Έχω κατά κόρον ασχοληθεί με το θέμα,
επικαλούμενος την καταγγελία του Ιησού προς τους Γραμματείς και Φαρισαίους στην Ιερουσαλήμ, λίγο πριν το Θείο Πάθος. Τι να πει όμως
κανείς για τους ντόπιους υποκριτές, οι οποίοι, ενώπιον του πανδημικού
ανθρώπινου πάθους, ασχολούνται με την
κατασυκοφάντηση και εξόντωση εκείνων που σε πείσμα των καιρών κράτησαν τη χώρα
όρθια, προκαλώντας τη διεθνή αναγνώριση και τον παγκόσμιο θαυμασμό. Προβάλλουν
με φασίζοντα τρόπο τις ανεύθυνες
οικονομικές και πολιτικές
‘’εξυπνάδες’’ και τις ιδεοληψίες
τους , με μοναδικό σκοπό να ‘’γκριζάρουν’’ τις όποιες εθνικές θέσεις. Αρκετές
φορές επικαλούνται και την τουρκική προπαγάνδα, όταν εξαντληθεί η τυχοδιωκτική
τους πρακτική. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία αυτή η ομαδική εσωτερική καταγγελία, την ώρα που όλα τα διεθνή μέσα και οι παντοειδείς φορείς
της υφηλίου εκφράζονται με θαυμασμό για ένα ξεχωριστό και ανέλπιστο ελληνικό επίτευγμα, από το οποίο μπορούσαν κάτι να
επωφεληθούν και οι ίδιοι. Το ακόμα
χειρότερο είναι ότι αυτό συμβαίνει από σύσσωμη την αντιπολίτευση- σε πλήρη
αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα - για
διαφορετικούς όμως λόγους και αντίθετη
επιχειρηματολογία, με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία κοινού εχθρού. Θέλουν ένα
στόχο για να κατευθύνουν εναντίον του, τα μικρά βελάκια που διαθέτει η φαρέτρα
τους. Όλοι αυτοί εξακολουθούν να
αμφισβητούν αναίτια κάθε διαδικασία που εφαρμόστηκε για την αντιμετώπιση
του κορωνοϊού από μια χώρα που δεν ήταν έτοιμη
ούτε για απλές επιδημίες. Δεν αφήνουν
εκτός των στόχων τους ακόμα και την πρωτοφανή λαϊκή ανταπόκριση σε πειθαρχία και εφαρμογή των
υποδείξεων των επιστημόνων. Την ίδια τύχη είχαν και οι τελευταίοι, αφού
κατηγορήθηκαν επωνύμως, ως ευσεβείς ή κακοί και επικίνδυνοι επιστήμονες ακόμα
και από αυτούς που κάνουν αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος με τις κηραλοιφές
τους.
Είναι κρίμα που στη
μοναδική ίσως ευκαιρία που τους δόθηκε να ταχθούν με το μέρος της λογικής,
πρόβαλαν την ανεύθυνη δήθεν επαναστατικότητά τους , καλώντας έμμεσα τον λαό σε
ανυπακοή, όπως τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τις οργανωμένες ομάδες των
δεινοπαθούντων από δεκαετιών συνδικάτων της χώρας. Με τις στημένες διαψεύσεις
τους [που συχνά προηγούνται των δηλώσεων]
κατακρίνουν και την επίσημη θέση της
χώρας απέναντι στις βλέψεις του Σουλτάνου. Ζητούν – όπως δικαιούνται – σύγκληση
επιτροπών για τη χάραξη εθνικής πολιτικής, εκείνοι που υπέγραψαν διεθνείς
δεσμευτικές συμφωνίες κατά παραγγελίαν και επιθυμία άλλων, χωρίς να τις φέρουν
στη Βουλή. Δείχνουν δυσαρέσκεια για τα λαμβανόμενα για πρώτη ίσως φορά μέτρα
οικονομικής αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι χάνουν τα προσχήματα γκρίνιας και αντιπαλότητας,
αφού και αυτά αντιστρατεύονται τις
ιδεολογικές τους αγκυλώσεις.
Εδώ θα κάνω μια εξαίρεση
του ΚΚΕ, το οποίο ζει ως γνωστόν στους αιθέρες του και χωρίς τα συνθήματά του,
δεν μπορεί να στηρίξει την ίδια του την ύπαρξη. Δεν θέλει κεφάλαιο, Ευρωπαϊκή
Ένωση, Αμερικάνους που πίνουν το αίμα των λαών, αλλά δεν μας λέγει ποιους τελικά
θέλει; Τα ινδάλματά του ‘’λάκισαν’’ προς
την ελεύθερη οικονομία και τα καθεστώτα που παντοιοτρόπως τους στήριζαν και τους τάιζαν κατέρρευσαν εκ των έσω .
Είναι κοινό μυστικό άλλωστε ότι όλοι αυτοί που είναι ταγμένοι στον
ολοκληρωτισμό, γνωρίζουν μόνο τη θεωρία, χωρίς να έχουν ζήσει οι ίδιοι την
πρακτική του συστήματος. Γιατί δεν μας λένε ποιο σύστημα θα εφαρμόσουν όταν
καταλάβουν την εξουσία, αφού κανένας δεν τους την εμπιστεύεται οικειοθελώς ,
αφού άλλωστε και οι ίδιοι αρνούνται τον
κοινοβουλευτισμό και την αστική δημοκρατία !!!
Η αξιωματική αντιπολίτευση
δεν ξέρει με ποιους είναι αφού σκέπτεται να αλλάξει ακόμα και όνομα. Η
ιδεολογία τους θυμίζει μετεωρολογικό δελτίο Λονδίνου και λειτουργεί κατά το
δοκούν και συμφέρειν, με πρόσχημα πάντα τις αυτ[απάτες] και άλλα λεκτικά
επιχειρήματα. Για τους κυρίους αυτούς, που επαναλαμβάνω δεν αμφισβητώ τον
πατριωτισμό τους, διαπιστώνω ότι ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι μήπως γίνει
καμιά στραβή και τους αναθέσουν την εξουσία. Σκέπτεστε τι θα γινόταν αν όλα όσα
συνέβησαν εσχάτως τους εύρισκαν στην εξουσία!!! Δεν θέλω ούτε να το σκέπτομαι
και ίσως αυτό να αποτελεί και τον μεγαλύτερο εφιάλτη των ιδίων. Άθεοι και
ένθεοι εύχονται και προσεύχονται στον όποιο Θεό πιστεύουν [διότι στα κρυφά πιστεύουν
και αυτοί κάπου-έστω και στον μαμωνά], να μην τους τύχει τέτοιο κακό, διότι
όπως προείπα είναι πατριώτες και επί πλέον διαθέτουν και το αίσθημα της αυτοσυντήρησης.
Τον πρωταγωνιστή Υπουργό Οικονομικών του 2015
που ανάγκασε τον αρχηγό του να τον ‘’αδειάσει’’ για να σωθεί, κάνοντας το λαϊκό ΟΧΙ νεοσοσιαλιστικό ΝΑΙ, δεν τον
σχολιάζω. Είναι κι αυτός δημιούργημα γνωστών και σήμερα μεγαλοδημοσιογράφων, οι
οποίοι τώρα κάνουν ότι δεν το ξέρουν .
Ας είναι, η ελληνική ιστορία των τελευταίων
δεκαετιών βρίθει παραδειγμάτων πολιτικών τε και μεγαλοσχημόνων δημοσιογράφων στην υπηρεσία της
εκάστοτε εξουσίας.
Αν στην αρχή του κειμένου
μου χρησιμοποίησα την έκφραση
‘’φασίζοντα’’ τρόπο είχα κατά νουν και το ευκαιριακό ‘’κομματίδιο’’, το
οποίο μέσω πλειάδας καναλιών πουλάει την ιαματική πραμάτεια του, τάζοντας φύκια
για μεταξωτές κορδέλες. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η ελληνική αφέλεια και
ευπιστία, ακολούθησε κατά καιρούς και
άλλες ακρότητες. Αυτό στα 86 μου χρόνια,
μου φέρνει στο μυαλό αλήστου μνήμης εποχές που οι συνέλληνες ξέχασαν ή δεν
θέλουν να θυμούνται. Ελπίζω να μην το καταλάβουν όταν θα είναι πολύ αργά, διότι
τα γενόμενα ουκ απογίγνονται – για να χρησιμοποιήσω το μόνο σωστό που σκοπίμως
και ίσως δολίως διαθέτουν, την ορθή
χρήση της γλώσσας μας.
Αφήνω τελευταίο ένα τέως
ιστορικό Κόμμα, μένοντας στην ευχή που επανειλημμένα έχω εκφράσει, να μην το
κάνουν Τελεία. Τα υπόλοιπα αποτελούν δικό τους θέμα , ελπίζοντας όμως η λογική
να πρυτανεύσει της σκοπιμότητας, η οποία
κάποτε το έφερε στην εξουσία με το
σύνθημα ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, ενώ τώρα υποστηρίζει και τα δύο.
Σύμπτωση ή τυχοδιωκτισμός; Θα παραμείνω καλοπροαίρετα στην απλοϊκή σκοπιμότητα.
Αντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου