ΟΙ ΞΕΧΑΣΙΑΡΗΔΕΣ

 

       ΟΙ ΞΕΧΑΣΙΑΡΗΔΕΣ

 

 

Κάτι σοβαρό συμβαίνει με τους ‘’αριστεροδέξιους’’ και τους ακραιφνείς αριστερούς της χώρας μας, οι οποίοι ανέκαθεν είχαν μια αδυναμία στη μνήμη. Τώρα τελευταία προστέθηκε μια νέα υποτροπή της ,  η ‘’επιλεκτική  μνήμη ή αμνησία’’. Ως μη ειδικός, δεν θα ρισκάρω τον ακριβή προσδιορισμό της ‘’νόσου’’, αλλά θα βεβαιώσω ότι πέραν όλων των άλλων είναι και αμελείς.

Με την απώλεια του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη,  όλα τα κανάλια  προβάλανε πολύωρες και ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του αποθανόντος, με αποκορύφωμα τις πολύωρες ‘’ελεύθερες αφηγήσεις του’’ στην εκπομπή ‘’ΣΤΑ ΑΚΡΑ’’, ΜΕ ΤΗΝ Βίκυ Φλέσσα. Τον άφησε να μιλάει επί δέκα σχεδόν ώρες – χωρίς παρεμβολές και διακοπές- και είπε πολλά και σημαντικά, που ξέχασαν τόσο ο κ. Κουτσούμπας όσο και ο λαμπρός και συνήθως λαλίστατος εκπρόσωπος ‘’με το μούσι’’.

Ο πρώτος μετέφερε στον αποχαιρετιστήριο λόγο του μέσα στη Μητρόπολη, τη μισή αλήθεια, που ισοδυναμεί με ένα ολόκληρο ψέμα. Περιορίστηκε  τις αποφάσεις του ‘’πολίτ-μπιρό’’ και ελάχιστα ασχολήθηκε με την αλήθεια. Για παράδειγμα ξέχασε εντελώς την τελευταία σημαντική εθνική παρουσία του Μίκη  στο Σύνταγμα το 2018 και όσα είπε για τη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είπε λέξη για το μποϋκοτάζ των υποψηφιοτήτων του με το Κόμμα, γιατί δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις του. Δεν αναφέρθηκε καν στην πίστη του στη θρησκεία και  οικογένεια, με τις προσωπικές επιλογές για τον τόπο και τον τρόπο  ενταφιασμού του., δίπλα στους γονείς και τον αδελφό του.

 Δεν περίμενα βέβαια να αναφερθεί στην πολιτική συνεργασία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, λες και συνέπραξε με εχθρούς της πατρίδας. Έδειξε γαλαντομία στους κομματικούς  επαίνους και μιζέρια  στο αληθινό  δημοκρατικό πρόσωπο του Μίκη , που  τον  οδήγησε  στην παρακολούθηση θρησκευτικών τελετών που αποδέχεταιι. Έκανε αυτό το ατόπημα με τη βεβαιότητα ότι δεν μπορούσε να του απαντήσει ο αποθανών και να κάνει χρήση του φραγγελίου, όπως ο Χριστός, που έδιωξε τους ‘’εμπόρους ιδεών και προϊόντων από τον Ναό’’. Δεν σκέφθηκαν όμως, όσοι έκαναν ανάλογες δηλώσεις ότι ο Θεοδωράκης έχει μιλήσει προκαταβολικά για όλα και θα ακούγονται οι αλήθειες του και στο διηνεκές. Χθες  το βράδυ στην ΕΡΤ2 άρχισε η επανάληψη των αφηγήσεών του στη Βίκυ Φέσσα και είναι ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν οι επαγγελματίες επιλεκτικοί ξεχασιάρηδες για να καταλάβουν επί τέλους τις διαφορές τους.

Για το παιδί με το μούσι, παραθέτω αυτούσια τη δήλωσή του, όπου φαίνεται ότι είδε μόνο τον καλλιτέχνη και λίγα από την αντιχουντική το δράση και την αντίσταση και ξέχασε όλα τα υπόλοιπα. Δεν περίμενα βέβαια να αναφερθεί και στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ του στη ‘’ εθνική’’  επιτυχία των Πρεσπών που μας είχε επιβάλλει  το ΝΑΤΟ και η κυρία Μέρκελ.

Ηλιόπουλος: «Μία μουσική ιδιοφυία, ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης»

O Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας ποιητής της μουσικής. Μας χάρισε περισσότερα από όσα θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Τον ευχαριστούμε», τονίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος, με ανάρτηση του στο Facebook. Ο κ. Ηλιόπουλος αναφέρει για τον Μίκη Θεοδωράκη: «Μία μουσική ιδιοφυία, ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης. Συνδεδεμένος με τους μεγάλους αγώνες του ελληνικού λαού στην αντίσταση και κατά της στρατιωτικής δικτατορίας. Αγώνες που πλήρωσε προσωπικά με διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες»

Κλείνω το παρόν, με το ρητορικό ερώτημα,  ως πότε θα μας πλασάρουν τις πομφόλυγες τους ως δημοκρατικές  και θα ιδιοποιούνται  τα έργα και   τις ιδέες  σημαντικών Ελλήνων !!! Μου θυμίζουν την Τσεχοσλοβακική ηγεσία που επέβαλαν οι σοβιετικοί εισβολείς το 1968, και   αφαίρεσαν τα χρυσά  Ολυμπιακά μετάλλια του  Ζάτοπεκ, με την αιτιολογία ότι τα είχε κατακτήσει ‘’με τη δύναμη της κομμουνιστικής ιδεολογίας ‘’. Αν συνεχίσουν την ίδια τακτική θα  βλάψουν και τους ηρωικούς αγώνες τους στο παρελθόν.

Αντώνης

 

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

 

               ΤΟ  ΘΕΑΤΡΟ  ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

                 ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ  ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑΣ

 

 

Ο Ευγένιος Ιονέσκο, Ρουμάνος συγγραφέας και μέλος της  Γαλλικής  Ακαδημίας, είναι ο επιφανέστερος εκπρόσωπος του  θεάτρου του  παραλόγου. Έζησε  τον ολοκληρωτισμό, στον οποίο εναντιώθηκε σε όλα του τα δοκίμια και ίσως  αυτό τον οδήγησε στην ενασχόλησή του με τον παραλογισμό της εποχής του, που συνεχίζεται από τους σύγχρονους ανερμάτιστους και στρατευμένους και στις μέρες μας.

Διερωτώμαι, αν ζούσε σήμερα ο Ιονέσκο, πώς θα έβλεπε τον παραλογισμό της χώρας μας, με τα ψεύτικα πιστοποιητικά και   εμβόλια  και  τις λοιπές απρέπειες που σχετίζονται με την πανδημία , την παράβαση καθήκοντος , τους αντιεμβολιαστές και αυτούς που τους ενθαρρύνουν, άσχετα με την πρόσφατη κίνηση να αποδείξουν ότι στηρίζουν και τον εμβολιασμό. Αν και το γενικότερο θέμα ανάγεται στην ψυχιατρική και την εγκληματολογία. Ελπίζω η δικαστική έρευνα να βρει τους ηθικούς αυτουργούς τουλάχιστον.

Τι θα σκεπτόταν άραγε  αν άκουγε τη χθεσινή συνέντευξη του  τέως Πρωθυπουργού να δηλώνει ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός του Υγείας και γιατρός στο επάγγελμα, του έστειλε το φωτογραφικό στιγμιότυπο του εμβολιασμού του [ με καθυστέρηση  ενάμισι χρόνου]! Το στέλεχος αυτό   διακήρυττε δημόσια ότι δεν είχε πεισθεί για την ασφάλεια του εμβολίου – παρασύροντας και τους ομοφρόνους του - και  δυο μέρες πριν, μαζί με πρωτοκλασάτους συντρόφους του,  διαδήλωνε κατά των υποχρεωτικών εμβολιασμών των γιατρών και νοσηλευτών.

Η ‘’ διορθωτική’’ αυτή ενέργεια και η προβολή της δείχνει ότι  κατάλαβαν ότι δεν αρκεί  η καθημερινή κατασυκοφάντηση όλων των  κυβερνητικών αποφάσεων , διότι ο λαός έχει αρχίσει να σκέπτεται. Η ζημιά όμως που έχει ήδη γίνει πώς θα διορθωθεί;;; Πρέπει μάλλον να τους προβληματίζει και το γεγονός ότι η καθιέρωση της ‘’μάσκας κατά του κορωνοϊού’’ δεν διευκολύνει τη χρήση των κομματικών παρωπίδων !!!

Τι να πιστέψει κανείς από τις δύο εκδοχές – αφορά σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης - είναι υπέρ ή κατά του εμβολιασμού ή ενδεχομένως κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά σε μια  τρίτη που κυκλοφορεί τελευταία , με  τα  ‘’τζούφια’’ εμβόλια και πιστοποιητικά;;; Η όλη αυτή κατάσταση μου θυμίζει την  αμφισημία της έκφρασης ‘’φαιδρά πορτοκαλέα’’ από  το παρατιθέμενο ποίημα του  Άγγελου Βλάχου ‘’ η γη της Ελλάδος’’. Ο Καθηγητής καρδιολογίας κ.  Χρ. Ι. Στεφανάδης,  σε ένα άρθρο του που αναφέρεται στο θέμα , έγραψε, μεταξύ  άλλων:    

‘’Ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ποιητή, με την πάροδο του χρόνου η έννοια της χώρας της’’ φαιδράς πορτοκαλέας’’ άλλαξε. Έτσι  σήμερα στη συνείδηση του λαού στη χώρα αυτή που περιγράφει ο ποιητής, μια χώρα ευτυχίας και ευδαιμονίας, όπου η ευλογημένη μεσογειακή φύση δίνει αφειδώς τους πλούσιους καρπούς της στους κατοίκους, οι οποίοι τους απολαμβάνουν σε ένα ονειρικό περιβάλλον, η έννοια της φράσης «η γη της φαιδράς πορτοκαλέας» έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο.

Αναφέρεται σε μια χώρα με κακή οργάνωση και επομένως με φαιδρή αντιμετώπιση των μικρών ή των μεγάλων προβλημάτων. Μια χώρα όπου η έννοια του συλλογικού συμφέροντος έχει τελείως υποχωρήσει εμπρός στο ατομικό συμφέρον και την ιδιοτέλεια. Μια χώρα όπου η έννοια της συντεχνιακής  συσπείρωσης των πολιτών έχει τελείως στρεβλωθεί. Και αντί να συστρατεύονται οι κοινωνικές ομάδες στη βελτίωση της παραγωγικότητας, εξαντλούν την ενεργητικότητά τους ή ακόμα και την επιθετικότητά τους σε αντιπαραγωγικές και επομένως παράλογες διεκδικήσεις, οι οποίες πολλές φορές επηρεάζουν δυσμενώς άλλες κοινωνικές ομάδες. Κραυγαλέο παράδειγμα οι καταλήψεις δημόσιων ή ιδιωτικών χώρων. Δηλαδή με λίγα λόγια αναφέρεται σε μια χώρα φαιδρή, με την έννοια της έλλειψης σοβαρότητας’’.

Η γη της Ελλάδος

«Ξεύρεις την γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα και κοκκινίζει η σταφυλή και θάλλει η ελαία;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς...»

«Ξεύρεις την γη, ήτις παντού με αίμα εβάφη
Όπου κοιλάδες και βουνά είναι τυράννων τάφοι;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς»

Ο ποιητής περιγράφει το ευκταίο αλλά οι στρατευμένοι πολέμιοι  της κανονικότητας προκρίνουν τη δεύτερη έννοια, που ευνοεί καθεστωτικές  επιδιώξεις και επαναστάτες του γλυκού νερού !!! Αντώνης

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

 

                                 Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

    Ελάχιστα  λιτά λόγια για ένα   σημαντικό 

                     ιεράρχη και άνθρωπο

                    

 

 

      

                                    

                Μαθητές  και μαθήτριες της 8ης τάξης του Γυμνασίου Αταλάντης,24.2.1953

 

    

    

                              Σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου Σινά κ.κ. Δαμιανού

 

Ψάχνοντας ανεξερεύνητους για δεκαετίες χώρους που είχα ατάκτως ερριμένες παλιές φωτογραφίες μου, βρήκα μια μικρή  της σχολικής περιόδου  [διαστάσεων 6χ8 εκατοστά], αναμνηστική  από μια εκδρομή  της τάξης μας σε γειτονικό λόφο, λίγο πριν το τέλος του Γυμνασίου , που θα μας χώριζε για πάντα. Διακρίνονται  οι  λίγοι συμμαθητές μου , γιατί το κτίριο του σχολείου που κάλυπτε τις ανάγκες ολόκληρης της επαρχίας Λοκρίδας, διέθετε πέντε μεγάλες αίθουσες και μια  μικρή αποθήκη για τις ανάγκες της 8^ης [τελευταίας] τότε, τάξης. Έτσι λοιπόν ήταν γνωστό από την αρχή, ότι από τους 250 περίπου μαθητές που έμπαιναν,  η προαγωγή στην τελευταία και η αποφοίτηση δεν επέτρεπε περισσότερους από 20 που επέβαλλαν οι κτιριακές δυνατότητες.

Το πρόβλημα είχε σαν μοναδική λύση τη  μεταγραφή σε Γυμνάσιο της Λειβαδιάς, της Λαμίας ή της Χαλκίδας ή την επανάληψη της τάξης. Το παράδοξο  αυτό φαινόμενο είχε και δυο ‘’θετικά’’  αποτελέσματα, τόσο  το δυνατό φιλικό δέσιμο μεταξύ  μας, αφού είμαστε σαν μια πολυμελή οικογένεια και την καλύτερη μάθηση.

Στη φωτογραφία αυτή, ο υποφαινόμενος είναι όρθιος, πίσω από το τεντωμένο δεξί χέρι της μοναδικής όρθιας κοπέλας, της Ζωής που χάσαμε για πάντα όπως και πολλούς από τους υπόλοιπους. Το πιο σημαντικό, που αποτέλεσε και την αφορμή να γράψω το παρόν, είναι ότι ο πρώτος αριστερά όρθιος [ με τα γυαλιά και την ‘’κουκουβάγια’’ ] είναι ο κατά κόσμον φίλος μου Μίμης Σαμαρτζής,  ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος του Σινά , για τον οποίο αισθάνομαι την ανάγκη  να γράψω δυο λόγια. Εικονίζεται στη δεύτερη φωτογραφία, με μοναδικό κοινό στοιχείο τα γυαλιά του, που  όταν γνωριστήκαμε ήταν μυωπικά!!!

Υπήρξε άτομο έντιμο και αφοσιωμένο στην εκκλησία από τα παιδικά του χρόνια και παράδειγμα προς μίμηση για τους συμμαθητές του και την κοινωνία. Μετά τις   θεολογικές και φιλοσοφικές σπουδές του , έφυγε στο Κονγκό όπου ‘’εκάρη μοναχός’’ και ασχολήθηκε με την κοινωνική προσφορά. Κατά την μεταγενέστερη   διαμονή του στο μοναστήρι του Σινά,  εξελέγη Αρχιεπίσκοπος  Σινά, Φαράν και Ραϊθώ (περιοχές της Νοτίου Σιναϊτικής Χερσονήσου).

Δεν θα ασχοληθώ  με την γνωστή πλούσια κοινωνική και εκκλησιαστική του δράση, αλλά με τα ελάχιστα που μας ξανάφεραν σε επαφή, μετά τη φυγή του από την Αθήνα. Κρατήσαμε  μια επαφή μέσω συναδέλφων του Υπουργείου Εξωτερικών που υπηρετούσαν στο Ισραήλ και είχαμε κλείσει και ένα ραντεβού να βρεθούμε στα Ιεροσόλυμα. Σε ένα υπηρεσιακό μου ταξίδι στην περιοχή, είχα πάρει μαζί μου- εξόδοις μου – και την κόρη μου [νομίζω το  καλοκαίρι 1979] αλλά τα γεγονότα της περιοχής  τον απέκλεισαν στο Κάιρο όπου βρέθηκε και έτσι η συνάντηση αυτή έγινε μόνο στις καρδιές μας.

Πολλά  χρόνια αργότερα, βγαίνοντας από το  ψάρεμα που μου γέμιζε τις ελεύθερες ώρες μετά τη συνταξιοδότηση και τη μόνιμη εγκατάστασή μου στην Αταλάντη,  είδα  τον φίλο μου  Διευθυντή Εκκλησιών του Υπουργείου Εξωτερικών στο λιμάνι και τον ρώτησα τι ζητάει στη Σκάλα Αταλάντης. Μου εξήγησε ότι συνόδευε τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά κ. Δαμιανό, που ήταν στο διπλανό εστιατόριο, με πλειάδα παραγόντων. Του εξήγησα ότι υπήρξαμε συμμαθητές και φίλοι και όπως ήμουν βρώμικος από το ψάρεμα, έσπευσα να υποβάλω τα σέβη μου. Παρακάλεσα να δεχθούν  για το γεύμα τους την πλούσια ‘’ψαριά’’ της ημέρας που αποδέχτηκαν και μέχρι να ετοιμασθούν τα ψάρια προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε όσα είχε πάρει μαζί του  ο πανδαμάτωρ χρόνος που είχε μεσολαβήσει.

Το χαμένο ραντεβού  στέρησε [ σε μένα και την έφηβη τότε κόρη μου]την ξενάγηση  στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης και τη σπάνια βιβλιοθήκη της Μονής.  Υπηρεσιακοί και άλλοι λόγοι δεν το έκαναν κατορθωτό αργότερα και τώρα πια το καθιστά αδύνατο η ηλικία μας. Οι προσωπικές επαφές μας διατηρήθηκαν  μέχρι τα πρώτα χρόνια των Αθηνών. Αργότερα οι δρόμοι μας χώρισαν και η επικοινωνία μας κατέστη νοερή, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ. Ευελπιστώ ο Πανάγαθος να μας επιφυλάξει  κάποια  συνάντηση στα  επουράνια.  Αντώνης Ταρνανάς

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΏΛΕΙΑ

 

 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΉ ΑΠΩΛΕΙΑ

 

 

Σε μια διακοπή της σύνταξης του χθεσινού μου δημοσιεύματος, με τίτλο πολιτική και πολιτικοί,  άνοιξα την τηλεόραση και δεν πίστευα στα αφτιά μου στο  άκουσμα της απώλειας του Έλληνα που κλαίει η Οικουμένη και αποτελούσε τη μοναδική ελπίδα συμφιλίωσης και υπέρβασης των πολιτικών γραμμών στη χώρα μας. Από σεβασμό στον ΕΘΝΙΚΌ  μας Μίκη,  διέκοψα αμέσως το κείμενο και θα επισυνάψω όσα είχα ήδη γράψει, στο  τέλος του παρόντος.

Αν και γνώριζα πολλά, αφοσιώθηκα στα αφιερώματα που του έγιναν, που καταδεικνύουν  το μεγαλείο και τη μοναδικότητά του. Θα προσθέσω μόνο προσωπικές εντυπώσεις από τις συναυλίες του στην Ευρώπη, στις οποίες δεν παρέλειψε να δείξει το ελεύθερο πνεύμα του, κατακρίνοντας και τα λάθη ‘’οικείων πολιτικών χώρων’’, ακόμα και σημαντικών φίλων του, προτάσσοντας την Ελλάδα, γιατί ο ίδιος δεν ήταν μόνο ένα παγκόσμιο μουσικό φαινόμενο αλλά και μοναδικός ΕΛΛΗΝΑΣ, όσο και αν προσπαθούν να τον ιδιοποιηθούν  ακόμα και κάποιες μετριότητες.

Η τύχη μου χάρισε την ευτυχία να γίνω ομοτράπεζός του, μετά τη συναυλία του, κατά την ευρωπαϊκή του περιοδεία την εποχή της χούντας, όταν ‘’τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά’’. Εκεί, εις επήκοο όλων των γνωστών  συνεργατών του και των οργανωτών της εκδήλωσης, αναφέρθηκε εκτενώς στη δική του άποψη για την αριστερά γενικώς  πως αντιμετωπίστηκε ο ίδιος από τον χώρο του στην Ελλάδα, αναφέροντας και ονόματα.  Αν χρειαστεί μπορώ να αναφερθώ και σε λεπτομέρειες. Αυτό άλλωστε προέκυψε και από τις εκτενείς αναφορές σε συνεντεύξεις και κατά καιρούς δηλώσεις του , που ευτυχώς είδε και άκουσε όλος ο κόσμος.

Το ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα μια  επιστολή του, μένοντας κυρίως στην επιθυμία του θανόντος ‘’να αφήσει αυτόν τον Κόσμο σαν  κομμουνιστής’’. Απέφυγε όμως να διευκρινίσει αν το Κόμμα πιστεύει στο είδος αυτό του αδέσμευτου και ελεύθερου κομουνισμού, που επιδίωκε πάντα τη συμφιλίωση και αλληλεγγύη των Ελλήνων . Δεν αποκάλεσε ποτέ τους Αμερικάνους ‘’δολοφόνους των λαών’’ και  δεν καταφέρθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν υπήρξε πολέμιος της θρησκείας και των θρησκευτικών εκδηλώσεων αφού η σορός του εκτίθεται στον Ναό της Μητρόπολης και θα ενταφιαστεί με θρησκευτική τελετή. Έγραψε και μελοποίησε ύμνους και ορατόρια και δεν είχε ποτέ συμπλέγματα κατά της θρησκείας ούτε διακήρυξε ποτέ ότι  ‘’Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη’’. Αν το ΚΚΕ πιστεύει τα ίδια δεν έχω πρόβλημα να γίνω μέλος του!!!

Όσον αφορά τις ‘’άλλες αριστερές δυνάμεις’’ που προσπαθούν   να  τον ιδιοποιηθούν, θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν και να ‘’αποδεχθούν’’ τις θέσεις του, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα δείξουν για μια ακόμα φορά την υποκρισία τους. Δεν πρέπει ποτέ να φύγει από το μυαλό τους η εικόνα, με τον αείμνηστο να υποβαστάζεται  το 2018 στην πλατεία Συντάγματος και να ενώνει τη φωνή του με τον λαό, κατά της συμφωνίας των Πρεσπών που είχε γίνει κατ’ εντολήν της κυρίας Μέρκελ και του ΝΑΤΟ.

Ο ίδιος, αν και κομμουνιστής, δεν αρνήθηκε να γίνει Υπουργός του Καραμανλή, να συνεργαστεί με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη  να διατυπώσει  το ‘’Καραμανλής ή τανκς’’ και να στολίσει με κάποια ‘’κοσμητικά επίθετα’’ την  υποκριτική αριστερά. Γιαυτό υπήρξε μοναδικός και ανεπανάληπτος Έλληνας και θα μας λείψει , σε μια εποχή που ακούγονται μόνο κατάρες και συκοφαντίες εναντίον εκείνων που έχει εκλέξει ο λαός. Αντώνης

Ακολουθεί το χθεσινό μου κείμενο όπως έμεινε μετά την είδηση της εθνικής μας συμφοράς:

 

      ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

 

 

Πριν αρχίσω τη διατύπωση των απόψεών μου για το θέμα, θα ήθελα να επαναλάβω σε όσους μου κάνουν την τιμή, εκόντες – άκοντες, να αποδέχονται τα μηνύματά μου, ότι γράφω κυρίως για να γεμίζω τις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς και μονοτονίας. Τα θέματα που καταπιάνομαι αποτελούν πάντα προσωπικές εμπειρίες, γνώσεις  και   βιώματα, που προφανώς απηχούν τις , κατά το δυνατόν, αντικειμενικές μου απόψεις. Ασχέτως θέματος, προσπαθώ να σέβομαι  τους κανόνες της λογοτεχνίας και της γλώσσας μας, με την  χρήση ενίοτε και λόγιων εκφράσεων που την καθιστούν ‘’ξεχωριστή’’. Μετά την απόρριψη στην πράξη  των ιδεολογιών και την υποκατάστασή τους από ‘’ελεγχόμενα’’ ιδεολογήματα και ιδεοληψίες, μοναδικά μου κριτήρια παραμένουν η κανονική ελευθερία και ό,τι έχει απομείνει από τη δημοκρατία των προγόνων μας.

Κατά την Βικιπαίδεια: Με το γενικό όρο πολιτική (politics) εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν, προκειμένου να πετύχουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Ο όρος εφαρμόζεται τόσο σε κοινωνικές ομάδες ανθρώπων (κόμματα, οργανώσεις, συνδικάτα, συνελεύσεις κατοίκων κλπ), όσο και σε κυβερνήσεις κρατών για τον τρόπο διακυβέρνησης και χειρισμού των διαφόρων υποθέσεων. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή.

Στις μέρες μας, οι περισσότεροι κομματικοί μηχανισμοί και τα  εξ αυτών κηδεμονευόμενα συνδικάτα, αποβλέπουν κυρίως στην εξουσία, που θα τους επιτρέψει την ‘’μακροημέρευση’’ και  την  παγίωση καθεστώτων μόνιμης νομής και διαχείρισης της.

Στην πολιτική υπάρχουν επαγγελματίες που ισχυρίζονται ότι ασχολούνται με αυτήν για το κοινό καλό, το συμφέρον της χώρας και τόσα άλλα βαρύγδουπα, αλλά κατά βάθος ελάχιστοι έχουν ενδεχομένως την φιλοδοξία αλλά και την ικανότητα της προσφοράς στη χώρα. Την έχουν καταστήσει ένα ‘’επικερδές’’ επάγγελμα και μέσω αυτής προωθούν  κομματικά και γενικότερα συμφέροντα, πετώντας ενίοτε και στους δικούς τους ένα κόκκαλο, για να  τους υμνολογούν. Κάποιοι έχουν κάνει αυτοσκοπό τους τη συκοφάντηση επωνύμως των αντιπάλων τους  που κέρδισαν τις εκλογές , πριν προλάβουν να εγκαθιδρύσουν το δικό τους καθεστώς.

Ο Ότο φον Μπίσμαρκ, Πρώσος πολιτικός, από τις σημαντικότερες πολιτικές φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα, ο δημιουργός και πρώτος καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (Β’ Ράιχ), αποκαλούσε την πολιτική  ‘’τέχνη του εφικτού’’. Δεν ξέρω πόσο  επιτυχής ήταν  ο χαρακτηρισμός αυτός για την εποχή του, αλλά στη σημερινή επικαιρότητα, που θα αποτελούσε ευχής έργο ή και έσχατη λύση,  δεν έχει ελπίδες εφαρμογής για πολλούς και διάφορους λόγους.

Η παγκοσμιοποίηση και η εξάρτηση των  πολιτικών αποφάσεων από αλληλεξαρτώμενες διεθνείς συγκυρίες και ισορροπίες δυνάμεων, αφήνει ελάχιστα περιθώρια επιβολής  καθαρά εθνικών πολιτικών. Επιτρέπει όμως τη δυνατότητα σωστής επιλογής και εκμετάλλευσης της συμμετοχής μας σε ισχυρούς οργανισμούς  - όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ –για την από κοινού χάραξη διεθνών πολιτικών που τελικά εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα, στα πλαίσια του Παγκόσμιου γίγνεσθαι.

Αφήνοντας κατά μέρος τα ιδεολογήματα των πολέμιων της Ευρωπαϊκής συμμετοχής και του ΝΑΤΟ, σκεφθείτε τι θα γινόταν σήμερα στη χώρα μας, αν βρισκόμαστε μόνοι και προφανώς ανίσχυροι δίπλα σε διεθνείς ταραξίες και έξω από το παγκόσμιο  παιχνίδι. Έχουν εισρεύσει στη χώρα μας αμέτρητα δισεκατομμύρια, παίρνουμε δάνεια με μηδενικό επιτόκιο και  συμμετέχουμε σε ευρωπαϊκά προγράμματα και  εξασφαλίζουμε απεριόριστα  εμβόλια, έστω και αν τα αμφισβητούν κάποιοι αρνητές , έχοντας και τη στήριξη  επώνυμων .στελεχών της προηγούμενης κυβέρνησης .

Ο ΣΩΓΑΜΠΡΟΣ

 

        Ο   Σώγαμπρος

 

 

Ζούμε διεθνώς μια πολύ δύσκολη περίοδο, που με την εξέλιξη των γεγονότων στο Αφγανιστάν έγινε  χειρότερη. Το ίδιο δυστυχώς βιώνουμε και στη χώρα μας, με την προσθήκη του κομματικού φανατισμού και του  διχασμού. Η ‘’πρώτη φορά αριστερά’’ που δεν κατάφερε να εγκαθιδρύσει το   καθεστώς των ονείρων της , βλέποντας να χάνεται το χαλί κάτω από τα πόδια της ‘’απειλεί‘’ ότι θα το κάνει σύντομα . Το παράδειγμά της  ατυχώς  ακολουθούν και οι λοιποί συμπλεγματικοί της παρέας και κατάντησαν τη Βουλή λαϊκό πανηγύρι. Έτσι λοιπόν επιστράτευσε τους  σύγχρονους γκεμπελίσκους της - που θα ζήλευε και ο γνωστός Πάουλ Γιόζεφ- και προσπαθεί να διχάσει τον λαό.

Αυτή είναι η γνωστή  πλευρά της ελληνικής πολιτικής  που μας ταλανίζει χρόνια, παρά τις κάποιες προσπάθειες να ακολουθήσουμε και εμείς αυτό που λέγεται κανονικότητα. Υποψιάζομαι ότι η Κυβέρνηση θέλησε να ακολουθήσει μια πιο συνετή εθνική πολιτική και στον ανασχηματισμό της χθες, σκέφθηκε να συμπεριλάβει έναν Ναύαρχο που είχε χρησιμοποιήσει και η προηγούμενη ‘’ελληνική’’ κυβέρνηση. Εδώ αρχίζει το μεγάλο λάθος διότι πίστεψε ότι οι  Ανώτατοι Αξιωματικοί και Δικαστικοί, λειτουργούν πάντα εθνικά και  προτάσσουν την πατρίδα οποιασδήποτε  άλλης  δέσμευσης.

Αρχικά δεν καταλαβαίνω γιατί χρειαζόταν η άδεια των άλλων Κομμάτων, πλην της τυπικής ενημέρωσης που έγινε ήδη,  για την απόδοση εθνικού ρόλου σε ένα Ναύαρχο, προσφορά που έχουν ορκιστεί όλοι οι στρατιωτικοί. Φίλια τα Κόμματα, φιλτάτη όμως η πατρίς’’!!!

Δεν παίρνω τοις μετρητοίς τα όσα λέγονται από τις δυο αντίπαλες παρατάξεις – παρά τον χαρακτηρισμό του αποστάτη από τον  ΣΥΡΙΖΑ  και τους αντίστοιχους  της Ν.Δ. Αρκούμαι   στην επιβεβαίωση της Προεδρίας  Δημοκρατίας, για τη δήλωση συμμετοχής στην ορκωμοσία ,του Ναυάρχου και της συζύγου του, λίγες ώρες πριν την έναρξη της τελετής.

Προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι ο σοβαρός και άξιος αυτός Ναύαρχος, είχε συμφωνήσει σε όλα, είχε ενημερώσει και τον κ. Τσίπρα [ για αυτό άλλωστε εισέπραξε και τους χαρακτηρισμούς του αργυρώνητου αποστάτη και την ειρωνική ευχή ‘’καλή τύχη’’], αλλά κάτι άλλο έκτακτο μεσολάβησε, που θα αποκαλυφθεί σίγουρα και  σύντομα.

Ως  εδώ υπάρχει μια  εκμετάλλευση του έντιμου Ναυάρχου από το Κόμμα, την οποία όμως  διευκόλυνε και ο ίδιος με την κομματική του υποταγή που είναι απαράδεκτη για ένα πρόσωπο που έχει ορκιστεί να υπηρετεί την πατρίδα, πάνω από κόμματα και οτιδήποτε άλλο. Υπάρχει όμως επίσης  – ασχέτως ελατηρίων – μεγάλο λάθος από την Κυβέρνηση, που πρότεινε μια εθνική θέση σε ένα  κομματικό στέλεχος που είχε ήδη επιλέξει να προτάξει το συμφέρον του Κόμματος από εκείνο του Έθνους..

Δεν ξέρω γιατί αλλά η όλη κατάσταση μου θύμισε μια παλιά ελληνική κωμωδία,  που η συγχωρεμένη Τζένη Καρέζη, αποκαλούσε τον απόστρατο Ναύαρχο διευθυντή της εταιρείας, με την περιπαικτική έκφραση ‘’ναυαρχούκο’’. Στην  προσπάθεια να επανέλθουν στην εξουσία κάποια κόμματα θα δούμε –δυστυχώς- και χειρότερα, και πρέπει οι σοβαροί να προσέχουν περισσότερο, για να περισώσουν ό,τι έχουν επάξια κατακτήσει στην έντιμη καριέρα τους. Εδώ είναι Βαλκάνια που έλεγαν παλιότερα και ίσως πέσουμε πιο χαμηλά με τις  ιδεοληψίες κάποιων ανερμάτιστων φανατικών.

Ναύαρχέ μου, εγώ έχω εντυπωσιασθεί από τον πρότερο στρατιωτικό ηρωισμό σου και σε παρακαλώ προσπάθησε να βάλεις και εσύ ένα χεράκι να αποσείσεις από πάνω σου την ψευδολογία με την οποίαν σε περιέβαλαν οι ‘’φίλοι σου’’.

Στον κομματικό χώρο που μπήκες, προφανώς για να βοηθήσεις τη χώρα σου, σε δέχτηκαν σαν ‘’σώγαμπρο’’ και  αντιμετωπίζεις τις πρώτες αρνητικές συνέπειες, αφού δεν στάθηκες τυχερός στην ‘’πεθερά’’, που είναι η φανατίλα και η πόλωση του χώρου που διάλεξες. Αυτή όμως είναι η μοίρα των ‘’σώγαμπρων’’ από σωτήρια μέχρι και  καταστροφική. Πρόσεχε όμως σεβαστέ μου Ναύαρχε γιατί, από τα δικαστικά χρονικά προκύπτουν και χειρότερα, με τον ‘’καημένο Αθανασόπουλο’’ που τον έφαγαν η Φούλα και  η Κάστρω [ αν θυμάμαι καλά τα ονόματά τους στα 88 μου].

Μια παλιά διαφήμιση έλεγε ‘’ όλα   είναι παραμύθια, κρύβουν όμως μιαν αλήθεια ……….’’ και εγώ πιστεύω ακόμα στα παραμύθια, διότι αν πιστέψω έστω και τα μισά από όσα άκουσα χθες, θα ντρέπομαι για λογαριασμό όλων σας. Το κακό είναι ότι εσύ θα την πληρώσεις άδικα, διότι μπήκες σε ένα χώρο που σίγουρα δεν καλύπτει τις ηθικές αξίες  που είχες δείξει μέχρι προχθές και θα είναι κρίμα να αρχίσει η αμφισβήτησή τους!!!        Αντώνης

ΠΕΡΙ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

 

                 ΠΕΡΙ  ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

        [ Διηγήσεις αληθινών περιστατικών]

 

 

Η εκλογική βραδιά της πρώτης  νίκης του ΠΑΣΟΚ το 1981 με βρήκε στο  Ελληνικό Γραφείο Τύπου των Βρυξελλών, [τότε υπηρετούσα στην ΜΕΑ της ΕΟΚ] , με πολλούς άλλους Έλληνες, για να παρακολουθήσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών. Με τις πρώτες ενδείξεις , άρχισαν  να εκδηλώνουν την ’’πίστη’’ τους στο ΠΑΣΟΚ οι  περισσότεροι από την ομήγυρη, επικαλούμενοι και γνωριμίες με  ισχυρά ονόματα του χώρου . Προσωπικά δεν ήξερα  κανένα, πλην του ιδρυτή ,  γιατί   επέλεγα τους φίλους μου με διαφορετικά  κριτήρια.

Επειδή το ‘’παιχνίδι της φιλίας’’ με προσωπικότητες του ανερχόμενου στην εξουσία πολιτικού χώρου είχε παραγίνει, σκέφθηκα να πάρω μέρος για πλάκα με το όνομα Τσοχατζόπουλος Άκης – το Άκης  έδειχνε και οικειότητα-  που μου ‘’σφύριξε’’ ένας φίλος. Στο άκουσμα του ονόματος σιώπησαν οι πάντες και με έβλεπαν με απορία, μέχρι να τους καθησυχάσω ότι επρόκειτο για ένα αστείο, αφού πρώτη φορά άκουα το όνομά του!!!

Πολύ αργότερα, τη δεκαετία του 1990,  βρέθηκα στην Αθήνα και  κάποια μεσημεράκια πήγαινα στο γνωστό στέκι  του Απότσου, στη στοά της Πανεπιστημίου . Εκεί  σύχναζε και  ο πρόσφατα αποβιώσας πρωτοκλασάτος παράγοντας, του ΠΑΣΟΚ, που έκανε ‘’χαριτωμένες’’ ομιλίες προς τον αλαλάζοντα περίγυρο. Οι λοιποί θαμώνες βέβαια απολάμβαναν με θυμηδία την ‘’παράσταση’’ αλλά οι θαυμαστές του Άκη, που πάντα τον περίμεναν,  ήσαν έντονα εκδηλωτικοί. Εκεί πρωτοείδα από κοντά και τον φαινομενικό   πολιτικό ήρωα μου , ο οποίος κατάκτησε όλα τα αξιώματα του ΠΑΣΟΚ, πλην της άμεσης πρωθυπουργίας!!!

Όταν λοιπόν προχθές διάβασα το συλλυπητήριο μήνυμα του κόμματός του «Ο Άκης Τσοχατζόπουλος υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Συμμετείχε σε κορυφαίες κυβερνητικές και κομματικές θέσεις.» Είναι γνωστό όμως, ότι εδώ και πολλά χρόνια το ΠΑΣΟΚ είχε διαχωρίσει -με βάση τις αρχές και τις αξίες του- πλήρως και ριζικά τη θέση του απέναντί του.» Συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του».  σκέφθηκα τη γνωστή ρήση ‘’ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος’’ , που νομίζω ότι αναφέρεται   στις μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Τον διέγραψαν – όχι τον Οβίδιο -  αλλά τον ‘’ισοηγέτη’’ τους κατόπιν εορτής, για να σωθούν  οι υπόλοιποι, λες και δεν ήξεραν – οπότε το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο – ή ότι ήταν ο μόνος που έβαλε το δάχτυλο στο μέλι!!! Μπορώ προχείρως να αραδιάσω αρκετά ονόματα , αλλά δεν θα το κάνω, που πέρασαν από δίκες και βρέθηκαν ένοχοι μεν αλλά έξω από τα κάγκελα, για λόγους τυπικούς, παραγραφές, επιστροφές κλοπιμαίων κλπ. και οι συνάδελφοί τους εξακολουθούν να κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα. Έχουν γίνει και άλλες ανάλογες ηλιθιότητες που παραμένουν κρυμμένες κάτω από το ‘’χαλάκι’’ και ψάχνουν αφελώς να βρουν  γιατί δεν ξεπερνούν το 6%. Υπάρχουν σε όλους τους χώρους έντιμοι άνθρωποι και δεν εννοώ αυτούς που κρύβονται πίσω από προοδευτικά-αριστερά ιδεολογήματα. Οι ιδεολογίες όλες προδόθηκαν και όσοι προσπαθούν να τις επαναφέρουν με το ζόρι [ δεξιοί και αριστεροί ] μάλλον εκπροσωπούν και διευκολύνουν  τον νεοφασισμό

Κάποιοι πονηρούληδες λάκισαν,  αυτομόλησαν , έκαναν μεταγραφή ή μετακόμισαν με κυβερνητικά ανταλλάγματα  στον συγγενικό χώρο του Σύριζα. Αμφότεροι οι συγγενικοί χώροι  έκαναν προσθήκες στους τίτλους των Κομμάτων τους για να φαίνονται μεγαλύτερα, αλλά κράτησαν τα ίδια τσιτάτα , βγάζοντας πάλι γλώσσα και  φορτώνοντας όλα τα ανομήματα στο εξιλαστήριο ‘’θύμα’’.  Αυτή είναι  η αριστερή ή προοδευτική  ηθική που διαλαλούν!!! .

Εδώ θα κάνω τον υποχρεωτικό διαχωρισμό του ΚΚΕ και του άλλου άκρου των ακροδεξιών, που κοροϊδεύουν μεν τον κόσμο και αιθεροβατούν  , για τους οποίους όμως, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν υπάρχουν  καταγεγραμμένα στοιχεία  ότι έκλεψαν, αλλά  εμφανίζονται σαν  επαναστάτες χωρίς αιτία. Είναι  κατάντημα, ιδιαίτερα για το ΚΚΕ, που πίσω του έχει μια ιστορία, να διδάσκει ‘’ανυπακοή’’ στους Νόμους και πίστη σε ξεπερασμένες και αποτυχημένες στην πράξη θεωρίες και  για τους πατριδοκάπηλους να το παίζουν πατριώτες, στοιχείο που αποτελεί δικαίωμα  αλλά και υποχρέωση όλων των πολιτών μιας ευνομούμενης Ευρωπαϊκής χώρας. Δεν βάζω στις εξαιρέσεις τον κ. Βαρουφάκη – λαμπρό δημιούργημα των μεγαλοδημοσιογράφων της εποχής- , διότι δεν είμαι βέβαιος ότι το ‘’κλείσιμο των τραπεζών’’ αποτελεί καθαρή δημοκρατική πράξη. Αφήνω την κρίση στους ιστορικούς του μέλλοντος, διότι οι σύγχρονοι ειδικοί έχουν  ήδη  αποφανθεί.

Ο Σύριζα, μιας και αναφέρθηκε, θέλω να διευκρινίσω ότι αποτελείται από ‘’πρόσφυγες ή μετανάστες’’ του ΠΑΣΟΚ της πονηρής εποχής , ‘’ολίγον από Συνασπισμό και μπόλικη  δεξιά’’ και δυστυχώς  αρχίζουν να ακούγονται και για αυτούς  κάποιες παραπομπές. Μακάρι να είναι φήμες, διότι το καθημερινό κλαψούρισμα κατά των αντιπάλων δεν μπορεί πια  να κρύψει την αναμενόμενη αλήθεια και να ξεγελάσει τους  αφελείς, που συνεχώς ελαττώνονται. Μια ματιά στην Ευρώπη δείχνει το δρόμο, αν θέλουμε να προλάβουμε το φαινόμενο Λεπέν.

Αγαπητοί συνέλληνες αλλάξτε μυαλά και όχι ονόματα Κομμάτων και  μη συνεχίζετε να εκτίθεστε, γιατί η χώρα μας  χρειάζεται όλους τους έντιμους. Πετάξτε τις ψεύτικες λεοντές και τις παρωπίδες, κρατώντας μόνο τις μάσκες που επιβάλει  η πανδημία. Αλήθεια, προχθές το βράδυ στο Σύνταγμα οι παντοειδείς ‘’αντιεμβολιαστές’’ τα έσπασαν και το καλό παιδί με το μούσι δεν είπε λέξη. Εννοώ τον λαλίστατο εκπρόσωπο που πήγαινε  για Δήμαρχος και έγινε ‘’δημόσιος κατήγορος’’ κατά της πολιτείας , αφού από το στόμα του ακούγονται μόνο κατάρες και ύβρεις. Θα τελειώσω με τη φράση του Θουκυδίδη ‘’οι καιροί ου μενετοί’’

Το τέλος του άρθρου συνέπεσε με την ανακοίνωση του ανασχηματισμού, που αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του Πρωθυπουργού και θα κριθεί από τα αποτελέσματα. Όλα τα  μπλα– μπλα της αντιπολίτευσης αποτελούν συνέχεια του κρα-κρα που φώναζε μέχρι τώρα. Όλοι και όλα συγκρίνονται και προφανώς κρίνονται εκ του αποτελέσματος!!!  Αντώνης

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ

 

            Πυρκαγιές, Πανεπιστήμια, Πανδημία

 

         Αυτά που ακολουθούν ίσως σας βοηθήσουν να αφομοιώσετε  τα κηρύγματα των αρχηγών και δυνητικών μελλοντικών ηγετών της χώρας, στην μεθαυριανή συζήτηση στη Βουλή, για τις πυρκαγιές.  Ελπίζω να έχουν καταλάβει  ότι , συμπωματικά,  κατακαίγεται   η Υφήλιος κα1 να μη φορτώσουν στον Μητσοτάκη και τις μέγα-πυρκαγιές, στις ΗΠΑ, τον Καναδά και  τη Σιβηρία , γιατί ο λαός δεν τα αντέχει!!!

  Τα έκτακτα καιρικά  φαινόμενα της εποχής μας, έδειξαν ότι για την αντιμετώπισή τους δεν αρκούν  οι θεωρίες και τα λόγια, αλλά χρειάζεται   ‘’ γνώση’’  και σωφροσύνη. Οι σύγχρονοι  λαϊκίζοντες αυτόκλητοι  κήρυκες, διαλαλούν  τα δεινά που αποδίδουν ονομαστικά σε αντιπάλους  τους, αδιαφορώντας για  τη διεθνή απόδοσή τους στις  ομολογημένες ακραίες συνθήκες. Παράλληλα δεν λένε λέξη  για την πρωτοφανή ταχύτητα καταγραφής και βοήθειας της συνήθως βραδυκίνητης διοίκησης της χώρας μας, ψάχνοντας ψύλλους στα άχυρα, για να μη δείξουν ότι συμφωνούν. Για όσους όμως διαθέτουν έστω και κοντή μνήμη, η φύση θα μας θυμίζει το δικό τους ‘’επίτευγμα’’  στο Μάτι το 2018 , όπως αυτό αποτυπώνεται στο δημοσίευμα της Βικιπαίδειας, που ακολουθεί αυτούσιο και θα διαβάζεται και εις το μέλλον.

 Βικιπαίδεια

Στις 23 Ιουλίου 2018 δύο μεγάλες πυρκαγιές ξέσπασαν στην Αττική, η πρώτη στην Κινέττα και η δεύτερη κοντά στο Νταού Πεντέλης. Στη δεύτερη περίπτωση η πυρκαγιά επεκτάθηκε και πέρασε μέσα από τους οικισμούς Νέος Βουτζάς και Μάτι με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 102 άνθρωποι^[1] και να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι. Από τις δύο πυρκαγιές καταστράφηκαν ολοσχερώς ή έπαθαν ζημιές χιλιάδες σπίτια ενώ κάηκαν και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους.

Η πυρκαγιά στην Κινέττα φέρεται να ξεκίνησε από καλώδια σε κολώνα της ΔΕΗ,^[2][3][4] ενώ την πυρκαγιά στο Μάτι φέρεται να προκάλεσε ένας 65χρονος που έβαλε φωτιά για να κάψει κλαδιά. Εναντίον του, η Εισαγγελία Αθήνας άσκησε ποινική δίωξη, τον Μάρτιο του 2019, για εμπρησμό από αμέλεια, ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και σωματική βλάβη κατά συρροή, ενώ για το δεύτερο και τρίτο αδίκημα ασκήθηκε ποινική δίωξη και κατά άλλων 19 ατόμων, μεταξύ των οποίων είναι ο τότε αρχηγός και ο τότε υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, η Περιφερειάρχης Αττικής και δήμαρχοι της περιοχής.^[5]

H πυρκαγιά στο Νέο Βουτζά και το Μάτι είναι η φονικότερη στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους και η δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά παγκοσμίως κατά τον 21o αιώνα, μετά τις πυρκαγιές στην Αυστραλία στις 7 Φεβρουαρίου 2009 που είχαν σκοτώσει 180 άτομα.^[6]

Για το τελευταίο,  ‘’άκρα του τάφου σιωπή’’ των λαλίστατων  καθημερινών ντελάληδων της πραμάτειας τους.

 

2.- Σε μια εποχή που η μόρφωση έγινε ‘’ρουτίνα’’ και γέμισε η χώρα από ειδικούς και σπουδαγμένους, αντί να διευκρινιστούν κάποια επιστημονικά θέματα μπερδεύονται περισσότερο . Στα πλαίσια της δήθεν προοδευτικότητας, κάποιοι φοιτητές , γίνονται εκόντες– άκοντες όργανα των κομματικών οργανώσεων, οι οποίες  ενίοτε αποτελούν προϋπόθεση απόκτησης του πτυχίου τους και μιας ενδεχόμενης  κομματικής ‘’ανέλιξης’’.  Αυτή είναι ενδεχομένως και η κύρια αιτία  αντίδρασης των οργανωμένων νεολαιών κατά του   νέου Νόμου για τα Πανεπιστήμια – στο όνομα μιας επιδιωκόμενης ιδιότυπης ασυδοσίας. Θέλουν να έχουν αποφασιστική άποψη και στην εκλογή των πρυτανικών αρχών, ώστε να ελέγχουν ευχερέστερα τον χώρο.

3.- Θα αναφερθώ σε ορισμένα τραγικά φαινόμενα, τα οποία οδηγούν ακόμα και σε παρανομίες και εξηγούμαι:

Έχουμε εξαίρετες ιατρικές σχολές που η αξία τους τιμάται διεθνώς και την ίδια ώρα κάποιοι τυχοδιώκτες σαλτιμπάγκοι προτείνουν [μέσω αμέτρητων τηλεοπτικών εκπομπών ανά τη χώρα] ιατρικές πράξεις και φάρμακα σαν τη σύγχρονη  πανάκεια, αμφισβητώντας  εφαρμοζόμενα μέτρα της πολιτείας ακόμη και για την πανδημία. Αλήθεια τι κάνει ο Ιατρικός Σύλλογος, που δεν μπορεί ή ίσως  και δεν   θέλει    να πείσει  τους υγειονομικούς να εμβολιασθούν.;;; Είναι κρίμα και άδικο να αφήνουν έκθετο ολόκληρο τον κλάδο, που με προσωπικές θυσίες σώζει ζωές, για προσωπικούς, συνδικαλιστικούς ή  κομματικούς λόγους. Δεν είμαι νομικός και συνεπώς δεν είμαι βέβαιος αν αυτό εμπίπτει στις διατάξεις μιας πιθανής αντιποίησης  επαγγέλματος – όταν Βουλευτές πλασάρουν προσωπικά  ιατρικές οδηγίες και τα μαντζούνια τους!!!

Έχουμε επίσης εξαίρετους νομικούς και συνταγματολόγους, αλλά εφαρμόζουμε τις  ‘’συνταγματικές’’ προτροπές του διαδικτύου που δεν αρκείται στα fake news, αλλά εμφανίζεται και σαν προστάτης των ‘’θυμάτων’’  της κακής εφαρμογής του Συντάγματος. Σε άρθρο του κορυφαίου συνταγματολόγου κ. Μάνεση βρήκα τη φράση «η διαχείριση της πανδημίας του Covid-19 έφερε στο προσκήνιο και μια πραγματική «πανδημία ερμηνειών» σχετικά με το Σύνταγμα, τους θεσμούς, τα δικαιώματα, τη δημοκρατία, καθώς και τη σχέση του Κράτους με την παγκοσμιοποίηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση». Ατυχώς για τη χώρα, στην ‘’ομάδα’’ αυτή μετέχουν ενεργά και τα κόμματα που ο λαός τα έβαλε στην αντιπολίτευση!!!

   Ακόμα και μια νοσηλεύτρια που τιμώ και σέβομαι τον ρόλο της ίδιας και του κλάδου της στην πανδημία,[με βεβαιότητα καθηγήτριας του Συνταγματικού Δικαίου] θεωρεί παράνομη ακόμα και τη σχετική  σύνθεση της Βουλής. Να που οδηγεί ο φανατισμός και  η στράτευση ατόμων που η τύφλωση τους οδηγεί να επικαλούνται λανθασμένα την παράγραφο 4 του άρθρου 120 που αναφέρει : :«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Σαν απλός και μη ειδικός αναγνώστης  επισημαίνω ότι το Σύνταγμα που επικαλείται αφορά και μένα  και προφανώς έχω το δικαίωμα να υπερασπιστώ και  τα προσωπικά μου δικαιώματα και κυρίως το υπέρτατο αγαθό, την ίδια μου τη ζωή, που εξαρτάται από τις επιλογές της . Άλλωστε δεν καταλύθηκε καμιά διάταξη του Συντάγματος και καμιά βία δεν ασκήθηκε. Το θεωρώ εγωιστικό να φροντίζουμε ο καθένας τον εαυτούλη του, όταν από πράξεις η παραλείψεις μας, επηρεάζουμε τη ζωή του κοινωνικού συνόλου. Αυτά και για τα λεγόμενα κάποιων κομμάτων που φάσκουν και αντιφάσκουν δημιουργώντας σκόπιμα  σύγχυση ως προς τα μέτρα της πολιτείας. Δεν άκουσα  μέχρι  σήμερα καμιά έντονη  κομματική αποδοκιμασία  των αρνητών των εμβολίων ενώ οι περισσότεροι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους  για την προστασία των δικαιωμάτων του Κουφοντίνα ή άλλες επιλογές αντί του εμβολιασμού από μη ειδικούς. Ξέρουν καλά βέβαια ότι ορισμένοι οπαδοί τους,  τηρούν την  ‘’απείθεια’’ που τους συνιστούν τα κομματικά τσιτάτα.

Θα κλείσω με  τους πρόσφυγες του Αφγανιστάν, στους οποίους η μικρή-φτωχή χώρα μας δεν επιτρέπεται να κάνει το ίδιο λάθος ‘’που τους άφησε να λιάζονται στα πάρκα και τις  πλατείες μας. Έχουν ήδη υποφέρει από τους ταλιμπάν και δεν πρέπει να τους υποβάλουμε σε πνιγμούς και άλλους κινδύνους, αφού οι δυνατότητές   μας έχουν ήδη εξαντληθεί. Ας τους φροντίσουν απ’ ευθείας  αυτοί που ευθύνονται για τα προβλήματά τους, χωρίς να τους υποβάλουν στο αναίτιο πέρασμά τους από τη  χώρα μας . Οι διεθνιστές για λόγους εντυπώσεων ας ζητήσουν τη βοήθεια των άμεσων γειτόνων τους, αντί να μεταφέρουν  μεθόδους ‘’ταλιμπανιμού’’ και  πράκτορές του στη χώρα μας, που θα βλάψει και τους ήδη διαβιούντες στην Ελλάδα συμπαθείς Αφγανούς.  Αντώνης