ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

 

     ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

             

 

 

Από το 2016, που άρχισα να δημοσιεύω τις απόψεις μου για τα κοινά και ιδιαίτερα την ελληνική και διεθνή πολιτική, είπα δυο λόγια και για την ‘’κομματίλα’’, δηλαδή τις ιδεοληψίες που πέρασαν στους τίτλους των κομμάτων . Συνοδεύονται συχνά  και με ένα ‘’πισωκολλητό’’, εμπλουτισμένο με κοσμητικά  που  το καθιστούν πιο ελκυστικό , όπως προοδευτικό, αριστερό, δεξιό ,ριζοσπαστικό και άλλα ευφάνταστα  στολίδια. .

Προσωπικά δεν υπήρξα ποτέ ούτε απλό μέλος   κόμματος ή οργάνωσης , ούτε μετείχα σε οποιαδήποτε υποδοχή, ομιλία ή άλλη εκδήλωση, που συνήθως πληθαίνουν τις παραμονές των εκλογών. Δηλώνω οπαδός της ‘’ελεγχόμενης’’ ελεύθερης οικονομίας και σέβομαι απόλυτα τους κανόνες της ορθής δημοκρατίας, αποφεύγοντας κάθε ‘’γιαλαντζί’’ μορφή της . Αντιμετώπισα τους φίλους μου που ασχολήθηκαν ενεργά με τα κόμματα με ‘’διακριτική’’ απομάκρυνση.

Αφού λοιπόν εξέθεσα χωρίς φόβο και πάθος την  θέση μου ως προς τα κόμματα, δηλώνω απόλυτα πολιτικοποιημένος, με προσπάθειες – κυρίως δια της γραφής και συγγραφής – με μοναδικό κριτήριο το εθνικό συμφέρον, χωρίς καπηλεία , μεγαλοϊδεατισμό ή διεθνισμό!!!. Έζησα προσωπικά και μακροχρόνια όλα αυτά τα συστήματα και τα έχω απορρίψει, όπως έκαναν και οι λαοί που τα υπέστησαν δια της γνωστής κομμουνιστικής  βίας - που την ονόμαζαν σοσιαλισμό και ο ημέτερος  Αντρέας  τον αποκαλούσε υπαρκτό!!!  Εγώ τον έψαχνα για 12 χρόνια και δεν τον συνάντησα πουθενά. Απλό δείγμα και της σπουδαιότητας του συστήματος ήταν η πλήρης ανυπαρξία   του σοσιαλισμού και το βλέπουμε στα  ανανήψαντα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος και της KGB που, αφού υπεξαίρεσαν τον κρατικό πλούτο ,ανέλαβαν την νέα εξουσία με ακροδεξιές τάσεις και την υποστήριξη του νεοφασισμού του κ. Πούτιν.

Ξεκαθάρισα την προσωπική μου θέση, τιμώντας τους φίλους μου,ασχέτως ιδεολογίας , διεκδικώντας το δικαίωμα να εκφράζω ελεύθερα  τις προσωπικές μου απόψεις στις συζητήσεις μαζί τους. Τελικά διαπιστώνω ότι έχω πολλούς φίλους που ζητούν τις απόψεις μου.

Έρχομαι τώρα σε όσα βλέπουν τα μάτια μου και ακούνε τα αφτιά μου μέσω της τηλεόρασης, για τις αφύσικες υπερβολές των εκπροσώπων τους, πολλοί των οποίων καταδικάστηκαν ή φυλακίστηκαν για σοβαρά αδικήματα και πέρασαν και από τις φυλακές των Βρυξελλών, όπου έζησα για 12 χρόνια και δεν σκέφθηκε κανένας Εισαγγελέας να με καλέσει ούτε για καφέ. Ακούω επίσης ότι  αριστερά κόμματα απευθύνονται μόνο  σε  προοδευτικούς, αριστερούς, ριζοσπάστες  και δημοκρατικούς πολίτες.   Έχω σοβαρές αντιρρήσεις για την χρήση του όρου δημοκρατικός , για όσους μετέχουν σε ολοκληρωτικά συστήματα, οποιασδήποτε απόχρωσης.

Διερωτώμαι λοιπόν γιατί μου αποκλείουν  το δικαίωμα να καρπωθώ το ενδιαφέρον τους, επειδή δηλώνω εγγράφως και επανειλημμένα ότι δεν ανήκω σε καμιά από τις κατηγορίες που υπερασπίζονται;;; Στην κατηγορία αυτή δεν είμαι μόνος μου, αν λάβω υπόψη μου τις κριτικές στα  [900] δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μου. Μήπως πρέπει να διερωτηθούν και τα κόμματα αν αυτά που λένε αποτελούν [επιεικώς] φρούδες ελπίδες, για να μην πω ανοησίες, γιατί  κατάλαβαν ότι την ορθή θέση  πρόλαβε  άλλος και για αυτό τον συκοφαντούν  παντοιοτρόπως ;;;

Λυπάμαι που δεν θα τους ευχηθώ καλή επιτυχία, γιατί μια τέτοια εξέλιξη δεν θα την αντέξει η χώρα και ο λαός της. Τους δοκίμασε όλους ,ξέρει τις επιδιώξεις τους και τους φοβάται!!! Ακόμα και ο κ. Κουτσούμπας το παίζει Τσε Γκεβάρα και  καλεί σε επανάσταση κατά της όποιας εξουσίας δεν είναι η δική του. Διερωτήθηκε ποτέ γιατί το δικαίωμα αυτό δεν το έχουν οι Κινέζοι, οι Βορειοκορεάτες και οι Κουβανοί;;; Το παραμύθι αυτό βρίσκεται στο τέλος του, γιατί η χώρα μας δεν έγινε ξαφνικά Ελβετία αλλά έπαυσε να θεωρείται εκτός κανονικότητας. Στα 90 μου απολαμβάνω τη ζωή σε μια σύγχρονη χώρα που είναι στην καλύτερη κατάσταση που τη γνώρισα.

 

Σημείωση: Η σύνθετη λέξη [πισωκολλητά] δεν έχει τη χυδαία σημασία που ίσως κάποιοι  θα της αποδώσουν, αλλά τη συνοδεύει μια πολύ παλιά αναγκαιότητα. Όταν καθιερώθηκε η Δημοτική, την οποία όλοι μιλούσαμε αλλά δεν μπορούσε ακόμα να αποδώσει την πληρότητα των νοημάτων που είχαμε  διδαχθεί, υπήρξε μια δυσκολία στη διατύπωση καθιερωμένων εκφράσεων. Τότε ο αείμνηστος Πρέσβης  Θρ. Χρυσανθόπουλος  -γνωστός και για το χιούμορ του-  σε επίσημο έγγραφό του προς το Υπουργείο Εξωτερικών ,αντικατέστησε τη λέξη ‘’συνημμένα’’ ,που συνόδευε  σχεδόν κάθε δημόσιο έγγραφο, με μια αντιπροσωπευτική  και ακραία μεν ορθή δε έκφραση πισωκολλητά και γέλασε και το παρδαλό κατσίκι του Φωκ. Δημητριάδη. Τελικά οι πραγματικές ανάγκες επανέφεραν την παλιά λέξη  με απλή αλλαγή της κατάληξης  και έγινε συνημμένα, με την ίδια  σύνθετη  μορφή της, αλλά με συνθετικά της  καταργημένης καθαρεύουσας. Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι, όσοι μιλάνε ακόμα ελληνικά

Αντώνης