Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

Κάποτε είχα ένα φίλο  και ελπίζω να είναι καλά και να εξακολουθώ να τον έχω. Η τελευταία μας προσωπική επαφή ανάγεται στο μακρινό 1992 που συνταξιοδοτηθήκαμε αμφότεροι και έκτοτε η επικοινωνία μας αραίωσε, γινόταν μέσω τρίτων και  τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια ‘’χαθήκαμε’’. Δεν ξέρω τι κάνει όπως και εκείνος υποθέτω δεν ξέρει για μένα.

Πέραν της φιλίας μας συνέδεσε για λίγο και μια πρόταση της υπηρεσίας να παραμείνουμε – μετά τη συνταξιοδότησή μας - με ‘’ανάθεση έργου’’. Εκείνος για τον πρώτο τουλάχιστο χρόνο το δέχτηκε και παρέμεινε, σε αντίθεση με μένα, που το αρνήθηκα για να μη διαταράξω την τάξη στον κλάδο, αφού θα στερούσα το βαθμό του Δ/ντού Α΄ που έφερα – και όχι μόνο – από τους επόμενους  συναδέλφους. Ο φίλος μου ο Γιώργος είχε υψηλή και σημαντική θέση στην υπηρεσία και εξ ίσου σημαντική κοινωνική θέση. Οι σύγχρονοι ‘’προοδευτικοί’’  όμως θα τον έλεγαν συντηρητικό.

 Τα λέω όλα αυτά σήμερα, που είχα προγραμματίσει να ασχοληθώ με τις μεταφραστικές αλχημείες συγκεκριμένου χώρου , με πρόλαβε όμως  ο κ. Μανδραβέλης με ταυτόσημο άρθρο του στην Καθημερινή. Ανέβαλα λοιπόν προσωρινά το θέμα, βέβαιος ων ότι θα μου δοθούν σύντομα οι ευκαιρίες  στο άμεσα προβλεπτό μέλλον. Θα προσθέσω μόνο το αφελές μου ερώτημα, που ο γνωστός συντάκτης απέφυγε ή δεν θέλησε να το συμπεριλάβει στο άρθρο του. Ερωτώ λοιπόν πώς εξηγείται η απαίτηση  της γνώσης μιας ξένης γλώσσας και για την τελευταία δημόσια θέση, ενώ αυτό δεν απαιτείται για τον Πρωθυπουργό της χώρας. Αλήθεια, πώς έκανε τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις επί σοβαρών θεμάτων, αφού οι ξένοι δεν γνωρίζουν ελληνικά και ο ίδιος , με τα όσα έχουμε ακούσει,  προφανώς είχε περιορισμένες δυνατότητες πλήρους ενημέρωσης; Μένω μόνο στο ερώτημά μου και θα επανέλθω, συνεχίζοντας με το θέμα του φίλου μου του Γιώργου, που είναι πέρα για πέρα πραγματικό.

Βλέποντας  πολύ σκεπτικό τον φίλο μου τον παρακάλεσα να μου πει τι του συμβαίνει, μήπως μπορέσω να τον βοηθήσω και για πρώτη ίσως φορά μου άνοιξε την καρδιά του για ένα θέμα καθαρά οικογενειακό . Μου είπε λοιπόν ότι ο γιός του , που μόλις είχε πάρει το απολυτήριο Γυμνασίου, ήθελε να μεταβεί για σπουδές στην κομμουνιστική Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Έμαθε μάλιστα από τον ίδιο,  ότι τον είχε πλησιάσει μια κοπέλα που μοίραζε τον ‘’Οδηγητή’’ στο γήπεδο και πες – πες τον έπεισε.

Έχοντας προσωπική εμπειρία 12 χρόνων από χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού – κάτι που στερούνται οι θεωρητικοί Έλληνες αριστεροί, τον καθησύχασα. Του πρότεινα να μην αντιδράσει βίαια και να κάνουν ιδιωτικά ένα οικογενειακό ταξίδι διακοπών στη χώρα του Τσαουσέσκου. Κάποια μέρα, μάλιστα,  συνάντησα τυχαία τον γιο του με την κοπέλα του και ομολογώ ότι η ομορφιά της μου κλόνισε την αρχική βεβαιότητα.

Εν πάση περιπτώσει, ο καλός Θεός που αγαπάει και βοηθάει τους ανθρώπους – ένθεους και άθεους – έβαλε το Χέρι του. Επιστρέφοντας από τις διακοπές στη Ρουμανία ο γιός του φίλου μου δεν ήθελε ούτε να ακούσει για Ρουμανία. Σπούδασε χημικός και από ό,τι έμαθα από φίλους, ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στην Μ. Βρετανία. Ελπίζω να μην έχασε  και  τη συντροφιά της Ελληνίδας καλλονής, που η αρχική της προσέγγιση ξεκίνησε με διαφορετικά κίνητρα.

Με το μικρό αυτό περιστατικό θέλω να τονίσω ότι κόμματα και παρατάξεις κάθε  αυτοαποκαλούμενης   προοδευτικής ή ‘’δημοκρατικής’’ αριστεράς,  χρησιμοποιούν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο ‘’προσηλυτισμού’’ οπαδών ή προβολής των ιδεών τους. Χρησιμοποιούν ακόμα και τον αυθορμητισμό των νέων οπαδών τους για να τους φέρουν κοντά τους, τάζοντας παραδείσους, που ποτέ δεν μπήκαν στο κόπο να μας περιγράψουν ευκρινέστερα. Δεν είναι μακράν των συνηθειών τους και η χρήση αισθητικών  ή και αισθησιακών ‘’δολωμάτων’’ για την άγρα φίλων και οπαδών. Αν προσέξετε καλύτερα, ανάλογες μέθοδοι και  εμφανίσεις αρχίζουν να προβάλλονται και μέσα στο κοινοβούλιο, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζονται για τις γυναίκες. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και αποτελεί μέθοδο δοκιμασμένη από  την Παπική εκκλησία στη διάρκεια του  μεσαίωνα. Απομένει να προσδιοριστεί η ‘’αγιοσύνη’’ της νέας τάξης πραγμάτων, που επιδιώκουν οι παντοειδείς ανά τον Κόσμο αριστερές, αριστερίζουσες , ενίοτε δε και αριστεροδεξιόστροφες   προοδευτικές προσεγγίσεις. Αντώνης