ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ

Σε μια εποχή που χάθηκαν ή έχουν φθαρεί ανεπανόρθωτα στην πράξη οι ιδεολογίες, με τάση μάλιστα επιδείνωσης επ’ εσχάτων, διεξάγεται ένας ανηλεής αγώνας για τη  βίαιη επιβολή και επικράτηση ‘’ποικιλόχρωμων’’ μειοψηφικών ιδεολογημάτων και ιδεοληψιών. Καθημερινά λοιπόν  αντιμετωπίζουμε διάφορες και κατά κανόνα αντικρουόμενες διακηρύξεις, με περιτυλίγματα που κάποτε σαγήνευαν τα πλήθη, αλλά απογυμνωμένες πλέον από την καταχρηστική μεταχείριση τους, κάθε θετικού και γοητευτικού τους στοιχείου. Ο πατριωτισμός των Ελλήνων, που έχουν υμνήσει οι ποιητές, ονομάστηκε εθνικισμός και  μαζί με τη θρησκεία και την οικογένεια ‘’χαρίστηκε’’ σε ακροδεξιές μειοψηφίες. Οι έννοιες αριστερός και προοδευτικός, στο στόμα κάποιων καιροσκόπων, έχουν υποστεί πλήρη μετάλλαξη για να προσαρμόζονται στις   σκοπιμότητες των καιρών.

Πριν αναφερθούμε σε  παραδείγματα χαρακτηριστικών   νοσηρών παραποιήσεων, καλόν είναι να δώσουμε την ετυμολογία των λέξεων του τίτλου, προς αποφυγήν   ανάλογων μελλοντικών μεθοδεύσεων. Ιδεολόγημα είναι κάθε ιδέα ή άποψη που επινοείται με σκοπό την υποστήριξη θέσεων ή πράξεων κάποιου. Ιδεοληψία είναι η  ακούσια εμφάνιση και επιβολή  στη συνείδηση κάποιου επίμονων ιδεών ή συναισθημάτων [ ενίοτε δε αδιάφορων και –πολύ- ενοχλητικών ]. Με λίγα λόγια και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για παθολογικές καταστάσεις που αφορούν την επιστήμη της ψυχολογίας και   της ψυχιατρικής,  που  δεν έχουν καμιά σχέση με την δεινοπαθούσα  ελληνική πολιτική και συνεπώς ανάλογη πρέπει να είναι και η θεραπεία τους.

Έρχομαι λοιπόν στο προκείμενο , αρχίζοντας από την τόσο κακοποιημένη και υπό διωγμόν  έννοια του πατριωτισμού και μάλιστα σε μια εποχή που ο Ελληνικός λαός εξοβέλισε – ελπίζω ανεπιστρεπτί – το φασιστικό  μίασμα της πολιτικής μας κονίστρας, που τον είχε οικειοποιηθεί. Γιατί είναι κακό να αγαπάμε την πατρίδα σε τόσο δύσκολους καιρούς που μπορεί να μας χρειασθεί ή να ξανασκεφθούμε την υπό διάλυση παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, που αρχίζει να αποτελεί πλέον ζητούμενο στην ταραγμένη εποχή μας; Όσον αφορά τη θρησκεία , που ετέθη υπό διωγμό επειδή  ο Καρλ Μαρξ την αποκάλεσε κάποτε ‘’ όπιο του λαού’’, βλέπουμε ότι , στις χώρες που εφαρμόστηκε ο μαρξισμός αυτή επικράτησε και αναπτύχθηκε σε σημείο φανατισμού. Μήπως το γεγονός πρέπει να βάλει σε νεώτερες σκέψεις  τους σύγχρονους  θεομπαίχτες, που θέλουν να επιβάλουν τις μειοψηφικές απόψεις τους!!!

Με τους βρικόλακες του χιτλερισμού ελπίζω  τελειώσαμε, με όλους όμως τους άλλους που ονειρεύονται ‘’πατερούληδες’’ και δημοκρατία σοβιετικού τύπου, τι θα γίνει; Ως πότε θα μας πιπιλίζουν τα μυαλά με τα δήθεν καινοτόμα  πισωγυρίσματα σε συστήματα που δοκιμάστηκαν και καταδικάστηκαν από όλους τους λαούς που τα έζησαν στο πετσί τους!!! Πόσο αριστερό και κυρίως πόσο προοδευτικό είναι να διακηρύσσεις ανυπακοή στους Νόμους που ψηφίζει η Βουλή  και έχεις ορκισθεί να υπηρετείς; Από πότε κάποια άτομα παίρνουν τον Νόμο στα χέρια τους και καλούν τους ‘’φοιτητές’’ σε επανάσταση για να επιβάλουν τις  απόψεις ενός μικρού κύκλου ιδεοληπτικών ‘’νταήδων’’, αγνοώντας  τις αποφάσεις αρμόδιων οργάνων της Βουλής και της πολιτείας; Μήπως πρέπει να προβληματισθούν από τον τρόπο που ‘’επαναστατούν’’ οι νέοι του Χονγκ Κονγκ  προς τις αρχές της ‘’αριστερής’’ Κίνας; Με αυτά τα μυαλά καλούν σε συστράτευση τις ‘’κεντροαριστερές’’ δυνάμεις για μια νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα μας, με συνταγές κομματικών μικροομάδων και περιθωριακές τακτικές;

Αξιότιμοι κύριοι, οι λαοί ξύπνησαν και δεν ‘’τσιμπάνε’’ πια στα ιδεολογήματα και τις ιδεοληψίες σας και είναι φρονιμότερο, αν δεν μπορείτε να βοηθήσετε τους νέους, τουλάχιστον αποφεύγετε να τους κάνετε κακό. Έχετε  τυχόν επισκεφθεί Πανεπιστήμιο οπουδήποτε στον κόσμο, που να μοιάζει με αυτά που θέλετε να επιβάλετε στη χώρα μας; Αλλάξτε λοιπόν ρότα όσο είναι ακόμα καιρός και ιδιαίτερα όσοι από σας είναι  Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και σας εμπιστευόμαστε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Αφήστε τις κορόνες περί του φοιτητικού ασύλου, αφού ξέρετε πολύ καλά ότι αποτελεί  μια καμουφλαρισμένη παραχώρηση στους μπαχαλάκηδες. Είδα σήμερα στην τηλεόραση μια καλά οργανωμένη φοιτητική  διαδήλωση με κοντάρια και κόκκινα σημαιάκια, Η εικόνα με γύρισε πίσω στο 1960, όταν βρέθηκα υπηρεσιακά στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και οι μαθητές φορούσαν υποχρεωτικά στο λαιμό τους κόκκινα μαντηλάκια για να προβάλουν το Κόμμα. Αυτή είναι η πρόοδος που ευαγγελίζεστε!!!

 Είναι  εύκολο να κάνετε κακό, αντ’ αυτού όμως μπορείτε να ωφελήσετε τα παιδιά και την πατρίδα μας , όπως το επιβάλλουν οι ειδικές συνθήκες της εποχής μας. Αυτό θα εκτιμηθεί περισσότερο και από τα ίδια τα παιδιά, τα οποία σε κάποια ηλικία σας ‘’ακούνε’’, εκτός αν θέλετε να μείνετε στο περιθώριο και στο 3-4 τοις εκατό!!! Όσον αφορά τα κροκοδείλια δάκρυά σας για το κλείσιμο της Σχολής με απόφαση της Συγκλήτου, δεν γίνεσθε πια πιστευτοί, αφού με το βίαιο κλείσιμο των καταλήψεων κάποιοι από σας έκαναν καριέρες!!!  Αιδώς, Αργείοι που είχε πει και ο αρχαίος Αίαντας, κλείνοντας τη  φράση του με μια προτροπή, που αποφεύγω από ευπρέπεια να επαναλάβω!!! Αντώνης