ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΔΕΣ

                                   ΤΟΛΜΗΡΟ

           ‘’ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΔΕΣ’’

Είναι δύο εκφράσεις που σημάδεψαν τη νιότη μας  και  οι οποίες δυστυχώς επανήλθαν στην πράξη και στις μέρες μας και μάλιστα στη χειρότερή τους εφαρμογή.

Θυμάμαι, στα νεανικά μου χρόνια – μια περίοδο που δεν είχαμε γενικότερες προσλαμβάνουσες παραστάσεις - οι λέξεις αυτές αποτελούσαν τους μοναδικούς ακραίους χαρακτηρισμούς  της νοητικής κατάστασης ενός ατόμου, από την απλοϊκή αφέλεια μέχρι την ακραία αδεξιότητα, κουταμάρα και βλακεία. Όσον αφορά την πρώτη έκφραση αποτελούσε μάλλον μια ελληνική ‘’αποκλειστικότητα’’, ενώ η δεύτερη [από την λέξη budala – τουρκο-αραβικής προέλευσης], υπήρξε κυρίαρχη και στις λοιπές  χώρες που είχαν κατακτηθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τελικά όλοι οι κατακτητές αφήνουν το στίγμα τους, που δεν μπορεί να διαφέρει από την κουλτούρα και τον  ‘’πολιτισμό’’  τους. Ο καθένας δίνει αυτό που διαθέτει και άντε μετά να αποβάλουν οι λαοί τα ολέθρια κατάλοιπα της σκλαβιάς τους, αφού δεν μπορεί να  αποτελεί λύση η επιλογή των κατακτητών μας!!!

Η έκφραση Αμερικανάκια έδειχνε μια χαρακτηριστική αφέλεια , που χαρακτήριζε τους συμπατριώτες μας μετανάστες στην Αμερική, που επέστρεφαν από νοσταλγία για λίγο στη γενέτειρα, με τα χαρακτηριστικά πολύχρωμα πουκάμισα που φορούσαν οι ίδιοι και δώριζαν και στους δικούς τους. Ήταν  καλοπροαίρετος ο χαρακτηρισμός, υπέκρυπτε όμως και μια δηκτική αντιμετώπιση της καινοφανούς συμπεριφοράς και εμφάνισης των ‘’φρέσκων’’ ακόμα στη Αμερικανική Ήπειρο, ξενιτεμένων μας, που δεν αποτελούσαν και το μορφωτικό απαύγασμα της ελληνικής κοινωνίας της εποχής.

Την έκφραση μπουνταλάς συνάντησα πολύ έντονα και στις περισσότερες βαλκανικές χώρες, με μόνη διαφοροποίηση τον παροξύτονο τονισμό της αλλά με περισσότερο απαξιωτική διάθεση. Οι λαϊκές μνήμες κρατούν για  πάντα και δεν ξεχνούν όσα τους πλήγωσαν αυτούς ή τους προγόνους τους. Αυτό βέβαια δεν γίνεται από ρεβανσισμό , εκδίκηση ή  μεγαλοϊδεατισμό που χαρακτηρίζει τους εθνικιστές, αλλά από  ιστορική πατριωτική ανάγκη, που συνοδεύει τις μνήμες  για τις χαμένες πατρίδες και τον σφετερισμό των εθνικών μεγαλείων.

Θα διερωτηθείτε βέβαια γιατί τα λέω όλα αυτά και ποια σχέση έχουν μεταξύ τους οι δύο όροι και μάλιστα στις μέρες μας. Αρχίζω λοιπόν  από τον πρώτο ο οποίος  ουδόλως  υπολείπεται σε σημασία και κυρίως σε πρακτικά αποτελέσματα. Ο απλοϊκός και αρκετά περιπαικτικός αυτός  χαρακτηρισμός, κατέστη στην κυριολεξία επικίνδυνος για την ίδια την υπόσταση της μεγάλης συμμάχου χώρας. Ο τρόπος  αντιμετώπισης της πανδημίας, από μια χώρα με την υψηλότερη επιστημονική και τεχνολογική ικανότητα παγκοσμίως, προκαλεί απορίες και προβληματισμούς!!!  Φθάσαμε στο σημείο να περνούν απαρατήρητες από τον  αμερικανικό λαό οι ‘’ρηξικέλευθες’’ νέες συνταγές και τα μαντζούνια της ηγεσίας  του, που εξικνούνται μέχρι την πρόταση  χρησιμοποίησης απορρυπαντικών και άλλων ανεξέλεγκτων ‘’ιαμάτων’’ για την αντιμετώπισή της, ενώ οι νεκροί ξεπέρασαν τις 100.000 . Μα είναι δυνατόν ο ανεπτυγμένος αυτός λαός, που έδωσε αγώνες για τις ελευθερίες, τις απεργίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, να σιωπά μπροστά σε μια ανάλογη συμφορά;;;  Δεν θέλω ούτε να το σκέπτομαι ότι τελικά  υιοθετούν τον παλιό  όρο Αμερικανάκια και μάλιστα στην έσχατη και πλέον ευτελή σημασία της λέξης.

Έρχομαι τώρα στη δεύτερη λέξη του υπότιτλου, εκείνη του μπουνταλά, που δυσκολεύομαι σε ποιον να την πρωτοαποδώσω. Στο λαό που άγεται και φέρεται από  την πονηρή  συνθηματολογία του ‘’Σουλτάνου’’ του ή στον ίδιο για  τα καραγκιοζιλίκια του!!! Η χθεσινή ‘’καρακιτσαρία’’ που θα έλεγε και η αείμνηστη Μαλβίνα, ξεπερνά κάθε όριο αισθητικής αλλά και λογικής ηγέτη χώρας , που θέλει να ανήκει στον πολιτισμένο Κόσμο. Αυτός λοιπόν κάνει ό,τι μπορεί για να περισώσει την μεγαλομανία του,  ο λαός του  απλώς ακολουθεί τον ηγέτη που του αξίζει, οι άλλοι όμως τι κάνουν; Η Αγιά – Σοφιά αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά και κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται πού  είναι  η  UNESCO, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, οι λοιπές πολιτισμένες χώρες-μέλη του ΟΗΕ και κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας είμαστε μέλος; Δεν βλέπουν, δεν ακούνε , δεν έχουν αισθητική και ανέχονται την παγκόσμια αυτή αθλιότητα από ένα τυχοδιώκτη ταραξία της περιοχής και όχι μόνο, αφήνοντας τον να  αλωνίζει; Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά, διότι  όλες οι μεγάλες συμφορές του πλανήτη μας [ οι πόλεμοι και οι πανδημίες] από ανάλογες ηλιθιότητες ξεκίνησαν και αυτή τη φορά δεν έχουν πια ελαφρυντικά, αφού τα γεγονότα μιλούν μόνα τους. Η υπόθεση της Αγιά – Σοφιάς δεν μπορεί πλέον να αποτελεί Ελληνοτουρκικό μόνο ζήτημα.

Δεν θα επεκταθώ περεταίρω , αν και θα το ήθελα και το μπορώ, θέλω όμως  για μια έστω μοναδική φορά να προλάβουν  οι ‘’πεπολιτισμένοι’’ λαοί και οι παγκόσμιες ηγεσίες τους να αποδείξουν τι εννοούν όταν αναφέρονται στην αλληλεγγύη και τον   παγκόσμιο πολιτισμό. Δεν τους αρκούν οι πολιτισμικές καταστροφές του ISIS  [2014-2016] στην Παλμύρα και αλλαχού, θα επιτρέψουν  στους σύγχρονους ‘’τζιχαντιστές’’ να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο;;; Έ λ ε ο ς !!! Αντώνης

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Από  καιρό  ήθελα να μιλήσω για όλα τα απόκρυφα –και με δική μας ‘’συναίνεση’’ -  που  διάφορες σκοπιμότητες και κυρίως η εξουσία,  δεσμεύει την  ομολογία τους. Πρόκειται για τις  αλήθειες που δεν λέγονται, όχι μόνο από τους κρατούντες αλλά και μας τους ίδιους, αφού έτσι εξυπηρετούνται και τα δικά μας ‘’μικροσυμφέροντα’’, οπότε   συμπράττουμε εκόντες – άκοντες στην απόκρυψή τους.

Ο λαός δεν είναι κουτός αλλά τον παριστάνει για να βρει την ευκαιρία που νομίζει ότι θα βολευτεί, παίζοντας τα παιχνίδια πότε του ενός και πότε του άλλου. Βλέπουμε  παρατάξεις, κινήματα και Κόμματα που έφθασαν στον κολοφώνα της ‘’δόξας’’ τους και τώρα ψάχνονται. Αντιθέτως κάποιοι άλλοι, λαοπλάνοι ή όπως ευσχήμως τους αποκαλούν ‘’χαρισματικοί’’, κράτησαν τη χώρα στο περιθώριο, για να μπορούν να διαπραγματεύονται  την πραμάτεια τους με το αζημίωτο. Διακηρύσσουν την επιδίωξή τους για να οδηγήσουν τη χώρα στην κανονικότητα, ενώ εννοούν το κράτημά της στη μιζέρια και τον λαϊκισμό. Έτσι λοιπόν τελειώνει η ‘’θητεία’’ τους και ζητούν την ανανέωσή της για να ολοκληρώσουν το ‘’έργο’’ τους , ενώ πρόκειται για λόγια – λόγια χωρίς τελειωμό. Έχουν δε έτοιμη τη δικαιολογία που δεν πρόλαβαν να το πράξουν στον χρόνο που είχαν υποσχεθεί, πότε τις αυταπάτες τους και την ‘’αντίδραση’’ των κακών αντιπάλων τους, ενίοτε δε τα  διάφορα έκτακτα συμβάντα.

Τελευταία, κάποιοι  ποντάρισαν τα μέγιστα ακόμα και στην πανδημία, αφού ο κορωνοϊός τους φάνηκε σαν νάμα εξ ουρανού και ‘’καυτή πατάτα’’ στα χέρια των κυβερνώντων. Βλέποντας μάλιστα και το διεθνές φιάσκο, περίμεναν ότι σύντομα η εξουσία θα γύριζε στα δικά τους χέρια και άρχισαν να καταστρώνουν τα σχέδιά τους, ασχέτως κόστους σε ανθρώπινες ζωές. Αυτή ήταν και η τελευταία τους αυταπάτη , αφού τώρα πια  στερούνται παντελώς και επιχειρημάτων για να δικαιολογήσουν τις θέσεις τους. Μια  Κυβέρνηση με πολλούς τεχνοκράτες, [άνθρωποι με περιορισμένη πολιτική εμπειρία αλλά αδιάφθοροι] και ένας πρωθυπουργός που έδειξε ότι το πολιτικό του ‘’ανάστημα’’ δεν υπολείπεται του φυσικού, βρήκαν τη λύση που κατέπληξε και τη διεθνή κοινότητα. Με την επιλογή μιας συμπαγούς και ικανότατης επιστημονικής ομάδας, οι απόψεις της οποίας  τηρήθηκαν απόλυτα,  η χώρα μας κατέστη το πρότυπο του περιορισμού της νόσου στα χαμηλότερα επίπεδα.

Όταν λοιπόν οι διάφοροι αντίπαλοι, που άλλα προσδοκούσαν, διαπίστωσαν την πραγματικότητα, απέσυραν την εικονική  αρχική σύμπνοια και εθνική αλληλεγγύη και άρχισαν να αναζητούν αιτιάσεις σε οικονομικά, συνδικαλιστικά ακόμα και ιδεολογικά ζητήματα, για να μετριάσουν ‘’την ταχύτητα που το χαλί έφευγε κάτω από τα πόδια τους’’.  Έφθασαν στο σημείο να τα βάλουν και με  τον επιστήμονα κ. Τσιόδρα που προέβαινε σε καθημερινές ανακοινώσεις και οδηγίες, ότι δήθεν τον ‘’έκαψαν’’ με τις συχνές του εμφανίσεις, ότι ήταν πιστός και άναψε ένα κερί και τόσα άλλα φαιδρά και ανόητα.

Φαίνεται ότι κάποιοι άνθρωποι, προκειμένου να στηρίξουν τις στρεβλές απόψεις τους και να προβάλουν τις ιδεοληψίες τους, δεν ωχριούν ούτε στην απώλεια ανθρώπινων ζωών. Φαίνεται ότι, αυτοί, οι προσκείμενοι ή παρακείμενοι ιδεολογικά σχηματισμοί ή οπαδοί των συνθημάτων τους, αντιστρατεύονται τις κυβερνητικές αποφάσεις για συγκεντρώσεις , προκαλώντας πολυάριθμες συναντήσεις στις διάφορες πλατείες, ύστερα από ‘’ειδικές’’ κλήσεις. Ατυχώς στη χώρα αυτή υπάρχουν και οι αφελείς θρησκόληπτοι που προβάλλουν τις εμμονές τους όπως και οι γνωστοί Ελληναράδες που αγνοούν τους κινδύνους ή  παραβλέπουν την πραγματικότητα.

Τελευταία  ελπίδα κάποιων απομένει να αποτύχουν τα μέτρα, έστω και στη φάση της προοδευτικής – αλλά ελεγχόμενης – επαναφοράς στην κανονικότητα . Η ενδεχόμενη επιτυχία των μέτρων δεν θα μπορεί πλέον να δικαιολογηθεί με αυταπάτες, αφού πέραν των προσχημάτων , θα τους  αφαιρέσει και την ‘’αυτοπαθή’’ αντωνυμία από την προβαλλόμενη λέξη δικαιολογίας.

Στη χθεσινή εκδήλωση τιμής στα τρία άτομα που ‘’κάηκαν’’’  στη Μαρφίν, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού, παρέστη και ο διαφημιστής κηραλοιφών, με σκοπό να προσδώσει πατριωτικό χαρακτήρα στον εθνικισμό του. Οι άλλοι αρχηγοί των Κομμάτων επέλεξαν δικούς τους  τρόπους εμφάνισης ή διαφορετική ώρα, για να μη φανούν αλληλέγγυοι στον στιγματισμό μιας εθνικής τραγωδίας και κακοκαρδίσουν τους αγαπημένους τους πυρομανείς. Απέδωσαν την ευθύνη στους αρμόδιους  ασφαλείας της Τράπεζας, που σίγουρα υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί ελαφρυντικό διάπραξης εγκλημάτων. Μας είπαν δηλαδή ότι, σε κάθε ανάλογη  παράλειψη , μπορεί ο καθένας να βάζει φωτιά σε ανθρώπους που έτυχε να βρεθούν σε τέτοιους χώρους. Μπράβο σας κύριοι και εις ανώτερα, αλλά μην ξεχνάτε ότι όλα αυτά εδώ πληρώνονται . Εύχομαι να μη συμβεί σε σας ή σε κάποιον δικό σας ανάλογο περιστατικό, αλλά καταγράφεται και αυτή σας η πρακτική στα όσα δεινά επέφερε η στρεβλή ιδεοληψία σας στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης . Το μόνο σας ελαφρυντικό είναι ότι ωραιοποιείτε μια κατάσταση που δεν είχατε την ‘’τύχη’’ να ζήσετε στην πραγματικότητα  – όπως ο υποφαινόμενος – και συνεπώς δεν ξέρετε τι σας γίνεται!!! Αν όμως  θέλετε να στηρίζετε στο μέλλον ανάλογες ιδεολογίες, δεν απομένει παρά μια επίσκεψη στη ‘’ Λαϊκή Δημοκρατία ‘’ του Κιμ Γιονγκ Ουν, και μετά τα ξαναλέμε. Εκεί οι άνθρωποι γελάνε και κλαίνε κατά παραγγελία του αρχηγού. Σε αντίθεση με την Κίνα που απέκρυψε αριθμητικά και χρονικά τα κρούσματα του Κορωνοϊού, στη χώρα αυτή τα εξαφάνισαν’’ εντελώς.  

Μη βαυκαλίζετε τον λαό με φρούδες ελπίδες, διότι η ιδεολογία αυτή – όπως αναφέρει και το ‘’Κεφάλαιο’’, δεν έχει άλλον τρόπο επιβολής, πλην της βίας που ονομάζει επανάσταση και αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον οποιονδήποτε σοσιαλισμό. Στον προκείμενο ορισμό, ο χαρισματικός και λεξιπλόκος Αντρέας έκανε τον διαχωρισμό σε υπαρκτό και προφανώς τον ‘’ ανύπαρκτο ‘’. Ο ίδιος  μιλούσε για μη πόλεμο και άλλα  παρόμοια ακαταλαβίστικα, που έτερπαν τα αφτιά των ‘’αγραμμάτων’’, του λαού,  που είχε ‘’φέρει στην εξουσία’’. Στη συγκεκριμένη συγκυρία, λυπάμαι σαν Έλληνας που χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να καρπωθείτε ένα μερίδιο της εθνικής μας επιτυχίας, που σας στέρησε η ιδεοληψία και ο στραβός δρόμος που ακολουθείτε. Σε αντίθεση με τη δική σας μεμψιμοιρία, η  χώρα είναι γενναιόδωρη και στο χέρι σας είναι να ‘’ανανήψετε’’ και να επωφεληθείτε. Αρκεί αυτό να γίνει συνειδητά και με   ειλικρίνεια και υπάρχει χώρος για όλους τους καλούς και χρήσιμους, που λέει ο λαός όταν σκέπτεται και δεν ετεροπροσδιορίζεται. Αντώνης

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ Ή ΠΡΟΚΛΗΣΗ;;;

Σπερδούκλι ή ασφόδελος

Σπιτάκι στα Αναφιώτικα

Αφορμή  να ασχοληθώ ετεροχρονισμένα  με την  πρωτομαγιά , στάθηκε το  κομματικό αλαλούμ που παρακολουθήσαμε όλοι και ο εσκεμμένος παραμερισμός του εποχικού χαρακτήρα του εορτασμού.    Αναζήτησα τεκμηριωμένα στοιχεία στη  διεθνή βιβλιογραφία και ανακάλεσα στη μνήμη μου προσωπικές [ επετειακές και αισθητικές] αναμνήσεις οχτώ δεκαετιών, για την καλύτερη απεικόνιση του διπλού εορτασμού της ημέρας. Ένα τεχνικό πρόβλημα όμως, έγινε αιτία να σβηστεί  από τη μνήμη του υπολογιστή μου το  άρθρο που είχα ετοιμάσει και καθυστέρησε περαιτέρω την αντίδρασή  μου . Δεν σβήστηκε όμως τίποτα από την προσωπική  μου μνήμη ούτε από τις σημειώσεις της επισταμένης έρευνάς μου και το ξανάγραψα, ίσως με άλλα λόγια αλλά καθόλα ίδιο στην ουσία.

Η  κομματική ‘’επίδειξη’’ στο Σύνταγμα,  θύμισε αλήστου μνήμης ‘’παραστάσεις’’ στην κόκκινη πλατεία την εποχή της Σοβιετίας και εν τινι μέτρω  ανάλογες εικόνες των στρατευμάτων κατοχής στην Αθήνα και  αλλαχού. Η προκλητική απείθεια στις   αποφάσεις της πολιτείας περί συγκεντρώσεων [την οποία οι απλοί πολίτες πληρώνουν με πρόστιμα],  η προσπάθεια του  σφετερισμού των εργατικών αγώνων και η  μονοπώληση κάθε αντίστασης ,αποτελεί πρόκληση ανεπίτρεπτη στη δημοκρατική μας χώρα. Όλοι οι Έλληνες είναι εξ ίσου πατριώτες, κάποιες παρατάξεις όμως ιδιοποιούνται και ενίοτε ‘’εξαργυρώνουν’’ τη συμμετοχή τους με ανάδειξη σε κομματικά,  εθνικά και διεθνή  αξιώματα και άλλες διακρίσεις και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την αστική δημοκρατία!!! Ας πούμε όμως και λίγα λόγια για την εργατική πρωτομαγιά, όπως αυτά έχουν καταγραφεί στην ιστορία και στη συνείδηση των λαών. 

Οι εργατικοί αγώνες και διαδηλώσεις των εργαζομένων άρχισαν το 1886 στο Σικάγο των ΗΠΑ, ακολουθώντας ανάλογες κινήσεις του 1872 στον Καναδά. Στο Συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας [1884] λήφθηκε η  απόφαση να γίνουν   απεργιακές κινητοποιήσεις στο Σικάγο, την 1^η Μαΐου 1886. Πράγματι, την ημερομηνία αυτή , 600.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες  σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο , που ήταν εργάσιμη ημέρα , οι εργάτες ξεκίνησαν να διαδηλώνουν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους  ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης, με αίτημα 8 ώρες  δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ύπνος. Στην αντιπαράθεσή τους με οπλισμένους αστυνομικούς υπήρξαν θύματα εκατέρωθεν.

Στην Ελλάδα η πρώτη ανάλογη κινητοποίηση έγινε το 1888 στην υπό τουρκική διοίκηση ακόμα Δράμα από τους καπνοκαλλιεργητές, που ζητούσαν 10ωρο εργασίας αντί του 13ώρου που τους είχε επιβληθεί . Το 1892 έγινε και η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, ύστερα από απόφαση του Σοσιαλιστικού Συλλόγου Καλλέργη, ζητώντας 8ωρο εργασίας. Η πρωτομαγιά καθιερώθηκε σαν εργατική γιορτή στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Παρίσι,  σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου. Αυτά συνέβαιναν όταν ο Μαρξ έγραφε το ‘’Κεφάλαιο’’ και πολύ πριν αυτό  μεταφερθεί για εφαρμογή στην Αυτοκρατορική Ρωσία, με τα γνωστά πλέον αποτελέσματα, που κάποιοι σύγχρονοι επιδιώκουν  να ξεχαστούν!!!

Την πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή εκτελέστηκαν 200 ΄Έλληνες πατριώτες , που μεταφέρθηκαν από τις φυλακές του Χαϊδαρίου. Και αυτό το γεγονός το ιδιοποιήθηκαν συγκεκριμένες ιδεολογικά παρατάξεις, ενώ οι εκτελεσθέντες ανήκαν στην  εθνική αντίσταση, χωρίς κομματική ταυτότητα.

Τείνει να ξεχαστεί ότι πέραν του επετειακού εορτασμού της εργατικής πρωτομαγιάς, συνεορτάζουμε και την είσοδο στην Άνοιξη, που στη χώρα μας, τα παλιότερα τουλάχιστον χρόνια, σήμαινε  μια γενική έξοδο στη φύση. Η ελληνική φύση διαθέτει ιδιαίτερα αισθητικά γνωρίσματα με χαρακτηριστικά χρώματα, αρώματα και κελαηδίσματα των πουλιών. Εδώ αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω και πάλι τις αναδρομές μου στο παρελθόν και να θυμηθώ  την  ποικιλία φυσικών  χρωμάτων και  αρωμάτων  της πόλης  που μεγάλωσα και  ανάλογες εικόνες από περιοχές των Αθηνών που έζησα τις δεκαετίες 1950 – 1960. Θυμάμαι τις σχολικές εκδρομές  μας δίπλα σχεδόν στα σπίτια μας με τις  παπαρούνες και τα σπερδούκλια [ασφόδελους] και  ατέλειωτες εκτάσεις, στρωμένες με χαμομήλι, μαργαρίτες και φυσικό γκαζόν, που ‘’κυλιόμαστε’’ με τους συμμαθητές μας.

 Πώς να ξεχάσω τις ομορφιές της  πάλαι ποτέ ανθοστόλιστης και ‘’πολύφερνης’’ πλατείας Κουμουνδούρου, με τα κλασικά ζαχαροπλαστεία της εποχής, που αποτέλεσαν στέκια σημαντικών καλλιτεχνών, την Αρμένικη εκκλησία και το θερινό σινεμά στην ταράτσα της οδού Σαρρή, που σήμερα είναι το θέατρο του Λάκη Λαζόπουλου. Ακριβώς δίπλα του βρισκόταν το ημιτελές διώροφο του πρώτου Έλληνα υπαρξιστή Σίμου, στο οποίο – μεταξύ άλλων – σύχναζε και ο κ. Πάγκαλος. Οι φιλοξενούμενοι ανέβαιναν στον πρώτο όροφο για κατάκλιση, με αναρριχητικά σχοινιά  σαν τις μαϊμούδες. Μια πλατεία πανέμορφη γεμάτη άνθη και μελωδίες, τις οποίες διέκοπτε το θορυβώδες πέρασμα του ιστορικού  τραμ Αμπελόκηποι - Κολοκυνθούς  . Το  ποικιλόχρωμο αυτό πολιτιστικό στέκι, πέρασε στη φάση της πιάτσας των κόκκινων φαναριών και  κατέληξε στη σημερινή   του  αισθητική και ιδεολογική αχρωμία.

Στην Πλάκα, διέμενα δίπλα  στο ‘’φανάρι του Διογένη’’, με ανθοστόλιστες  αυλές και  ταβέρνες, κάτω και δίπλα  από την Ακρόπολη, το θέατρο Διονύσου, το ζαχαροπλαστείο ‘’καρυάτιδες’’ και πολλά άλλα στοιχεία που αναδείκνυαν την περιοχή σε μόνιμο αξιοθέατο, πριν φθάσει κανείς  στην απόλυτη ανοιξιάτικη πανδαισία   των γραφικών Αναφιώτικων [βλέπε σχετική φωτογραφία].

Επειδή σήμερα αναφέρθηκε πολλές φορές η λέξη Άνοιξη, θα το θεωρούσα μεγάλη μου παράλειψη αν δεν αναφερθώ για πολλοστή φορά στην Άνοιξη της Πράγας του 1968 που έζησα οικογενειακά και γνώρισα από κοντά την ‘’κομμουνιστική’’  εφαρμογή  δημοκρατίας. Εκεί ο Αλέξανδρος Ντούμπτσεκ, που δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι είναι απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θέλησε να δώσει κάποιες μικρές ελευθερίες στο λαό της τότε Τσεχοσλοβακίας. Το σοβιετικό στρατόπεδο [ στα πλαίσια της ειδικής ερμηνείας του ‘’Κεφαλαίου’’ του Μαρξ] κατέπνιξε εν τη γενέσει της  την προσπάθεια και επέβαλε τους δικούς του Κουίσλινγκς. Για την ιστορία θα αναφέρω ότι την πράξη αυτή της ρωσικής εισβολής αναγνώρισαν μόνο δύο κομμουνιστικά κόμματα, το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ. Το ξέρω καλά αυτό διότι, για αντίποινα έβγαλαν στο δρόμο από το ξενοδοχείο CENTROUM – δίπλα στην εφημερίδα Rude Pravo- που έμενα, τη γυναίκα μου με την τετράχρονη κόρη μου. Αυτά τα ολίγα για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί, με τη διευκρίνιση ότι η Άνοιξη της Πράγας έγινε μήνα Αύγουστο και ίσως γι’ αυτό απέτυχε, αφού είχε κατακλυσθεί από 10 εκατομμύρια τουρίστες και αυτό δεν άρεσε στα αφεντικά τους [στα καθεστώτα αυτά υπήρχαν και θα υπάρχουν αφεντικά]. Αντώνης

ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΚΟΡΑΚΟΣ ΕΞΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΡΑ!

Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε προχθές τα μέτρα σταδιακής μετάβασης στην επόμενη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας, αφού απέχουμε πολύ ακόμα από την όποια κανονικότητα. Κινήθηκε στα όρια που  ορίζουν οι συνθήκες που βιώνουμε, οι προτάσεις των ειδικών και η παγκόσμια πραγματικότητα. Κρίνοντας όμως εκ του  αποτελέσματος , θεωρείται ότι αποτελούν  μονόδρομο και ευκταίο θα είναι να συνεχιστεί η επιτυχής πορεία της χώρας μας, μέσα στο ομιχλώδες παγκόσμιο επιστημονικό  τοπίο που ζούμε.

 Δεν υπάρχει καλόπιστος άνθρωπος που να περίμενε κάτι διαφορετικό – αφού κινήθηκε στη γραμμή που εισηγείται η ειδική επιστημονική ομάδα - χωρίς να παρασυρθεί από τις σύγχρονες σειρήνες και τις  κραυγές των κοράκων- που ατυχώς για αυτούς, δεν συμφωνούν ούτε μεταξύ τους. Το πρόβλημα   για όλους τους λαούς είναι ότι, προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο  μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο και ως εδώ φαίνεται ότι πήγαμε καλύτερα από πολλές άλλες, μεγαλύτερες  ‘’οργανωμένες χώρες’’. Ακούω ότι οι φίλοι μας Ισπανοί ποντάρουν πολύ στο ελληνικό εγχείρημα και σκέπτονται να το ακολουθήσουν, όταν ‘’οι αριθμοί’’ τους το επιτρέψουν.  Θα απαιτηθεί  για πολύ ακόμα η δική μας συνδρομή και καλόν είναι να παύσουν τα κακόφωνα κομματικά επιτελεία και  τα διάφορα παπαγαλάκια να προβάλουν τα ιδεολογήματά τους. Νταηλίκια δεν χωράνε και  προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, διότι αποπροσανατολίζουν τους απελπισμένους συμπολίτες μας στην εφαρμογή των επιστημονικών υποδείξεων.

Δεν θα σχολιάσω τα μέτρα αφού δεν είμαι ειδικός και δεν θα μιμηθώ τη ‘’φασιστική’’ μεθοδολογία που ακούγεται ολονέν και πιο έντομα από στρατευμένους στην ιδέα ‘’ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’’. Διευκρινίζω ότι θεωρώ  φασιστική  κάθε άποψη που ξεφεύγει από την τεκμηριωμένη διεθνή πρακτική, αφού ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία [ δεξιά ή αριστερή ] αλλά τρόπος  σκέψης, με σκοπό να επιβληθεί με ιδιοτέλεια στις ‘’λαϊκές μάζες. Ας καταλάβουν επί τέλους οι ‘’κόρακες’’ των ημερών, ότι ‘’δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουν’’. Με τα λεγόμενά τους προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, τη διεθνή επιστημονική πρακτική και το συμφέρον των Κομμάτων τους [που δεν ενδιαφέρει το λαό] και της χώρας μας.         
 Περιορίζομαι στα δημοσιευμένα ενδεικτικά κείμενα δηλώσεων   Κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία γενικώς και αορίστως περί  άλλα τυρβάζουν. Το ένα προφανώς έχει μπερδέψει τις κηραλοιφές με την πανδημία και προσπαθεί να επεκτείνει τις ‘’επιστημονικές’’ του  απόψεις σε  γιατροσόφια για την οικονομία και τον κορωνοϊό. Ένα άλλο Κόμμα, που μας προέκυψε εκ παραδρομής, αναζητεί ακόμα τρόπους επαναφοράς  στα καραγκιοζιλίκια μας του 2015. Δια στόματος, μιας σπουδαίας αθλήτριας, με τελευταία  ειδίκευση σε ιδεολογικά άλματα, προσπαθεί να μας φέρει σε επαφή με καινοφανείς οικονομικές και ανοσολογικές θεωρίες. Δεν θέλω να τους αδικήσω, αλλά εγώ δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλουν , πού διαφωνούν με όσα γίνονται στη χώρα και τι θα έκαναν οι ίδιοι!!!

Συνεχίζω με τα πιο γνωστά Κόμματα, αρχίζοντας από το  ΚΚΕ,  ο συμπαθής συμπατριώτης μου Πρόεδρος του οποίου, εμμένει περισσότερο στη γνωστή συνθηματολογία του και τις δήθεν ανεπάρκειες του ΕΣΥ, που για πρώτη φορά επί τέλους  κρίνονται επαρκείς. Δεν θα πω περισσότερα γιατί πραγματικά δεν θέλω να τον κακοκαρδίσω, αφού κάποτε – πριν ζήσω το καθεστώς εκ των έσω για 12 χρόνια στην Ανατολική Ευρώπη - πίστευα και εγώ κάποιες από  τις ιδέες του. Τελικά φαίνεται ότι τον απασχολεί περισσότερο η μεταφορά της Πρωτομαγιάς, που του στερεί το ρόλο του επαναστάτη χωρίς αιτία , εν μέσω πανδημίας. Οι Αριστεροί γενικώς [ ακόμα και οι γιαλαντζί] αρέσκονται στο μπλα – μπλα, αφού γίνεται με το αζημίωτο. Δεν κατάλαβα όμως  ποτέ γιατί  αντιστρατεύονται την ατομική ευθύνη, η οποία αποτελεί το κύριο σύνθημά τους όταν αυτή στρέφεται κατά της αστικής εξουσίας!!!

«Το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπάθησε να μεταθέσει αποκλειστικά στην ατομική ευθύνη την αντιμετώπιση της πανδημίας, με στόχο να κρυφτούν οι μεγάλες κρατικές ανεπάρκειες, ιδιαίτερα στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το διάγγελμα του πρωθυπουργού δείχνει ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια τακτική και στη φάση της σταδιακής άρσης των μέτρων, θα συνεχίσει δηλαδή να μετακυλύει την ευθύνη στο λαό, αρνούμενη στην πράξη την κρατική ευθύνη για την πραγματική θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την προστασία των εργαζομένων» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για το διάγγελμα του πρωθυπουργού’’.

Συνεχίζω με την επίσης συμπαθή Κυρία της αντιπολίτευσης, που δίνει την εντύπωση ότι  θεωρεί κληρονομικό της δικαίωμα και το  ΕΣΥ. Να τονίσουμε εδώ ότι τόσο το Κόμμα της όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ το άφησαν σε κατάσταση  αποσύνθεσης. Ευτυχώς τελευταία, κάποιοι άλλοι, έστω και κάτω από την πίεση της πανδημίας, το έκαναν ικανό και  προβάλλεται διεθνώς σαν  θετικό παράδειγμα . Σχολιάζοντας τη δήλωσή της, διερωτώμαι πότε αμφισβητήθηκε και από ποιους ο κ. Τσιόδρας που   αναφέρεται στην ανακοίνωσή της . Είναι γνωστό και κατά κόρον διακηρύσσεται αλλά και φαίνεται, ότι το κυβερνητικό σχέδιο βασίζεται σε προτάσεις του ίδιου και των συνεργατών του. Στις αστικές Δημοκρατίες, είναι γνωστό ότι η  εφαρμογή  των όποιων αποφάσεων ‘’επιβάλλεται’’ από την εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία έχει και την τελική ευθύνη. Αν υπάρχουν πρόσθετες εφικτές προτάσεις, αυτές προτείνονται στην Κυβέρνηση και είναι βέβαιο ότι βοηθούν στο έργο της αλλά συμβάλλουν και στην  επιβαλλόμενη εθνική συνεννόηση και αλληλεγγύη.

«Όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, η δεύτερη φάση βασίζεται σε ένα καθαρά Κυβερνητικό σχέδιο. Η εφαρμογή του, ασφαλώς εξαρτάται από την ατομική ευθύνη αλλά και από την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εκεί είναι το κλειδί, όπως και στην επιστημονική τεκμηρίωση του κάθε βήματος. Να μην καταργήσει στην πράξη, η γραφειοκρατία της Κυβέρνησης τον κ. Τσιόδρα και την επιστημονική επιτροπή.’’

Αναφέρομαι τέλος   στην αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία φαίνεται ότι έχει χάσει  ‘’τα  αβγά και τα καλάθια’’, που λέει και η ιστορική φράση. Εντελώς συμπτωματικά η φράση αυτή συμπίπτει επίσης με μια επιδημία πανώλης στην Αθήνα, που αποδεκάτισε τα στρατεύματα του κατακτητή της  Μοροζίνη . Οι λεπτομέρειες που ο έμπορος αυγών έχασε την πραμάτεια του δεν αφορούν το παρόν και  συνεπώς τις παραλείπω, αν υπάρχουν όμως ενδιαφερόμενοι , μπορούν να τις αναζητήσουν στο ιντερνέτ και ίσως τους βοηθήσουν μελλοντικά.

‘’Σκληρή κριτική στο “διάγγελμα Μητσοτάκη”, ασκεί με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι “πέρα από το πότε θα βγουν από το σπίτι, οι πολίτες θέλουν να μάθουν πώς θα παραμείνουν όρθιοι στη ζωή τους “, ενώ καταλογίζει στη κυβέρνηση ότι δεν αξιοποίησε την δίμηνη καραντίνα για να ενισχύσει το ΕΣΥ’’.

Εδώ , πέραν της ανακρίβειας για την κατάσταση του ΕΣΥ, που   σχολιάζεται θερμά από τη διεθνή γνώμη ,αισθάνομαι την ανάγκη να θέσω ένα ερώτημα που ίσως να θεωρηθεί και αφελές. Έχει κανείς  αναλογισθεί σε ποια κατάσταση θα ‘’βρισκόταν’’ σήμερα τόσο το ΕΣΥ όσο και η χώρα μας, αν στη θέση αυτών που νομίμως έχουν την εξουσία, κυβερνούσε ακόμα  η προηγούμενη Κυβέρνηση; Το ερώτημα μπορεί να φαίνεται ρητορικό, έχω ακούσει όμως πολλούς να κάνουν ανάλογες  σκέψεις και να ανεκδοτολογούν με αναφορές σε παλικαράδες  που απειλούσαν με ‘’θάψιμο δυο μέτρα κάτω από τη  γη‘’ και άλλες παρόμοιες εφιαλτικές απειλές. Μήπως εννοούσαν τους ομαδικούς τάφους των πολιτισμένων χωρών που άφησαν τα γηροκομεία στο έλεος της συμφοράς; Προσωπικά δεν θέλω να το σκέπτομαι   ούτε ως ‘’ενύπνιο’’!!!

Σημειώνω εδώ ότι το κείμενο αυτό γράφτηκε  χθες, αλλά το κράτησα για να δω τις προσωπικές αντιδράσεις του κ. Τσιόδρα στη χθεσινή τακτική του συνέντευξη και ομολογώ ότι για μια φορά ακόμα ένοιωσα το παράπονό του. Από ευγένεια παρέλειψε να κατονομάσει αυτούς που τον ‘’πολεμούν’’ και δεν βρίσκονται προφανώς  στην Κυβέρνηση και αισθάνονται ότι  εμποδίζονται από τις επιτυχίες του να βρουν ερείσματα για να στηρίξουν με τις κραυγές  την ανυπαρξία τους.

Ως πιστός  χριστιανός ορθόδοξος,  ικετεύω  τους ελάχιστους σεπτούς Ιεράρχες και ιερείς , που έσπευσαν να δηλώσουν την αντίθεσή τους στα λαμβανόμενα μέτρα για την Εκκλησία, να το ξανασκεφθούν. Ίσως θα έπρεπε να αποφεύγουν   δηλώσεις που δεν περιποιούν τιμή στην ιεροσύνη τους και δεν απηχούν την αγάπη του Χριστού μας.  Η Εκκλησία επέζησε διωγμών και ‘’διώξεων’’ π.χ. επί πολλές δεκαετίες στην κομμουνιστική  Ρωσία και σήμερα έχει τον σεβασμό  των πρώην διωκτών και σημερινών ηγετών της. Δεν κινδυνεύει λοιπόν από μέτρα που προστατεύουν το Θείο δώρο της ζωής. Οι πιστοί θα προστρέξουν και πάλι στο ‘’αποκούμπι’’ τους όταν οι επιστήμονες  τους βεβαιώσουν ότι δεν κινδυνεύουν πια  από τον συνωστισμό του εκκλησιάσματος. Τα υπόλοιπα δεν αρμόζουν σε μια σύγχρονη αντίληψη, που θα φέρει κοντά της και τους νέους. Αντώνης Ταρνανάς

ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

Αναφέρομαι στον όποιο Θεό πιστεύει ο καθένας σας, αν έχει απομείνει ίχνος  νοημοσύνης  στη σημερινή κοινωνία και τα μέσα που  διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Σε μια εποχή που ‘’καίγεται η γούνα μας’’ από την πανδημία, αποτελεί  προσβολή της  κοινής λογικής  η συσχέτισή της με  την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, όπως είχε προειδοποιήσει ‘’έγκυρος’’ αστρολόγος. Ο εν λόγω σύγχρονος μελλοντολόγος είχε αναφέρει , μεταξύ άλλων:

“Η καταστροφική και μεγάλη πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων αποτελεί ένα σημάδι, έναν οιωνό, μία προειδοποίηση για τον μελλοντικό κίνδυνο που απειλεί την Ευρώπη ή ακόμα και την ανθρωπότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι συμβαίνει λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την Πανσέληνο της Φωτιάς και μάλιστα τη Μεγάλη Δευτέρα των Καθολικών. Αναμένονται ακραία γεγονότα στο Παρίσι”, αναφέρει ο αστρολόγος Κώστας Λεφάκης μιλώντας για μία άγρια Πανσέληνο, που φέρνει ένα νέο κύμα από ‘θύελλες’.

Και καλά εκείνος έτσι νόμιζε. Τα διάφορα ΜΜΕ και οι Πυθίες του διαδικτύου δεν είχαν τίποτα καλύτερο να δημοσιεύσουν και έσπευσαν να προβάλουν αυτές τις γελοιότητες, με τις οποίες κάποιοι πονηροί κερδίζουν το ‘’παντεσπάνι’’ τους, κάνοντας κακή χρήση του ‘’συγγενούς’’  επιστημονικού ρόλου της αστρονομίας;;;

 Δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε και ακόμα  χειρότερο να προβάλουμε, απόψεις ότι μια φωτιά στην Notre Dame – που έχει  ξανασυμβεί και στο παρελθόν -  αποτελεί  οιωνό για συμφορές. Το γεγονός ότι  ακολούθησε η πανδημία, η οποία ξεκίνησε από μια χώρα Ασιατική, που δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρώπη, το Παρίσι, την  Παναγία και τον Χριστιανισμό, δεν προβλημάτισε τους ‘’προβληματικούς’’ συντάκτες που ταυτίστηκαν με απόψεις που προκαλούν πανικό στους τρομοκρατημένους από τη συγκυρία, τους  αφελείς και τους θρησκόληπτους;

Ο Θουκυδίδης , όταν έλεγε : «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»...[καίγονται τα σπίτια μας και εμείς τραγουδάμε]είχε συνοψίσει με σαφήνεια πριν από χιλιάδες χρόνια την αδυναμία της Αθηναϊκής Πολιτείας να αντιληφθεί τα διακυβεύματα της εποχής και να ορίσει τις ορθές προτεραιότητες για να αποφύγει την καταστροφή.

Η ηθική μου δεν μου επιτρέπει να επαναλάβω τον γνωστό  χαρακτηρισμό για τους μετά Χριστόν προφήτες. Ελπίζω να μην ακουστεί καμιά ρηξικέλευθος πρόταση για επαναφορά των αρχαίων Μαντείων που διαθέτει αρκετά η χώρα μας. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δικαίωμα  να λένε  τις απόψεις τους , τα μέσα ενημέρωσης όμως με ποια λογική τις υιοθετούν και τις  προβάλουν ανεξέλεγκτα , σε ένα λαό που  μερίδα του  ρέπει στην παραπληροφόρηση, τη δεισιδαιμονία και τον λαϊκισμό; Στην χώρα του Αριστοτέλη έχει χαθεί το μέτρο και με ευθύνη εκείνων που χειρίζονται και διαχειρίζονται την ενημέρωση, χρησιμοποιείται σαν  μοναδική αλήθεια η κάθε ακραία εκδοχή, που αντιστρατεύεται τη λογική και την επιστημονική τεκμηρίωση. Χωρίς να γενικεύω, δεν θα παραλείψω βέβαια και τα γνωστά και όχι τόσο αθώα παπαγαλάκια, που βρίθουν σε τέτοιες εποχές στη χώρα της ‘’φαιδράς πορτοκαλέας’’.

Σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές,  την πρώτη και βασική ερώτηση των συνεντευξιαζόμενων αποτελεί το ζώδιο και ο ωροσκόπος των. Ακόμα και στις μεταξύ των μελών των πάνελς συζητήσεις – αν δεν έχει προβλεφθεί μόνιμη ειδική αστρολόγος -  η βασική συζήτηση στρέφεται στα ζώδια που τους ταιριάζουν και στην συγκυριακή  αξιολόγησή τους. Σε δύσκολες όμως εποχές, σαν αυτή που διανύουμε,  είναι  πολύ  επικίνδυνο να προβάλονται αντιεπιστημονικές  ιδέες που ευνοούν αφελείς ή έντεχνους και σκόπιμους ακροβατισμούς και βλάπτουν το γενικότερο κοινό  λαϊκό συμφέρον .

Ακούγονται ήδη πολλές διάσπαρτες απόψεις που προσπαθούν να αμφισβητήσουν ή  και να αποδώσουν δόλο σε εγνωσμένου ήθους και παγκόσμιας καταξίωσης επιστήμονες,  που μας έφεραν αισίως, σε προνομιούχο μοίρα, ως εδώ. Επειδή κάποιοι κουράστηκαν, βαρέθηκαν ή διαπίστωσαν ότι δεν τους βολεύει, άρχισαν δειλά-δειλά  τη σπερμολογία τους, η οποία δυστυχώς βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε ολονέν και μεγαλύτερες ομάδες συνανθρώπων μας. Το επόμενο στάδιο θα είναι η ιδιοτελής αντίδραση των ‘’επαναστατών του γλυκού νερού’’ και αν, ο μη γένοιτο, με την σταδιακή άρση της καραντίνας σημειωθεί αύξηση  των κρουσμάτων, θα αναλάβουν έργο οι ‘’εξειδικευμένοι’’  λαϊκιστές να στρέψουν τα βέλη τους κατά των επιστημόνων και των πολιτικών που δήθεν τους  ‘’χρησιμοποιούν’’.

Ακούστηκαν ήδη αμφισβητήσεις από υψηλούς πολιτικούς αντιπάλους αλλά δεν έγιναν πιστευτές, διότι ο εύπιστος αυτός λαός άρχισε να ‘’σκέπτεται’’. Επιστρατεύτηκαν  τότε οι αντιδράσεις των νέων ‘’αγανακτισμένων’’, για να περάσουν σαν προσωπικές πληροφορίες τους κάποιες δήθεν αποκρύψεις ή παραποιήσεις στοιχείων των κρουσμάτων ακόμα και των θυμάτων του κορωνοϊού. Φαίνεται ότι  αυτή η μέθοδος αρχίζει να βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε πληθυσμιακές ομάδες που θεωρούν την καραντίνα στέρηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων – αγνοώντας το δικαίωμα  των υπολοίπων να μην νοσήσουν !!!

Η ενεργοποίηση του λαϊκισμού, θα αποτελέσει το επόμενο  διεθνές πρόβλημα, διότι οι απώλειες ζωών και οι οικονομικές δυσκολίες που θα ακολουθήσουν τον ευνοούν ιδιαίτερα.  Θα είναι οι νέοι ‘’μαυραγορίτες’’ του άδηλου  αυτού πολέμου που βιώνει ο πλανήτης μας, τα δυσμενή αποτελέσματα του οποίου διευκολύνουν τη δράση τους. Απαιτείται συνεπώς εγρήγορση και ομοψυχία του λαού, για να μην γίνουν  για μια φορά ακόμα θύματά του!!!   Αντώνης

ΤΥΧΑΙΟ Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

        [Μια άλλη άποψη]

Ενώ όλοι περιμέναμε την ώρα της επαναφοράς σε μια κανονικότητα – αφού είχαμε ‘’ισοπεδώσει’’ την καμπύλη με τους θανάτους και τα κρούσματα της πανδημίας στη χώρα μας – ξαφνικά χθες μας ‘’προέκυψε’’ ως κεραυνός εν αιθρία κάτι το αναπάντεχο. Ήταν αυτό τυχαίο , αναμενόμενο, προβλεπτό ή κάτι άλλο; Για πρώτη φορά ίσως είδα και άκουσα τον κ. Τσιόδρα να έχει μια εντελώς διαφορετική, αλλά ειλικρινή αντιμετώπιση , χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να κρύψει την οργή του. Η απάντησή του είχε στόχο και  ξεπερνούσε την αμέλεια που επικαλέστηκε, χωρίς όμως να αφήνει περιθώρια για τυχαιότητα. Τέτοια σύμπτωση σε τρεις εντελώς διαφορετικές δομές αποκλείεται  παντελώς , ενώ είναι γνωστό ότι δεν τηρούντο οι γνωστοί σε όλους  κανόνες ασφαλείας.

Είχαν  αρχίσει να λέγονται καθημερινά πολλά και διάφορα που αμφισβητούσαν  την επιτυχία, με προσχήματα το κλείσιμο των εκκλησιών, την υπονόμευση  εργατικών δικαιωμάτων και του ΕΣΥ και  οικονομικούς ακροβατισμούς, ενώ συνέβαινε το αντίθετο. Η φαινομενική εθνική μας ομοψυχία άρχισε να αμβλύνεται με καθημερινές αιτιάσεις, σε σημείο να αμφισβητείται και η απλή ‘’ανακωχή’’ που τηρείται ακόμα και  μεταξύ εμπολέμων. Η όποια επιτυχία  αποτελεί ενόχληση για τους  αντιπάλους που, εκτιμώντας  τη δυσκολία του εγχειρήματος και την νοοτροπία μας, ανέμεναν μια σίγουρη αποτυχία. Στη χαλάρωση της εθνικής αντιμετώπισης συνέβαλε αρνητικά –ενώ αποτελούσε εθνικό έπαινο- και η παγκόσμια αναγνώριση του αποκληθέντος ‘’ελληνικού θαύματος’’.

Ελλείψει συγκεκριμένων στοιχείων θα αποδοθεί και αυτό στην τυχαιότητα, όπως συνήθως κάνουμε για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και αφήνουμε στις ‘’πιθανολογήσεις’’’ των ιστορικών του μέλλοντος, να πούνε αυτά που λένε κατόπιν εορτής!!!  Τι είναι όμως ακριβώς  η τυχαιότητα , την οποία θα περιτυλίξουμε και με τον μανδύα της αποφράδας, για να δικαιολογήσουμε  την  κακή στιγμή; Αν ψάξετε λίγο την ιστορία μας θα βρείτε αμέτρητες κακές στιγμές και αποφράδες ημέρες!!!

Στην αρχαιότητα ταύτιζαν την έννοια της τυχαιότητας με την ειμαρμένη και πρώτοι οι Κινέζοι , πριν 3.000 χρόνια, συνδύασαν την τύχη με τις πιθανότητες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με  το θέμα σε βάθος και μόλις τον 18^ο αιώνα οι Ιταλοί μαθηματικοί τυποποιούν τις πιθανότητες με διάφορα τυχερά παιχνίδια. Τον 20^ο αιώνα  αναπτύχθηκαν οι ιδέες της αλγοριθμικής θεωρίας  και η έννοια  αλγοριθμικής τυχαιότητας. Οι επιστήμονες υπολογιστών άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η επιτηδευμένη εισαγωγή τυχαιότητας σε υπολογισμούς μπορεί να είναι αποτελεσματικό εργαλείο για τον σχεδιασμό καλύτερων αλγορίθμων. Την πρακτική αυτή  επικαλούνται  και κάποιες ειδικές ομάδες για να φέρουν στα μέτρα τους  καταστάσεις που  δεν τις βολεύουν και  να αμαυρώσουν  επιτυχίες των άλλων.

Ο ορισμός του όρου της τυχαιότητας που δίνει το Βικιλεξικό είναι: συνδυασμός γεγονότων, τα οποία από μόνα τους δεν παράγουν θετικό αποτέλεσμα, ενώ, όταν συνδυάζονται, παράγουν.  Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν  τυχαία γεγονότα, αφού για να πραγματοποιηθούν απαιτείται κάποιος συνδυασμός. Με απλά Ελληνικά σημαίνει ότι κάποιοι πρέπει να βάλουν το χεράκι τους ή να παραβλέψουν  το καθήκον τους, ώστε να επιτευχθεί  ο επιθυμητός συνδυασμός ευδοκίμησης της ‘’τυχαιότητας’’ . Ομολογώ ότι δεν διαθέτω στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις σκέψεις μου, αλλά δεν είμαι και τόσο αφελής για να αποδεχθώ την σύμπτωση σαν μοναδική εξήγηση,  λίγο πριν την αναμενόμενη  εξαγγελία για το μικρό άνοιγμα της καραντίνας.

Έχω αρκετές προσωπικές εμπειρίες που ενισχύουν τις υποψίες μου, από τον τελευταίο ‘’φανερό’’ πόλεμο μέχρι τον σημερινό κρυφό και άγνωστο κορωνοϊό. Ξέρω πλέον ότι  η πείνα του 1941 δεν μας προέκυψε τυχαία αλλά συνέβαλαν και εκείνοι που την προετοίμασαν και  συνέδραμαν για να την εκμεταλλευτούν. Ξέρω επίσης ότι το ‘’αγάντα Ρόμελ’’  δεν υπήρξε κενό σύνθημα ούτε σχήμα λόγου, αλλά διαδικασία  εξυπηρέτησης  των ίδιων ειδικών ομάδων. Διαβεβαιώνω ότι τη δεκαετία του 1990,  βρέθηκα τυχαία σε κάποιο κατάστημα όπου είχαν άτυπη συνάντηση κομματικά στελέχη μιας δημοτικής παράταξης και αποφάσισαν  να ψηφίσουν όχι σε πρόταση του Δημάρχου . Επρόκειτο για τον βιολογικό καθαρισμό με χρηματοδότηση 100% του Ευρωπαϊκού ταμείου, διότι ήθελαν  να περάσουν το θέμα όταν έλθουν αυτοί στην εξουσία.

Από περιέργεια πήγα στο ανοιχτό δημοτικό συμβούλιο και διαπίστωσα ότι τα άτομα που  είχαν συναντηθεί στο κατάστημα, τήρησαν την απόφασή τους. Όχι μόνο φωνασκούσαν για να δυσχεράνουν τη λήψη απόφασης αλλά και χειροδίκησαν κατά του Δημάρχου και πέτυχαν τον σκοπό τους.  Το σπουδαίο είναι ότι ,όταν ήλθαν εκείνοι στην εξουσία, είχε καταργηθεί η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και το πείσμα τους πλήρωσε ο δημόσιος κορβανάς!!!

Έχω αμέτρητα όσα ανάλογα προσωπικά παραδείγματα και αυτό με κάνει πολύ επιφυλακτικό στην παραδοχή της θεωρίας  της   τυχαιότητας. Σκέπτομαι τον λαμπρό  άνθρωπο και επιστήμονα κ. Τσιόδρα και ειλικρινά τον λυπάμαι .Δεν έχει να αντιπαλέψει μόνο τον κορωνοϊό αλλά και τα  παντοειδή λιοντάρια του δικού μας  Κολοσσαίου. Εννοώ  εκείνους  που  εζήλωσαν τη δόξα του και ίσως εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ο ίδιος, ασχολούμενος με την επιστήμη του, βρέθηκε  ανέτοιμος για κομματικά παιχνίδια και ιδεοληψίες, που κρατούν την χώρα μας αιχμάλωτη για αιώνες. Αντώνης

ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ

         Νοσταλγικές  φαντασιώσεις

Στον τακτικό μου πλέον πρωινό περίπατο - αν και κινούμαι  στο ίδιο γνώριμο  περιβάλλον - με ελάχιστες γεωγραφικές παραλλαγές – καθημερινά ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Μετά την κατάταξη των πέραν των 65 ετών σε ειδική προστατευόμενη ομάδα του πληθυσμού [όπως  για τις καρέτα - καρέτα], σκέπτομαι ότι θα αργήσει πολύ ακόμα   η ελεύθερη κυκλοφορία . Υπολογίζω ότι, για μας  τους υπέρογδονταεξάρηδες και τους λοιπούς ‘σεσηπότες’, η σταδιακή    απελευθέρωση,  όπως άφησαν να εννοηθεί,   θα ξανανοίξει  τις πόρτες μας όταν εκλείψει παντελώς η επιδημία και για κάποιους ίσως  μετά θάνατον.

 Dum spiro spero που έλεγαν οι Λατίνοι την εποχή του Κικέρωνα ή παρηγοριά στους γέροντες μέχρι να βγει η ψυχή τους που θα έλεγε ο λαός μας.  Καιρός μας και καιρός τους θα πρόσθετα εγώ, προετοιμασμένος και ευγνώμων για κάθε συνέχεια και συνέπεια!!!

Η πρωινή βόλτα απέκτησε και μια πιο ενδελεχή ματιά και παρατήρηση. Το μέρος που γεννήθηκα και στα παιδικά μου χρόνια γνώριζα κάθε γωνιά του, το γεγονός ότι    το διατρέχω  με αυτοκίνητο , μου στέρησε πολλές πληροφορίες, που διαφοροποιούν  την τελική εικόνα.

Έτσι λοιπόν, αν και κινούμαι στην ίδια ακτίνα από την κατοικία μου, ξαναγνωρίζω την περιοχή. Το  αργό περπάτημά μου δεν αφήνει περιθώρια να μου ξεφύγει η παραμικρή λεπτομέρεια, αφού το σύνολο των αισθήσεών μου βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση. Σήμερα βρέθηκα ακόμα και σε αδιέξοδα, αφού το δρομάκι που ακολούθησα με οδήγησε στην αυλή ενός σπιτιού. Τελικά να δείτε ότι ο ιός αυτός, πέραν της πειθαρχίας θα μας υποχρεώσει να   ενστερνισθούμε πολλά και χρήσιμα, συμπεριλαμβανομένης   της πατριδογνωσίας. Θα μάθουμε τον τόπο μας αλλά δεν θα γνωρίσουμε ποτέ τους γείτονες μας, αφού αποφεύγουμε συστηματικά να  συμπίπτουν χρονικά τα δρομολόγιά μας.

Σήμερα  συναντήθηκα επίσης  με πολλά ξεχασμένα αρώματα, που τα θεωρούσα οριστικά χαμένα,  αφού η καθαρότητα της πρωινής ατμόσφαιρας, επέτρεπε στο γιασεμί και τα ελάχιστα που είχαν απομείνει άνθη της πορτοκαλιάς,  να διαχέουν το αγνό και έντονο μεθυστικό άρωμά τους σε κάθε περαστικό. Βούλωσαν κυριολεκτικά τα ρουθούνια μου και μισή ώρα αργότερα, που επανήλθα στο σπίτι μου, νιώθω ακόμα  έντονα, τις όμορφες μυρωδιές που συνέλαβαν στο πέρασμά μου.

Μου έλειψαν όμως τα  χαρακτηριστικά χρώματα της Άνοιξης, γιατί κάποιες καλές ημέρες του Φλεβάρη, ξεγέλασαν τις όμορφες τρελές αμυγδαλιές και βιάστηκαν να ανθίσουν  φέτος τόσο πρόωρα.  Ίσως πάλι,  μάθανε για τον κορωνοϊό και φοβισμένες μήπως δεν μπορέσουν να μας χαρίσουν την φυσική  τους ομορφιά, τίναξαν πρόωρα τα άνθη τους για να προλάβουν κάθε ενδεχόμενο  !!! Ήρθαν όμως και πάλι στο μυαλό μου οι στίχοι του ομώνυμου ποιήματος του Γιώργου Δροσίνη και ‘’ στοχάστηκα’’ τις ενδεχόμενες συνέπειες της τρέλας τους!!!

Οι ομορφιές στον τόπο μας όμως δεν λείπουν και μπορείς να τις βρεις στις αστραφτερές αυλές των σπιτιών, τις γλάστρες και τα δεντράκια των κήπων και των δρόμων και το επιμελημένο άσπρισμα όλων των πεζοδρομίων λόγω του Πάσχα.

Γυρίζοντας στο σπίτι μου στην Αταλάντη – στον τέταρτο όροφο και μάλιστα σε υπερυψωμένο έδαφος -  σκέφθηκα  να μοιραστώ μαζί σας τις όμορφες εικόνες από τη  θέα προς το καταπράσινο βουνό και τη γαλάζια θάλασσα  του Βόρειου Ευβοϊκού που καθημερινά αντικρίζω.  Αντώνης