ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ

  [Τυχοδιωκτικοί  διπλωματικοί πειραματισμοί]

Σαν να μην έφθαναν οι γκάφες της εποχής διακυβέρνησης Σημίτη,  που μας  οδήγησαν στην κυβερνητική επιλογή να ευχαριστήσουμε δημόσια τους Αμερικανούς για την εξέλιξη στα Ίμια, συνεχίζουμε και σήμερα τις διπλωματικές μας  ακροβασίες.

Τότε, από κακό χειρισμό ενός μικρής έκτασης διπλωματικού επεισοδίου, φθάσαμε στο σημείο να επικαλεσθούμε του κόσμου τις γελοιότητες για την ‘’εξαφάνιση’’ της ελληνικής σημαίας από τη νησίδα, ‘’εξ αιτίας του ανέμου’’. Χωρίς να το καταλάβουμε δώσαμε ‘’ερείσματα’’ στους ανατολικούς μας γείτονες, να αναφέρονται σε γκρίζες ζώνες και να απεμπολούμε στην πράξη τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, σε χώρους όπου έβοσκαν ελεύθερα και αμέριμνα ελληνικά κοπάδια αιγοπροβάτων.

Σήμερα, δεν έχουμε μάθει ακόμα τίποτα, ύστερα από τόσα χρόνια και αμέτρητα παθήματα και αφήνουμε να ασκούν την εξωτερική μας πολιτική ο τέως βοσκός των Ιμίων και ο Δήμαρχος Καλύμνιων, μέσω των ΜΜΕ. Καλός και σεβαστός ο πατριωτισμός τους αλλά απαράδεκτος ο τρόπος άσκησης της ‘’εξωτερικής πολιτικής’’ τους. Βέβαια οι άνθρωποι θέλησαν απλώς να υπερθεματίσουν στις     πρακτικές του Υπουργού Άμυνας κ. Καμένου. Ο  άνθρωπος αυτός, προκειμένου να στηρίξει την ‘’αμφισβητούμενη’’ εκ των έσω, θέση του στην εξουσία, υποκαθιστά τον Υπουργό των εξωτερικών και τους επαγγελματίες του είδους, για να προβάλει τις εθνικιστικές κορώνες του. Ο κ. Κοτζιάς όμως, πως αντιμετωπίζει τον νέο αυτό τρόπο  άσκησης της εξωτερικής πολιτικής  από το Υπουργείο Άμυνας, όπως συστηματικά το πράττε η   σύγχρονη Τουρκία και λογικά το καταδικάζουμε;

Με την ‘’ερασιτεχνική’’  διπλωματία, απλά επιτρέπουμε στους στριμωγμένους από τα εσωτερικά τους γεγονότα Τούρκους, να βρουν διεξόδους και να δημιουργήσουν εντυπώσεις και όχι μόνο. Ο εθνικισμός και οι παλικαρισμοί δίνουν ‘’αφορμές’’ στους  γείτονές μας, που δίκαια κατακρίνουμε για ανάλογες μεθοδεύσεις τους, να βρουν βήμα και προφάσεις για τις μόνιμες διεκδικήσεις τους. Δεν πρέπει ποτέ να μπερδεύουμε τον νοσηρό εθνικισμό με τον δικαιούμενο πατριωτισμό μας.

Με τις δηλώσεις του αυτές,   ο κ. Καμένος δεν θέτει απλά  υπό αμφισβήτηση  τον μόνο  αρμόδιο να ομιλεί για θέματα εξωτερικής πολιτικής Υπουργό Εξωτερικών, αλλά  και τον μειώνει διεθνώς.  Πολύ θα ήθελα να πληροφορηθώ τη θέση του λαλίστατου σε άλλες περιπτώσεις κ. Πρωθυπουργού, που με τη σιωπή του  αφήνει έκθετο τον κ. Κοτζιά και δίνει την εντύπωση ότι  υιοθετεί τον τρόπο των δηλώσεων  του κ. Καμένου. Σε κάθε περίπτωση θα  πρότεινα,  όπως το έχω κάνει και στο παρελθόν , να μην ανοίξουν - παράλληλα με τα οικονομικά χάλια μας - και ανύπαρκτα  Ελληνο-Τουρκικά θέματα. Μια βλάβη στα οικονομικά μπορεί εύκολα ή δυσκολότερα να διορθωθεί, ενώ μια διπλωματική αστοχία μπορεί να βλάψει την ίδια τη χώρα, ανεπανόρθωτα.

Πρέπει λοιπόν ο κ. Τσίπρας να πάρει θέση, διότι κατά το Σύνταγμα, ως   Πρόεδρος της Κυβέρνησης, είναι ο τελικός υπεύθυνος για τις δραστηριότητες του συνόλου των Υπουργών του , έξω από τις όποιες σκοιπιμότητες διατήρησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Είναι καιρός που έχω καλέσει και τους επαγγελματίες διπλωματικούς να εκφράσουν τις θέσεις τους – διότι αυτό υπονοεί και  το Επί Τιμή  των συνταξιούχων- πριν είναι πολύ αργά.

Ανάλογη είναι η πρότασή μου και προς τον Τύπο και τα ΜΜΕ γενικότερα και μάλιστα  στους σοβαρούς εκπροσώπους τους, που υπάρχουν αρκετοί. Πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν εκπροσωπούν την  τουρκική ΑΚΣΑΜ και τους γκρίζους λύκους, αλλά την ενημέρωση μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης χώρας. Αντί να συμπολιτεύονται ή να αντιπολιτεύονται την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, σε κουτσομπολιά η δογματισμούς, καλόν είναι να αρθρώσουν σωστό   και τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο που υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα. Μπορεί κάποια θέματα να αυξάνουν τα ποσοστά τηλεθέασης ή τον αριθμό φύλλων των εντύπων τους, παραβλάπτουν όμως τα συμφέροντα της χώρας, στην οποία όπως όλοι μας, καλούνται και οι ίδιοι να  ζήσουν με τα παιδιά τους.

Πότε επί τέλους θα σοβαρευτούμε σε αυτή τη χώρα και θα μάθουμε να ασχολούμαστε ‘’ έκαστος εφ’ ω ετάχθη’’ και όχι κατά το δοκούν και βολεύειν τον κάθε  παράγοντα ή αυτόκλητο παραγοντίσκο; Ο εσκεμμένος ‘’παρεμβατισμός’’ κάποιων αναρμοδίων, για την  κάλυψη ειδικών προσωπικών αναγκών ή συμφερόντων δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι ή δικαιολογία για τον ενδεχόμενο  εθνικό  αντίκτυπο. Αντώνης Ταρνανάς