Η ΔΗΜΟΣΙΑ ''ΕΚΘΕΣΗ''

Η γενιά μας αποτελεί έναν προπομπό και ίσως  πειραματόζωο  του φαινομένου της  παγκοσμιοποίησης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και αυτό έχει  δυο όψεις , μια θετική και μια  αρνητική, ανάλογα με την οπτική του καθενός. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, που θα κριθεί από την ίδια τη ζωή ,που θα  υιοθετήσει πλήρως τα σύγχρονα αυτά μέσα, σαν αποτέλεσμα εκσυγχρονισμού, ή   θα τα απορρίψει.!!! Για την ώρα τα  παίρνουμε σαν γεγονός και μένουμε στη   συμπτωματολογία τους στη σύγχρονη ζωή μας.

Όλοι, άλλος πιο λίγο ή πιο πολύ, μετέχουμε  στη χρήση τους και ας τα δαιμονοποιούμε – όπως συνήθως κάνουμε σε κάθε καινοτομία - από την αδυναμία μας να τα κατανοήσουμε ή επειδή έτσι μας βολεύει. [Είναι κάτι σαν τους ρατσιστές που χρησιμοποιούν  αποκλειστικά ξένους στη δούλεψή τους αλλά παράλληλα τους ‘’σέρνουν’’ μύρια όσα που  βρίσκονται κοντά μας!!!] Προσωπικά πιστεύω ότι κυρίως είναι θέμα χρήσης  , αφού ‘’ουδέν κακό αμιγές καλού ‘’ και τανάπαλιν. Φθάνουμε λοιπόν στο επίμαχο, που αφορά την αντιμετώπιση του μέσου από τους χρήστες του και τον τρόπο που το χρησιμοποιούν.

Είναι  μια από τις πληρέστερες πηγές γνώσης και ενημέρωσης αλλά και παγίδα παραπληροφόρησης, ενώ συνάμα αποτελεί και μοναδικό μέσο προσωπικής μας προβολής  μέχρι και ‘’έκθεσης’’. Αυτό το τελευταίο ελάχιστοι το προσέχουν – αν δεν το αγνοούν συνειδητά - και έτσι  γίνονται  θέαμα και δημόσιο αντικείμενο εκμετάλλευσης   κάθε λογής ψυχανώμαλων, με τα γνωστά αποτελέσματα που συχνά διαβάζουμε στον Τύπο. Δεν θα ασχοληθώ με την ευρεία  χρήση του μέσου για προβολή προϊόντων και υπηρεσιών – ακόμα και ‘’εμπόριο λευκής σαρκός’’, την  προετοιμασία τρομοκρατικών ενεργειών, κομματικών μεθοδεύσεων ακόμα και διαμόρφωσης  εκλογικών επιρροών, αλλά με την απλή και καθημερινή  του χρήση .

Θα αναφερθώ κυρίως στους κάθε λογής αφελείς που ‘’εκθέτουν’’ στα μέσα αυτά, ευαίσθητα   δεδομένα τους ,  πιστεύοντας ότι τα μοιράζονται μόνο με όσους αυτοί εμπιστεύονται. Όμως - όπως αποδεικνύεται– γίνονται ‘’βούκινο’’  σ’ όλη την επικράτεια και  ξαφνιάζονται όταν αντιληφθούν ότι τα  προσωπικά τους χρησιμοποιούνται σαν  μέσα εκμετάλλευσης  ενίοτε δε και εκβιασμών. Τότε κάνουν μηνύσεις  για ‘’ αθέμιτη’’ διαπόμπευση και προσβολή, που κατά βάθος οι ίδιοι την προκάλεσαν  – πολλάκις [με δύο λ και ι], από μια τάση προβολής  στα μέσα δικτύωσης, στα οποία περιορίζουν μεγάλο μέρος από την όλη δράση τους. Ξεχνούν όμως ότι κάθε ενέργεια έχει το κόστος της και είναι αργά για κλάματα και επανόρθωση όταν η ‘’ζημιά’’ έχει συντελεσθεί.

Με την ευκαιρία του Πάσχα, το τι είδαν τα μάτια μας δεν λέγεται. Τα φυσικά και αυτονόητα [ οι ψησταριές, το κοκορέτσι, το αρνί, κλπ] τα έκαναν προσωπικές ειδήσεις και έσπευσαν να τα γνωστοποιήσουν απανταχού. Ακόμα και η συμμετοχή στις ιερές τελετές μελών της εξουσίας προβλήθηκαν – πέραν των ΜΜΕ – και  με τα ίδια αυτά μέσα ακόμα και από άτομα που δηλώνουν άθεοι και με κάθε τρόπο δείχνουν την ‘’απιστία’’ τους και στην πράξη τα αρνούνται. Αυτό αποτελεί το ‘’ άκρον άωτον’’ της αναξιοπιστίας και προσβάλλει  την όποια μας απόμεινε ακόμα νοημοσύνη. Ηγέτες κάθε ‘’διαμετρήματος’’, εκπρόσωποι ‘’σοβαρών’’ χωρών και κάθε εξουσία, χρησιμοποιούν  τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προβάλουν την κάθε τους ενέργεια, διαβολή αντιπάλων, προπαγάνδα, ακόμα και απολύσεις στελεχών, γιατί με αυτόν τον τρόπο θέλουν να αιφνιδιάσουν το λαό και την όποια κριτική. Ξέρουν λοιπόν πολύ καλά ότι η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μένει και οι όποιες διαψεύσεις – που ενδεχομένως  ακολουθούν στα ψιλά – περνούν απαρατήρητες.

Προσωπικά, μέσω του ιντερνέτ συμπληρώνω πολλές γνώσεις μου και δοκιμάζω τους  νέους τρόπους να επικοινωνώ  τις κρίσεις μου για τα κοινά και την επικαιρότητα, τις ιδέες και τα λοιπά μου ενδιαφέροντα, αλλά πάντα με τα πλήρη στοιχεία μου και την υπογραφή μου. Πολλά από τα γραφόμενά μου, αποτελούν αποσπάσματα βιβλίων μου [δημοσιευμένων και μη]  και προσωπικών εμπειριών που η ζωή μου χάρισε, με την ελπίδα ότι θα αποτελέσουν στοιχεία παραδειγματισμού και εφαρμογής ή αποφυγής για το μέλλον. Δεν επιδίωξα ποτέ την προσωπική μου προβολή – που άλλωστε δεν αφορά ούτε και ενδιαφέρει άλλον κανένα πλην εμού . Αν έμμεσα προκύπτει, είναι γιατί τα προσωπικά ‘’μου’’ βιώματα  έχουν ονοματεπώνυμο και πρέπει να αναφέρονται σε πρώτο πρόσωπο, που επιβεβαιώνει την εγκυρότητα τους. Αρνούμαι τους όποιους παραλληλισμούς της πνευματικής εργασίας  με  τη δημοσιοποίηση φωτογραφικού και λοιπού ευαίσθητου προσωπικού υλικού στα μέσα κοινωνικής προβολής. Τα κάθε είδους άρθρα και σχόλια, κρίνονται από τους αναγνώστες τους για το περιεχόμενό τους    και δεν μπορούν να   αποτελούν στοιχείο   δημόσιας   προβολής   του ‘’συντάκτη’’ τους, ενώ τα ‘’αλλά’’,  εκθέτουν την  προσωπική ζωή εκείνων που  ίσως αναζητούν δημοσιότητα αλλά με λανθασμένο τρόπο!!!

 Αντώνης Ταρνανάς