ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Η αϋπνία μου,  που άρχισε προοδευτικά να με ταλαιπωρεί από  την παραμονή της απόλυσης μου από τον στρατό [1958] και έχει επιδεινωθεί τις δυο τελευταίες δεκαετίες με μια διαπιστωμένη υπνική άπνοια – μηχανικής αιτιολογίας - κάνει εφιαλτικό το πλησίασμα της νύχτας. Με τη σκέψη αυτή χθες το βράδυ οργάνωσα την απασχόλησή μου με την παρακολούθηση ενός αγώνα τένις , στα πλαίσια του US OPEN, ανάμεσα στον μεγαλύτερο σύγχρονο τενίστα –Ισπανό Ναδάλ-  και τον   Ρώσο Χατσάνοφ. Ο  αγώνας ξεπέρασε τις 4 ώρες [μέχρι τις 2 το πρωί ώρα Ελλάδος] ήταν συναρπαστικός, οπότε θα μπορούσε να καλύψει τέσσερες σημαντικές ώρες  της αϋπνίας μου. Τελικά όμως, η γνωστή  προληπτικότατα του Ισπανού τενίστα μου δημιούργησε  κάποια  προβλήματα.

Πέρα από τα  πολλά  ‘’γούρια’’ του ,επαναλαμβάνει μόνιμα, πριν από κάθε  σέρβις, μερικές αντιαισθητικές κινήσεις. Με το δεξί του χέρι ‘’πιάνει’’ το κέντρο των οπισθίων του, στη συνέχεια φέρνει το ίδιο χέρι  στη μύτη του  [σαν να το μυρίζει],πιάνει το αριστερό και αμέσως μετά το δεξί του αφτί, κάνοντας  και ένα απαλό πέρασμα από τα φρύδια του. Το ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνει και  πριν από κάθε  σέρβις του αντιπάλου του. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι αυτό γίνεται  εκατοντάδες φορές σε κάθε αγώνα, δημιουργώντας τικ στους θεατές του. Από χθες παρατήρησα για πρώτη φορά, ότι ανάλογα με την έκβαση του σέρβις, πρόσθεσε και ένα πέρασμα από το κέντρο του μπροστινού του ‘’συστήματος’’, δίνοντας την εντύπωση ότι προσπαθεί να ‘’υποτάξει’’ ή να διευκολύνει μια κατάσταση  ‘’erection’’. Το αντιαισθητικό και συνάμα προσβλητικό αυτό θέαμα, έγινε αφορμή  παρατηρήσεων του διαιτητή ‘’ για καθυστερήσεις’’. Η στάση του διαιτητή μου θύμισε την περίπτωση του  αρχιμαφιόζου γκάγκστερ Al Capone, που  συνελήφθη τελικά από τις αμερικανικές αρχές για ‘’φοροδιαφυγή’’. Τι υποκρισία!!!

Παρά τη σπουδαιότητα του αγώνα, είχα αρχίσει να παρουσιάζω έντονα  μιμητικά συμπτώματα  από τις μύριες επαναλήψεις των ίδιων ακριβώς κινήσεων του, οπότε προσπάθησα να βρω εναλλακτικό θέαμα για να περιορίζω τις ενοχλητικές παρεμβολές, χωρίς να χάνω τον σπουδαίο, κατά τα άλλα, αυτόν αγώνα. Τελικά το βρήκα σε ένα επαρχιακό κανάλι της Λαμίας, με  ένα  θαυμάσιο έργο, με πρωταγωνίστρια τη Φανί Αρντάν,  που αναφερόταν στη ζωή της Μαρίας Κάλλας και στην προσπάθεια  των παραγωγών και της ίδιας, να επανέλθει στην επικαιρότητα, μετά τη φωνητική της κάμψη. Ένα μικρό σημειωματάκι της παραγωγής στο τέλος των στοιχείων της ταινίας, έδινε μια μικρή ανακούφιση για όσους έχουν ακούσει την πραγματική Κάλλας, με την υποσημείωση ότι ‘’ κάποιες από τις επιλογές του σκηνοθέτη ίσως να  ήταν   φανταστικές’’!!!

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απόλαυσα παράλληλα δυο σπάνια θεάματα, χωρίς τον κίνδυνο εθισμού και προσβολής της αισθητικής μου, από τις κινήσεις του συναρπαστικού τενίστα και συγχρόνως έζησα το μελωδικό μεγαλείο της μεγάλης μας ντίβας, χωρίς την πικρή γεύση που άφηνε η κακή καλλιτεχνική εξέλιξη της. Έτσι όμως φθάσαμε στην 3^η πρωινή και μετά την όλη αισθητική και μελωδική φόρτιση, ο ύπνος αναβλήθηκε για ευθετότερο μελλοντικό χρόνο. Χάθηκε ακόμα μια ευκαιρία για ύπνο και ξεκούραση αλλά με σημαντικά ανταλλάγματα, παρά τις όποιες ενοχλητικές στιγμές με τα ‘’γούρια’’ του μεγάλου αυτού τενίστα. Τα αποτελέσματα των νυχτερινών αυτών αναζητήσεων, βρίσκονται τώρα ενώπιόν σας.       Αντώνης Ταρνανάς