ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΠΑΥΛΑ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ

Για όσους τυχόν έγινε αντιληπτή η απουσία των κειμένων μου των τελευταίων ημερών, θέλω απλώς να σημειώσω ότι αυτή  οφείλεται στην ‘’αιφνιδιαστική’’ έλευση των ξενιτεμένων μου, κάνοντας χρήση των ολιγοήμερων αποκριάτικων διακοπών των σχολείων των εγγονών μου. Η έντονη όμως επικαιρότητα με αναγκάζει να κάνω τη δική μου ανάπαυλα για να αναφερθώ στα απειλητικά ‘’σύννεφα’’ που συσσωρεύονται γύρω μας και δεν αναφέρομαι βέβαια στα καιρικά φαινόμενα.

Η μονομερής ενδοτικότητα στην προώθηση του Σκοπιανού και η απροσχημάτιστη πλέον τουρκική απειλή αποτελούν δυο πολύ επικίνδυνα στοιχεία των  ημερών. Η τελευταία όμως δήλωση του Υπουργού κ. Τσακαλώτου για τα ‘’μεσαία στρώματα’’ και εκείνη της κυρίας Φωτίου, για την ‘’ επιδοματική πολιτική’’  με ανησύχησαν περισσότερο.

Αρχίζουμε από εκείνα που έπρεπε να απαιτούν  μεγαλύτερη σοβαρότητα και εθνική ομοψυχία, δηλαδή την άρον-άρον ‘’επίλυση’’ της εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. – διότι περί αυτού και μόνο πρόκειται - σε ένα ‘’συμπτωματικό διαγκωνισμό’’ με τον κ. Μπουτάρη και εν μέρει με τον κ. Καμίνη. Τα όσα ακούγονται για αλυτρωτισμούς και την αμφισβήτηση  των συνόρων, ουδόλως απασχολούν τους ‘’ενωτιοφόρους’’ και μη ταγούς της χώρας μας, αρκεί να περάσουν την ‘’προοδευτική  τους άποψη για τις ‘’ οιονεί ’’ καλές προθέσεις των γειτόνων μας , στον καθυστερημένο ‘’συντηρητισμό’’ του λαού μας . Κάπως έτσι αντιμετωπίζονται και οι ‘’οσημέραι’’ αυξανόμενες ωμές προκλήσεις των ανατολικών γειτόνων μας, για τους οποίους πιστεύαμε ότι με την είσοδό τους στην Ε.Ε. θα βρίσκαμε τη λύση στην κακοτυχία μας να έχουμε ένα κακό και λαίμαργο γείτονα. Το πάθημα  όμως του παρελθόντος δεν  μας συνέτισε και συνεχίζουμε ακάθεκτοι και δυστυχώς  ‘’διχασμένοι’’ τον εθνικό κατήφορο.

Παρόλα αυτά αισιοδοξώ ότι ο Θεός της Ελλάδας, που μας κρατάει όρθιους χιλιάδες χρόνια – σε πείσμα κάθε λογικής – θα κάνει και πάλι το θαύμα Του, αφού το γεγονός  ότι εξακολουθούμε  ακόμα να υπάρχουμε ως Έθνος, αποτελεί από μόνο του  ‘’ ένα θαύμα’’. Εκείνο που με φοβίζει όμως περισσότερο, είναι οι δυο τελευταίες δηλώσεις των αρμοδίων Υπουργών και εξηγούμαι:

Όταν άκουσα την κυρία Φωτίου να ομιλεί για την νέα κοινωνική πολιτική, σκέφθηκα ότι – πέραν της συνταγής των γεμιστών που μας είχε προτείνει στο παρελθόν για λύση στο οικονομικό  πρόβλημα της χώρας – θα βρήκε κάποια αποτελεσματικότερη συνταγή στον γνωστό μας Τσελεμεντέ και όμως διαψεύστηκα. Αυτή τη φορά αναφέρθηκε στη νέα ‘’επιδοματική’’ πολιτική"

"Ο Νόμος που ψηφίζεται στη Βουλή για τη μετεξέλιξη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) σε Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ), αποτελεί μια καίριας σημασίας δομική αλλαγή στη λειτουργία του κοινωνικού κράτους στην κατεύθυνση της ισονομίας, της δίκαιης ανάπτυξης, της διαφάνειας". Αυτό επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, σε άρθρο της στην ιστοσελίδα dikaiologitika.gr, τονίζοντας ότι ο ΟΠΕΚΑ είναι μετασχηματισμός του υφιστάμενου ΟΓΑ που δεν ενσωματώθηκε στον ΕΦΚΑ και θα λειτουργεί με 275 έμπειρα στελέχη.’’ Δεν τελειώνει εδώ η κυρία Φωτίου, τα υπόλοιπα όμως θα τα βρείτε στην παρατιθέμενη ιστοσελίδα. Εκείνο που διαφαίνεται σαφώς είναι ότι πέραν των 275 ‘’εμπειρων στελεχών και προβλέπονται, θα απαιτηθούν και πολλά άλλα για να ‘’βολέψουμε’’ τους δικούς μας και να επιβάλουμε πλέον τα επιδόματα σαν μοναδικό τρόπο επιβίωσης. Δηλαδή,  κάτι σαν τη χώρα του Μαδούρο, κάποιες Αφρικανικές χώρες που λιμοκτονούν και ίσως επαναφορά στην εποχή της UNRRA [ United Nations  Relief and Rehabilitation ] ,που έζησα προσωπικά , βγαίνοντας από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό μάλιστα, αποτελεί πραγματική πρόοδο – έστω και χωρίς τα γεμιστά!!!

Τελειώνω με τον κ. Τσακαλώτο, που - αν μη τι άλλο – ομολογεί με κάθε ειλικρίνεια  ότι μαζί με τον κ. Χουλιαράκη,  ‘’ δεν ανέφερα πως τσακίσαμε τα μεσαία στρώματα αλλά ότι ζορίσαμε και το κάναμε γιατί θέλαμε να στηρίξουμε τα φτωχά στρώματα. Δεν το θέλαμε αλλά βάλαμε προτεραιότητες.

          Αυτό αποτελεί πραγματική προοδευτική λύση, αφού η ισοπέδωση προς τα κάτω – όπως έκαναν και στη  σχετικά πρόσφατη Σοβιετία -  είναι το  ίδιο πείραμα, άσχετα με το αποτέλεσμα. Όπως έλεγαν οι τότε ντόπιοι ,  είμαστε όλοι φτωχοί, εκτός από τα μέλη του Κόμματος, που ζουν με τον δικό τους τρόπο χωρίς να τους βλέπουμε, οπότε δεν το καταλαβαίνουμε. Δεν ξέρω όμως αν το καταλαβαίνει ο κ. Υπουργός Οικονομικών που τώρα απολαμβάνει τη χλιδή της εξουσίας και αν ζοριστεί θα ‘’ξαναφύγει’’ στο εξωτερικό που τον περιμένει η έδρα του καθηγητή. Για τους υπόλοιπους ποιος νοιάζεται αφού απλά πληρώνουν το τίμημα  για τις επιλογές τους.!!!          Δεν θα κλείσω εδώ το σχόλιό μου αλλά τη διακοπή της ανάπαυλας, επιφυλασσόμενος να επανέλθω, διότι ομολογώ ότι δεν έχω πεισθεί ακόμα, ποιο είναι το χειρότερο κακό που μας επιφυλάσσουν τα γεγονότα των ημερών . Ίδωμεν!!!   Αντώνης Ταρνανάς