ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΏΝ

              [ Και οι αργυρώνητοι  ψιττακισμοί]           

ψιττακισμός το να επαναλαμβάνει κάποιος μηχανικά όσα ακούει χωρίς να τα κατανοεί!!!

                    

Τσίπρας: «Περιορισμένη» η καταστροφή από την πυρκαγιά στην      Ανατολική Αττική! 16/08/201712:37  και η χαρά δεν κρύβεται.

Σαν να μην έφθανε το μεγάλο κακό που μας βρήκε με τις πυρκαγιές, είχαμε και τα γνωστά επακόλουθά τους [ ενός ατόπου δοθέντος μύρια έπονται, έλεγε ο Σοφοκλής]. Με όλη αυτή  τη σύγχυση που επέφερε και νοητική σύγχιση, ειπώθηκαν τόσες αμετροέπειες και  δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Όμως , θα ξεκινήσω από τις γλωσσικές ‘’αρλούμπες’’ και θα συνεχίσω και με τα λοιπά, εξ ίσου σοβαρά ίσως δε και σοβαρότερα που ακολούθησαν.

Ο κ. Πρωθυπουργός δήλωσε ‘’ περιορισμένη η καταστροφή από την πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική’’ και στην συνέχεια πρόσθεσε και κάποια ποσοστά [καταστροφικότητας] για να μας πείσει ότι η δική του ήταν υποδεκαπλάσια προγενέστερης στην ίδια περιοχή. Μα, αγαπητέ μας κ. Τσίπρα, η καταστροφή είναι ‘’τελειωτική’’ κατάσταση και δεν υπάρχει ‘’καταστροφόμετρο’’ για να εκτιμηθεί το τελικό αποτέλεσμα. Για διευκόλυνση εκείνων που ενδεχομένως του προετοιμάζουν τις δηλώσεις  συνιστώ περισσότερη προσοχή. Αν όμως ήταν δική του η επιλογή του λεξιλογίου, νομίζω  ότι πρέπει να βάλει σε δεύτερη μοίρα τη βελτίωση της αγγλικής και της ισπανικής, αφού οι μεν Ευρωπαίοι δείχνουν πια κατανόηση ο δε κ. Μαδούρο ίσως και να μην του φανεί χρήσιμος στο μέλλον. Παραθέτω  τη σχετική ετυμολογία και διευκρινίζω ότι συμβαίνει και εδώ ό,τι και με την εγκυμοσύνη που υπάρχει ή δεν υπάρχει..

Καταστροφή, Ετυμολογία: [<αρχ. καταστροφή < καταστρέφω] (Το μεγαλύτερο λεξικό Συνωνύμων - Αντιθέτων)
 Κλίση Αρχαίας  Κλίση Νέας  Γνωμικά κ.ά.   

πρόκληση βλάβης, φθοράς ή ολοκληρωτική εξαφάνιση και διάλυση κάποιου πράγματος (καταστροφή του δάσους από την πυρκαγιά)
μεγάλη αποτυχία, οριστικό τέρμα σε κάτι (η κυβερνητική πολιτική κατέληξε σε πλήρη καταστροφή)	ναυάγιο

Για τον λόγο αυτό, ο χαρακτηρισμός καταστροφή έχει αποδοθεί ιστορικά  κυρίως στο Βατερλώ, την  καταστροφή της Σμύρνης και την Μικρασιατική. Εσχάτως έχουμε και τις   πυρκαγιές, που δεν πρέπει να.επεκταθεί η καταστροφική τους δράση και στη γλώσσα μας.

              Έρχομαι τώρα και στο ουσιαστικό μέρος της ιστορίας μας. Ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων, αφού εξαφανίστηκε για 4 ημέρες  - με μόνη ένδειξη ένα tweet συμπαράστασης , έκανε μια βόλτα με ελικόπτερο πάνω από τα καμένα και είδε όσα είδαμε και εμείς μέσω της τηλεόρασης. Προσγειώθηκε σε μια κορυφή και περιχαρής [ όπως δείχνει η σχετική φωτογραφία]-όπως ο Νέρων ατενίζει, με τους επιτελείς του, την ‘’περιορισμένη’’ καταστροφή, σε απόσταση ασφαλείας όμως από όλους αυτούς που έκλαιγαν για την ολοκληρωτική καταστροφή των κόπων μιας ζωής στα αποκαΐδια των σπιτιών και των λοιπών περιουσιακών στοιχείων, που έχασαν ορισρικά.

Δεν είναι δικό μου θέμα να ελέγξω την ακρίβεια των λεγομένων κάποιων ότι σηκώθηκε άρον- άρον με το ελικόπτερο για να προλάβει  ενδεχομένως ένα άλλο προγραμματισμένο ραντεβού των αρμοδίων. Δικαιούμαι όμως να ρωτήσω γιατί απέφυγε τη σημαντική αυτή στιγμή να βρεθεί κοντά στο λαό που έκλαιγε τη μοίρα του και για μια ακόμα φορά το ‘’έβαλε στα πόδια’’ ή μάλλον πέταξε στα σύννεφα; Θα τους χτυπούσε στην πλάτη, θα τους έλεγε μερικά ακόμα ψεματάκια – έστω και τα κατά συνθήκην και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Παρέλειψε ή μήπως βαρέθηκε και ο ίδιος τις παλιές του συνήθειες;

Η δική μου αφελής ερμηνεία είναι ότι δεν πρόλαβαν οι μίσθαρνοι ψιττακοί  να οργανώσουν την ‘’αυθόρμητη’’ κλάκα και να δημιουργήσουν την ιδιαίτερη προοδευτική ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τον Πρωθυπουργό και τους παρατρεχάμενους στη φωτογραφία. Με τον τρόπο αυτό, δεν χρειάστηκε και το δοχείο των δακρύων του πυρομανούς Ρωμαίου ‘’ συναδέλφου’’  του.

Διερωτώμαι όμως αν σκέφθηκε και τη δήλωση του  ‘’χωρίς ανθρώπινα θύματα’’ . Η χλωρίδα και η πανίδα, που χάθηκε άμεσα και θα στερήσει το οξυγόνο για πολλές ακόμα δεκαετίες στην υδροκέφαλη Αθήνα, δεν συνιστά απώλεια ζωής; Κρίμα στην αριστερίστικη μεγαλοστομία τους για την προστασία της φύσης και τα πράσινα κινήματα, που αποδείχτηκαν  ‘’πράσινα άλογα’’!!!

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, σήμερα το πρωί στην κομματική ΕΡΤ, διαπίστωσα ότι οι νεοσσοί πιττακοί, που λόγω αδείας των έμπειρων δημοσιογράφων τους αναπληρώνουν, αναφέρονταν θρασύτατα στον λαϊκισμό των λοιπών μέσων. Αντί άλλης απάντησης ,τους συνιστώ να χρησιμοποιούν συχνότερα τον καθρέφτη  , παίρνοντας μαζί τους και  στη δουλειά έστω και ένα  μικρό καθρεφτάκι. Ας έχουν υπόψη τους ότι την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τους προδότες [ αρχών και ιδεών] κανείς.  Αντώνης Ταρνανάς

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ

Άνθρωπος με πολυετή προσωπική αθλητική ενασχόληση,  γνώστης της  νομοθεσίας και των κανονισμών της χώρας και της αλλοδαπής, όπου έζησα για τρεις δεκαετίες, ξαφνιάστηκα θετικά από τις πρώτες εξαγγελίες  του κ. Κοντονή ως Υφυπουργού Αθλητισμού. Επί τέλους είπα θα μπει και στη χώρα μας τάξη, θα διαλυθούν οι παράγκες και θα παταχθεί η βία στα γήπεδα. Τόλμησα μάλιστα  και κάποιες συγκρίσεις  με  το επίτευγμα της σιδηράς κυρίας της Μ. Βρετανίας. Το τελευταίο μου είχε μείνει σαν απωθημένο , από τον τελικό κυπέλου πρωταθλητριών [Λίβερπουλ – Γιουβέντους] του 1985 στο Χέιζελ των Βρυξελλών . Έζησα από κοντά τα τραγικά γεγονότα με τους 39 νεκρούς και 600 τραυματίες, που αποτέλεσαν την αφορμή της αυτοτιμωρίας και της επιβολής τάξης στα βρετανικά γήπεδα.

Παρά την θετική μου προδιάθεση, σύντομα ακολούθησε και η προσωπική μου απογοήτευση για τον αθλητικό Νόμο Κοντονή, όχι τόσο για τα  λάθη που περιείχε αλλά κυρίως για την εθνική προσβολή να ‘’πάρει πίσω’’ όσα είχε προβάλλει ως θετικά, αγνοώντας τη διεθνή αθλητική πρακτική. Κρίμα διότι μπορεί να είχε μεν  καλές προθέσεις αλλά αυτές πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι προτάσεις του συνέχισαν να αποσύρονται  , ακόμα και επί ης εποχής του διαδόχου του.

Η υπερβολή και η βιασύνη προδίδει απειρία και η τελευταία είναι πάντα κακός σύμβουλος για τους ανθρώπους της εξουσίας. Στη συνέχεια του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Υπουργού Δικαιοσύνης και η θητεία του σημαδεύτηκε από την αμφισβήτηση της διάκρισης των εξουσιών από πλειάδα υπουργών, τον Πρωθυπουργό αλλά και  από τον ίδιο. Δεν θέλω να ασχοληθώ ειδικότερα με αυτό το θέμα, διότι οι νομικές μου γνώσεις είναι εμπειρικές και οφείλονται σε  προσωπική μόνο  επιμέλεια, οπότε δεν το προσμετρώ στα ‘’λάθη’’.

Φθάνουμε λοιπόν στη χθεσινή δήλωση από τη γενέτειρά του τη  Ζάκυνθο και μάλιστα στο [ δικό μας! ]  ΑΠΕ-ΜΠΕ για να προσθέσει και την κομματική γαρνιτούρα και να αποφύγει όποιες ενδεχόμενες   ‘’αδιάκριτες ερωτήσεις’’. Παραθέτω τη δήλωση αυτούσια και θα διατυπώσω τις θέσεις μου στο τέλος..

‘’’’Κοντονής για τις πυρκαγιές στη Ζάκυνθο: Οργανωμένο σχέδιο για να υπάρξει μια κοινωνικά έκρυθμη κατάσταση στη χώρα.

14|08|2017 14:39

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής από την εκλογική του περιφέρεια, την Ζάκυνθο, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο στην Ζάκυνθο, όπως αυτά που ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες σε Αθήνα και Κύθηρα» και επεσήμανε: «Μόνο χθες στην Ζάκυνθο είχαμε 15 εστίες συγχρόνως. Αν δεν είναι αυτό οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών, τότε τι είναι;».
 Επίσης αναφέρθηκε στο μεγάλο έργο των πυροσβεστών, λέγοντας ότι «στο νησί έχουμε καταστροφές μόνο σε αγροτικές καλλιέργειες και όχι σε σπίτια και οικισμούς, γεγονός που φανερώνει τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών τα τελευταία 24ωρα στο νησί. Εάν δεν υπήρχαν τα εναέρια μέσα και η καταλυτική παρουσία του κράτους που από την πρώτη στιγμή έδωσε το “παρών”, στη Ζάκυνθο θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα» ανέφερε ο κ. Κοντονής.

«Παράλληλα πρόσθεσε «θα πραγματοποιηθεί άμεσα καταγραφή των ζημιών για να αποζημιωθούν οι πληγέντες από τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Αυτοί οι άθλιοι άνθρωποι που προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες δεν υπολογίζουν τίποτα, ούτε τις περιουσίες των ανθρώπων, ούτε τις ανθρώπινες ζωές» δήλωσε για τους εμπρηστές της Ζακύνθου ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής.’’’’

Κύριε Υπουργέ πέστε ονόματα, κόμματα ή παρατάξεις που κρύβονται πίσω από τις καταγγελίες σας ή ζητήστε έγκαιρα συγγνώμη, πριν κάνετε μεγαλύτερο κακό σε σας και στη χώρα μας. Θα ήθελα να συμφωνήσω σε όλα  μαζί σας , όπως  και φίλοι μου που αυτή την εποχή βρίσκονται στο όμορφο Νησί., όχι όμως με τις προβαλλόμενες  αιτιάσεις.  Σαν  νομικός ασφαλώς γνωρίζετε  ότι ο καταγγέλλων φέρει και την ευθύνη της απόδειξης και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Δεν με ενδιαφέρουν  ούτε λαμβάνω υπόψη μου τις δηλώσεις των λοιπών Κομμάτων , αλλά θεωρώ, με  τις επιπέδου δικολάβου  νομικές μου γνώσεις , ότι  η έλλειψη αποδείξεων αδικεί  την αλήθεια. Το  χειρότερο είναι ότι η Ανατολική Αττική ακόμα καίγεται, κάτι που συμβαίνει όχι για πρώτη φορά στην περιοχή μας και ενδεχομένως σας διαψεύδει. Μήπως μετά τις καταγγελλόμενες  ελλείψεις υλικού και προσωπικού πυρόσβεσης , πρέπει να  ανακαλέσετε  κάποιες από τις υπερβολικές ή βιαστικές  δηλώσεις σας, αποφεύγοντας έτσι το ‘’δις εξαμαρτείν;’’  Λάβατε υπόψη σας επίσης ότι τα τρία Καναντέρ που εδρεύουν στην Ανδραβίδα δεν επιχειρούν λόγω βλάβης και  και μια τελευταία δήλωση της [ δικής σας ] κυρίας Δούρου.

Μετά χαράς σημειώνω ότι με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο οι [χρωματισμένες κόκκινες] δύο τελευταίες παράγραφοι των δηλώσεών σας, που μάλλον αποτελούν εξαγγελίες για το απώτερο  μέλλον, που στα 84 μου δεν αισιοδοξώ ότι θα προλάβω. Αντώνης Ταρνανάς

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ [14.8.2017]

Αν δεν ήμουν βέβαιος ότι πρόκειται για τον  Πρωθυπουργό μας που δηλώνει άθεος, θα πίστευα ότι πρόκειται για θεοσεβούμενο που ικετεύει κάποια υπέρτατη δύναμη να τον βγάλει από  κάποιο σοβαρό αδιέξοδο. Η ανάλυση όμως του CNN.gr επί του θέματος,  αναφέρεται στα ενδοκυβερνητικά προβλήματα και κυρίως μεταξύ των κ.κ. Τσακαλώτου και Παππά, που θέλουν να επιβάλουν τον προσωπικό τους τρόπο ‘’διάσωσης’’ της χώρας. Συγκρίνει  μάλιστα τη διαμάχη με εκείνη ανάμεσα στον κ. Τράμπ και τον σύντροφο   Κιμ Γιονγκ Ουν, που αμφότεροι δεν ξέρουν τι λένε και κυρίως τι κάνουν. Το τελευταίο μου θύμισε την γνωστή λαϊκή  παροιμία, που αναφέρεται στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη...

‘’Ο Γέρος του Μοριά, πριν την έναρξη της επανάστασης, βρίσκεται στη Ζάκυνθο και πληροφορείται για τη διαμάχη μεταξύ του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και του τότε τσάρου της Ρωσίας, για τον έλεγχο της Πολωνίας.

Ο Κολοκοτρώνης ρώτησε να μάθει ποια είναι η Πολωνία. Όταν πληροφορήθηκε ότι πρόκειται για ένα κράτος που ούτε Ρωσικό, ούτε Πολωνικό είναι, σχολίασε: «Δύο ψυχικοί (γάιδαροι) μαλώνουνε σε ξένο αχυρώνα».

Η κατάσταση στον Σύριζα είναι  σοβαρή και δικαιολογεί την επικαλούμενη ‘’άνωθεν’’ βοήθεια, που μπορεί να αναφέρεται και στον Βούδα, αφού ο πρώτος των διαφωνούντων  Υπουργών χαρακτηρίζεται και ‘’ιδεολογικός γκουρού’’ της Κυβέρνησης. Ο συντάκτης του άρθρου υπαινίσσεται επικείμενο ανασχηματισμό και άλλα εσωκομματικά  στον  Σύριζα, για να δώσει τέλος στο παρατεταμένο  κυβερνητικό ‘’κατέβασμα’’ των μολυβιών , αν και πιστεύω ότι έτσι ίσως βλάπτουν λιγότερο τη χώρα.

Ο κ. Τσίπρας  με τους δεξιόστροφους εταίρους του, γνωρίζει καλά ότι ή όλοι μαζί σώζονται ή όλοι μαζί εξαφανίζονται’’, οπότε δεν έχει κανένα πρόβλημα να προχωρήσει σε ανασχηματισμό ή ‘’αναδόμηση’’ που έλεγε ο σοφός προφήτης  του. Όπως λοιπόν ο Αντρέας  θύμιζε σε κάποιους ότι χωρίς αυτόν  τους αγνοούσε και ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, έτσι και κ. Τσίπρας κραδαίνει ανάλογη απειλή προς τους καρεκλοκένταυρους, ότι χωρίς τη δική του κατάληψη της εξουσίας, θα χάσουν την περίφημη κουτάλα. Τα υπόλοιπα είναι λογάκια για εντυπωσιασμό και απασχόληση της κοινής γνώμης που άλλα της είχαν υποσχεθεί  και εντελώς άλλα της προέκυψαν.

Με δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή δεν νοείται κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσακαλώτο και Παππά [χρειάζονται για την συνεννόηση με τον  κ. Σόιμπλε και τον σύντροφο Μαδούρο] η εξίσωση του ανασχηματισμού καθίσταται πολυπαραγοντική. Ο πρωθυπουργός καλείται να την επιλύσει με  τρόπο που θα επιφέρει τους λιγότερους κραδασμούς στην ήδη κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση. Στη φάση αυτή διατηρούν  και τη γνωστή διάθεση για  αστειάκια, αφού, αντί  διάψευσης της  ‘’μετακίνησης του κ. Τσακαλώτου σε άλλο Υπουργείο, με καθυστέρηση απάντησαν με το ακόλουθο  non paper [ ευφυολόγημα] του Μαξίμου .

«Δημοσιεύματα επαναλαμβάνουν μονότονα ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μετακινείται από την οδό Νίκης, όπου και το υπουργείο Οικονομικών. Τα ρεπορτάζ είναι ακριβή μόνο ως προς την... μετακίνηση! Είναι γεγονός ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πρέπει να μετακινηθεί από την Πρέβεζα, όπου κάνει ολιγοήμερες διακοπές, προς την οδό Νίκης για να αναλάβει και πάλι τα καθήκοντά του», αναφέρουν χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές.’’

Φαίνεται ότι στην κοινοπραξία του Συριζανέλ έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο με κάθε μορφή υπεύθυνης άσκησης της εξουσίας. Αντώνης Ταρνανάς

   

ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ - ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ

        ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ ,ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ

         ΚΑΙ  ΤΟ ΣΥΝΤΟΙΜΩΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ   Παλαιότερα Τεύχη

 

 

Κυριακάτικα και με τόσα προβλήματα στο κεφάλι  μας, προτιμώ να αρχίσω με το ανέκδοτο, που προφανώς δεν είναι καινούργιο, αλλά εγώ δεν  το είχα προσέξει. Παράλληλα όμως   έμαθα και μια καινούργια  λέξη του προοδευτικού λεξιλογίου. Παραθέτω λοιπόν  αυτούσιο το λογότυπο του στυγνού κομματικού οργάνου του Σύριζα και σας αφήνω να  αισθανθείτε και εσείς τον  κλαυσίγελο που προκαλεί η  τραγική κατάπτωση του κομματικού λεξιλογίου.

‘’’’ Η ΑΥΓΗ  είναι η ανεξάρτητη, καθημερινή, πρωινή εφημερίδα της Αριστεράς: www.avgi.gr στο διαδίκτυο.’’’’

 Ο Ριζοσπάστης είναι   ενδεχομένο, να θεωρηθεί αιθεροβάμων αλλά είναι τουλάχιστον πιο  ειλικρινής και  έντιμος.

Δεν ξέρω αν η συνέχεια του δημοσιεύματος θα είναι εξ ίσου  απολαυστική, αλλά κάτι θα μάθουμε όλοι μας για τον ‘’αριστερισμό’’ – όπως λέμε ορθολογισμός, τοπικισμός κλπ – της Ελληνικής γλώσσας. Στο αριστερίστικο λοιπόν λεξιλόγιο υπάρχουν ειδικοί ‘’ιστορικοί’’ κανόνες που νοηματοδοτούν – κατά το δοκούν και συμφέρειν – ακόμα και παγιωμένες κλασικές ερμηνείες των λέξεων. Για παράδειγμα, οι ταυτόσημες σχεδόν έννοιες των δύο λέξεων του τίτλου [ από τον καιρό - χρόνο και την ευκαιρία] , διαφοροποιούνται κομματικά αφού ‘’ οπορτουνιστές στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα θεωρούνται οι καιροσκόποι με μικροαστικές αντιλήψεις’’.

Παραθέτω  ένα  επίκαιρο άρθρο του κ. Λευτέρη Κουσούλη από 7.8.2017, που αναφέρεται  στην επανάκαμψη του αποκαλούμενου και ‘’θείου βρέφους’’ της αλήστου μνήμης   εποχής του αυριανισμου!!!  

 

‘’’’ΛΑΛΙΩΤΗΣ: Ο ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ

Διαβάζω πρωτοσέλιδο στην »Εφημερίδα των Συντακτών»: άρθρο »μανιφέστο» του Κώστα Λαλιώτη για μια αντι-νεοφιλελεύθερη στρατηγική της Κεντροαριστεράς. Με ενδιαφέρον παίρνω την εφημερίδα. Με παραπέμπει σε ιστοσελίδα, the caller.gr. Και εκεί βρίσκομαι μπροστά σε μια απολογία υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου. Κατανοητό, θεμιτό. Ένας συνεργάτης του τον υπερασπίζεται. Εγείρονται όμως ερωτήματα:

Μπορεί ο υπερασπιστής να εμφανίζεται απολύτως ανυποψίαστος για το κλίμα σύγκρουσης και το πνεύμα διακυβέρνησης της εποχής; Έχει ακουστά για παράδειγμα τί ήταν και πως λειτούργησαν »οι πρασινοφρουροί»; Αυτός ο ανθρωπολογικός τύπος που είναι προϊόν του σπορέα της κρίσης, του Ανδρέα Παπανδρέου; Που ποτέ δεν τους αποδοκίμασε; Μπορεί ένας απολογητής μιας εποχής να αγνοεί το παρόν; Και πως εκείνη η εποχή συνδέεται με το σήμερα; Αρκούν οι αριθμοί και ο υπεροπτικός λόγος για την εις βάθος κατανόηση μιας εποχής; ή είναι η πολιτική της φιλοσοφία που την ορίζει; Μπορεί ο ανυποψίαστος απολογητής να κρύβεται πίσω από την Δεξιά για να μην διατυπώσει γνώμη για το κυβερνητικό σχήμα σήμερα;

Ασφαλώς μπορεί.

Και εμείς, όλοι εμείς, σε μια εποχή που η χώρα βρίσκεται στην έρημο μπορούμε να λέμε: Κοιτάζουμε μπροστά. Και δεν ξεχνάμε την επαναστατική πρόταση του Ιησού.’’’’

Αναφέρομαι  και εγώ στην ίδια εποχή που εξέθρεψε  – κυρίως τη λογική – του Τσοβόλα δώστα όλα, την αύξηση των αποδοχών με δανεικά που ακόμα πληρώνονται, τον κ. Μαυράκη της ΔΕΗ , με το πράσινο δωράκι των 500 εκατομμυρίων [δραχμών] και τους  μετέπειτα υπόδικους και καταδικασμένους  μεγαλοαπατεώνες  και καταχραστές. Τελικά τι έγινε και  κυκλοφορούν ελεύθεροι, πέραν της παραγραφής των αδικημάτων τους , που πέτυχαν  με διάφορα προσχήματα; Διερωτώμαι λοιπόν εγώ ο αφελής γέρων, μήπως ο κ. Λαλιώτης ανέλαβε τη μεσολάβηση  για την απελευθέρωση των παλιών του συντρόφων με κάποια ανταλλάγματα της παλινόρθωσης των Συριζο-πρασινοφρουρών  της νέας προοδευτικής κάστας; Μένω όμως με την απορία αν ο  μόνιμα  ανυποψίαστος  κ. Λαλιώτης  ανήκει στους καιροσκόπους ή στους οπορτουνιστές!!!  Ποια είναι η επί του προκειμένου  άποψη  όλων αυτών που συνεχίζουν να μας ταλανίζουν με τις ιδεοληψίες τους; Αντώνης Ταρνανάς

 

 

 

 

 

Ο ΡΟΚΥ, Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

 Ποιος δεν γνωρίζει τις ‘’φτιασιδωμένες’’ ταινίες του ηρωικού Ρόκυ, που στο πέρασμά του  κατατρόπωνε κάθε αντίπαλο και πρόβαλλε το αμερικανικό όνειρο μιας ολόκληρης εποχής. Ο Ρόκυ Μπαλμπόα υπήρξε φανταστικό πρόσωπο, με σεναριογράφο και πρωταγωνιστή τον γνωστό Αμερικανό ηθοποιό  Σιλβέστερ Σταλόνε. Κινηματογραφικά κράτησε το ενδιαφέρον του ‘’φιλοθεάμονος’’ κοινού, που πάντα αναζητούσε τους ήρωες του στους ισχυρούς και βίαιους χαρακτήρες. Αποτέλεσμα της επιτυχίας είναι ότι η σειρά έφθασε μέχρι το Ρόκυ 5, με τον ίδιο πάντα πρωταγωνιστή και σεναριογράφο [1975 – 2006]. Ένας πυγμάχος που έτρωγε πολύ ξύλο αλλά στο τέλος [σαν Αμερικανός] κέρδιζε τους αντιπάλους του. Προσωπικά δεν έχω δει κανένα επεισόδιο και όσα στοιχεία παραθέτω τα έχω ακούσει από φανατικούς θεατές των ταινιών του και τα έχω βρει στο ιντερνέτ.

Τεμπέλης αποκαλείται αυτός που αποφεύγει να κουράζεται, ο αργόσχολος, ο φυγόπονος, ο οκνηρός. Είναι ο τύπος που συναντάμε συχνά τελευταία, διότι έχει βρει τρόπο να αποφεύγει τα δύσκολα και την κούραση, ζώντας παρασιτικά σε βάρος των άλλων, που υπερηφανεύονται μεν για την εργατικότητά τους δεν νομίζω όμως ότι αισθάνονται το ίδιο υπερήφανοι και για την εξυπνάδα τους. Εν πάση περιπτώσει –που λέγαμε παλιότερα-  υπάρχουν και αυτοί οι τύποι που στην εποχή μας συστηματικά ευνοούνται, αφού η σύγχρονη κοινωνία απεχθάνεται την αριστεία και γενικότερα την προσπάθεια, δίνοντας διέξοδο με την κομματική ανέλιξη, έστω  και με την κλήρωση.

Τα όσα προανέφερα ήταν μια απλή εισαγωγή για αντιδιαστολή με τους δικούς  μου Ρόκυ και  Τεμπέλη,που είναι  ονόματα  δύο από τους σκύλους της ζωής μου. Ο τεμπέλης, ήταν ο πρώτος μου σκύλος τα δύσκολα κατοχικά παιδικά μου χρόνια που  έκανε πολύ καλά τη δουλειά του, παρά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής του και μάλιστα πλήρωσε αυτή την εργατικότητα με την ίδια του τη ζωή. Ήταν το σκυλί  φύλακας ενός μικροαστικού σπιτιού – στα όρια της πόλης- δεμένο με μια μακριά και βαριά αλυσίδα για να μην κινδυνεύουν οι περαστικοί. Είχε  πολλή αγάπη από όλους μας αλλά ελάχιστη τροφή αφού έλλειπε και από μας. Παρά το όνομά του, ήταν πρόθυμος, χαρούμενος και πιστός φύλακας. Το τελευταίο βέβαια αποτελούσε υπερβολή, αφού η αλυσίδα δεν του επέτρεπε να κάνει κάτι περισσότερο από τις  υλακές προειδοποίησης και αυτό τον ‘’έφαγε’’. Ένας συμπαθής γείτονας, που είχε αδυναμία στο κρασάκι και επέστρεφε αργά στο σπίτι του, ήταν ο τακτικός του στόχος τα σκοτεινά βράδια της εποχής και αυτό προφανώς ‘’πρόδινε’’ τις κινήσεις του. Έτσι λοιπόν, ο τεμπέλης μας έπεσε θύμα του καθήκοντος, αφού κάθε βράδυ αποκάλυπτε  τις κινήσεις του γείτονα, ο οποίος τον φιλοδώρησε με μια ‘’φόλα’’. Τόσο απλά ήταν τότε τα πράγματα, αφού τα ζώα είχαν μόνο υποχρεώσεις και οι άνθρωποι απεριόριστα δικαιώματα ακόμα και επί της ζωής τους. Τον τεμπέλη ακολούθησαν και άλλα σκυλιά, [ τότε έλεγαν ψόφησε ο σκύλος να πάρουμε άλλον] συμβιβασμένα στις συνθήκες της γειτονιάς, οπότε τους επετράπη να ζήσουν ολόκληρο το βίο τους, αφού δεν παραβίαζαν τα προσωπικά δεδομένα των νυχτόβιων περαστικών και μάλιστα  απαλλαγμένα από την  υποχρέωση να σέρνουν βαριές αλυσίδες.

Το 1968, που υπηρετούσα στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας, με παρέσυρε η πολύ  μικρή τότε  κόρη μου να παρακολουθήσω μια παγκόσμια έκθεση σκύλων – λίγες ημέρες πριν τη σοβιετική εισβολή στη χώρα . Η ζωόφιλη σύζυγός μου με προειδοποίησε να μην υποκύψω σε ενδεχόμενες πιέσεις της ‘’μικρής’’ για την αγορά σκύλου, διότι αυτό δημιουργεί υποχρεώσεις, στις οποίες ενδεχομένως θα δυσκολευόμουν να ανταποκριθώ.

Όταν είδα ένα λευκομέταξο με μεγάλα μαύρα μάτια μαλτέζικο πιντς να παίρνει το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού, δεν χρειάστηκε καν η μεσολάβηση της κόρης μου για να ακολουθήσω την καρδιά μου. Μου στοίχισε ένα μηνιάτικο μισθό εξωτερικού, αλλά χαλάλι του. Ο Κάιτους – αυτό ήταν το όνομα του- έγινε κανονικό μέλος της οικογένειας , παρά τα προβλήματα της μεταφοράς του στην Ελλάδα – ελλείψει ειδικής σύμβασης με την Τσεχοσλοβακία για τη διακίνηση ζώων . Θυμάμαι ότι στη διάρκεια της Σοβιετικής κατοχής, μας επισκέφθηκε για να δει το σκυλί η πολωνέζα εκτροφός του από την Κρακοβία, διανύοντας με έξοδά της  μια απόσταση πολλών εκατοντάδων  χιλιομέτρων.

Τελικά το σκυλάκι αυτό που ήταν ισότιμο μέλος της οικογένειας, υπήρξε θύμα μιας ασυνείδητης οδηγού στο Παλαιό Φάληρο, που οδηγούσε στην αντίθεση κατεύθυνση ενός μονόδρομου [ μπροστά στη είσοδο του σπιτιού μου ]  και του στέρησε τη ζωή. Όταν παρουσιάστηκα στο Αστυνομικό τμήμα της περιοχής για να υποβάλω μήνυση, μου θύμισαν ότι – για την ισχύουσα τότε ελληνική νομοθεσία – το σκυλί αποτελούσε ‘’πράγμα’’ και συνεπώς έπρεπε να ακολουθήσω τη διαδικασία φθοράς ξένης περιουσίας. Το  έκανα και αυτό, αλλά επειδή η αντίδικος είχε ισχυρισθεί ότι η σύζυγός μου της είχε απειλήσει τη ζωή, έπρεπε η τελευταία να ‘’δηλώσει’’ ότι ‘’αίρει’’  αυτή την  απειλή. Το τραγικό είναι ότι η σύζυγός μου βρισκόταν στον ‘’Ευαγγελισμό’’ σοβαρά ασθενής και λίγες ημέρες αργότερα ακολούθησε την τύχη του Κάιτους,  ανήμπορη όχι μόνο να απειλήσει τη ζωή μιας άλλης αλλά και να κρατηθεί στη ζωή. Εγώ που γνώριζα την τραγική πραγματικότητα,  αντέδρασα  στον ισχυρισμό της σκυλοκτόνου και αυτό θεωρήθηκε προσβολή του δικαστηρίου και οδηγήθηκα στο κρατητήριο. Δεν γνωρίζω τι μεσολάβησε και λίγο αργότερα με άφησαν ελεύθερο χωρίς όρους, αλλά πήρα  την απόφαση να μην ασχοληθώ πλέον με οικόσιτα ζώα.

Οικόσιτα ζώα διαθέτουν η κόρη μου και οι δύο  εγγονές μου και συνεπώς κατά καιρούς αναλαμβάνω τον ρόλο του ‘’dog sitter και walker’’.Στα ίδια αυτά πλαίσια πρότεινα στη μεγάλη μου εγγονή, να ‘’κρατήσω’’ τον σκύλο της Ρόκυ  στη διάρκεια της απουσίας της. Τότε, δεν  ξέρω γιατί, διαπίστωσα ότι με χαιρετούσαν θερμά οι ήδη γνώριμοί μου περίοικοι και τα ζώα της περιοχής ξεσηκώνονταν σε κάθε πέρασμα του Ρόκυ. Εκείνος συνέχιζε αγέρωχος τη βόλτα του χωρίς φωνές και ούτε μια ματιά ανταπόκρισης στις υλακές των ισχυρών της γειτονιάς, αφού οι ασθενέστεροι ‘’το έβαζαν απλά στα πόδια’’. Κοντά του ένοιωθα και εγώ σημαντικός και δυνατός.

Στο σπίτι ήταν υπάκουος, καθαρός και χαλαρός, όπως συνήθως συμβαίνει με όσους γνωρίζουν την αυθεντικότητά τους. Είναι η δύναμη που δεν απαιτεί επίδειξη, αφού υπάρχει αφ’ εαυτής και γίνεται αντιληπτή από κάθε ενδεχόμενο σφετεριστή. Ένα βράδυ προφανώς αισθάνθηκε την ανάγκη να επαναλάβουμε την έξοδο για προσωπική του ανάγκη και έκανε μια-δυο προσπάθειες να προσεγγίσει την πόρτα εξόδου. Επειδή δεν κατάλαβα τις προθέσεις του και  πήγα στο υπνοδωμάτιό μου για κατάκλιση, παραβίασε τις συνήθειές του και ήλθε κοντά μου και μου φίλησε το χέρι. Πείστηκα ότι ήταν αναγκαία μια επανέξοδός του και μετά ταύτα επέστρεψε ήρεμος στο μπαλκόνι του. Όλα αυτά βέβαια δεν είναι συμπτωματικά αλλά αποτέλεσμα σωστής εκπαίδευσης .Η παιδεία παίζει πάντα το δικό της σημαντικό ρόλο και ας το αγνοούν  οι άνθρωποι.

Από τον σκύλο Ρόκυ έμαθα  την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στους αυθεντικούς δυνατούς και τους νταήδες ή γιαλαντζί παλληκαράδες. Τη δύναμη δεν χρειάζεται να τη δείχνεις ούτε να την επιβάλεις, διότι φαίνεται από μόνη της και αυτόν τον κανόνα τον έχουν κατανοήσει ακόμα και τα ζώα. Εμείς – τα λογικά ζώα –  θέτουμε  εκ νέου υπό αμφισβήτηση την  αξιοκρατία και την  ποιοτική διάκριση, επιστρέφοντας στην ‘’τυχαιότητα’’ της επιλογής δια ‘’κληρώσεως’’ , έστω και με τη μέθοδο του Καραγκιόζη. Εξαιρούνται βέβαια οι ημέτεροι, αφού ο νεποτισμός και ο οπορτουνισμός αποτελούν τις ακατάλυτες αρχές μιας καθώς πρέπει νέας προοδευτικής αντίληψης. Ακολουθεί η μοναδική φωτογραφία που κράτησα από τον  Ρόκυ.  Αντώνης Ταρνανάς 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΕΛΣΤΑΤ;

       [ όσο  υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά !!!]

Δεν θα εικοτολογήσω ούτε θα καταπιαστώ με το επιστημονικό μέρος του προβλήματος, αφού δεν είμαι ειδικός. Είμαι όμως ένας κοινός ‘’συντηρητικός’’ νους και μου αρέσει να σκέπτομαι. Την όποια αλήθεια επί του θέματος δεν θα την αποκαλύψουν  τα Δικαστήρια, όσο και αν το θέλουν και προσωπικά τα εμπιστεύομαι. Τα πραγματικά γεγονότα όμως,  θα τα μάθουμε πολύ αργότερα και θα τα καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Θα υποθέσω – εναλλακτικά – μια από τις δύο εκδοχές με τα  αντίστοιχα ενδεχόμενα, αρχίζοντας από την άποψη που επιμένουν να ερευνούν τα Ελληνικά Δικαστήρια. Διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι αρμόδιοι της χώρας τηρούν σιγήν ιχθύος, σε αντίθεση με όλους τους ξένους που  αντιτίθενται και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Αυτό και μόνο  εμβάλλει σε φοβερές σκέψεις, αφού ανατρέπει το όλο σκηνικό δανείων και μνημονίων. Σκέπτεστε τι θα συμβεί με όλα τα Ευρωπαϊκά  κοινοβούλια  που αποφάσισαν με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ; Δεν αναφέρομαι προφανώς στις όποιες προσωπικές ευθύνες του κ. Γεωργίου, που σύρεται σε συνεχείς δίκες ενώ εκτελούσε εντολές [κάποιων], αλλά στην πλήρη ανατροπή μιας κατάστασης που είχε καταγγελθεί και στο παρελθόν ,αλλά ξένοι και κυρίως ντόπιοι παράγοντες δεν ήθελαν καν να τη  συζητήσουν. Δεν ξέρω αν αυτό έβλαψε ή ωφέλησε τη χώρα ξέρω όμως ότι ‘’διευκόλυνε’’ κάποιους πολιτικούς συσχετισμούς της εποχής και οδήγησε τη χώρα στα μνημόνια.

Έρχομαι  τώρα στην αντίθετη κατάσταση ότι δεν υπήρξε καμιά λαθροχειρία ή παρερμηνεία των στοιχείων της εποχής, έστω και αν ακούστηκαν στεντόρειες φωνές από την πλειοψηφία των μελών της τότε  ΕΛΣΤΑΤ, που κατήγγειλαν το γεγονός. Πώς ένοιωθαν τόσο ισχυροί οι ελάχιστοι αυτοί ‘’ρομαντικοί’’, ώστε να ρισκάρουν την επιστημονική τους φήμη και να αντιταχθούν έντονα στο Ευρωπαϊκό κατεστημένο και την όποια ‘’προοδευτική’’ άποψη μιας  μεγάλης μερίδας  των πολιτικών μας; Δεν μπορώ να απαντήσω ευθέως, ξέρω όμως ότι από την κατάσταση αυτή ωφελήθηκαν πολλοί και άλλαξε το πολιτικό σκηνικό της εποχής. Δεν ισχυρίζομαι ότι , μέχρι τότε , όλα πήγαιναν καλά και όλο το κακό το έκανε ο κ. Γεωργίου, αλλά ότι κάποια ‘’παιχνίδια παίχτηκαν’’ και ότι δεν είναι συμπτωματική η ειδική επιλογή για την θέση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, εν ενεργεία υπαλλήλου του ΔΝΤ. Δεν είναι βέβαια άμοιροι ευθυνών και κάποιοι δικοί μας υπεύθυνοι της οικονομίας, που  -εντελώς συμπτωματικά ; - υπήρξαν και υπόδικοι για άλλες οικονομικές ατασθαλίες!!!

Ισχύει και εδώ ό,τι συμβαίνει με τους απατημένους συζύγους που το μαθαίνουν τελευταίοι και μάλιστα κατόπιν εορτής, αφού με την αλλαγή  του οικογενειακού δικαίου, η μοιχεία δεν αποτελεί πλέον αδίκημα. Βέβαια κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις πολιτικές αδικοπραξίες, αφού έχει προβλεφθεί και γι’ αυτές η παραγραφή. Τελικά για την όλη κατάσταση αναζητείται ο Γιάννης – Αγιάννης, στο πρόσωπο του άγνωστου κ. Γεωργίου ,πριν τον φέρουν στην επικαιρότητα τα δημοσιεύματα και υποθέτω όχι από προσωπική εμπάθεια απέναντί του.

Τελικά στην ‘’Ωραία Ελλάς’’,  χώρα ‘’ της φαιδράς πορτοκαλέας’’ που έλεγε ο Άγγελος Βλάχος,  καταφέρνουμε να καταστήσουμε και τα πιο σοβαρά εθνικά μας θέματα, απλές προσωπικές υποθέσεις, παρά τις  επιπτώσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Τα πολιτικά Κόμματα- για τους δικούς τους λόγους το καθένα- σιωπούν ή υποτονικά ασχολούνται, αποφεύγοντας έτσι να έλθουν και σε απευθείας σύγκρουση με τους δανειστές μας. Διότι αν πράγματι είναι αληθινές οι καταγγελίες σημαίνει ότι ‘’μας έπιασαν στα πράσα’’, ότι  τους εξαπατήσαμε και τους κάναμε συνεργούς στην ‘’εξαπάτηση’’ των κοινοβουλίων τους και άντε μετά να ξεμπλέξεις με τις ‘’ εμμονές’’  του κ. Σόιμπλε. Μήπως τελικά το κάνουν για το καλό μας, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης!!!

Η Ν.Δ. , παρότι την απασχόλησε το θέμα αφού  πλήρωσε και το ανάλογο πολιτικό  τίμημα, παραμένει στις χαλαρές παλιές της διαπιστώσεις, φοβούμενη ενδεχομένως ότι δίνει πόντους στους κυβερνώντες, που ασμένως αποδέχονται πλέον  κάθε ευρωπαϊκή επιταγή. Το ΠΑΣΟΚ – με την παλιά ή τη νέα του μορφή και ονομασία- έχει  θέματα ανασύνταξης και διεύρυνσης του χώρου, πέραν του ενδεχόμενου της ενοχοποίησής του για το συγκεκριμένο γεγονός, αφού ‘’μπορεί να αποδειχθεί’’ ότι το γεγονός συντέλεσε στην  άνοδό του στην  εξουσία. Παράλληλα αντιμετωπίζει και θέμα ταυτότητας, αφού δεν ξέρει τι να κάνει με το τέως ‘’βαθύ ‘’  κομμάτι  του, που βρίσκεται  μεταξύ των υποδίκων, των στελεχών του Σύριζα και του τρομερού παιδιού, που επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο και για  τον οποίο ο κ. Σπίρτζης δήλωσε ότι  «Με τον Κώστα Λαλιώτη μάς ενώνει μια φιλία πολλών χρόνων. Δεν αρνήθηκα ποτέ τις ιδεολογικές μου καταβολές. Είμαι σοσιαλιστής και το τι θα κάνω εγώ με τον Κώστα Λαλιώτη σάς το λέω: θα χορεύω ταγκό στο Σύνταγμα». Στην Ελλάδα άλλωστε είσαι ό,τι δηλώσεις, όπως έλεγε ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος και το έκανε γνωστόν ο μεγάλος ζωγράφος μας Γιάννης Τσαρούχης.

Στα λοιπά Κόμματα του κοινοβουλίου διαπιστώνω μια κοινή αντιμετώπιση – με διαφορετική αιτιολογία , αφού το ΚΚΕ έχει μείνει στους φονιάδες των λαών και το διεθνές κεφάλαιο, η Χρυσή Αυγή, μόνο αυγή δεν προοιωνίζει με τον αντευρωπαϊσμό της και τις  εθνικιστικές και ανερμάτιστες κορώνες της , ενώ  τον κ. Θεοδωράκη- για πρώτη φορά τελευταία – τον βλέπω μπερδεμένο. Εύχομαι να κάνω λάθος εγώ και να παρερμήνευσαν τις δηλώσεις του. Οψόμεθα ή έχει ο καιρός γυρίσματα;

 Η κυβέρνησή μας λοιπόν απλώς ‘’ ποιεί  την νήσσα’’  και επειδή δεν της βγήκε ο χορός των Ευρωπαίων με νταούλια και ζουρνάδες, το ‘’ρίχνει στο ταγκό με τον κ. Λαλιώτη, στο Σύνταγμα. Είναι γνωστός άλλωστε ο δεσμός του Σύριζα με τη συγκεκριμένη πλατεία, τα συνθήματα  ‘’να καεί – να καεί η Βουλή και τις σχετικές μούντζες’’ προς το Κοινοβούλιο. Ο Υπουργός κ. Τσακαλώτος  έσπευσε μάλιστα να δηλώσει πλήρη αποδοχή των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ και ούτε γάτα ούτε ζημιά, που λέει ο λαός.

 Το προσωπικό μου δίλημμα, εν προκειμένω,   έγκειται στο γεγονός ότι ευτύχησα να υπηρετήσω στο Βελιγράδι, με προϊστάμενο τον ε.τ. Πρέσβη,  θείο του Θρασύβουλο Τσακαλώτο και με ‘’βασανίζουν’’ οι αναπόφευκτες συγκρίσεις μαζί του. Ευτυχώς δεν ζει πια να δει τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις του συγγενούς του, που πότε είναι με τους 53 και πότε με τις μηδενιστικές του ιδεοληψίες.

Δεν ξέρω ποια θα είναι και αν θα υπάρξει δικαστική απόφαση, η μοίρα της Ελλάδας όμως είναι προδιαγεγραμμένη, αφού έχει καταστεί αξίωμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, η  εξαπάτηση ενός λαού που είναι εθισμένος στο ψέμα. Σκέψου  τώρα που ο λαός αυτός  βρίσκεται και στη ‘’μεθοδευμένη αριστεροδέξια στενωπό  του προοδευτισμού’’ που διαλαλούν  τα  παντοειδή παπαγαλάκια, πόσο θα αντέξει και τι μπορεί να κάνει; Ορατότης μηδέν λοιπόν,  εκτός αν ο Θεός, που αιώνες τώρα  σώζει την Ελλάδα , έστω και την τελευταία στιγμή, βάλει το Χέρι Του. Αντώνης Ταρνανάς

ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ

               [ Όπως στη φάρμα  των ζώων ]   

Είχα κάνει το λάθος να ξεχωρίζω θετικά τον Πρόεδρο της Βουλής, σε σχέση με τους υπόλοιπους ‘’ επαναστάτες του γλυκού νερού’’. Σε αυτό συνέτεινε βέβαια τόσο το ‘’ήπιο’’ της εμφάνισης  όσο και κυρίως η υψηλή  του θέση στην πολιτειακή ιεραρχία. Ο σεβασμός μου προς την πολιτειακή και πολιτική τάξη, επηρέαζε ανέκαθεν τον τρόπο αντίδρασης, όχι όμως την ίδια μου την αντίδραση.

Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση του κ. Βούτση, έδειχνα μια ιδιαίτερη κατανόηση, αφού άλλωστε βοηθούσε σ’ αυτό και η  κάποια  διαφορά του από  την προκάτοχό  στην Προεδρία της Βουλής. Η τελευταία του συνέντευξη για την παιδεία και τη θρησκεία, με προσγείωσε στην πραγματικότητα και μου έφερε  στο νου  τη λαϊκή έκφραση για την  ‘’ομοιότητα της μούρης’’ κάποιων συμπαθών ζώων.

Για να αποφύγω το ενδεχόμενο να μπλέξω στις  κομματικές αντιπαραθέσεις  αλλά κυρίως για να μην δώσω την εντύπωση διακρίσεων σε βάρος ορισμένης τάξης ζώων, κατέληξα και πάλι στο προφητικό για την εποχή του έργο του Τζόρτζ Όργουελ, παραθέτοντας μια μικρή  περίληψή του. ‘’‘’ Η Φάρμα των Ζώων (πρωτότυπος αγγλ. τίτλος: Animal Farm) είναι ο τίτλος του προτελευταίου μυθιστορήματος του Τζορτζ Όργουελ. Εκδόθηκε το 1945, τέσσερα χρόνια πριν από το τελευταίο 1984. Αναφέρεται με αλληγορικό τρόπο σε μία δυστοπική ιστορία κατά την οποία τα ζώα μιας φάρμας μη ανεχόμενα την σκληρή αντιμετώπιση του ανθρώπου-αφέντη επαναστατούν. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στα τεκταινόμενα μετά την Επανάσταση και τη διαμόρφωση της κοινωνίας των ζώων της φάρμας κατά την ανεξαρτησία τους από τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τον Όργουελ στο βιβλίο αντανακλώνται τα γεγονότα που οδήγησαν στη Ρωσική Επανάσταση του 1917 και ακολούθως στη Σταλινική περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης.^[1] Ο Όργουελ, δημοκρατικός σοσιαλιστής, ^[2] ήταν επικριτής του Ιωσήφ Στάλιν και εχθρικός προς τη Σταλινική Μόσχα. Ο Όργουελ είχε προτείνει τον τίτλο Ένωση Σοσιαλιστικών Δημοκρατικών Ζώων (Union des républiques socialistes animales) για τη Γαλλική μετάφραση, που ανακαλούσε στη μνήμη το Γαλλικό όνομα της Σοβιετικής Ένωσης, Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (Union des républiques socialistes soviétiques) και δημιουργούσε το ακρωνύμιο URSA, το λατινικό αντίστοιχο της αρκούδας, συμβόλου της Ρωσίας.^{[4] ‘’’’ .}

Τις ίδιες ή παραπλήσιες αντιλήψεις για την επανόρθωση της σοβιετίας του Στάλιν  έχουν και οι σημερινοί δήθεν προοδευτικοί, που προσπαθούν να οδηγήσουν  τη χώρα  [δια της πλαγίας οδού] σε αποτυχημένα καθεστώτα που απέρριψαν οι λαοί της Ευρώπης!!!!  Το γεγονός της προσκόλλησης σε νέας κοπής αντίγραφα της Λατινικής Αμερικής και η αποφυγή καταδίκης του δικτάτορα  Μαδούρο, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Αυτός είναι ο λόγος που τους  ενοχλεί, το Σύνταγμα, η Δικαιοσύνη, η Παιδεία, η Θρησκεία και η οικογένεια . Μην κρύβεστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλό σας και ομολογείστε ότι επικροτείτε τις ενέργειες του Μαδούρο που τα καταργεί όλα. Μπαίνει και αυτός στη χορεία του γείτονα Σουλτάνου και του Κιμ Γιονγκ Ουν, με την προσωπική τους ‘’δημοκρατία’’. Για να μην αδικήσω τον κ. Πρόεδρο της Βουλής – που τελικά συνεχίζει πιο έντεχνα τις μεθοδεύσεις της προκατόχου του – παραθέτω το κείμενο των δηλώσεών του, ευχόμενος να της μοιάσει!!!

‘’’’Ο πρόεδρος της Βουλής, αναφερόμενος στην συζήτηση για τις αλλαγές στην Παιδεία και την αντιπαράθεση για την Σημαία και την Αριστεία, τόνισε ότι η εποχή δεν μπορεί να είναι βαθύτατα συντηρητική. Δεν μπορεί αυτή η Ελλάδα να είναι η Ελλάδα του Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια και του Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών. Δεν υπάρχουν Ορθόδοξοι λαοί. Είμαστε από τους πιο ομογενοποιημένους θρησκευτικά, τόνισε χαρακτηριστικά. «Η μεταμνημονιακή Ελλάδα δεν μπορεί να βασίζεται σε ατζέντα "Ελλάς Ελλήνων χριστιανών" ούτε "Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια"». «Δεν είμαστε λαός ορθόδοξος. Η θρησκευτική συνείδηση είναι για κάθε άνθρωπο κάτι ιδιαίτερο. Είμαστε ένα σύγχρονο κράτος και όχι "ταλιμπάν της Ορθοδοξίας". Οι παραδόσεις σε πολύ μεγάλο βαθμό κρατούνται όσο τις κρατάει η εποχή τους’’’’ 

Το γεγονός ότι εκμεταλλεύθηκε τη φιλοπατρία και θρησκευτικότητα του λαού μας η ‘’ περαστική  χούντα’’, δεν νομιμοποιεί τα όποια Κόμματα του Κοινοβουλίου, να παραβιάζουν ανενδοίαστα ό,τι θετικό έχει απομείνει στη χώρα μας. Αλίμονο, στην εποχή της πείνας και των συσσιτίων που μας οδήγησαν οι ‘’προοδευτικές’’ τους καταστροφικές πολιτικές, αν δεν υπήρχε ο οικογενειακός δεσμός και η Εκκλησία. Δεν εξετάζω βέβαια τις συνταγματικές επιταγές που εξακολουθούν να ισχύουν, διότι ευτυχώς ανήκουμε στην Ευρώπη και είναι δύσκολο στις μειοψηφίες να επαναφέρουν τα απολυταρχικά καθεστώτα που ονειρεύονται και στηρίζουν, ο κ. Βούτσης και οι περί αυτόν.

Αντί να ασχολούνται με τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και μάλιστα με τη δική τους υπογραφή και συγκατάθεση,  παρέτειναν για πολύ ακόμα την εφαρμογή τους, καταπιάνονται με τη θρησκεία και την οικογένεια. Την τελευταία την έχουν αλλοιώσει σημαντικά με τις ανιστόρητες εμμονές τους, δεν θα τους αφήσουμε όμως  να κάνουν το ίδιο για την πατρίδα και τη θρησκεία, το τελευταίο αποκούμπι όλων των κατατρεγμένων. Ακόμα και στο θέμα των προσφύγων και μεταναστών τα προσχήματα τα έσωσε η εκκλησία και η ιδιωτική πρωτοβουλία των γνήσιων πατριωτών και όχι των πατριδοκάπηλων και τυχοδιωκτών  κάθε μορφής , που λυμαίνονται τη χώρα.

 Όσον αφορά τη φράση ‘’ Δεν είμαστε λαός ορθόδοξος. Η θρησκευτική συνείδηση είναι για κάθε άνθρωπο κάτι ιδιαίτερο. Είμαστε ένα σύγχρονο κράτος και όχι "ταλιμπάν της Ορθοδοξίας", ας την απαντήσει εμπράκτως ο λαλίστατος κατά τα άλλα κύριος Καμένος. Είναι η τελευταία του ευκαιρία να αποδείξει ότι  εξακολουθεί να πιστεύει όσα έχει κατά καιρούς δηλώσει, διότι διαφορετικά θα μας πείσει ότι ‘’ φίλη μεν η πατρίς, φιλτάτη όμως η καρέκλα της εξουσίας’’. Δεν ξέρω αν ο σύντροφος Πρόεδρος της Βουλής έλαβε υπόψη του και τις σχετικές θρησκευτικές δραστηριότητες του τέως κομμουνιστή και σημερινού Προέδρου της Ρωσίας, στη βοήθεια του οποίου επανειλημμένα προστρέξαμε ανεπιτυχώς !!!

Για να μην μας πιάσει η δικαιολογημένη μελαγχολία και το παράπονο, θα ήθελα να φαιδρύνω λίγο την ατμόσφαιρα με ένα ερώτημα στον κ. Ν. Παππά. Μήπως διαθέτει  και δεύτερο πατέρα, διότι χηρεύει και άλλη θέση προέδρου σε επανακρατικοποιούμενο οργανισμό. Ο κ. Καμένος και οι περί αυτόν αναμένουν  απλά και το δικό τους βόλεμα; Κρίμα στο μπόι σας, που έλεγε και μια παλιά ελληνική κωμωδία.

Αν κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με τα όσα συμβαίνουν στη σύγχρονη Ελλάδα θα  διερωτάται ασφαλώς πως αυτή η χώρα εξακολουθεί να υπάρχει – έστω και στο επίπεδο της επιβίωσης. Μήπως κύριε Βούτση υπάρχει πράγματι Θεός και μας προστατεύει από τους άθεους και τους ‘’αθεΐζοντες’’  κατ’ επάγγελμα προοδευτικούς;   Αντώνης Ταρνανάς

Remaining Time-0:24

Fullscreen

Mute