ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

[Καταχρηστική Προβολή και Διαπόμπευση]

            Καταπιάνομαι για πρώτη φορά αποκλειστικά με θέματα του αθλητισμού και κυρίως με πρόσωπα που τον ΄΄υπηρετούν’’. Σε αντίθεση με την μέχρι τώρα ενασχόλησή μου με θέματα της πολιτικής και κοινωνικής επικαιρότητας, στα οποία με οδήγησε η προσωπική μου εμπειρία ή και η επαγγελματική μου ‘’διαστροφή’’, το σημερινό μου θέμα  εγγίζει και προσωπικές μου επιλογές και ενασχολήσεις του παρελθόντος. Ασχολήθηκα ενεργά με τον στίβο, το ποδόσφαιρο και το βόλεϊ, από τα μαθητικά μου χρόνια μέχρι την έκτη δεκαετία της ζωής μου και ενημερώνομαι  συστηματικά  για όλες τις  αθλητικές εξελίξεις.

            Με τον πρόλογό μου θέλω να επισημάνω ότι γνωρίζω πολύ καλά το θέμα μου, που με απασχολεί πλέον έντονα σαν θεατή και ακροατή. Είμαι φίλαθλος  μιας συγκεκριμένης ομάδας, αλλά τις τρείς δεκαετίες που βρέθηκα στην αλλοδαπή, ταξίδευσα εκατοντάδες χιλιόμετρα για να υποστηρίξω όλες ανεξαίρετα τις ελληνικές ομάδες και σε όλα τα αθλήματα  που αγωνίζονταν στο εξωτερικό.

            Παρακολουθώ συστηματικά τις καθημερινές  τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, διατηρώντας τις προσωπικές μου  απόψεις , ενίοτε δε και  τις  αντιρρήσεις μου, χωρίς  ποτέ – μέχρι τώρα- να παρέμβω με οποιοδήποτε τρόπο ή να σχολιάσω τα όσα κρίνονται, κατακρίνονται ή εκθειάζονται στη διάρκειά τους.

            Με αφορμή ένα  προχθεσινό μακροσκελές αφιέρωμα στον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα από την ΕΡΑ ΣΠΟΡ, αισθάνθηκα την ανάγκη να επιστήσω την προσοχή των αρμόδιων ανάλογων εκπομπών. Η δημόσια  προβολή ινδαλμάτων της νεολαίας, καλόν είναι να αποφεύγει τις ακραίες αναφορές σε παραβατικές δραστηριότητες των παντοειδών εποχικών ειδώλων της  νεολαίας ή τουλάχιστον να μην επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς των ηρώων ανήθικων και παράνομων πράξεων, που προσβάλλουν τη δημόσια ηθική και τη διεθνή έννομη τάξη. Δέχομαι και εγώ ότι ο Μαραντόνα υπήρξε ένας από τους καλύτερους ή και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της εποχής του. Ποια λογική όμως  μας υποχρεώνει να συμμερισθούμε την προσωπική του άποψη για ‘’το χέρι του Θεού’’ στο αντικανονικό τέρμα που πέτυχε; Από πότε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και νομιμοποιεί την ατιμία; Γιατί πρέπει να προβάλουμε τις επίσης προσωπικές του ανωμαλίες, ‘’με την κόκα και τη μεταχείριση των γυναικών’’, αφού ουδεμία σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο – παρά την δική του αντίθετη άποψη επί του θέματος; Ποια ηθική μας επέβαλε να προβάλουμε, ακόμα και τη συνεργασία του με τη Ναπολιτάνικη Καμόρα και την προβολή της δικτατορίας του Κάστρο , ως πρότυπο δημοκρατικής διακυβέρνησης;

            Όταν επιμελούμαστε ή παρουσιάζουμε εκπομπές που τις παρακολουθεί κυρίως η νεολαία, που μιμείται τους ‘’επιτυχημένους’’ και τις μεθόδους τους, καλόν είναι να προσέχουμε. Λυπάμαι ειλικρινά ότι την εκπομπή αυτή  παρουσίασε ένας γνωστός αθλητικός συντάκτης και πολύ   συμπαθής μου προσωπικά . Δεν ξέρω αν είναι δική του και η όλη επιμέλεια του θέματος και ποιες είναι , εν προκειμένω, οι θέσεις του Δημόσιου Ραδιοφώνου. Βεβαίως  δεν εξωραΐζει το αποτέλεσμα η παρουσίαση και της αρνητικής πλευράς του ήρωα, αφού ο ίδιος επικαλείται και προβάλλει  όλα του τα ‘’κουσούρια’’ σαν τρόπο επίτευξης των σκοπών του και αυτό τελικά μένει σαν εντύπωση.

            Δεν θέλω με τον τρόπο αυτό να ισχυριστώ ότι τα ιδιωτικά ΜΜΕ διαφέρουν ή αποτελούν πρότυπα προς μίμηση και θα αναφερθώ ακροθιγώς σε εκπομπές κάποιων ‘’αυτόκλητων και τυχάρπαστων τηλεοπτικών εισαγγελέων’’. Ισχυρίζονται ότι με τον τρόπο αυτό υπερασπίζονται το ‘’δίκαιο’’, ενώ στην πράξη προκαλούν το μίσος και την αυτοδικία, παραπέμποντας στον μωσαϊκό Νόμο. Αν όλοι αυτοί οι κυνηγοί της ‘’παράγκας’’ και  νεόκοποι υποστηρικτές του δικαίου και της ηθικής, έχουν στοιχεία, καλόν είναι να τα παραπέμψουν στην μόνη αρμόδια για την περίπτωση δικαστική Αρχή, ώστε να τιμωρηθούν  οι τυχόν παρανομούντες ή κατά καιρούς παρανομήσαντες, πριν παραγραφούν τα καταγγελλόμενα αδικήματα. Η συνέχιση της εφαρμοζόμενης πρακτικής αποτελεί πράξη αντιποίησης Αρχής και προσβάλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αφού επιβάλλει τη ‘’φασιστική’’ άποψη της μοναδικής αλήθειας και της λογικής  ‘’ της ενός ανδρός Αρχής’’.

            Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός ότι η εκπομπή και ο υπεύθυνός της ενεργεί στα πλαίσια αποκάλυψης των ‘’κακών’’  του ελληνικού ποδοσφαίρου, σε βάρος  μιας συγκεκριμένης ΠΑΕ, αισθάνομαι την ανάγκη να τονίσω εις τον – εκ μεταγραφής - όψιμο οπαδό της συγκεκριμένης ομάδας, ότι    αυτή αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί ‘’γωνία μαγαζί’’ και δεν έχει χρείαν ανάλογων προβοκατόρων. Έχει υπερεκατονταετή ιστορία και επιτυχίες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και δεν είναι  ομαδούλα της γειτονιάς, που χρήζει ειδικής προστασίας. Ανάλογη εκπομπή είχε δημιουργηθεί και από κάποιους ‘’γραφικούς’’ οπαδούς αντιπάλου ΠΑΕ, που τους κατάλαβαν και τους έβγαλαν στο περιθώριο. Οι μεγάλες και ιστορικές ΠΑΕ είναι πριν από όλα ιστορικοί αθλητικοί όμιλοι και αρκεί η ιστορία και οι φίλοι τους για να απαντήσουν  στις όποιες ενδεχόμενες προσπάθειες αντιπάλων να τις βλάψουν. Τα όσα κακά συμβαίνουν και στο ποδόσφαιρο αποτελούν τη γενικευμένη κοινωνική και ηθική κατρακύλα της χώρας μας και στα πλαίσια αυτά και μόνο  μπορούν και επιβάλλεται να διορθωθούν. Η προκαλούμενη τεχνητή αντιπαλότητα, ωφελεί μόνο όσους την ‘’εμπορεύονται’’ και ζημιώνει το ίδιο το άθλημα , απομακρύνοντας από τα γήπεδα όσους απέμειναν, αγνούς φιλάθλους, που  κάποτε έβγαιναν από τα γήπεδα αγκαλιασμένοι με τους αντιπάλους τους.

            Αυτά τα ολίγα για αρχή , όσον αφορά τους ισχυρισμούς μου για την ύπαρξη ‘’επαγγελματιών’’ εχθρών που ‘’ασελγούν’’ στο πτώμα του αθλήματος προς ίδιον όφελος. Νομίζω ότι μια επίσημη  εισαγγελική έρευνα θα βοηθούσε περισσότερο από τους κατά καιρούς αυτόκλητους διακαναλικούς τηλεοπτικούς εισαγγελείς, που εμπορεύονται το προϊόν και την ίδια την εντιμότητα.  Αντώνης Ταρνανάς