Η ΕΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΏΝΩΝ

 

                  Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ‘’ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ’’

 

  Ας αρχίσουμε, κατά τα γνωστά, αναλύοντας τον τίτλο του παρόντος και τη σημασία του: Η εποχή προσδιορίζει την  υποδιαίρεση του έτους και συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η εποχή των παγετώνων αφορά την περίοδο συγκέντρωσης  μεγάλων όγκων πάγων. Η εναλλαγή της  όμως  με θερμότερα χρονικά διαστήματα, όπως αυτή που διανύουμε, χαρακτηρίζεται ως   μεσοπαγετωνική περίοδος. 

Η εποχή των παγετώνων διακρίνεται για τις ακραίες συνθήκες ψύχους, που συνέτεινε στην εξαφάνιση πολλών ειδών πανίδας και χλωρίδας και οδήγησε στη διακοπή κάθε δραστηριότητας στον πλανήτη μας.  Κάτι ανάλογο αρχίζει να διαφαίνεται και στη σύγχρονη πολιτική σκηνή της χώρας μας , χωρίς να συντρέχουν  ανάλογες γεωλογικές  συνθήκες. Πρόκειται για μια ομαδική παράκρουση κομματικών παραγόντων που διακατέχονται από μια και μόνη επιδίωξη. να διώξουν τον Πρωθυπουργό. Ας το κάνουν λοιπόν με τις  νόμιμες διαδικασίες, αντί να σπέρνουν ανέμους, γιατί θα θερίσου, θύελλες και μαζί τους όλη η χώρα.

Είναι θεμιτή η επιθυμία τους να πάρουν τη θέση του, πείθοντας όμως τον λαό  ότι είναι καλύτεροι, αγνοί και αμόλυντοι   και  δεν θα την ρίξουν ‘’στα βράχια’’.  Με διάφορες αφορμές, όπως το πολύνεκρο  σιδηροδρομικό  δυστύχημα, πυρκαγιές και άλλα γεγονότα που  συμβαίνουν στις περισσότερες χώρες, έφθασαν στο σημείο να  κατηγορούν  προσωπικά τον Πρωθυπουργό ακόμα και για εσχάτη προδοσία.

 Εάν το πιστεύουν γιατί δεν προσκομίζουν τα στοιχεία απ’ ευθείας στη Δικαιοσύνη, ώστε να σώσουν τη χώρα από έναν ‘’προδότη; Είναι απλό, γιατί οι περισσότεροι ‘’δημόσιοι κομματικοί κατήγοροι’’ είναι νομικοί και γνωρίζουν τις συνέπειες μιας ψευδούς και αναπόδεικτης καταμήνυσης. Μένουν λοιπόν  στη δοκιμασμένη κι εκ του ασφαλούς συκοφαντική πρακτική τους, διχάζοντας και τον λαό, ο  οποίος όμως αρχίζει να τους μαθαίνει!!!

 Ας κάνουμε όμως μια υπόθεση εργασίας ότι  η κυβέρνηση δεν συγκεντρώνει την απαιτούμενη πλειοψηφία. Ποιος και με ποιους άλλους θα κυβερνήσει, αφού τα περισσότερα κομματίδια δεν μιλάνε καν μεταξύ τους;; Θα δεχθώ και μια δεύτερη υπόθεση εργασίας ότι η εξουσία θα τους ενώσει και θα σχηματίσουν κυβέρνηση. Τι χρώμα θα έχει αυτή, αφού συνολικά η αντιπολίτευση περιέχει στο χώρο της κομμουνιστές, εμπόρους μαντζουνιών και ιδεών, πατριδοκάπηλους και  ‘’αποκομμουνιστικοποιημένους’’ λαϊκιστές και   θρησκόληπτους. Άφησα για το τέλος τους κατακερματισμένους προοδευτικούς, αριστερούς  και σοσιαλίζοντες, οι οποίοι προς το παρόν αλληλοδιαδέχονται αλλήλους στην  Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ποιος όμως διεθνής παράγοντας , που σαν μικρή χώρα έχουμε ανάγκη της στήριξής του, θα τους πάρει στα σοβαρά;

Ο μήνας Σεπτέμβριος, λόγω της ΔΕΘ,  σηματοδοτεί για τη χώρα μας, μια ιδιαίτερα  θερμή περίοδο, λόγω των κομματικών εξαγγελιών για παροχές, σαν τη γνωστή Τσοβόλα δώστα όλα. Άρχισε όμως η  ‘’pre game’’ παροχολογία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, για να ‘’προδιαψεύσουν’’, τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης  πριν αυτές ανακοινωθούν. Επειδή όμως  δεν είχαν  προβλέψει σωστά, επανήλθαν με διορθωτικές, δηλώσεις αμέσως μετά τη λήξη των εξαγγελιών, εν είδει διόρθωσης ημαρτημένων.  Με όλα αυτά τα ‘’σουσούμια’’ χάνουν κάθε ίχνος αξιοπιστίας και εκτίθενται ανεπανόρθωτα, γιατί υπάρχουν και οι πολλαπλές θετικές  διεθνείς αξιολογήσεις της χώρας μας.

 Έτσι λοιπόν με τις  κατά καιρούς   δημοσκοπήσεις  και την έντονα  φημολογούμενη  επαναφορά στην πολιτική των δύο τέως πρωθυπουργών, πολλοί θα χάσουν  τον ύπνο τους.  Στην περίπτωση επιστροφής του κ. Τσίπρα, κάποιοι ‘’άστεγοι’’ θα αναζητήσουν τη στέγασή τους, πολλοί όμως θα τον στοχοποιήσουν για τα όσα, κατά καιρούς,  του έχουν καταλογίσει. Τον θωρούν  υπεύθυνο της διάσπασης του κόμματός του και   για τον συνολικό πρότερο πολιτικό του βίο. Άλλοι θα του χρεώσουν την ατυχή εξέλιξη του τελευταίου  δημοψηφίσματος,   τα 104 θύματα της πυρκαγιάς στο Μάτι – παρά την  παραγραφή- αλλά και   τα νεότερα δημοσιεύματα που αφορούν τον στενό συνεργάτη του , κ. Καμένο. Προφανώς πολλοί  τέως φίλοι του και στενοί συνεργάτες,  δεν είναι διατεθειμένοι να  πληρώσουν το μάρμαρο για λογαριασμό του.

Από την άλλη,  ενδεχόμενη επιστροφή του κ.  Σαμαρά, θα βάλει τέλος στην ιδιοτέλεια του δεξιόστροφου λαϊκισμού.

Δεν θέλω να πικράνω κανένα αλλά κάποτε πρέπει να λέμε την αλήθεια, για να γίνουμε πιστευτοί.  Η παλαιοκομματική πρακτική, που  προσπαθούν να επαναφέρουν τα αυτοκαλούμενα  αριστερά, προοδευτικά και λοιπά κόμματα έφθασε πια στο τέλος της.  Η κυβέρνηση έχει την πίττα αλλά και το δικαίωμα να την μοιράζει κατά το δοκούν,  ενώ οι πολέμιοί της  απλά υπόσχονται,  χωρίς τη δυνατότητα , ίσως και  την πρόθεση  να το πράξουν.

 Η αντιπολίτευση κρίνεται μόνο από τα πεπραγμένα της και θα επανακριθεί αν  και όταν έλθει στην εξουσία, για την υλοποίηση των όσων κατά καιρούς έχει υποσχεθεί. Οι υποσχέσεις, πριν και πάνω από όλα   πρέπει να επιτρέπουν την εκτέλεση του νέου προϋπολογισμού που  συντάσσει κάθε χρόνο η Κυβέρνηση, ενώ οι λοιποί δεν την λαμβάνουν υπόψη τους. Η παροχολογία της Αντιπολίτευσης συνεπώς αποτελεί ‘’επεα πτερόεντα’’ και  ο έμπειρος λαός, κρίνει με βάσει τα πεπραγμένα, εφαρμόζοντας  την παραλλαγή της σοφής παροιμίας  ‘’εν τη παλάμη και ούτω ψηφίσωμεν’’.

Με την ευκαιρία της έκθεσης, κάποιος τέως αρχηγός, βρήκε την ευκαιρία να κάνει ηγετικές εμφανίσεις , αμφισβητώντας αυτούς που ‘’τράβηξαν κουπί’’ για να κρατήσουν ό,τι απόμεινε από το κόμμα τους. Δεν θα σχολιάσω συνεπώς τις δηλώσεις στη Θεσσαλονίκη του τέως Πρωθυπουργού  , θα ερωτήσω όμως γιατί δεν τα έπραξε ή έστω δεν τα εξήγγειλε όταν ήταν αρχηγός και κυβέρνησε;  Να προσθέσουμε ότι κανείς δεν αμφισβήτησε την αρχηγία του, το έκανε όμως  ο ίδιος μετά από τις  συνεχόμενες ήττες και τους καταποντισμούς.

Αποφάσισε καιροσκοπικά να παραδώσει το δακτυλίδι διαδοχής σε εισαγόμενο πρόσωπο από τις ΗΠΑ,  για να σώσει την όποια  αξιοπρέπεια του  είχε απομείνει. Την ίδια μοίρα όμως είχε και ο τοποτηρητής που με τις ευλογίες του αρχηγού κατέλαβε το πόστο του. Το ‘’poulain’’ του αρχηγού , φαίνεται ότι αυτονομήθηκε πέραν του αναμενόμενου, με συνέπεια, το μεν κόμμα να κατακερματιστεί και ο βασικός κορμός του να καταλήξει δημοσκοπικά ‘’ στον πάτο του βαρελιού’’ !!!

Παράλληλα διερωτώμαι, τι τους φταίει η  ΔΕΘ  και την επαναφέρουν στην αρχική της μορφή σαν ένα βαλκανικό ‘’παζάρι’’ εμπορευμάτων και ‘’ρουσφετιών’’; Την έχω ζήσει τη δεκαετία του 1950 και διαπίστωσα ότι οι ντόπιοι την αντιμετώπιζαν σαν  εμποροπανήγυρη. Αργότερα ανοίχτηκε μεν διεθνώς αλλά της φόρτωσαν και την κομματική πασαρέλα, συνοδεία υποσχέσεων και απεργιών.  Αντώνης