ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΣΜΟΣ;

Προκαταβολικά δηλώνω ότι δεν ανήκα ποτέ σε κανένα Κόμμα

Επειδή τελευταία πολλοί αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί και στο όνομα της ‘’προόδου’’,  έχουν γυρίσει τη χώρα δεκαετίες πίσω και την έχουν καταστήσει δέσμια των  αλόγιστων δανείων ,ας δούμε  ψύχραιμα την όλη κατάσταση.

Αρχίζουμε  από την ετυμολογία της λέξης, που και αυτή έχει υποστεί αμέτρητες κομματικές διαστρεβλώσεις. ‘’ Προοδευτισμός είναι η πολιτική ιδεολογική τάση που υποστηρίζει νέα μορφώματα στην πολιτική και κοινωνική οργάνωση.

Συνήθως αναφέρεται σε αντιδιαστολή με το συντηρητισμό. Γενικά οι προοδευτικοί δεν προσδιορίζουν μια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη ή ιδεολογία. Το ποιες ιδέες και πρακτικές είναι συντηρητικές και ποιες όχι, εξαρτάται κάθε φορά από τις ιδέες και τις πρακτικές που εφαρμόζονται εκείνη τη στιγμή στην κοινωνία. Οι προοδευτικοί υποστηρίζουν ιδέες και θεσμούς που, κατά την άποψή τους, αποτελούν το επόμενο στάδιο στην εξέλιξη μιας κοινωνίας.

Ποιοι είναι τελικά οι πολιτικοί χώροι που μονοπωλούν τον τίτλο  της προόδου και χαρακτηρίζουν  τους αντιπάλους τους, συλλήβδην,   συντηρητικούς; Είναι μόνο τα αριστερά ή άλλως  ‘’δημοκρατικά’’ κόμματα, τα οποία κατατάσσουν την πλειοψηφία των Ελλήνων, σε καθυστερημένους και ίσως αντιδημοκράτες, πολίτες δεύτερης διαλογής! Νομίζω ότι είναι καιρός, κόμματα και ιδεολογίες που υποστηρίζουν ολοκληρωτικά  συστήματα και καθεστώτα να κοιταχτούν στον καθρέφτη τους, μήπως και δουν το ‘’φως το αληθινόν’’. Δεν θα βλάψει να κάνουν το ίδιο και κάποια ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, που στο όνομα της ιδεοληψίας τους ή για να πουλήσουν [εποχιακά] λίγα φύλλα παραπάνω, αντί να κρίνουν την εξουσία, ‘’ραντίζουν’’ το λαό, ο οποίος όμως έχει μνήμη και θα θυμηθεί εκείνους που εκμεταλλεύθηκαν την αφέλειά του.

Δεν είναι δυνατόν οπορτουνιστές πολιτικάντηδες. που υποσχέθηκαν τα πάντα προεκλογικά, χωρίς να πραγματοποιήσουν καμιά τους υπόσχεση [ δεν τις αναφέρω διότι είναι πανελλήνια γνωστές], να εμπαίζουν τον Ελληνικό λαό που έκανε το λάθος να τους εμπιστευθεί και να γίνονται τιμητές των λοιπών σχηματισμών  - που έχουν επίσης λερωμένη τη φωλιά τους; Δεν είναι προοδευτικός όποιος παραδέχεται ότι ψεύδεται συστηματικά,  αυτός που υπογράφει νέα δυσβάσταχτα μνημόνια – ενώ έλεγε ότι θα τα ‘’σκίσει’’- , αυτός που γλείφει εκεί που έφτυνε [γερμανοτσολιάδες] και αυτός που κόβει ακόμα και εκείνα που δεν πρόλαβαν ή δεν τόλμησαν να κόψουν οι προκάτοχοι του. Ύστερα  από τρία σχεδόν χρόνια, διακυβέρνησης υπερηφανεύεται ότι οδήγησε την Ελλάδα  [λογιστικά] κοντά στο σημείο που την παρέλαβε το τέλος του 2014, παραλείποντας τα πρόσθετα δις χρεών που  φορτωθήκαμε  και  το γεγονός ότι οι φτωχοί της χώρας έγιναν πεινασμένοι και – όπως στην κατοχή -  τρέχουν στα συσσίτια. Αν αυτό λοιπόν είναι πρόοδος εγώ δεν είμαι ‘’τέτοιος’’ προοδευτικός και στη θέση του Πρωθυπουργού μας, δεν θα τολμούσα να ξαναπάω στη Θεσσαλονίκη, διότι και το θράσος έχει τα όριά του.

Σχετικές με την προοδευτική πορεία της χώρας, ήταν και οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Γιάννη Ραγκούση, που  έθεσε τους προοδευτικούς ‘’όρους’’ του , για την υποψηφιότητα στην Δημοκρατική Παράταξη. Τελικά, με τόσους προοδευτικούς η Ελλάδα , κατάντησε σαν μια λαμπρή  ποδοσφαιρική ομάδα του  παρελθόντος – την Προοδευτική – που  έρχεται στην επιφάνεια της δημοσιότητας με τους αγώνες των  παλαιμάχων της. Είναι μια διοργάνωση που άρχισε το 1961 και διεξάγεται κάθε Μεγάλη Παρασκευή. Βραδυποριακός – Ταλαιπωριακός με  όλα τα στοιχεία χαρμολύπης της ημέρας και της σύγχρονης Ελλάδας, που βιώνουμε όλοι μας [εξαιρούνται οι πανευτυχείς Συριζανεληδες].

Διαβάζω ότι ο κόσμος πάει κι έρχεται στο Μαξίμου για την ομιλία του κ. Τσίπρα στην Έκθεση. Γιατί κουράζονται τόσο πολύ, αφού θα μπορούσε να επαναλάβει εκείνη την αλησμόνητη προεκλογική, με τα νταούλια και τους ζουρνάδες, την κατάργηση όλων των μνημονίων και των συμφωνιών με μια πράξη και όσα άλλα φαιδρά προσποιούνται ότι παραγράφηκαν με τις νέες εκλογές. Οι Έλληνες δεν ήξεραν τίποτα για τα μνημόνια που το ΟΧΙ γινόταν ΝΑΙ, για το διπλό νόμισμα, τη ‘’διάρρηξη’’ του νομισματοκοπείου, τον σωτήρα μας τον κ. Βαρουφάκη και όσα  άλλα απίθανα έχουν ακουσθεί τελευταία. Το μόνο που μπορεί να τους βοηθήσει είναι  ένα ψέκασμα – εδώ θα μπορούσε πολλαπλώς να συνδράμει και   ο κ.  Καμένος – διότι αλλιώς τα ψέματα, σημερινά ή παλιότερα,  ψέματα παραμένουν και δεν γίνονται πια πιστευτά.

Όσον αφορά  τις μεθοδευόμενες επισκέψεις του κ. Μακρόν, της κυρίας Λαγκάρντ και ενδεχόμενων άλλων προσωπικοτήτων, μοιάζουν με ‘’χάντρες στους ιθαγενείς’’ , αφού επιδίωξή τους είναι να πάρουν σε τιμή ευκαιρίας ό,τι μας απόμεινε. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται και η δρυς είναι δυστυχώς  η χώρα μας, στην οποία εκποιούνται κάθε είδους υλικά , αφού βρίσκεται υπό κατεδάφιση. Εκτός και αν μας αιφνιδιάσει ο κ, Πρωθυπουργός, με τους φίλους του της Βραζιλίας που βρίσκονται προσωρινά εκτός φυλακής – όπως ο ημέτερος κ. Άκης – ή τον ίδιο τον δημοκράτη ηγέτη της Βενεζουέλας  κ. Μαδούρο.

Τελειώνω με μια λακωνική – για την ώρα – υπόμνηση στον προστάτη του κομμουνισμού Υπουργό Δικαιοσύνης. Τα εγκλήματα του κομμουνισμού σαφώς δεν συγκρίνονται με εκείνα του φασισμού, για εκείνους όμως που τα έζησαν – όπως εγώ στα παιδικά μου χρόνια- παραμένουν εγκλήματα και πρέπει να καταδικάζονται. Ο κομμουνισμός σαν ιδεολογία είναι ελεύθερος στη χώρα μας και παγκόσμια αλλά δεν παύει να αποτελεί ισχνή μειοψηφία και αν πράγματι επιθυμεί να ‘’μεγαλώσει’’ ας κάνει την αυτοκριτική του, καταδικάζοντας τις ωμότητες που πράγματι διέπραξε. Η αρετή απαιτεί γενναιότητα και όχι διαστρέβλωση των γεγονότων.

  Αν τελικά πήγαινε στην Εσθονία – που ο κομμουνισμός την  κατέταξε υποχρεωτικά στη  Σοβιετία χωρίς τη γνώμη του λαού της  – θα μάθαινε πολλά από τους ηγέτες των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που βίωσαν , όσα εκείνος διάβασε στα αριστερά κιτάπια και άκουσε από την κομματική καθοδήγηση. Λίγος σεβασμός στα θύματα των θηριωδιών δεν βλάπτει. Τέλος, για την Άνοιξη της Πράγας, την οποία έζησα οικογενειακά, η σιωπή είναι χρυσός και του συνιστώ να μην προβαίνει σε ατυχείς διορθώσεις , γιατί τα κόκκαλα του αυτοπυρποληθέντα φοιτητή   ΓΙΑΝ ΠΑΛΑΧ, που αντιστάθηκε στην απρόκλητη κατάληψη της χώρας του από τα σοβιετικά στρατεύματα ,θα τρίζουν, τουλάχιστον από παράπονο και έλλειψη ‘’συντροφικότητας’’. Τότε το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ, ήταν τα μόνα  Ευρωπαϊκά Κόμματα που έσπευσαν να αναγνωρίσουν τη σοβιετική εισβολή. Σχετικές λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε και σε χθεσινή ανάρτηση στην ιστοσελίδα μου [anpantar.blogspot.gr] .

 Αντώνης Ταρνανάς