ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ

                          [Αναζήτηση της Αλήθειας]

            Επανερχόμενος,  στον πολιτικό σχολιασμό της επικαιρότητας, ύστερα από την μονομερή προσωπική μου ‘’ανακωχή’’, αναζητούσα το θέμα που θα με οδηγήσει  ομαλότερα στην επαναφορά μου στη σημερινή  ελληνική πραγματικότητα. Την αφορμή  μου  έδωσαν οι τελευταίες  κυβερνητικές ανακοινώσεις και οι προτροπές φίλων μου, με την ευκαιρία των ευχών τους για τη χθεσινή μου  γιορτή, ‘’ συνέχισε να λες  την αλήθεια’’. Ε! λοιπόν, αυτό θα κάνω, με όσο διαθέτω ακόμα θάρρος  και γενναιότητα.

  Το θάρρος μόνο δεν αρκεί, διότι δημιουργείται στους ανθρώπους και από επιτηδειότητα,  οργή, μανία ή  και ’’δύναμη’’, στοιχεία που στο σύνολό τους δεν  διαθέτω ή και  αρνούμαι να με προσδιορίζουν. Η γενναιότητα όμως  – κατά τον  Σωκράτη – ‘’είναι η κίνηση της ψυχής και του σώματος’’. Στην ηλικία μου το δεύτερο καθίσταται όλο και λιγότερο εφικτό και συνεπώς,  επιστρατεύω την όση μου απέμεινε ψυχική δύναμη για να φωνάξω  την δική  μου αλήθεια, μήπως και  άλλοι διαπιστώσουν κάποια  δική τους ταύτιση. Σκοπός μας πρέπει να είναι  το δίκαιο και όχι τι μας συμφέρει, όπως προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι  σύγχρονοι γκεμπελίσκοι. Θέλουν έτσι να μας καταστήσουν ‘’ιδανικούς αυτόχειρες’’ και ενεργούμενά τους, στην προσπάθεια για  την εξασφάλιση της καρέκλας και της συνεπακόλουθης κουτάλας . Αδιαφορούν  πλέον  και  για το    εθνικό συμφέρον, στο όνομα του οποίου  ‘’εξαγόρασαν’’ και τη λαϊκή  ψήφο και εμπιστοσύνη , εκμεταλλευόμενοι την παροιμιώδη ευπιστία, του  μαστιζόμενου από την ύφεση ελληνικού λαού, τάζοντας ‘’λαγούς με πετραχήλια’’.

 Είναι ικανοί και σίγουρα πια και διατεθειμένοι, να δώσουν τα πάντα στους πάντες, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, όσα περί  ηθικής και των δήθεν κόκκινων γραμμών, μας έλεγαν μέχρι πρότινος. Ο ‘’ σκοπός  αγιάζει τα μέσα’’ και μας προετοιμάζουν για την  ‘’τελική φάση’’ της κατρακύλας , επικαλούμενοι το δικό μας συμφέρον , για να δεχθούν όσα μετά βδελυγμίας  αποκήρυσσαν  [κόφτης και μετά το 2018 και άλλα σχετικά].  Ξαναγυρίζουν δηλαδή στα παλιά τους κόλπα, που είχαν δήθεν  παραμερίσει προσωρινά, ‘’ρίχνοντας στάχτη στα μάτια’’  των αιώνιων  αφελών. Ξέρουν καλά τις αδυναμίες μας και με τους ειδικούς τους ‘’ινστρούχτορες’’, προσπαθούν να επανακτήσουν τη χαμένη τους ‘’αίγλη’’. Τώρα όμως  -ελπίζω- ότι τους μάθαμε και εμείς και δεν ξαναπέφτουμε στη ‘’φάκα’’ που μας είχαν στημένη. Η  διαφορά είναι ότι η προσκόλλησή τους στη ‘’γλυκιά’’ εξουσία , δίνει πρόσθετα κίνητρα για  να κρατηθούν σ’ αυτή, έστω και με τα δόντια. Εδώ επικαλούμαι τον Κωστή Παλαμά, που προφητικά περιγράφει τη σημερινή μας κατάντια.

           

Έτσι λοιπόν πορεύονται οι ηγέτες μας, γιατί αυτό τους επιβάλλει το δικό τους ’’νιτερέσο’’, που συμπτωματικά βολεύει και τους δανειστές μας, αλλά εμείς τι κάνουμε; Θα παίξουμε και πάλι το παιχνίδι τους, με τις αντισυνταγματικές μονιμοποιήσεις συμβασιούχων [που θα καταπέσουν  προφανώς  στα δικαστήρια από άτομα που έχουν τα προσόντα και το νόμιμο συμφέρον] και τους παράνομους διορισμούς, ενώ τα νοσοκομεία μας στενάζουν από έλλειψη προσωπικού; Καταφεύγουν στον  έσχατο λαϊκισμό για να προσεγγίσουν το ‘’θυμικό’’ μας , αφού έχουν χάσει πια όλα τα λοιπά ερείσματα και κυρίως το ηθικό  τους αφήγημα.

Ενδεικτικά σημειώνω ότι,  ενώ ο κ. Ψυχάρης δικάζεται και μένει ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους – πλην της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα - την ίδια ώρα  η δημοκρατική ΑΥΓΗ καπελώνει τον ΔΟΛ, αφού ο  πρώην βουλευτής του Σύριζα και μέχρι χθες  πρόεδρος της Αυγής κ. Μουλόπουλος, αναλαμβάνει να σώσει τον Δημοσιογραφικό  αυτό Οργανισμό . Όλα αυτά τα  ευτράπελα και ‘’ηθικά’’ νέου τύπου, στηρίζονται όχι μόνο από τα κομματικά στελέχη του Σύριζα αλλά και από τον Πρόεδρο της Βουλής , που ένοιωσε την ανάγκη  να προβεί σε προσωπική δήλωση αριστερής  ηθικής. Τι άλλο έχουν να δουν τα μάτια μας, με την αριστερο-δέξια αυτή κομματική συμπόρευση;

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βλέπουμε τελευταία και μια νέα προσπάθεια ‘’αναπαλαιωμένης ανανέωσης’’ της κεντροαριστεράς. Μα για όνομα του Θεού, μπορεί η λογική μας να στέρεψε και, η ανάγκη να μας στερεί τη δυνατότητα ελιγμών και ορθής σκέψης, λίγη αισθητική όμως δεν βρέθηκε; Είδα σε μια φωτογραφία πολλά από  τα φθαρμένα υλικά - που δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν να μετακομίσουν  στον Σύριζα -  μεταξύ των οποίων και εκείνους που οδήγησαν τη χώρα στο ΔΝΤ και σκέφθηκα ότι λόγω ηλικίας μπορεί και να βρίσκομαι σε κατάσταση άνοιας ή ότι ‘’μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι’’. Εύχομαι ειλικρινά να συμβαίνει το πρώτο, που το θεωρώ περισσότερο φυσιολογικό ,έστω και προσωπικά δυσάρεστο, παρά το δεύτερο που   οι βλαπτικές του συνέπειες αφορούν το εθνικό σύνολο. Κάποιος με  κοινό νου δεν έχει απομείνει σ’ αυτή τη χώρα;

Ας σταματήσουν  επί τέλους οι  παραστάσεις εντυπωσιασμού  και επιδείξεων, που δεν περιποιούν τιμή για κανένα και ασχοληθείτε, έστω και για  λίγο,  με τα απλά και πρακτικά  πράγματα, διότι οι ευκαιρίες που μας απομένουν ελαχιστοποιούνται. Kυρίες και κύριοι αρμόδιοι χανόμαστε και αυτό δεν αποτελεί πια προφητεία, αλλά τη σκληρή ελληνική πραγματικότητα, που κάποιοι από σας προσποιούνται ότι δεν βλέπουν. Καταλάβετε ότι τελικά,  δεν έχει σημασία αν φταίμε περισσότερο  εμείς ή οι κακοπροαίρετοι ξένοι, αφού   εμείς επικαλεσθήκαμε και συνεχίζουμε να επικαλούμαστε a la carte, να ‘’ τη βοήθειά τους’’.   Αντώνης Ταρνανας