρο 56 που αφορά την διαδικασία απόλυσης των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία. Ωστόσο, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου έσπευσε με γραπτή ανακοίνωση να ξεκαθαρίσει πως δεν επιθυμεί να πλήξει την κυβέρνηση και πως με το «παρών» αποτελεί «εσωτερική ανάγκη να τιμήσει τον πρόωρα χαμένο αδελφό μου, Αγησίλαο Χριστοδουλόπουλο, συνδικαλιστή των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και αντιπρόεδρο της ΟΙΕΛΕ μέχρι το θάνατό του».’’’’

Φαίνεται ότι σ’ αυτούς τους 153 δεν βρέθηκε κανένας άλλος με συγγενείς, ζώντες ή τεθνεώτες, γεωργούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίας, ή τέλος πάντων κοινούς θνητούς των τάξεων που πληρώνουν το μάρμαρο της ιδεοληπτικής τους εμμονής. Δέχτηκαν λοιπόν τα πάντα με μοναδικό αντάλλαγμα την καρέκλα της εξουσίας τους και τη μεγάλη ζωή, που κατηγορούσαν μεν αλλά διαπίστωσαν ότι είναι γλυκιά και συμφέρουσα.

Υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία του πολυνομοσχεδίου και του τρόπου που ψηφίστηκε. Τηρήθηκαν κάποια προσχήματα [α] με την ‘’αύξηση’’ της φορολογίας των Βουλευτών , που προφανώς θα τους τα δώσουν πίσω με άλλο τρόπο και [β] η ονομαστική ψηφοφορία. Θα έχουμε όλοι αυτή τη λίστα των 153, που  δεν τήρησαν τον όρκο τους ‘’να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του έθνους και του λαού’’. Δική μας για κάθε ‘’προσωπική χρήση’’ αλλά και για να γίνουμε  επί τέλους λίγο προσεκτικότεροι στις μελλοντικές μας  επιλογές .

Όσον αφορά  το παραμύθι για τα αντίμετρα θα το διηγούνται οι Συριζανεληδες στα παιδιά και τα εγγόνια τους, για να εξηγήσουν τον τρόπο που ξεγέλασαν του ιθαγενείς με ‘’χάντρες και μεταξωτές κορδέλες’’ και να απολαύσουν τα μεγαλεία και τα σοσιαλιστικά μοντελάκια τους. Τελικά νομίζω ότι ποτέ άλλοτε  μια μικρή κάστα τυχοδιωκτών, με πλήρη άγνοια κινδύνου , δεν κατάφερε να ξεγελάσει  ένα ολόκληρο λαό, που το έπαιξε έξυπνος. Να τους χαίρεστε, κύριοι ψηφοφόροι, αφού και εσείς ή μάλλον κυρίως εσείς και εμείς, θα πληρώσουμε τις επαναστατικές ασκήσεις τους. Ας γίνει όμως μάθημα για το μέλλον, διότι η ζωή στη χώρα συνεχίζεται και πρέπει κάποτε να φθάσει στα επίπεδα που αξίζει στο λαό της. Τέρμα πια οι πειραματισμοί των  μαθητευόμενων  μάγων και των  αριστεροδέξιων  σφετεριστών της εξουσίας, που κατάντησαν τη χώρα κομματικό τους λάφυρο και το κοινοβούλιο πασαρέλα κακογουστιάς πολυτελείας.

Σήμερα δεν θα μακρηγορήσω, αφού πολύ σύντομα θα δρέψουμε όλοι τους καρπούς της στιγμιαίας αποκοτιάς μας, που υποθήκευσε  τη χώρα για τα επόμενα 99 χρόνια. Τα όποια αποτελέσματα θα είναι σίγουρα πολύ χειρότερα από αυτά που ζούμε και κυρίως δύσκολα αναστρέψιμα. Παίξαμε και χάσαμε ή μάλλον κάποιοι ανόητοι έπαιξαν και όλοι μαζί χάσαμε . Ας περιορίσουμε τουλάχιστον την ανοησία μας, διότι κάποιοι  δεν το κατάλαβαν ακόμα. Αντώνης Ταρνανάς