ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΤΕΚΕΝ ΜΥΝ

              [Κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι]

         Η ιστορική αυτή φράση του σατιρικού συγγραφέα  Λουκιανού, από την πραγματεία του ‘’ Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν ‘’, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή και σε όσους – ευρισκόμενοι στην εξουσία - γράφουνε ιστορία’’. Ο ίδιος αντιδιαστέλλει τον στόχο της ιστορίας – που είναι η έκθεση της αλήθειας- με εκείνον της ‘’ρητορικής’’ [δημαγωγίας], της τέχνης των λαϊκιστών που αποβλέπει  στην τέρψη του ακροατηρίου.

          Αρκούμενοι στα ελάχιστα  αυτά  ιστορικά στοιχεία, ερχόμαστε στη δική μας  ζέουσα μα και ζέχνουσα, ζώσα, πραγματικότητα, δηλαδή στο αποτέλεσμα των συλλογικών ωδίνων  του κομματικού μηχανισμού, που μόλις την τελευταία στιγμή απέτρεψαν το ‘’ανεμογκάστρι’’. Τελικά γεννήθηκε ‘’μυς’’ και για να σώσουν τα προσχήματα τον ονόμασαν  μερικό ανασχηματισμό.

          Με δεδομένο ότι ο όποιος ανασχηματισμός αποτελεί αποκλειστικό  προνόμιο του Πρωθυπουργού, δεν θα σχολιάσουμε την ονοματολογία και τα παζαρέματα για το κράτημα των ισορροπιών, δικαιούμαστε όμως και ένα δικό μας ‘’μερικό’’ σχολιασμό!!!

          Μάθαμε ότι με την καραμπόλα’’ που δημιούργησε η μετακόμιση του σοβαρού [ το αναφέρουμε διότι δεν υπάρχουν και πολλοί] κ. Βίτσα στη θέση-παγίδα του ταλαίπωρου κ. Μουζάλα, προέκυψε  πρόβλημα ποιος θα παίξει το ρόλο του υφιστάμενου του αριστεροδέξιου κ. Καμένου. Μπροστά λοιπόν στην αδυναμία εξεύρεσης τυπικών  ‘’εθελοντών αυτοκτονίας’’ και για να αποφευχθεί το φιάσκο της ‘’ψευδοκύησης’’, αναγκάστηκαν  να αποδεχθούν την γέννηση του  γνωστού ‘’μυός’’ , που έχει ροκανίσει μέχρι τώρα, μια πολυκομματική κυβέρνηση [στην οποία συμμετείχε], την υψηλή πανελλήνια δημοτικότητά του και  το ίδιο  το Κόμμα του , το οποίο έκανε  τελεία.

          Όλα τα προηγούμενα έγιναν πια και ουκ απογίνονται και    εξ αυτών προέκυψαν  οι προοδευτικοί  τριτομνημονιακοί  [των 100 και βάλε δις], αλλά ο ποντικός μας, είχε μείνει στα αζήτητα. Εδώ λοιπόν έγινε το μεγάλο  θαύμα, για  τη σωτήρια λύση του προβλήματος, με τον εξαναγκασμό του ‘’νεότευκτου μυός’’ να ‘’γλείψει εκεί που επιμόνως και επί μακρόν  έπτυε!!! Θα μου πείτε ότι και αυτό εντάσσεται στη νέα  αριστερή ηθική προνομία, σκέφθηκε όμως  κανείς αν η  υπουργοποίηση είναι αρκετή να αμβλύνει την  αδηφάγο τρωκτική προδιάθεση του άνδρός να ‘’τρώει’’ ό,τι βρεθεί μπροστά του !!!

          Είναι μεγάλο κρίμα  και άδικο τόσο για την παράταξη, τον ίδιο και    τη χώρα, ένα άτομο τόσο συμπαθές και ικανό να γίνεται συνειδητά και επίμονα ο ηθικός  υπαίτιος μιας ιστορικής πλαστογράφησης. Κάποιος προκάτοχός του, ο κ. Αλαβάνος, διέγνωσε εγκαιρότερα το λάθος του και ζήτησε συγγνώμη και ανάλογα κινήθηκαν  οι κύριοι Θεοδωράκης και Γλέζος. Ειλικρινά ελπίζω να ‘’δικαιωθεί’’  ο ίδιος  και οι επιλογές του, γιατί αλλιώς, φοβούμαι ότι  θα καταστεί συνώνυμος με απευκταίες πράξεις.

Αντώνης Ταρνανάς