Verba volant, scripta manent

                         Verba volant, scripta manent

  [Τα λόγια πετάνε, τα γραπτά μένουν]

 

 

Με αφορμή τη λατινική αυτή έκφραση, αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ για την όποια ενόχληση σας προκάλεσαν τα κείμενά μου, μένοντας μόνο στην παράκληση ‘’ και αν ακόμα σας ενόχλησαν ή δεν τα διαβάσατε καθόλου, κρατήστε τα, διότι περιέχουν αλήθειες που είμαι βέβαιος ότι δεν βρίσκονται στον καθένα μας και ίσως  κάποτε σας χρειασθούν’’.

Δεν είμαι σοφός, προφήτης, ούτε διαθέτω κάποιο ειδικό χάρισμα, όπως ισχυρίζονται οι επαγγελματίες του είδους. Απλά μου έλαχε στη   ζωή  να βιώσω  μια τεράστια εμπειρία, την οποία θέλησα να μοιραστώ με συνανθρώπους μου, αφού με την κίνησή μου αυτή, κάλυπτα και το γέμισμα των ατέλειωτων ωρών μοναχικότητας  που επέλεξα για τα γηρατειά μου.

Δεν είμαι λογοτέχνης , συγγραφέας ή απλός λόγιος, αλλά η ευγενική αντιμετώπισή σας διευκόλυνε την προσπάθειά μου να υπερασπιστώ μια παλιά μου αγάπη για τη γλώσσα μας και θέλησα να συμβάλω – στο μέτρο των δυνάμεών μου – στην προβολή της, προσθέτοντας και το δικό μου πετραδάκι, πειραματιζόμενος την εφαρμογή της σε άθλια ενίοτε βιώματα της επικαιρότητας.

Από το 2016, άνοιξα και μια ιστοσελίδα- πέραν της περιορισμένης ανταλλαγής ή μονόπλευρης αποστολής e-mail, 80 – 120 φίλων και γνωστών, για να δώσω διέξοδο στην ‘’ακόρεστη’’ διάθεσή μου να καταγίνομαι με τη βασική μου αδυναμία στη γλώσσα, δοκιμάζοντάς την και  στην περιγραφή της  ‘’ελεεινής’’ κομματικής κατάστασης  της χώρα μας. Δεν την χαρακτηρίζω πολιτική, αν και έγινα καλός γνώστης της εξ αγχιστείας  , γιατί δεν είναι , αφού πρόκειται  για  σκέτη ‘’κομματίλα’’, όπως θα έλεγε ο μπαρμπαγιάννης ο Σκαρίμπας, που προτιμούσε  εκφράσεις με ανάλογες καταλήξεις,  όπως την  ‘’ καμαρίλα’’, θέλοντας  να στιγματίσει πρόσωπα και καταστάσεις που ‘’άνοιξαν’’ την κερκόπορτα στην Πόλη.

 Σας πληροφορώ ότι ξεπέρασα διεθνώς τις 20.000 αναγνωστών, αν και διαβάζεται μόνο από γνώστες της ελληνικής γλώσσας, Οι πολιτικές  θέσεις που διαφαίνονται στα γραφόμενά μου αποτελούν απλές περιγραφές καταστάσεων, αφού πιστεύω ότι δεν υπάρχουν πια ιδεολογίες και συνεπώς οι διάφοροι αυτοχαρακτηρισμοί των κομμάτων αποτελούν προσχήματα για να δικαιολογήσουν τις ιδεοληψίες τους.

Κανένας μας  δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια για να την επιβάλει στον λαό, αφού οι πλείστοι είναι κρυφοί κήρυκες αποτυχημένων ολοκληρωτικών συστημάτων της δεξιάς και της αριστεράς, που είχα την ατυχία να βιώσω προσωπικά τη δεκαετία του 1940 στη χώρα μας και τη δεκαετία του 1960 και επέκεινα για 12 χρόνια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού Γιουγκοσλαβία - Τσεχοσλοβακία αντίστοιχα . Σημειώστε ότι στη δεύτερη [1966-1972] βίωσα και την πρώτη σοβιετική εισβολή  του 1968 – πριν τη σημερινή της μετάλλαξη . που είχαν σπεύσει να αναγνωρίσουν  μόνο το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ. Για αντίποινα  μάλιστα οι  ντόπιοι   πέταξαν στο δρόμο την οικογένειά μου από το ξενοδοχείο CENTRUM της Πράγας.

 Κάποια Κόμματα ,  χωρίς να το κρύβουν , ξεπερνώντας   τα όρια του Συντάγματος, του Κανονισμού της Βουλής και της λογικής,  διακηρύσσουν ότι ‘’δεν αποδέχονται τον αστικό κοινοβουλευτισμό και καλούν τον λαό να αναλάβει την εξουσία’’. Όλα αυτά βέβαια  με τη φενάκη της δημοκρατίας ,που δεν αποδέχεται ούτε γίνεται αποδεκτή από τον  κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό του υπαρκτού ή ανύπαρκτου σοσιαλισμού, των εκτός του δημοκρατικού τόξου λοιπών κομμάτων ή του  ‘’δόλιου’’ ακροδεξιού φασισμού  κάποιων πατριδοκάπηλων.

Θα κλείσω το παρόν με την επανάληψη της αρχικής μου  ‘’πρότασης’’ να κρατήσετε όσα κείμενα κατέχετε  ακόμα, γιατί τα γραπτά μένουν και ίσως να σας χρειασθούν. Προσωπικά βρίσκομαι πια στη δύση της ζωής μου [90]  και συνεπώς δεν περιμένω τίποτα ούτε πιστεύω στη σημερινή δομή των περισσότερων Κομμάτων στη χώρα μας. Ευελπιστώ  όμως ότι η αρχική μου σκέψη να ‘’σκοτώσω τη μοναξιά μου’’, άφησε και κάτι χρήσιμο, από τις εμπειρίες μου που σταθήκατε τυχεροί να αποφύγετε προσωπικά, τουλάχιστον μέχρι τώρα και την ευχή και ελπίδα να ισχύσει και στο μέλλον.!!!  Αντώνης