ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ-ΠΑΛΙΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ- ΠΑΛΙΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

                           ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΘ

 

Η ΔΕΘ στην πορεία της πήρε διάφορες μορφές και στην 61^η λειτουργία της το 1996 εμφανίστηκε ως  Πρωθυπουργός ο    Κ. Σημίτης και στην επόμενη τον ακολούθησε, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο Κ. Καραμανλής. Ως γνωστό, δεν θέλει πολύ να γίνει το κακό!!!

 Έκτοτε  η Διεθνής Έκθεση έγινε  κομματικό πανηγύρι , στο οποίο  οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων χρησιμοποιούν  το βήμα της για να προβάλουν  την πραμάτεια  τους. Η μεν Κυβέρνηση , όπως οφείλει, κάνει τον απολογισμό του έργου της και  εξαγγέλλει το πρόγραμμά της για τη συνέχεια. Η  αντιπολίτευση κατακρίνει τα πάντα. θεωρώντας τα  ψίχουλα, άδικα και επικίνδυνα για τη χώρα, ζητώντας από την Κυβέρνηση να φύγει . Η ίδια υπερθεματίζει εκ του  ασφαλούς στις δικές της υποσχέσεις , ιδιαίτερα όταν γνωρίζει ότι, ευτυχώς, δεν θα χρειασθεί να υλοποιήσει τις εξαγγελίες της.

Μέχρι και σήμερα, η Κυβέρνηση ανοίγει πρώτη τον χορό, ακολουθούμενη το επόμενο Σάββατο από την αξιωματική Αντιπολίτευση. Στα ενδιάμεσα διαστήματα ‘’ βολεύονται’’ και τα λοιπά κόμματα. Στην παρούσα έκθεση πρώτος εμφανίστηκε [τεχνηέντως] με  συνέντευξη του ο απλός βουλευτής  κ. Τσίπρας, ο οποίος δέχτηκε τα ‘’σχολιανά’’ του  και από τους ομοϊδεάτες του. Δεν θα ασχοληθούμε με τις διακηρύξεις του, που συνεχίζονται  και εκτός  Θεσσαλονίκης, ούτε με τα υβριστικά του σχόλια για  το συνολικό έργο της Κυβέρνησης, αφού έτσι αντιλαμβάνεται ο ίδιος την πολιτική. Φαίνεται όμως ότι η δραστηριοποίησή του αποσκοπεί σε περαιτέρω κατακερματισμό του αποκαλούμενου προοδευτικού χώρου, για να φανεί  ως ο μοναδικός ιδιοκτήτης του .

Κάνοντας μια υπόθεση εργασίας, ότι θα επανέλθει στην πολιτική σκηνή και ο κ. Σαμαράς, προβλέπεται ότι θα εξαφανίσει τα δεξιότερα της Κυβέρνησης κόμματα και ο αριθμός τους θα περιοριστεί σε φυσιολογικά για το μέγεθος της χώρας μας όρια. Αν  αναδειχθούν λιγότερα κόμματα, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό για   τη χώρα μας, θα μπορέσει η Βουλή μας να λειτουργήσει σαν Κοινοβούλιο, όπως επιτάσσει και ο κανονισμός της. Σε αντίθετη όμως περίπτωση,  θα επιβεβαιωθεί μια παλιά λαϊκή παροιμία, που αναφέρει :  ‘’ όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει’’ και η Ελληνική πολιτική ζωή θα καταστεί ‘’ερεβώδης’’ και δύσκολα θα ανακάμψει.

Αν όμως ελαττωθούν τα Κόμματα και εφαρμοστεί ο κανονισμός της Βουλής, όλα αυτά, που δεν περιποιούν ιδιαίτερη τιμή στην ΔΕΘ και τους Θεσσαλονικείς, θα μπορούν να γίνονται στον φυσικό τους χώρα της Βουλής. Έτσι λοιπόν,  με λίγη καλή θέληση εκατέρωθεν και με πολιτική ‘’εξημέρωση’’ των  ομιλητών θα μπορούσε η Βουλή να παίξει τον ρόλο της και η ΔΕΘ         θα επιτελούσε τον μοναδικό της ρόλο, χωρίς κομματικό καπέλωμα.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν υπήρξε ποτέ η ‘’αδυναμία’’ μου, αλλά παρά τις συκοφαντίες και ύβρεις εναντίον του,  επικροτώ το έργο του  και  ανησυχώ για τα πισωγυρίσματα της αντιπολίτευσης στο σύνολό της. Η μακρόχρονη εμπειρία μου, με προβληματίζει   σφόδρα και σκέπτομαι σοβαρά ότι ακόμα και αν δεν υπήρχε ο κ. Μητσοτάκης, έπρεπε να τον ‘’εφεύρουμε’’. Μόνο έτσι θα μπορούσε να σωθεί  η χώρα μας και να μη διακοπεί  η αναγνωρισμένη διεθνώς οικονομική της   και όχι μόνο, ανάπτυξη.

Υπηρέτησα για 12 χρόνια [1980-1992] στην   Μόνιμη Ελληνική  Αντιπροσωπεία  στην ΕΟΚ και διαπίστωσα ότι εκείνοι που κυβέρνησαν τη χώρα, μετά την ένταξή μας, ασχολήθηκαν περισσότερο με τη γνωστή ‘’κομματίλα’’ και τα συνθήματα ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο και άλλα πολλά και εξ ίσου επικίνδυνα.   Αντιμετώπιζαν την Κοινότητα όπως την αντιμετωπίζει τώρα ο κ. Τράμπ. Αυτό αποτελεί έναν πρόσθετο λόγο που φοβάμαι τις συνέπειες μιας επανόδου τους στην εξουσία και εφαρμογής των ίδιων μεθοδεύσεων. Πέσαμε σε πλήρη ανυποληψία με τις γνωστές συνέπειες,  το κλείσιμο Τραπεζών,   ακόμη και την πρόταση της ‘’επί πληρωμή’’ αποχώρησής μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θυμάμαι τον συμπαθέστατο Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών, τον σεβαστό στρατηγό, να παρίσταται στις συνεδριάσεις ως άβουλο ον,  αναμένοντας  οδηγίες από το Κόμμα για κάθε του λέξη. Αντιμετωπίσαμε ακόμα  και  τον αποκλεισμό του Πρωθυπουργού μας από διάσκεψη κορυφής. Ακολούθησαν  η συμφωνία του  κ. Γ.Α.Π. με τον κ. Τροσκάν για τα μνημόνια   και  η περήφανη αναγγελία τους   από απομακρυσμένο Νησί μας και η δήλωση του πρώτου ότι ‘’λεφτά υπάρχουν’’  και τόσα άλλα φαιδρά και λίαν επικίνδυνα.

Αυτά τα  ολίγα ενδεικτικά για να κατανοήσουμε πού θέλουν να μας οδηγήσουν και πάλι το ΠΑΣΟΚ και το κατακερματισμένο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το τελευταίο με το τρίτο  μνημόνιο  υποθήκευσε τον εθνικό πλούτο της χώρας, για 99 χρόνια, στο καλούμενο υπερταμείο. Τα λοιπά μέλη της αντιπολίτευσης δεν αξίζουν καν την ενασχόληση μαζί τους, αφού αποτελούν  κομπάρσους  του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια παράταιρη σχέση, με μοναδικό σκοπό   να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Σε μια δημοκρατική χώρα , που έχει τους κανόνες της,  όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό μια παρατεταμένη ανάλογη προσπάθεια , σε  πλήρη αντίθεση με τη λαϊκή βούληση.

 Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αποτελούν στο σύνολό τους σύγχρονους προφήτες με παλιές προφητείες και είναι γνωστός ο χαρακτηρισμός των μετά Χριστόν  προφητών. Ο χαρακτηρισμός ισχύει και για τους δεδηλωμένους άθεους, οι οποίοι απορρίπτουν  την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα δισεκατομμύρια της οποίας κράτησαν τη χώρα μας όρθια, όπως  δήλωνε ο αείμνηστος Θ. Πάγκαλος.

Πολλοί εξ αυτών αποτελούν  απομεινάρια του αιμοσταγούς ολοκληρωτικού παρελθόντος που παρέμεινε ενεργό μόνο στη Β. Κορέα  και εντελώς προσχηματικά στην καπιταλιστική πλέον Κίνα.

  Φαίνεται όμως ότι  αποτελεί εξαρτησιογόνο είδος που η διακοπή του, προκαλεί στερητικό φαινόμενο.  Τι κρίμα που δεν υπάρχει αντίδοτο για να καταλάβουν ότι ‘’ ο πατερούλης ‘’ χάθηκε και το τείχος του Βερολίνου γκρεμίστηκε, ενώ αυτοί , μέσα στον σκοταδισμό τους, ‘’ό,τι θυμούνται χαίρονται’’. Αντώνης