ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ .... ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

                         ‘Η ‘’ΦΩΝΆΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ;’’                                  

Η φράση του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, προς τους Γραμματείς και  Φαρισαίους,  βρίσκει και σήμερα την πλήρη εφαρμογή της, με μοναδική αλλαγή τον προσδιορισμό των υποκριτών. Εκ πρώτης όψεως έχουμε μια διαχρονική επανάληψη ανάλογων περιστατικών και μένουμε σε αόριστες διακηρύξεις, μέχρι να ξεχαστούν τα γεγονότα. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι αντί βελτίωσης στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και των επιπτώσεων, παρατηρείται μόνο  ‘’βελτίωση’’, στην διαδικασία αποποίησης κάθε ευθύνης, με την εύκολη χρέωση στο παρελθόν. Είναι βέβαια αλήθεια ότι το  παρελθόν δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή σε κανένα, ούτε όμως  αποτελεί άλλοθι για την επανάληψη των ίδιων λαθών.

Οι κατά καιρούς αντιπολιτεύσεις δεν άφηναν ευκαιρία  άμεσης στηλίτευσης της κρατικής αδράνειας και αβελτηρίας και πολύ καλά έκαναν, μόνο που κατά την ανάληψη της εξουσίας από τους ίδιους, ξεχνούσαν τις επαγγελίες τους και έκαναν και αυτοί τα ίδια και χειρότερα. Οι σημερινοί κυβερνώντες, ως αντιπολίτευση, ‘’έψαχναν’’ ακόμα και μεμονωμένα περιστατικά , τα οποία γενίκευαν για να στιγματίσουν το ανάλγητο κράτος για τις εγκληματικές του παραλείψεις, ενώ τώρα περί άλλα τυρβάζουν. Αποφεύγουν έστω και μια  απλή προσωπική  επαφή και δυο άμεσα   λόγια  παρηγοριάς στους κατεστραμμένους και τις οικογένειες των θυμάτων της κακοκαιρίας. Περιορίζονται σε επισκέψεις στα πέριξ, για να ‘’αποφύγουν τις άμεσες συγκινήσεις’’ ή τη δημόσια κατακραυγή για όσα αυτοί ή οι προκάτοχοί τους δεν έκαναν, ξεχνώντας ότι το κράτος αποτελεί   συνέχεια και  όχι διελκυστίνδα ευθυνών.

Δεν αρκούνται μόνο στην υποκριτική τους αποποίηση ευθυνών αλλά – για να προλάβουν τις αυτεπάγγελτες ενέργειες της δικαιοσύνης – κάνουν και οι ίδιοι μηνύσεις εναντίον των υπευθύνων της τελευταίας τραγωδίας. Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί που ‘’έπνιξαν’’ 16 συνανθρώπους μας και γέμισαν θλίψη μια ολόκληρη περιοχή; Το τελευταίο μου φέρνει στο νου την παλιά κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά,  φωνάζει ο κλέφτης – ο οποίος [κλέφτης],  στην προσπάθειά του να αποσείσει τις ευθύνες του, επικαλείται τις ‘’πανούργες μεθοδεύσεις των εχθρών της πατρίδας’’. Μα τελικά ποιος κυβερνά αυτόν τον δύσμοιρο Τόπο και που πρέπει να αποζητήσουν συνδρομή οι τόσοι δεινοπαθούντες συνάνθρωποί μας; Ένας λαός που έχει ξεπεράσει τα οικονομικά του όρια βάζοντας ‘’πλάτη’’ στην  ανάκαμψη της χώρας, το ελάχιστο που δικαιούται είναι η στήριξη και προστασία του από την πολιτεία. Δεν είναι δυνατόν τα καιρικά φαινόμενα στην Ελλάδα να χαρακτηρίζονται πάντοτε ‘’έκτακτα’’ και να θρηνούμε τόσα θύματα δυο βήματα  από την πρωτεύουσα!!!.

Άκουσα μια ‘’διάλεξη’’ του Αντιπεριφερειάρχη Αττικής  στον Σκάι, να ισχυρίζεται ότι είχαν έτοιμα  σχέδια , την υλοποίηση των οποίων απέτρεψε το Δασαρχείο και η γραφειοκρατία και ότι ανάλογα προβλήματα στο Κερατσίνι δημιούργησε μια μάντρα που τους προβλημάτιζε το γκρέμισμά της. Τελικά  η μάντρα βρίσκεται εκεί 40 χρόνια και ανήκει στον ΟΛΠ. Μα επί τέλους αυτές οι  κρατικές υπηρεσίες σε ποιο κράτος υπάγονται και ποιοι λογοδοτούν για τις ‘’ενδεχόμενες’’ ευθύνες τους, αφού  άφησαν ήδη 16 νεκρούς και χιλιάδες άστεγους  μη προνομιούχους πολίτες!!!

Δεν θέλω ακόμα να διατυπώσω ακραίες – απόλυτα δικαιολογημένες πλέον- προτροπές, πιστεύοντας ότι έχει απομείνει έστω και ελάχιστη τσίπα για την ανάληψη της ευθύνης . Δεν μπορεί η Κυβέρνηση να δηλώνει κατόπιν εορτής ότι είναι στο πλευρό των παθόντων που θα αποζημιώσει – όπως οφείλει να κάνει – αλλά όχι με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων αλλά των διαχρονικών   συγκεκριμένων  υπευθύνων. Οι κατά καιρούς αρμόδιοι που καρπώνονται τα οφέλη των θέσεών τους, πρέπει κάποτε να πληρώνουν και τις συνέπειες των λαθών και της αναποτελεσματικότητάς  τους.

Φθάσαμε δυστυχώς στο σημείο που η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία και την ‘’λογοτεχνική’’  ακόμα υπερβολή  και  έχουν στενέψει τα περιθώρια για δικαιολογίες και εφησυχασμούς. Δεν απομένει παρά η απόδειξη ότι υπάρχει  ακόμα φιλότιμο στη χώρα μας και όσοι το διαθέτουν ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν. Οι σημερινοί ηγέτες μας κινδυνεύουν να την πάθουν σαν την 17 Νοέμβρη, όταν η βόμβα έσκασε στα χέρια του Σάββα Ξηρού και ξήλωσε ολόκληρη την οργάνωση φαντομάς. Ατυχώς για τους ηγέτες μας και δυστυχώς για τα θύματα, δεν πρόλαβαν τη βόμβα και αυτή έσκασε στα δικά τους χέρια. Έχει ο καιρός γυρίσματα και αυτά δεν καλύπτονται πλέον με τα περίτεχνα τεχνάσματα της κομματικής προπαγάνδας. Ο ηγέτης μας, μέσα στη θλίψη που του δημιούργησαν τα δυσάρεστα γεγονότα, επέβαλε πενθήμερο εθνικό πένθος και ‘’αναγκάστηκε!’’ και πάει στη Σουηδία για να το ξεπεράσει, θυμίζοντας τον Νέρωνα που δεν άντεχε να βλέπει τη Ρώμη να καίγεται!!!  Αντώνης